Ordo Administrandi Cœnam Dominicam, SIVE, Sacram Communionem. Si quem eorum qui ad Sacram Communionem accipiendam accedunt Minister manifeste criminosum esse noverit, vel verbis aut facto proximos injuria affecisse, ita ut Populus eo offensus fuerit; eum commonefaciat ne ullo modo audeat accedere ad Mensam Domini donec se pravam vitam suam revera pœnitenter correxisse, et tum Populo, tum illis quos injuria affecerit, satisfecisse ostenderit; vel ad minimum se hoc quamprimum commode fieri possit facturum professus fuerit. Eodem modo eos etiam admoneat Minister quos inter se simultates et odia habere intelligat ; nec eos, donec invicem reconciliatos esse certo sciat, permittat Mensæ Domini fieri participes. Quorum si alter animo lubenti omnem injuriam sibi factam alteri condonare velit, et ipse satisfacere pro eo quod inique fecerit ; alter vero, ut cum illo in gratiam, prout Christianum decet, redeat, non adduci possit, sed in malitia sua perseveret obstinatus: tum Minister pœnitentem admittat ad Sacram Communionem, pertinacem vero ab eadem arceat. Proviso semper, quod omnis Minister, si quos ita arceat, prout hic præscriptum est, totam rem exponat Ordinario quamprimum possit. Mensa, mundo linteamine albi coloris ei in tempore Communionis superposito, in medio Ecclesiæ stet, aut in Choro; et Minister, stans ad dextrum Mensæ latus, vel ubi Preces Matutinæ et Vespertinæ sunt dicendæ, dicat Orationem Dominicam, cum Oratione sequenti, Populo genuflexo: sed Orationem Dominicam omittere licet, si Preces Matutinæ jam immediatè ante dictæ sunt. PATER ATER noster, qui es in cœlis, Sanctificetur Nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, Sicut in cœlo, et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, Sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem ; Sed libera nos a malo: Quia tuum est regnum, potentia, et gloria, in sæcula sæculorum. Amen. a Tum Minister, ad Populum conversus, Decem Mandata clarè recitet ; Populus autem, genibus flexis, post unumquodque Mandatum Deo indulgentiam pro violatione ejusdem tempore præterito, et gratiam qua legem observent in futuro, in hunc modum postulet. Minister. Locutus est Deus cunctos sermones hos: Ego sum Dominus Deus tuus: non habebis Deos alienos coram me. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Non facies tibi sculptile, neque omnem similitudinem quæ est in cœlo desuper, et quæ in terra deorsum, nec eorum quæ sunt in aquis sub terra. Non adorabis ea, neque coles: Ego sum Dominus Deus tuus fortis, zelotes, visitans iniquitatem patrum in filios, in tertiam et quartam generationem eorum qui oderunt me, et faciens misericordiam in millia his qui diligunt me, et custodiunt præcepta mea. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Non assumes Nomen Domini Dei tui in vanum nec enim habebit insontem Dominus eum qui assumpserit Nomen Domini Dei sui frustra. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Memento ut diem Sabbati sanctifices. Sex diebus operaberis, et facies omnia opera tua; septimo autem die Sabbatum Domini Dei tui est. Non facies omne opus in eo, tu, et filius tuus, et filia tua, servus tuus, et ancilla tua, jumentum tuum, et advena qui est intra portas tuas. Sex enim diebus fecit Dominus cœlum et terram, et mare, et omnia quæ in eis sunt, et requievit in die septimo: idcirco benedixit Dominus diei Sabbati, et sanctificavit eum. Populus Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Honora patrem tuum et matrem tuam; ut sis longævus super terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Non occides. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Non mochaberis. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister, facies. Non furtum Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister. Non loqueris contra proximum tuum falsum testimonium. Populus. Domine, miserere nostri, et corda nostra ad servandam hanc legem inclina. Minister, Non concupisces domum proximi tui, nec desiderabis uxorem ejus, non servum, non ancillam, et in dicat, Epistolam legat Minister, Gloria tibi, Domine. Deinde legatur Symbolum vel Apostolorum vel Nicænum nisi eorum alterutrum jam immediate ante lectum fuerit in Servitio Matutino. Tunc Minister annuntiet Populo ea quæ Hebdomade sequenti observanda sint Festa aut Jejunia; et (si occasio erit) Communio indicetur celebranda, Denuntiationes fiant de conjungendis in Matrimonio, et alia, si quæ sint declaranda, declarentur. Deinde sequatur Concio; qua finita, Minister, si Communio sit celebranda, ad Mensam Domini reversus, incipiat Offertorium, unam vel plures dicens ex hisce sequen- et de lacte gregis non manducat? I Cor. ix. 7. tibus Sententiis, prout ei visum fuerit. SIC IC luceat lux vestra coram hominibus, ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum qui in cœlis est. S. Matt. v. 16. ubi Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra: ærugo et tinea demolitur, et ubi fures effodiunt et furantur: thesaurizate autem vobis thesauros in cœlo ; ubi neque ærugo nec tinea demolitur, et ubi fures non effodiunt nec furantur. S. Matt. vi. 19, 20. Omnia quæ vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis hæc est enim Lex et Prophetæ. S. Matt. vii. 12. Non omnis qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum cœlorum; sed qui facit voluntatem Patris mei qui in cœlis est, ipse intrabit. S. Matt. vii. 21. Stans autem Zacchæus, dixit ad Dominum, Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus; et si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum. S. Luc. xix. 8. Quis militat suis stipendiis unquam? Quis plantat vineam, et de fructu ejus non edit? Quis pascit gregem, Si nos vobis spiritualia seminavimus, magnum est si nos carnalia vestra metamus? I Cor. ix. II. Nescitis quoniam qui in sacrario operantur, quæ de sacrario sunt edunt; et qui altari deserviunt, cum altari participant? Ita et Dominus ordinavit iis qui Evangelium annuntiant de Evangelio vivere. I Cor. ix. 13, 14. Qui parce seminat, parce et metet; et qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus et metet. Unusquisque prout destinavit in corde suo, non ex tristitia, aut ex necessitate; hilarem enim datorem diligit Deus. 2 Cor. ix. 6, 7. Communicet is qui catechizatur verbo ei qui se catechizat, in omnibus bonis. Nolite errare, Deus non irridetur; quæ enim seminaverit homo, hæc et metet. Gal. vi. 6, 7, 8. Dum tempus habemus, operemur bonum ad omnes; maxime autem ad domesticos fidei. Gal. vi. 10. Est quæstus magnus pietas, cum sufficientia: nihil enim intulimus in hunc mundum; haud dubium quod nec auferre quid possumus. 1 Tim. vi. 6, 7. Divitibus hujus sæculi |