lednakie, Dzie. 15, 20.-Na Koncyliach porządnych Duch S. prezyduie: y uczy ich wszelakiey prawdy, Dzie. 15, 28.-Dekrety ich nie maią bydź w wątpliwość przywodzone, Dzie. 16, 4.-Ani probowane albo examinowane chyba umysłem dobrym, Dzie. 17, 11.-Dekrety_ich iako są ważne. Korneliusz. Rothmistrz nawrócony, Dzie. 10, 3, 44. Korona. Żywota, iako, 1, 12. Obiaw. 2, 10.-Korona sprawiedliwości, 2 Tim. 4, 8.- Korona albo wieniec nie wiedniący, 2 Piotr 5, 4. Kościoł materyalny. O tym masz, Gen. 28, 16. Deut. 23, 1. Sędz. 20, 2. Judith. 6, 21. Psal. 67, 27. Thren. 1, 19. Joel 2, 16. 1 Kor. 11, 18 y 14, 34.-Kościoł Salomonów kiedy, iako długo, y iaki zbudowany, 3 Król. 6 y 7. 2 Paral. 3 y 4. poświęcony, 3 Król. 8. 2 Paral. 7.-Zprofanowany przez Achaza, 2 Paral. 28. Znowu poświęcony przez Ezechiasza, 2 Paral. 29.-Zaś zprofanowany y poświęcony przez Manassessa, 2 Paral. 33. Spalony, 4 Król. 25.-Zaś zbudowany, 1 Esdr. 1.-Złupiony y spalony, 1 Machab. 1. Oczyściony, i Machab. 4. Jego spustoszenie, Dan. 9, 26. Mat. 24, 2. Marek 13, 2. Luk. 19, 41.-Kościł dóm Boży y dóm modlitwy nazwany, Isai 56, 7. Mat. 21, 13.-W kościele wysłuchywa Bóg, 3 Król. 3, 3 y 8, 29. 2 Paral. 6, 19. Mat. 21, 13.- . W kościelech materyalnych nie mieszka Bóg, aby miał bydź w nich ogarniony, albo żeby ich potrzebował, 3 Król. 8, 27. 2. Paral. 16, 18. Isai. 66, 1. Jer. 13, 24. Dzie. 7, 48 y 17, 3. - Wszakże w kościelech mieszka, 3 Król. 6, 13 y 8, 12. 1 Paral. 23, 25. Psal. 77, 60 y 131, 33. Jer. 7, 30. Mat. 23, 21. Dzie. 7, 46.-Kościoły są potrzebne, Dzie. 7, 48.-Kościoł mieysce święte, Gen. 28, 17. Exod. 3, 5.-Kościoł wielkiemi darami ubogacony, 2 Paral. 1 y 2 y 3 y 4. 2 Mach. 3, 2. Kościołów zgwałcenie Bóg karze, Isai. 56, 5. 2 Machab. 3, 25, 26. Mat. 21, 12. Jan. 2, 15. Marek 11, 16.-Kościoły katolickie nie mają bydź heretykom dawane, Mat. 22, 21. Kościoł żywy. To iest, zgromadzenie wiernych, Num. 19, 20 y 20, 4. 1 Król. 17, 43. 3 Król. 8, 4. 55. 1 Paral. 29, 1. 2 Paral. 1, 5. Psal. 21, 26 y 25, 12, Mat. 16, 16, 18. Dzie. 5, 11. Rzym. 16. 23.-Ma w sobie złe y dobre, Mat. 3, 12 y 22, 10 y 25, 1. -- Kościoł jest jeden. Wyznaczony przez ieden widomy korab Noego, 1 Piotr 3, 20.- Przez miasto ś. Jeruza lem, Obiaw. 21, 2.-Przez winnicę, Mat. 20, 1. Łuk. 20, 9.-Przez łódź, Łuk, 5, 3. Przez niewód zawierający y złe y dobre ryby, Mat. 13, 4, 7.-Przez rolą, Mat. 13, 24.-Przez królestwo niebieskie, Mat. 13 y 25. - Dla tey iedności przyszedł Chrystus, Jan 11, 52-O tę się modlił, Jan 17. Tę Duchem S. sprawił, iako iednę duszę y iedno serce, Dzie. 4, 53.-Kościoł y w starym zakonie ieden zawżdy, 4 Król, 25. Kościoł błądzić nie może. Iz go bramy piekielne nie przemogą, Mat. 16, 18. Z nim Chrystus do skończenia świata, Mat. 28, 20-0 to się modlił Chrystus, Luk. 22, 32.-1 dał mu ducha prawdy, Jan 14, 10 y 16, 13.I iest filarem prawdy, 1 Tym. 3, 15.-Kościoł Boży nigdy nie ustał, ani ustanie w wierze, 2 Paral. 15, 3. Łuk. 22, 23.-Kościoł za Moyżesza y Aarona nie zbłądził, Exod. 32, 1. Kościoł iako umocnieniem prawdy, 1 Tim. 3, 15.-Kościoł potwierdza y wyświadcza pismo, Galat. 2, 2 Patrz y w Prefacijey. Kościoł jest powszechny. Bo iest y był zawżdy po wszystkim świecie, Mat. 13, 32 y 24, 23. Marek 16, 15. Luk. 24, 47.-Nie iest małe stadko. Łuk. 12, 32-Jest y był wszystkim widomy y znaiomy y zataić się nie może, Mat. 5, 14. Marek 4, 21. Dzie. 1, 14 y 2, 47 y 9, 31-Nigdy nie był ani będzie nieznaiomy, albo taiemny, Rzym. 11, 14.