Confessionum libri tredecim: ex recensione monachorum ordinis S. Benedicti e congregatione S. Mauri, recogniti denuo ad editiones tum antiquiores tum recentiores

Front Cover
apud Gaume fratres, 1836 - 538 pages
 

Selected pages

Common terms and phrases

Popular passages

Page 182 - In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. Hoc erat in principio apud Deum.
Page 286 - Mecum eras, et tecum non eram. Ea me tenebant longe a te, quae si in te non essent, non essent.
Page 307 - Quid est ergo tempus? Si nemo ex me quaerat, scio; si quaerenti explicare velim , nescio...
Page 183 - In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit.
Page 374 - Nos itaque ista quae fecisti videmus, quia sunt, tu autem quia vides ea, sunt. et nos foris videmus, quia sunt, et intus, quia bona sunt: tu autem ibi vidisti facta, ubi vidisti facienda.
Page 294 - Verumtamen, cum reminiscor lacrymas meas, quas fudi ad cantus Ecclesiae tuae in primordiis recuperatae fidei meae, et nunc ipso quod moveor*, non cantu, sed rebus quae cantantur, cum liquida voce et convenientissima modulatione cantantur, magnam instituti hujus utilitatem rursus agnosco. Ita fluctuo inter periculum voluptatis et experimentum salubritatis ; magisque adducor, non quidem irretractabilem sententiam proferens, cantandi consuetudinem approbare in Ecclesia; ut per oblectamenta aurium infirmior...
Page 258 - Dicebamus ergo: , ,si cui sileat tumultus carnis sileant phantasiae terrae et aquarum et aeris, sileant et poli et ipsa sibi anima sileat et transeat se non se cogitando, sileant somnia et imaginariae revelationes, omnis lingua et omne signum et quidquid transeundo fit si cui sileat omnino, quoniam si quis audiat, dicunt haec omnia: non ipsa nos fecimus, sed fecit nos qui manet in aeternum...
Page 106 - ... esses magnitudini tuae aut pulchritudini, ut illa essent in te quasi in subiecto sicut in corpore, cum tua magnitudo et tua pulchritudo tu ipse sis, corpus autem non eo sit magnum et pulchrum, quo corpus est, quia etsi minus magnum et minus pulchrum esset, nihilominus corpus esset ? falsitas enim erat, quam de te cogitabam, non veritas, et figmenta miseriae meae, non firmamenta beatitudinis tuae.
Page 98 - ... eum. abscessit enim et ecce hic est. noluit nobiscum diu esse et non reliquit nos.
Page 111 - ... lacrimas eorum, et magis plorant et gaudent in fletibus, quoniam tu, domine, non aliquis homo, caro et sanguis, sed tu, domine, qui fecisti, reficis et consolaris eos. et ubi ego eram, quando te quaerebam ? et tu eras ante -me, ego autem et a me discesseram nee me inveniebam: quanto minus te!

Bibliographic information