* "

quia

Státue servo tuo eloquium tuum* in timóre tuo. Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum judícia tua jucunda. Eccè concupívi mandáta * in æquitáte tua viví

tua; fica me.

Superbi iníquè agebant usquequáque ; * à lege autem tua non declinávi.

Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine;' et consolátus sum.

Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquénti

ET véniat super me mise- bus legem tuam.

ricórdia tua, Dómine, * salutáre tuum secundùm elóquium tuum.

Et respondébo exprobrántibus mihi verbum; quia sperávi in sermónibus tuis. Et ne áuferas de ore meo verbum veritátis usquequá

Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ.

Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; et custodívi legem tuam.

Hæc facta est mihi,* quia justificatiónes tuas exquisívi. Ortio mea, Dómine, dixi, custodire legem

que; * quia in judiciis tuis portio

supersperávi.

Et custódiam legem tuam semper, in séculum, et in séculum séculi.

Et ambulábam in latitú–
quia mandáta tua

dine?
exquisívi.
Et loquébar de testimó-
niis tuis in conspectu re-
gum, * et non confundebar.
Et meditábar in mandátis
* quæ dilexi.

tuis,

M

*

Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, et exercébar in justificatiónibus tuis. Glória. Emor esto verbi tui servo tuo, * in quo spem dedisti. Hæc me consoláta est in humilitáte mea; quia elóquium tuum vivificávit me.

mihi

*

tuam.

Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo: miserére meî secundùm elóquium tuum.

et

Cogitávi vias meas, converti pedes meos in testimónia tua.

Parátus sum, et non sum turbátus, * ut custódiam mandáta tua.

Funes peccatórum circumplexi sunt me, * et legem tuam non sum oblitus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi * super judícia justificatiónis tuæ.

Párticeps ego sum ómnium timéntium te, * et custodiéntium mandáta tua.

Misericórdiâ tuâ, Dómi

Bonum mihi quia humi-
*ut discam justi-

liásti me;
ficatiónes tuas.
Bonum mihi lex oris tui,*
super millia auri et argenti.

Anus tuæ fecérunt me

Met plasmavérunt me:

et plasmavérunt me: * da mihi intellectum, et discam mandáta tua.

Qui timent te, vidébunt * et lætabuntur; quia in verba tua supersperávi. Cognóvi, Dómine, quia æquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliásti me. Fiat misericórdia tua, ut consolétur me, * secundùm elóquium tuum servo tuo.

*

Véniant mihi miseratiónes tuæ, et vivam ; quia lex tua meditátio mea est. Confundantur superbi, quia injustè iniquitátem fecérunt in me; * ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timéntes te, * et qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confundar. Glória Patri.

Reliqua ut in Proprio, pro diversitate Temporis; et sic in aliis Horis.

AD SEXTAM. Pater noster. Ave, María. Deus, in adjutórium. Hymnus.

REctor

Ꭱ

potens,

Deus,

verax

Qui témperas rerum vices;
Splendore mane illúminas
Et ignibus meridiem.

Extingue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

*Præsta, Pater piíssime, Patríque compar Unice, Sancto simul cum Spíritu, Regnans per omne séculum. Amen.

Ex Psalmo 118. Efécit in salutáre tuum * et in ver

Danima mea,

bum tuum supersperávi. Defecérunt óculi mei in

elóquium tuum, * dicentes: Quando consoláberis me? Quia factus sum sicut uter in pruína ; * justificatiónes tuas non sum oblitus.

Quot sunt dies servi tui?*

tóres, ut pérderent me: * testimónia tua intellexi.

Omnis consummatiónis vidi finem: * latum mandátum tuum nimis. Glória. Uómodò dilexi legem tuam, Dómine! * totâ die meditátio mea est.

quando fácies de persequén- Q

tibus me judicium? Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes, sed non ut lex tua.

Omnia mandáta tua, véritas: *iníquè persecuti sunt me, ádjuva me.

Paulò minùs consummavérunt me in terra; autem non derelíqui mandáta tua.

Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, * et custódiam testimónia oris tui.

IN

æternum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo ;

In generatiónem et generatiónem véritas tua : * fundasti terram, et pérmanet.

Super inimícos meos prudentem me fecisti mandáto tuo;* quia in æternum mihi est.

Super omnes docéntes me intellexi; * quia testimónia tua meditátio mea est.

Super senes intellexi quia mandáta tua quæsívi. Ab omni via mala prohíbui pedes meos, * ut custódiam verba tua.

A judíciis tuis non decliquia tu legem po

návi ;
suisti mihi.

Quàm dúlcia fáucibus meis elóquia tua ! * mel ori meo.

super

A mandátis tuis intelOrdinatióne tuâ persevé- lexi ; * proptéreà odívi omrat dies; * quóniam ómnia nem viam iniquitátis. sérviunt tibi.

Nisi quòd lex tua meditátio Lucerna pédibus meis

mea est, * tunc fortè periissem in humilitáte mea.

In æternum non obliviscar justificatiónes tuas;* quia in ipsis vivificásti me.

Tuus sum ego; *salvum me fac, quóniam justificatiónes tuas exquisívi.

Me expectavérunt pecca

lumen sémitis meis.

*et

Jurávi et státui * custodíre judícia justítiæ tuæ.

Humiliátus sum usquequáque, Dómine: * vivífica me secundùm verbum tuum.

Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine; * et judícia tua doce me.

Declaratio sermónum tuórum illúminat, * et intellectum dat párvulis.

Justítia tua, justítia in æternum; * et lex tua, véritas.

Tribulátio et angústia invenérunt me ; * mandáta tua meditátio mea est.

AEquitas testimónia tua in

Os meum aperui, et at æternum : * intellectum da traxi spíritum ; * quia man- mihi, et vivam. Glória. dáta tua desiderábam.

Aspice in me, et miserére CLamávi in toto corde

*

meî,
secundùm judícium
diligéntium nomen tuum.
Gressus meos dírige se-
cundùm eloquium tuum ;
et non dominétur meî om-
nis injustítia.

Rédime me à calúmniis hóminum, * ut custódiam mandáta tua.

meo, exáudi me, Dómine: * justificatiónes tuas requíram.

Clamávi ad te, salvum me fac; *ut custódiam mandáta tua.

Prævéni in maturitáte, et clamávi; * quia in verba tua supersperávi.

Prævenérunt óculi mei ad te dilúculò; * ut meditárer elóquia tua.

Vocem meam audi secundùm misericórdiam tuam, Dómine; et secundùm judícium tuum vivífica me.

* quia non

Fáciem tuam illúmina super servum tuum, * et doce me justificatiónes tuas. Exitus aquárum deduxérunt óculi mei ; * custodiérunt legem tuam. Ustus es Dómine; et J vectum tuum. rectum judicium tuum. Mandasti justítiam testimónia tua * et veritátem tuam nimis.

*

Tabéscere me fecit zelus meus; quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.

Ignítum eloquium tuum vehementer; * et servus tuus dilexit illud.

Adolescentulus sum ego, et contemptus: * justificatiónes tuas non sum oblitus.

Appropinquavérunt persequéntes me iniquitáti; * à lege autem tua longè facti sunt.

Propè es tu, Dómine; et omnes viæ tuæ véritas. Inítio cognóvi de testimóniis tuis; * quia in æternum fundasti ea.

Ide humilitátem meam et éripe me; * quia legem tuam non sum oblitus. Júdica judícium meum, et rédime me : * prop