-Ale jest szeroki y znaiomy po wszystkim świecie, Kolos. 1, 6. Dzie. 11, 24. Jasność iego, Mat. 24, 27.Kościoł czemu nazwany puszczą, Ose. 2, 14.-Kościoł góra Pańska, Isai. 2, 2.- Kościoł za czasu Eliasza był zuaczny, 3 Król. 19, 18. Kościoł jest wieczny. Bo iest niezwyciężony, Mat. 16, 18. Dzie. 5, 39. I zwycięża wszystkie przeciwności, Mat. 8, 26. Nigdy nie ustanie, Mat. 28, 20. Jan 17, 20.-Ale zawsze rośnie, Marek 4, 27, 31. Kolos. 1, 6.-Zbory heretyckie na piasku, Mat. 7, 24.-W kościele katolickim zbawienie. Oprócz kościoła katolickiego niemasz zbawienia, Ephes. 5, 23.-Odcięty od kościoła nic Bogu przyiemnego czynić nie może, Jan 14, 4. Sam kościoł katolicki prawdę ma, 1 Kor. 3, 1.-Każdy się ma poddawać rozsądkowi kościoła Bożego, 1 Kor. 2, 15. Kto kościoła nie słucha iest iako poganin, Mat. 18, 17. Kościoł prawdziwy rzymski. W Dzieiach Apostolskich pokazany list, Rzymski kościoł iest katolicki, Rzym. 1, 8.-Kościoł Rzymski iako zaleca, Piotr 5.-Kościoł Rzymski osobliwie od Boga opatrzony, Dzieie 27, 23.— Stara się o świata nawrócenie, list. Kościoła Bożego zacność. Kościoł jest oblubienica Pana Chrystusowa, 2 Kor. 11, 2. Ephes. 5, 26. Obiaw. 19, 8.-I ciało Chrystusowe, 1 Kor. 12, 27. Ephes. 1. 22 y 4, 15 y 5, 23. Kolos. i, 8 y 2, 10. Kościoł sobie Chrystus swoią krwią kupił, Dzie. 20, 28 1 Kor. 6, 20 y 7, 23. Ephes. 2, 13. 1 Piotr 1, 18. 1 Jan 1, 7. Dzie. 1, 53 y 5 y 5, 9.-Kościoł wypłynął z boku Pańskiego, Jan 19, 34.-Kościoła członki są prawowierni, iedney głowie Chrystusowey, y iego namiastkowi poddani, Jan 10, 16. 1 Kor. 12, 12. Ephes. 3, 6. Kościelne ustawy. Kościoł może święta y posty nowe stanowić, Jan 20, 22. Dzie. 15, 13. Kościoł ma moc kanonizować święte y święta ich ustawiać, Mat. 2, 16. Kościoł ma moc rozeznawać które są pisma Boże, które ludzkie. Czytay w Przedmowie. - Król. Król od Boga, Deut. 17, 15. Królowie którzy nie od Boga, Ose. 8, 4. Król nie ma się wtrącać w urząd kapłański, 2 Paral. 26, 18-Król dla trądu złożony od Biskupa, tamże. Króla się napieraiąc Zydowie czemu źle uczynili, 1 Król. 8, 7.-Króla dobrego Bóg daie tym których miłuie, 3 Król. 10, 9.- Króle złe Bóg daie dla grzechów ludzkich, Job. 34, 30. Przyp. 14, 25 y 19, 12.- Królowie maią sprawiedliwości przestrzegać, Przyp. 29. 4 y 31. Jer. 22, 2. 3 Król. 1, 52.-Królom y sędziom napominanie piękne, 2 Paral. 19, 6. 7, 8. — Urząd królewski, 4 Król. 23, 3. 2 Paral. 14, 1.-Pokora królewska, 1 Król. 11, 5.-Laskawość, 1 Król. 11, 12.-Króla czcić, 3 Król. 1, 23.-Królowie co czynić y czego się strzedz maią, Przyp. 16. 10, y 20, 2 y 21, y 25, 3 y 29, 14. Eccles. 7, 5 y 10, 3. Ose. 13, 11. 3 Król. 3, 14 y 9, 4 y 11, 38.--Królowie w czem służą kościołowi, Psal. 2, 10. Mat. 10, 18.-Wierni wszyscy są królmi y kapłanami duchownymi, 1 Piotr 2, 9. Obiaw. 1, 6 y 5, 10. Królowie źli tracą królestwa, Eccl. 10, 3, 16, 19. Isai. 24, 1. Amos 9, 8.-Królestwo rozdwoione stać nie może, Mat. 12, 24. Marek 3, 24. Luk. 11, 17. -- Królestwo Chrystusowe. Nie z tego świata, Jan 18, 36. Luk. 1, 33. 2 Piotr 1, 11.- Przepowiedziane, Gen. 49, 10. Num. 24, 17. Psal. 2, 6 y 44, 7. Isai. 9, 6. Dan. 2, 44. Mądr. 7, 14. Zach. 9, 9. Luk. 1, 28. Królestwo Boże. Duchowne, wewnętrzne i wieczne ubogim należy, Mat. 5, 9. Łuk. 6, 20. Jak. 2, 5. -- W nas iest, Luk. 17, 21.-Nie iest w mowie ale w mocy, 1 Kor. 4, 20. Królestwo Niebieskie. Gwalt cierpi, Mat. 11, 12. Luk. 15, 16. Galat. 5, 16. Obiaw. 2 y 3 y 21, 7.- Miłosiernym ludziom zgotowane, Mat. 25, 34.