APPENDIX.

I. LITURGIA

PRIMA REFORMATA ECCLESIÆ

ANGLICANÆ, ANNO MDXLIX, (REGIS
EDVARDI SEXTI SECUNDO) ANGLICE
EDITA.

II. LITURGIA SCOTICANA.

III. LITURGIA ECCLESIÆ AMERICANÆ.

IV. FORMÆ ORATIONIS ET GRATIARUM AC. TIONIS IN DIE ANNIVERSARIO ACCES SIONIS REGIS.

LITURGIA PRIMA REFORMATA,

ANNO MDXLIX,

(REGIS EDVARDI SEXTI SECUNDO)

ANGLICE EDITA.

CENA DOMINICA,

ET

Sacra Communio,

QUÆ VULGO NOMINATUR

Missa.

Quotquot cupiunt participes fieri Sacræ Communionis indicent nomina sua Parocho nocte præcedente, vel mane, ante inceptas Matutinas, vel statim post Matutinas.

Si quis autem eorum fuerit manifeste criminosus, et populus eo offensus fuerit, vel si quis verbis aut facto proximum injuria affecerit; Parochus advocet eum et commonefaciat ne ullo modo ad Mensam Domini præsumat, donec publice professus fuerit se pravam vitam suam revera pœnitenter correxisse, et tum populo quem offenderit, tum illis quos injuria affecerit, satisfecisse, vel ad minimum se hoc quam primum commode fieri possit facturum.

Eodem modo eos etiam admoneat Parochus quos inter se simultates et odia habere intelligat ; nec eos, donec invicem reconciliatos esse certo sciat, permittat Mensæ Domini fieri participes. Quorum si alter animo lubenti omnem injuriam sibi factam condonare velit, et ipse satisfacere pro eo quod inique fecerit ; alter vero, ut cum illo in gratiam, prout Christianum decet, redeat, non adduci possit, sed in malitia sua perseveret obstinatus: tum Parochus pœnitentem admittat ad Sacram Communionem, pertinacem vero ab eadem

arceat.

In die, et tempore ad Sacram Communionem minis