men Abraham dicuntur, quibus dicitur: „,si 1) filii Abraham essetis, opera utique Abraham faceretis:" ita etiam illi, qui audierunt Petrum et Paulum, et non fecerunt, quae docuerat Petrus vel Paulus, non erant semen eorum, quia suscepta ab iis verbi semina, ex anima sua velut abortione 2) quadam abjecerunt et effuderunt. Denique et in hoc ipso psalmo dicit alio loco: „,semen3) impiorum exterminabitur." Certum est autem, quia impiorum semen corporale non exterminabitur. Job denique semen Esau semen impii erat, et utique non exterminatur, sed manifestatus est justus a Domino, et propheta esse ostenditur, et a Deo supra omnes justos collaudari meretur. Sed hoc est, quod superius diximus, quia sicut semen justi sermo et doctrina ejus est, qui sermo ita pascit et reficit animas, ut negentur panibus indigere, quia Christus panis eorum est: ita e contrario doctrina impiorum, et sermo semen eorum est, quod exterminandum dicitur, quia ex falsitate compositum est, et adveniente luce veritatis, certum est, quia mendacii tenebrae fugabuntur. 4.,,Tota 4) die miseretur, et foenerat." Justus tota die miseretur, et tota die dicitur foenerare: ad nihil aliud vacat, nisi ut foeneret de ea pecunia, quae sibi abundat. Num quid et hic, hoc putabitur, quia justus tota die sedeat ad mensam, et habens pecuniam ante se hanc foeneret necessitatem patientibus? Forsitan hoc putabitur esse, quod dictum est per Mosen:,, et 5) tu foenerabis gentibus multis, tu autem mutuo non quaeres." Sed certum est, quia de dominica pecunia dicatur, quae nummulariis praecipitur erogari de thesauris sapientiae et 1) Ev. Joann. VIII, 39. 2) Edd. Merlini: abusione. 3) Psalm. XXXVII, 28. (XXXVI.) scientiae Dei prolata, ut faciamus de quinque talentis decem, de duobus quatuor. Quanto autem abundantiorem pecuniam habuerimus in anima nostra, tanto magis tota die foenerabimus Sed et nunc licet non sim justus, ta men hoc, quod loquor, pecuniam vobis dominicam foenero: sed vos orate, ut efficiar justus, et possim vobis justitiae pecuniam foenerare, ut non solum verbo, verum etiam justitiae exemplo justitiam doceam. Propterea sicut sunt pecuniae injustae, quae inique et contra legem congregantur per calumniam et mendacia, et diversa avaritiae mala: et rursum sunt pecuniae, quae juste et secundum legem congregatae sunt, id est, de propriis et justis labo ut ribus: ita etiam in verbo et doctrina esse invenitur. Sunt verba nec bene, nec juste, nec legitime congregata, haereticorum verba sunt, et doctrina contra legem Dei congregata, quae nos velut iniquam pecuniam et pestiferam, et de malo collectam refugere debemus. Orate ergo, ut haec nostra pecunia, quam vobis foeneramus, tota inveniatur ex justis laboribus, tota de dominica moneta procedens, ut et vos foenus integrum consignetis, et nos non audiamus, quia,, oportuit 1) te pecuniam meam dare nummulariis." 5.,,Juvenis 2) ego fui, et senui, et non vidi justum derelictum, nec semen ejus quaerens panem. Tota die miseretur, et foenerat." In superioribus dicitur, quia mutuatur peccator, et non reddit: hic quia justus tota die miseretur, et foenerat. Et vide, quam in contrariis pares sint. Peccator non solum mutuo accipit, sed et cum acceperit, non reddit: justus autem non solum mutuo non accipit, sed et foenerat: et non solum semel vel bis, sed tota die foenerat, hoc est, toto vitae suae tempore foene ') Matth. XXV, 27. rans miseretur, unde ,, et1) semen ejus in benedictione erit." 6. „Declina 2) a malo, et fac bonum, et inhabita in şaeculum saeculi.“ Haec, inquit, audiens fac quod bonum est, habitabis in saeculum, hoc est, si ita egeris, quemadmodum edoctus es, habitatio tua erit aeterna. Si enim respicias non ad ea, quae videntur, sed quae non videntur, quoniam, quae videntur, temporalia sunt, quae autem non videntur, aeterna sunt, habitabis in saeculum. 