-Szukać go naypierwey potrzeba, Mat. 6, 33. Luk. 12, 31. — I prosić o nie, Mat. 6, 10.-I gwałtem się cisnąć do niego, Mat. 7, 13 y 11, 12. Łuk. 12, 24. Kto w nim wielki, Mat, 5, Bib. Nowy. Test. T. IV. 105 19 y 17, 4-Kto nie wnidzie do niego, Mat. 7, 21 y 18, 3 y 19, 23. Jan. 3, 3.1 Kor. 6. 10 y 15, 50 Galat. 5, 21. Krew. Krew zową duszą, Gen. 9, 4.-Krew przymierza co znaczyła, Exod. 24, 8. Krwie przy ofiarach Ży- Krzest. Od Chrystusa rozkazany, Mat. 28, 19. Marek 16. 16. Jan 3, 5. Apostołowie go uczyli y dawali, - Krzyż święty. Znak krzyża ś. w dzień sądny straszny będzie Żydom y heretykom, Mat. 24, 30. Drzewo Krzyża ś. Znamię, iest znakiem Chrześcianina, Obiaw. 7, 3. Zegnanie krzyżem świętym, Łuk. 24, 50. — Krzyż. I uciski na wszystkie pobożnie żyjące, Gen. 4, 8 y 27, 41 y 37, 18. 2 Król. 16, 5. Eccles. 3, 1. Psal. Chrzysmo. Chrzysma świętego w kościele od początku używano, Dzie. 8, 17. Krzywda. Przełożonych, duchownych jest krzywda Boża, Dzie. 5, 4. Krzywdę swą komu poruczać, Rzvm. L. L. - - Heretyckie, czar- Laban. Przyjął do gospody sługę Abrahamowego, Gen. 24, 32.-Naiął Jakóba, Gen. 29, 14. Seiga Jakóba. Łakomstwo. Zganione y zakazane, Przyp. 23, 4. Eccl. 5, 10. Matth. 6, 19. Mar. 8, 36. Luk. 12, 15. 1 Kor. Łazarz. Przede wroty bogacza leżący, Łuk. 6, 20.-Łazarz inszy brat Marty y Magdaleny wskrzeszony, Jan Łaska. Miasto dobrodzieystwa. Ruth. 2, 20. 2 Król. 2, 6 y 15, 20. Przyp. 4. 9. Eccl. 7, 27. Miasto przyjaź- - - List. Listy powszechne Apostolskie, IV. 446. Przyczyny pisania listów Apostolskich. List do Rzymian czemu na Lichwa. Zakazana, Exod. 22, 25. Lev. 25, 35. Deut. 23, 19. 2. Esdr. 5, 7. Psal. 14, 5. Przyp. 22, 16. y 28, Jer. 15, 10. Ezech. 18, 8. y 21, 12. Łuk. 6, 34. y 19, 8.-Lichwy wszytkie prawa zakazuią. Deut. 23, 19. Losy. Kiedy y iako się ich używać godzi, Dzie. 1, 26.-Losy są troiakie, Jon. 1, 7. Loth. Wybawiony od ognia Sodomskiego, Gen. 19, 15, 17.-Zona iego odmieniła się w sól, Gen. 19, 26. Mądr. 10, 7. Luk. 17, 32.-Grzech iego y córek, Gen. 19, 32. Luciper. Wypadł z nieba, Isai. 14, 12.-Czemu o nim Ezechiel pisze, Ezech. 28, 12. Łukasz S. Żywot iego, IV. 164.-Nigdy żony nie miał, tamże.-Jego reliquiae przeniesione, tamże. M. Machabeyskie księgi. Poważność ich, 1. Mach. 1. Łuk. 1, 3. Mądrość. Mądrości Bożey początek, własność, chwała y pożytek, Deut. 4, 6, y 29. 9. Job. 28, 20. y 32. 7. Eccl. 7. 12. y 9, 13. Mądr. 6, 13. y 7. y 8 y 9. y 10. Eccl. 1. y 3. y 4. y 21. y 24, y 39. Łuk. 21, 15. Rzym. 11, 33. 1. Kor. 1, 17. y 2, 6, 10. y 4, 9. Kol. 2, 3. Jak. 1, 5. y 3, 15. Mądrość prawdziwa od Boga, Matth. 11, 25. Jak. 1, 5. Mamy bydź mądrymi w dobrym, a prostymi w złym, Rzym. 16, 19-A nie więcey mądrować niż potrzeba, Rzym. 12, 3, 16.-Y nie bydź mądrymi u samych siebie, Rzym. 11, 25, y 12. 16. Kto jest mądrym na tym świecie ma bydź głupim, 1. Kor. 3, 18. Mądrość tego świata głupstwem jest u Boga, 2. Kor. 3. 19. Chrystus się nam stał mądrością y sprawiedliwością, 1. Kor. 1. 30. Mądrość ziemska y cielesna, Jak. 3, 15. — Mądrość tego świata, 1. Kor. 1. 23. y 3. 19. 2. Kor. 1. 12.-Madrość z nieba iaka, Jak. 3, 17. - Malta. Wyspa na którą Paweł po rozbiciu okrętu wyszedł, Dzie. 28. 1. Gadziny w niey e iadu, Dzie. 28. 5. Małżeństwo. Od Boga ustanowione, Matth. 19, 4. Gen. 2. - Od Chrystusa potwierdzone. Matth. 19, 69. Y uczczone, Jan 2, 2.-Jest wielkim Sakramentem, Eph. 5, 32. Daie łaskę y poświęcenie, 1. Thes. 4, 4.Nie rozdzielne y dla cudzołostwa, Matth. 5, 32. y 19. 