ter elóquium tuum vivífica

me.

Longè à peccatóribus, salus ; quia justificatiónes

tuas non exquisiérunt.

Custodívit ánima mea testimónia tua, * et dilexit ea vehementer.

Servávi mandáta tua, et testimónia tua; * quia omnes

Misericórdiæ tuæ multa, viæ meæ in conspectu tuo.

Ppropinquet deprecatio

Dómine; * secundùm judi-Area in conspectu tuo,

cium tuum vivífica me.
Multi qui persequuntur
me,
et tríbulant me: *à tes-
timóniis tuis non declinávi.
Vidi prævaricantes, et
tabescebam; quia elóquia
tua non custodiérunt.

*

Vide quóniam mandáta tua dilexi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica me. Principium verbórum tuórum, véritas: * in æternum ómnia judícia justítiæ

Dómine: * juxta elóquium
tuum da mihi intellectum.
Intret postulátio mea in
conspectu tuo :
* secundùm
eloquium tuum éripe me.
Eructábunt lábia mea hym-
num * cùm docúeris me
justificatiónes tuas.

Pronuntiábit lingua mea eloquium tuum; * quia ómnia mandáta tua, æquitas.

Fiat manus tua ut salvet me; * quóniam mandáta tua elégi.

Concupívi salutáre tuum, Dómine; * et lex tua meditátio mea est.

*

Vivet ánima mea, et laudábit te ; et judícia tua adjuvábunt me.

*

Érrávi sicut ovis quæ périit:

quære servum tuum, quia mandáta tua non sum oblitus. Glória Patri.

AD VESPERAS. Paternoster. Ave, María. Deus, in adjutórium. In Quadragesima et Tempore Passionis, quinque Antiphone ex Laudibus.

Tempore Paschali, Antiphona sola ut in Proprio.

cio; * quia in æternum non commovébitur.

In memória æterna erit *

justus: ab auditióne mala non timébit.

Qui habitáre facit stérilem in domo, *matrem filiórum lætantem.

Psalmus 113.

Parátum cor ejus speráre IN éxitu Israël de AEgyp

in Dómino; * confirmátum est cor ejus : non commovébitur, doncc despíciat inimí

Cos suos.

to * domûs Jacob de pópulo bárbaro,

Facta est Judæa sanctificátio ejus, * Israël potestas ejus.

Mare vidit, et fugit : * Jordánis convérsus est retrorsùm.

Montes exultavérunt ut aríetes, *et colles sicut agni óvium.

Quid est tibi, mare quòd fugisti?* et tu, Jordánis, quia convérsus es retrorsùm ?

Montes, exultastis sicut aríetes! * et colles, sicut agni óvium!

A fácie Dómini mota est terra, * à fácie Dei Jacob, Qui convertit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum.

*

Non nobis, Dómine non nobis, sed nómini tuo da glóriam,

Super misericórdia tua et veritáte tua ; * nequando dicant gentes: Ubi est Deus eórum ?

Deus autem noster in coelo : * ómnia quæcumque vóluit, fecit.

Simulacra géntium, argentum et aurum ópera mánuum hóminum.

Os habent, et non lo-
quentur: * óculos habent,
et non vidébunt.
Aures habent, et non
áudient:
* nares habent,

et non odorábunt.
Manus habent, et non
palpábunt; pedes habent,
et non ambulábunt: * non
clamábunt in gútture suo.

Dómine, *neque omnes qui descendunt in infernum.

Sed nos qui vivimus, benedícimus Dómino,* ex hoc nunc, et usquè in séculum. Capitulum, etc. habentur inProprio, pro diversitate Temporis.

Canticum B. Mariæ Virginis.
Luc 1. 46.

Símiles illis fiant, qui fá- Magnificat * ánima mea

* et omnes qui

ciunt ea confidunt in eis.

Domus Israël sperávit in Dómino: * adjútor eórum, et protector eórum est.

Domus Aáron sperávit in Dómino: adjútor eórum, et protector eórum est.

Qui timent Dóminum speravérunt in Dómino : * adjútor eórum, et protector eórum est.

Dóminus memor fuit nostrî, * et benedixit nobis. Benedixit dómui Israël: *

benedixit dómui Aáron. Benedixit ómnibus qui timent Dóminum,* pusillis cum majóribus.

*

Adjíciat Dóminus super VOS super vos et super filios vestros.

Dóminum,

Et exultávit spíritus meus * in Deo salutári meo;

Quia respexit humilitátem ancillæ suæ: * eccè enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.

Quia fecit mihi magna qui potens est; * et sanctum nomen ejus.

Et misericórdia ejus à progénie in progénies * timéntibus eum.

Fecit poténtiam in bráchio suo: * dispersit superbos

mente cordis sui.