Chroniques de Saint-Martial de Limoges

Front Cover
Henri Duplès-Agier
Mme. Ve. J. Renouard, 1874 - 429 pages
 

Other editions - View all

Common terms and phrases

Popular passages

Page xi - L. DELISLE, Le Cabinet des Manuscrits de la Bibliothèque Impériale, t. I, Paris, 1868, p.
Page 224 - Atque secundum officium operis sui variis nuncupatur nominibus ; anima est, dum vivificat ; dum contemplatur, spiritus est ; dum sentit, sensus est ; dum sapit , animus est ; dum intelligit , mens est ; dum discernit , ratio est ; dum consentit. voluntas est; dum recordatur, memoria est. Non tamen haec ita dividuntur in substantia , sicut in nominibus : quia haec omnia una est anima.
Page lxiv - Delisle dont les avis bienveillants nous ont été si utiles lors de l'impression de ces articles, nos confrères de la Société archéologique de Touraine , M. l'abbé Bourassé et M.
Page liv - Pag. 136-137. et plusieurs autres particularités de leur administration (1), enfin quelques constructions ou aménagements intérieurs (2) , sont autant de circonstances qui ne permettent pas de douter que le chroniqueur n'ait été moine de Saint-Martial, et qu'il n'ait vécu dans ce monastère.
Page 205 - Alvemiai, miles et pulcher juvenis. Item dominus de Choumont* , miles, quem rex multum diligebat. Item dominus Jacobus de Cabanis , qui dominum abbatem regi cum conventu presentavit , ut superius dictum est : et multialii nobiles erant quos omnes nominare tediosum esset. Item erant etiam quidam nobiles patrie et Johannes de la Roche, qui venit penultimâ die ante recessum regis et qui cum ipso recessit. Verumtamen dominus de Aquilâ?
Page 206 - Albiges, confessor régis. Credo quod non erant plures. Item erat ibi quidam clericus qui fecit quoddam dictamen in Gallico seu Frances, quod...
Page 199 - Et sic venit ordinate usque ante clocherium, et ibi descendit de equo, et osculata cruce sibi per dominum episcopum Lemovicensem porrecta, et data sibi aqua benedicta, intravit ecclesiam et recta via venit ante majus altare sanctissimi...
Page 221 - In his quippe tribus generibus Philosophiae etiam eloquia divina consistunt. Nam aut de natura disputare solent, ut in Genesi et in Ecclesiaste: aut de moribus, ut in Proverbiis et in omnibus sparsim libris: aut de Logica, pro qua nostri Theoreticam sibi vindicant, ut in Cantico canticorum, et in Evangeliis.