9. Mar. 10, 11. Luk. 6, 10. Czemu nierozdzielne, Mattb. 19, 6. Po rozwodzie przecię trwa związka małżeńska, 1. Kor. 7, 11. - Małżeństwo dla trzech przyczyn ustanowione. -Dla płodu, 1. Tim. 2, 15. Dla uwarowania się grzechu nieczystego, 1. Kor. 7, 1, 2, 5. Y dla spólney pomocy y pociechy, Eph. 5, 22, 24, 25. 1. Piotr. 2, 1, 7.-Małżeństwo ma bydź tylko iednego z jedną, Matth. 19, 5, 6. Małżeństwo które uczciwe a które nie, Żyd. 13, 4.- Małżeństwo nie iest wszystprzykazane, Gen. 1, 26. Małżeństwa które w zakonie zakazane, Lev. 17, 1.-Małżeństwo kiedy mogło bydź między różnym pokoleniem, Num. 36, 7.-Wielożeństwo zakazane, Gen. 16, 3. Czemu patriarchowie wiele zon mieli, tamże.-Małżeństwo którzy zakazuią, 1. Timoth. 4, 3.-Małżeństwa nierządne karał Jan ś., karze y Kościół katolicki, Łuk. 4, 20.--Karze y Pan Bóg, Genes. 38, 10. Tob. 6, 17. kim Małżeństwo Duchowne, Między Bogiem y duszą, Pieśni 1. y 2. Isai. 50, 1. y 54, 5. y 62. 4. Jer. 31, 22. Ezech. 6, 7. Ose. 2, 20. Matth. 9, 15. y 22. 2. y 25. 5. Mar. 2, 19, 2. Kor. 11, 2. Obiaw. 19, 7. y 21. 2. Manna. Co znaczy, Exod. 16, 15. Jan 6. W Maria Panna. Jest Bogarodzica abo matka Pańska, Łuk. 1, 43. Matka Jezusowa, Math. 2, 13. Byla Z domu Dawidowego, z pokolenia Judowego, Matth. 1, 16, Luk. 1, 36.-Ociec iey był Joachim, Luk. 3, 23. Nigdy męża nieuznala, Matth. 1, 13. Luk. 1, 34.-Y miała ślub czystości, Luk. 1, 34. Była panna porodzeniu, Matth. 1. 23. Y po porodzeniu, Matth. 1, 25. Łuk. 23, 53.-Przecz ią Pan Chrystus nazywa niewiastą, Jan 2, 4.-Marya wszelakiemi cnotami ozdobiona. W -Laski pełna, Luk. 1, 28. wierze bogata, Luk. 1. 38, 45. Jan 2, 5. W nadziei obfita, Jan 2, 5.-W miłości doskonała, Łuk. 1, 56. y 2. 7. Jan 2. 3. y 19. 25.-Czysta, Łuk. 1, 35. Pokorna, Luk. 1. 38.-Miłosierna, Jan 2, 3. Rostropna, Łuk. 2, 19. Skromna, Łuk. 2, 48. Nabożna, Łuk. 1, 40. Dobrotliwa, Łuk. 1, 40. Mężna, Jan. 19, 25. 25. Uboga, Matth. 2, 11. Luk. 2, 7, 24. Cierpliwa, Matth. 2, 13. Luk. 2, 35 Luk. 1, 28, 48. - Mądra, Jan Cnotami wszytkie przechodząca, Marijey Panny sprawy. Pozdrowiona od anyoła, Luk. 1, 28. Nawiedza Helżbietę, Luk. 1, 39, 46. Idzie z Jozephem do Bethleemu, Luk. 2, 4.-Ucieka do Aegyptu, Matth. 2, 14. Wraca się do ziemie Izraelskiey, Matth. 2, 15.-Nayduie Chrystusa w kościele, Luk. 2, 46. Stoi pod krzyżem y Janowi iest polecona, Jan 19, 25.-Mieszka z Apostoły, Dzie. 1. 14.-Wniebowzięcie iey, Dzie. 1, 14. Maria Panne czcić. Przykładem anielskim pozdrawiać ią mamy, Luk. 1, 28. Y błogosławić, Łuk. 1. 48.-Helżbieta ią chwali, Łuk. 1, 42. — Błogosławi ią Kościół katholicki, Łuk. 11. 57. wie wychwalaią ią y wzywaią, Dzie. 1, 14.-Marya przecz błogosławiona, Luk. 11, 28. przyjaciele, Dzie. 1, 14.-Marya nadzieia nasza, wesele y korona, 2 Thes. 2, 19.-Przyczynia syna, Jan, 2, 3. Maria Panna przepowiedziana. W pismie, Gen. 3, 15. Num. 24, 17. Psal. 18, 6, y 44, 84, 2 y 86, 3. Przyp. 31, 10. y 9. 1. Pieśni 1. y 2. y 3. y 4. y 5. y 6. Eccl. 24. Isai. 7, 14. y 11. 1. y 19. 1. y 45. 8. Jere. 31. 22. Maria Magdalena, Grzechy swe opłakuie, Łuk. 7, 28.-Y odnosi grzechów odpuszczenie, Łuk. 7, 48. Wybawiona od siedmi czartów, Chrystusa naśladuie, Łuk. 8, 2. Pana pomazuie, Math. 26, 6. Mar. 14, 3. Jan li. 2. y 12. 3. Stoi przy Chrystusie na krzyżu umieraiącym, Jan 19. 24. Chrystus się iey naypierwey po zmartwychwstaniu ukazał, Marek 7, 9. Jan 20, 8. Apostołóm zmartwychwstanie Pańskie opowiada, Jan 20. 8. Marta. Gospodyni Pana Jezusowa, Łhk. 10, 38. Jan 11, 27. Matka y bracia Chrystusowi według ciała, Matth. 