7.,,Quia 3) Dominus amat judicium, et non derelinquet sanctos suos." Quomodo Dominus amat judicium? Dum nihil apud eum sine judicio fit, nihil sine ratione. Ita ergo et tu sciens, quoniam Dominus amat judicium, age omnia justo judicio et vero, audiens illum, qui te admonet dicens: ,, cum 1) consilio omnia fac, cum consilio vinum bibe." 8.,,Et) non derelinquet Dominus sanctos suos, in aeternum conservabuntur." Sicut dicit, quia habitabit in saeculum, ita et conservabuntur in aeternum. Quod utrumque ad futurum' respicit tempus, vel saeculum, cui conservabuntur sancti, ut deinceps in aeternitate perdurent. ,,Injusti) punientur, et semen impiorum peribit; justi autem haereditabunt terram." Diximus jam hinc superius, quale impiorum sit semen, cum ad 7) verbum doctrinamque retulimus: et quomodo exterminabitur, dum omne mendacium a luce veritatis velut tenebrae effugatur. 1) Psalm. XXXVII, 26. (XXXVI.) 3) Psalm. XXXVII, 28. (XXXVI.) 4) Cfr. Sap. Sirac. XXXV, 19. (Ecclesiastic.) coll Ecclesiast. IX, 7. 5) Psalm. XXXVII, 28. (XXXVI.) 6) Psalm. XXXVII, 28. 29. (XXXVI.) 7) Edd. Merlini: id verbum etc. „Justi1) autem haereditabunt terram.“ Et hinc superius jam diximus, quomodo sive justi, sive mansueti haereditatem terrae bonae et magnae illius consequantur, et quomodo habitent in ea in saeculum saeculi, non solum in saeculum, sed in sacculum saeculi. Vide, quam magna Domini retributio. Pro labore triginta aut quadraginta, ut multum certe quinquaginta annorum recipit homo non solum saeculi hujus retributionem, sed in saeculum saeculi. Si vero permaneat quis in verbo Dei, et sapientiae ejus adhaereat, atque in lucis aeternitate persistat, perveniet etiam in hoc, ut referat Deo gloriam in saecula saeculorum. Amen! Homilia V. De eodem psalmo, ab ea parte: „os 2) justi meditabitur sapientiam." 1. Lex quidem volens nos aperire os. ad verbum Dei, praecepit dicens: „,loqueris, 3) inquit, haec sedens in domo, et pergens in via, et jacens, et surgens." Sed et Salomon in Proverbiis simile aliquid brevi commonitione distinguit, dicens: „aperi1) os tuum verbo Dei." Similiter etiam nunc propheta nos docet, cum dicit: "Os 5) justi meditabitur sapientiam." Revera enim nec debet aliud quicquam procedere de ore justi, nisi sapientia. Unde et vos imperitiores quique fratres audientes sermonem prophetae, date studium, et meditamini cum justitiae operibus etiam de ore vestro proferre sermonem sapientiae. 1) Psalm. XXXVII, 29. (XXXVI.) Quod ne difficile vobis videatur praeceptum, brevem vobis sapientiae insinuabo sermonem. Apostolus ait, 1) quia Christus Dei 2) est virtus, et Dei sapientia. Si igitur Christum semper loquamini, si semper ejus verba meditemini, si praecepta ejus in ore teneatis, digne os vestrum meditabitur sapientiam. Neque enim haec sola est sapientiae meditatio, si quis docere potest, vel latius in ecclesia disputare, et3) contradicentes revincere. Est quidem et hoc opus sapientiae, sed alius amplius, alius autem minus. In alio hoc ipsum, quod credit Dei sapientiae, sapientia reputatur: in alio et hoc, quod acquiescit sapientibus, et amat dicta sapientium, sapientia dicitur: nonnullis vero etiam interrogantibus tantummodo de sapientia, sapientia reputatur. Illud solum observate fratres, ne quis vestrum inveniatur non solum non loqui, nec meditari sapientiam, verum et odisse, atque adversari iis,) qui studium sapientiae gerunt. Solent enim imperiti habere etiam istud cum ceteris pessimum vitium, ut inanes et superfluos putent eos, qui verbo et doctrinae operam dederint, et amplectuntur magis imperitiam suam, quam illorum studia ac laborem: mutatisque nominibus exercitia eorum verbositatem, suam vero indocibilitatem vel imperitiam simplicitatem vocant. 5) Optimus tamen et ille est, qui sapientiam probat actibus, et esse sapiens vitae suae probitate cognoscitur. Beatus ergo, qui os suum aperit verbo Dei, et proficiens aetate secundum Christum proficiet et sapientia. Certe si amplius non possumus in sapientia proficere, saltem illud observare non pigeat, in psalmis 6) et hymnis et canticis spirituali 1) Cfr. I Cor. I, 24. 2) Edd. Merlini: est Dei virtus. 3) Deest,,et" in ed. Ruaei. 4) Edd. Merlini: his. 5) Edd. Merlini: vocantes. 6) Cfr. Coloss. III, 16. |