12, 47.-Matka y bracia Chrystusowi według ducha, Matth. 12, 49, 50. Melchisedech. Żyd. 6, 20. y 7. 1. Ofiary iego czemu Paweł nie wspomina, Żyd. 5, 11. Mężobóyca. Od początku Dyabeł, Jan. 8, 44. Y ten co ma w nienawiści brata swego, 1. Jan 3, 15.Mężoboystwo iest uczynek cielesny, Gal. 5, 21. Zakon y Chrystus go zakazuie, Matth. 5, 22. y 19. 18. Przeciw niemu lekarstwo iest miłość bliźniego, Rzym. 13, 9. Mężobóycy nie mogą bydź dziedzicmi królestwa niebieskiego, Gal. 5, 21. Ale cząstka ich będzie w siarczystym ogniu, Obiaw. 21, 8. Michał Archanyoł, walczy z Dyabłem, Jud. 9. Obiaw. 12, 7.-Mieysca świete, Dzie. 7, 33. Miłość Boża przeciw ludziom, Jan 3, 16 y 10. 15. y 13. 1. y 15. 9. y 16. 17. Rzym. 5. 8. Ephes. 5. 2.Miłować mamy Boga nade wszytko, Gen. 22. 2. 9. Exod. 20, 6. Deut. 5. 10. y 6. 5. y 10. 12. Matth. 10. 37. y 22, 37. Mar. 12, 30. Łuk. 10, 27. Rzym. 8, 35. A bliźniego iako samych siebie, Matth. 19, 14, 22. Mar. 12, 31, 33. Rzym. 13, 9. Jak. 2, 8. Kto miłuie bliźniego ten zakon wypełnił, Rzym. 13, 8. Gal. 5, 14. 1 Tim. 1, 5. - Miłość pokrywa wielkość grzechów. Łuk. 7, 47.-Kto mieszka, w miłości w Bogu mieszka 1 Piotr. 4, 8. Jest więtsza niźli wiara y nadzieia, 1 Kor. 13, 13. Kol. 3, 14, 1 Piotr. 4, 8. Bóg w nim, 1 Jan 4, 16. Miłość jest szata swadzebna, Matt. 22, 11. Jest sprawiedliwość nasza, 1 Tim. 1, 5. Jest przyczyną usprawiedliwienia, Łuk. 7, 47. Przez nie bywamy usprawiedliwieni, y iest w nas istotnie, Rzym. 5, 5. 1 Piotr. 4, 8. Miłość jaka bydź ma, 1 Kor. 13, 4. Eph. 5, 2, 2. Jan. 6, 1. 1 Jan 3, 16.- Miłować mamy y nieprzyiacioły, Mat. 5, 44. Łuk. 6, 27, 35. Rzym 12, 20.-Po miłości poznać ucznie Chrystusowe, Jan 13, 35.-Miłość rodziców ma ustępować miłości Bożey, Matth. 8, 22 y 10, 37. Mar. 3, 33. Łuk. 14, 29. Jaka miłość rodziców zakazana, Matth. 12, 48. Miłościwe lato. Figura iego, Lev. 26, 10. Mistrz. Nasz iedyny Chrystus, Matth. 28, 8. Jak. 3, 1. Mistrzami iako się Pan nazywać zakazuie, Matth. 23, 10.-Mistrz ieden w kościele katholickim, Matth. 23, 8. Lecz u heretików tyle Mistrzów ile Ministrów, Jak. 3, 1. Mnich y Mniszka. Mniszy y Mniszki szlubu nietrzymaiące, maią potępienie, Dzie. 5, 4. 1 Tim. 5, 12. Jan Chrzciciel był przodkiem Mnichów y pustelników, Matth. 3, 1. Marek S. w Aegypcie Mnichy y Mniszki fundował, IV. 121. Patrz Zakonnik. 1. 9 W Modlitwa. Każda ma bydź w imię Chrystusowe, Jan 14, 13 y 15, 16 y 16, 24. Chrystus się modlił za nas, Jan 17, 20 Y teraz się w niebie przyczynia za nami, Żyd. 7, 25 y 9, 24. 1 Jan 2, 1. Modląc się Pan Chrystus upadał na oblicze, oczy ku niebu wznosił, y klękał na kolana, Matth. 26, 39. Jan 17, 1. Łuk. 22, 41. Paweł także modlił się z bracią klęknąwszy na kolana, Dzie. 20, 36. Epb. 3, 14.--Chrystus dla modlitwy chodził na pusczą abo na górę, Łuk. 5, 16 y 9, 28. Matth. 14, 23. Mar. 1, 35. Y nocował na modlitwie, Łuk. 6, 12 21, 37. Piotr się także modlił na górze domu, Dzie. 10, 9. Paweł za się na brzegu morskim, Dzie. 21, 5. Y w kościele, Dzie. 3, 1 y 24, 11.-Chrystus trzykroć iednęż modlitwę powtarza, Matth. 26, 44. Czasy do modlitwy, Psal. 54, 18. Siedm czasów do modlitwy naznaczonych. Psal. 110, 164.-Do modlitwy napomina nas Pan Chrystus, nadzieią uproszenia, słowy y przykłady Matth. 7, 7 y 18, 19 y 21, 22. Mar. 11, 24. Luk. 18, 1 y 22, 40. Jan 14, 13 y 15. ↑ y 16, 23. Y modlitwy sposobu nas naucza, Matth. 6, 9.-Także y Paweł modlić się roskazuie, Rzym. 12, 12. Eph. 6, 18. Kol. 4. 2. 1 Thes. 5, 7. 1 Tim. 2, 1. Y Jakób, Jak. 1, 5. A zwłaszcza gdy kto iest smutuy, tedy się modi ma, Jak. 5, 13.-Modlić się iako potrzeba, często nie umiemy. Matth. 20, 20. Rzym. 8, 26. Jak. 4, 3. Modlić se zawsze mamy, a nigdy nie ustawać, Luk. 18, 1. Mat. 7, 7. Luk. 11, 9. Dzie. 10. 1 Thes. 5, 17. Rzym. duchu a w prawdzie, Jan 4, 24. 1. Kor. 14, 15. Eph. 6, 18. Modlić się mamy aby przepowiadanie wiary miało p stępek dobry, Ephes, 6, 19. Kol. 4, 3. 1. Thes. 3, 1. Modlić się mamy za króle y przełożone y za wszystkie dzie, 1. Tim. 2, 1, 2. Y ieden za drugiego, Ephes. 6, 18. Kol. 4, 2, 1. Tim. 2, 1. Jak. 5, 10. Y Paweł się mod. twóm wiernych zalecał, Kol. 4, 2 1. Thes. 5, 25, 2. Thes. 3, 1.—Modlić się mamy y za nieprzyiacioły, Matth. : 44. Luk. 6, 28 y 23, 34. Dzie. 7, 60. Modlić się do świętych. Patrz Wzywanie Świętych. Modlić się za kaze. Jan 5, 1. Jan 5, 16. W Modlitwie jaką wiarę mieć mamy, Math. 21, 22. Z iaką wiarą trzeba Pana B prosić. Jak 1, 6. Modlitwą która ważna. Matth. 7, 8. Modlitwy prostaczków Panu Bogu wdzięczne, Mattb. 21. Nie wielomodlstwa, ale próżnomodlstwa na modlitwie Pan zakazuie, Matth. 6, 7. Modlitwa osobnego mieysca trzebuie, Matth. 6, 6. Mar. 1, 35. Modlitwy które się dzieią iako potrzeba, Bóg wysłuchywa, Jan 9, 31. Dz 14.-Modlitew niektórych czemu Bóg nie wysłucha, Jan 9, 31. Żyd. 12, 17, Jak. 4, 3.-Do modlitwy potr bna iest wiara, Jak. 1, 5. Y nadzieia, Matth. 7, 7. Mar. 11, 24 Luk. 11, 10. Jan 16, 23. Y miłość, 1. J 3. 21 Mar. 11, 25. Jak 5, 16. Matth. 5, 7. Y pokora, Łuk. 18, 13. Eph. 3, 14, Y stateczność, Łuk. 18. 1. Thes. 3. 17. Kol. 4, 2. Msza. Od Proroków przepowiedziana, Mal. 1, 16. Isai. 19, 19. Jer. 33, 8. Przez ustawiczną ofiarę rowana, Dan. 12, 11.-Także y przez ofiarę Melchisedecha, Gen. 14, 18. Psal. 109. 4. Ofiarę Mszey S ostatniey wieczerzy od- Pana Chrystusa ustanowiona, Matth. 26, 26. Łuk. 22, 19. Apostołowie ią miewali, D 13. 2. Wspomina ią Paweł S. 1. Kor. 10, 10. y 11, 23. Porządek Mszey S. Paweł podał, 1. Kor. 11, 34. Ja niey się dzieie wszytko co Paweł roskazał, 1. Tim. 2. 1. Na każdym mieyscu miała bydź czyniona, Mal. 11 Na mieyscu starych ofiar (których iest wypełnienie) ustawiona, Jan 4, 23. Ofiara Mszey S. ustawiczna, Żyd. 10, -Ofiary Mszey S. powtarzanie, Zyd. 9, 15. y 19. 5. Anyołowie bywaią przy Mszey S. Obiaw. 4, 8. N. Nabożeństwo. W czym należy, Jak. 1, 27. Swiatu się zda szaleństwo, Mar. 3, 21. Zwierzchnie nabożen Zacheuszowym przykładem zalecone, Luk. 19, 4. Naczynie. Wybrane Paweł S. Dzie. 9, 15. Naczynia gliniane ciała nasze, 2. Kor. 4, 7. Nadzieja, Od Boga. 2. Thes. 2. 16. Nadzieia nie iest o tym co widzimy, Rrzym. 8, 24. Nadzieją wieni bywamy, a nie samą wiarą, Rzym. 8, 24. Nadzieia mocni się dobremi uczynkami, Rzym. 5, 4. Na ia nie pohańbia, Rzym. 5, 5. Nadzieię mnożą pisma, Rzym. 15, 4. Nadzieia przyłbica nasza, 1. Thes. i Y iako kotwica, Żyd. 6, 19, 10. Nadzieia w Chrystusie, 1. Piotr. 1, 21. Matth. 12, 21. Nadzieja nasza się spodziewamy żywota wiecznego, Żyd. 6, 18. Ephes. 4, 4. W nadzieiey weselić się mamy, Rzym. 12, 12.mnik, Jan 10. 12. Naiemnicy maią bydź znoszeni, Łuk. 9, 50. Narodzenie. Chrystusowe tak przedwieczne iako y docześne niewysłowione, Dzie. 8, 33. Narodzenia wieczerzą Herod sprawuie, Mar. 6, 21.-Narodzenia swego dzień czemu święci przeklinaią, Job. 3, 1, 3.-Nata Jan 1, 45. y 21, 2. Nauczyciel. Wiernych Duch S., Jan 14, 26. Nauczeni od Boga Chrześciianie, Jan 6, 45. Nauczyciele Doktorowie W Kościele od Chrystusa postanowieni, Eph. 4, 11, 1 Kor. 12, 28. Nauczyciele maią się strzeż komstwa y gadek, 1. Tim. 6, 5, 20. Nauczaiący lubieżnych rzeczy y baśni, 2 Tim. 3, 6 y 4, 3. Tit. 1, Nauczać ma ieden drugiego, 1 Thes. 5, 14. 10 Nauka. Dar. Boży, Rzym. 12, 7. Zdrowa nauka która, Tit. 3, 1. Nauka Dyabelska która, 1 Tim. 4, 1.uka Apostolska tak pisana iako y niepisana statecznie ma bydź trzymana, Rzym. 16, 7. Gal. 1, 8, 11. 2 Th 15. 1 Kor. 11, 3, 34. Nauka Apostolska iest nauka Pana Chrystusowa, Luk. 10, 16. 1 Kor. 14, 36. 2 Kor. 17. 1. Thes. 2, 13. Gal. 1, 11. Naukę iednę Paweł wszytkim kościołóm dawał, 1 Kor. 14, 33. Naukę insɛą per szący niźli apostolską nie maią bydź prziymowani, 2 Jan 10. Gal. 18, 9. Pierwszy sposób nauki ma bydź zachowany, Rzym. 6, 17. Nauka która pożyteczna, 1 Kor. 8, 1. Niebo. Jest stolica Boża, Matth. 5, 44. Dzie. 7, 49. Niebo y ziemia przeminą, Matth. 24, 35. Żyd. 1, 11. 2 Piotr. 3, 10. A potym będzie niebo nowe y ziemia nowa, 2 Piot. 3, 3. Obiaw. 21, 1.-Kto się ma dostać do nieba, Psal. 4, 2.-Kto wstąpi do nieba, Psal. 23, 4.-Niebiosa Boga pokazuią, Psal. 18, 4. Niedowiarstwo. Przeszkadza sprawóm Bożym, Mar. 6, 5. Niedowierni nie wnidą do królestwa niebieskiego, Żyd. 3, 19.-Niedowiarstwo apostolskie Chrystus strofuie, Mar. 16, 14. Dla niedowiarstwa Żydzi odrzuceni, Rzym. 11, 20-Niemoc, pátrz choroby. Nieprzyjaciele. Miłować mamy, Mattb. 5, 44. Nieprzyiaciela mieć w nienawiści nie zakon roskazował, ale Pharizeuszowie, Matth. 5, 44. Za nieprzyiacioły modli się Pan Chrystus, Luk. 23, 34. Nieprzyiacioły swe Bóg sobie przelednal, Rzym. 5, 10. Kol. 1, 10. 1 Niewiasta. Z mężem na początku od Boga stworzona, Matth. 19, 4. Mar. 10, 6. Jest z męża y dla męża uczyniona, 1 Kor. 11, 8, 9, 12. Przetóż mąż iest głową iey, Kor. 11, 3. Eph. 5, 23. A ona chwałą iego, 1 Kor. 11, 7.-Niewiasta ma bydź mężowi poddana, Eph. 5, 24. Kol. 3, 18. 1 Piotr. 3, 1. Dla czego też y głowę ma nakrywać, 1 Kor. 11, 5, 6, 10, 13.-Niewiasta w kościele nie ma nauczać, ale się w milczeniu uczyć, 1 Kor. 14, 34, 35. Tim. 2, 12. Iz męża zwiodła y przyczyną przestępstwa była, 2 Kor. 11, 3. 1 Tim. 2, 14. Niewiasty czait mayrychley zwodzi. 1 Tim. 3, 6.-Niewieście ubiory y obyczaie iakie bydź maią, Epb. 5, 22. 1 Tim. 2, 9. 1 Piotr. 3, 3. Kor. 7, 10, 11, 13. Niewiasty pobożne z Galileiey za Chrystusem chodziły, y swemi mu maiętnościami usługowały, Luk. 8. 2, 3.-Niewiasta w słońcu co znaczy, Obiaw. 12, 1.- Niewieście zwierciadła, Exod. 38, 8. Niewiasty przy kościele na służbie Bożey, tamże.-Niewiasty po porodzeniu czemu nieczyste były, Lev. 12. 4. Niewierny. Wymówki niewiernych przed Bogiem nieważne, Matth. 22, 2. Myśli niewiernych od szatana oślepione, 2 Korynt. 4, 4. Każdy heretyk niewierny iest, Tit. 3, 10. Z niewiernymi żadnego spółku y towarzystwa mieć nie mamy, 2 Kor. 6, 14, 17. 1 Noe. Wiara iego, Żyd. 11, 7. Korab iego, Gen. 6. 1 Piotr. 3, 20. Samo ośm od potopu zachowany, 2 Piotr. 25. Nowochrzczeńcy. Dwoiako grzeszą, y chrzcząc iuż ochrzczone, y nie chrzcząc nieochrzczonych, Jan 13, 10. Saduceuszów błąd trzymaią, Dzie. 25, 8. Wykręty ich, Jan 8, 58. Philip. 2, 6. 1 Jan 5, 20. Patrz Budny y Czechowic. Nowości. Słów około wiary strzedz się potrzeba, 1 Tim. 6, 20. 2 Tim. 13. 1 O. Obcowanie. Chrześcianów jest w niebie, Phil. 3, 20. Przypatruiąc się obcowaniu Świętych, mamy wiary ich naśladować, Żyd. 13, 7. Obcowanie poganów przed uznaniem Chrystusa, Eph. 2, 2. 1 Piot. 4, 3. Obmowiska. Uwłaczanie abo szacowanie innych, iest ciężki grzech, którego się wierni wystrzegać maią, 2 Korynt. 12, 20. 1 Piot. 2, Jak. 4, 11. Obrazy. Były y w starym Testamencie, Żyd. 9, 5. Jan 3, 14. Wąż miedziany był figurą Chrystusa ukrzyżowanego, tamże.-Obrazów używanie y pożytek, tamże.-Obrazy czym różne od bałwanów, Exo. 20, 4. Est. 14, 11. -Bóg nie zakazał obrazów w pierwszym przykazaniu, Exod. 20. - Y owszem Bóg kazał obrazy czynić, tamże. Obrazy nie są bałwanami, Baruch. 6, 3.—Obrazy w kościele na co, Num. 15, 39.-Obrazy pogańskie a nie Chrześciańskie zakazane, Rzym. 1, 23. Obraz Chrystusów niewiasta od krwotoku uzdrowiona postawiła, który cuda czynił, Mat. 9, 21. Obrazy y cuda przez nie cieniem Piotrowem potwierdzone, Dzie. 5, 15. Obrazy Tróyce S. dla czego maluią, Dzie. 17, 29. Figury w których się Bóg okazować raczył, tamże. Obrazóm iaką cześć wyrządzamy, Phil. 2, 10. Cześć obrazów ściąga się na tego, którego obrazy są, Obia. 13, 14. Kłanianie przed obrazy ś. Żyd. Obrzezanie. Cielesne od Moiżesza podane, Jan 7, 22. Od Chrystusa podięte, Luk. 2, 21. Wiernym iuż nie jest potrzebne, Dzie. 15, 29. Y owszem szkodliwe, Gal. 5, 2. W Chrystusie nic nie waży, iako y nieodrzezka nic nie szkodzi, 1 Kor. 7, 19. Gal. 5, 6 y 6, 15. Co znaczyło, Gen. 17, 10. Obrzezanie duchowne serca potrzebne, Rzym, 2, 29. Phil. 3, 3. Kol. 2, 11. Oczyścienie. Człowiek może samego siebie oczyścić, Jak. 4, 8.—Odsczepieństwo, patrz kacerstwo y heretyey. Odrodzenie. Iest odmiana ciała w duchu, Jan 3, 5. Y żądz cielesnych w duchowne, Rzym. 8, 5, 13. Y niedowiarstwa w wiarę, Jan 1, 12. Gal. 3, 26. i Jan 5, 1. Odnowienie. Serca przez Ducha S. Tit. 3, 5. Gal, 4, 6. Y natury cielesnej w Bozką, 2 Piot. 4. Kol. 2, 11. Aby ci którzy byli zli, poświęceni byli, 1 Kor. 6, 11. Odrodzeni wewnątrz maią też zewnątrz w nowości żywota postępować, Rzym. 6, 6 y 7, 6 y 12, 11. 2 Kor. 5, 15. Eph. 4, 22. Kol. 3, 6. 2 Piot. 4, 1. Odpusty. Y pielgrzymowanie na mieysca święte, Mat. 2, 2. Jan 5, 2. y 12. 20. Dzie. 8, 27. Odpusty przykładem S. Pawła twierdzone, 2 Kor. 2, 10. - Ofiara. Jest własna służba Boża, Levit. 1, 17. Dzie. 14, 12. Ciało swe kto dawa na ofiarę żywą, Rzym. 12, 1. Ofiara zwierzchnia modlitwą nazwana, Mat 21, 13. Ofiara zwierzchnia w nowym Testamencie. Matth. 9, 13. Jan 4, 23.-Ofiary figurowaly ofiarę krwawą y nie krwawą, Deut. 34. - Ofiara z solą, Lev. 2. 13. Ofiary obiaty co iest, Lev. 2, 1.-Ofiary podnoszenia figura, Exo. 29, 24.-Ofiarować pismo zowie czynić, Exo. 10, 25. Psal. 65, 15. ---Ofiary pod osobą chleba figura, Lev. 2, 1. Przyp. 9, 1.-Ofiara Chrześcijańska, Mal. . 11.- Ofiara Ciała Chrystusowego, Mat. 8, 4. Luk. 15, 23. 1 Kor. 5, 7 y 10, 18. Pan na ostatniey wieczerzy ofiarował własne ciało y krew swoię, Łuk. 22, 15. Figura tey ofiary, Exod. 24, 8. Raz się Chrystus ofiarował krwawym obyczaiem, ale nie krwawym ustawicznie się ofiaruie, Żyd. 8, 27. Ofiara krwawa y nie krwawa, Żyd. 10, 10. Patrz Msza S. ofiary za grzechy isko grzeszącym więcey niemasz, Zyd. 10, 26.-Ofiary y modlitwy za umarłe, 2 Kor. 5, 10. Patrz Czyściec. Ogień. Ogień ustawiczny na ołtarzu, Lev. 12, 9, 24.-Ogień obcy ofiaruiący, Lev. 10, J. Oko. Sczyre y proste, Mat 6, 22. Łuk. 11, 34. Oko złe, tamże, Mat. 20, 15. Mar. 7, 22. 1 Jan 2, 11. Oczy serdeczne, Eph. 1, 18. Bóg ma oczy iako płomień ognisty, Obiaw. 1, 14, y 2, 18 y 19, 12. Oczóm Bożym wszytkie rzeczy otworzone, Zyd. 4, 13. Oczu pilnie strzedz potrzęba, Mat. 5, 28. 2 Piot. 28, 14. Oko nas gorszące ma bydź wyrwane, Mat. 5 29. |