fuper me, me ténebræ, Et dixi: Quis dabit mihi pennas ficut columbæ? * & volábo, & requiescam. Ecce, elongávi fúgiens,*& manfi in folitúdine, Expectábam eum qui falvum me fecit à pufillanimitáte fpiritus, & tempeítáte. Præcipita, Dómine, divide linguas eórum ; * quóniam vidi iniquitátem & contradictionem in civitáte. Die ac nocte circúmdabit cam fuper muros ejus iniquitas; & labor in médio ejus, & injuftitia. Et non defécit de platéis ejus ufúra & dolus, Quóniam fi inimicus meus maledixiffet mihi, * fuftinuisfem útique ; Et fi is qui óderat me, fuper me magna locútus fuiffet, * abfcondiffem me forfitan ab V Divifio Pfalmi 54. Esperè, & manè, & meridiè narrábo & annuntiábo; & exáudiet vocem meam. Rédimet in pace ánimam meam ab his qui appropinquant mihi; * quóniam inter multos erant mecum. Exáudiet Deus, & humiliábit illos, qui eft ante fécula, Non enim eft illis commutátio, & non timuérunt Deum :* extendit manum fuam in retribuendo, Contaminavérunt teftamentum ejus, divífi funt ab ita vultus ejus; & appropinquá vit cor illius, Molliti funt fermónes ejus fuper óleum; * & ipfi funt jácula, Jacta fuper Dóminum cu ram tuam, & ipfe te enútriet:* non dabit in æternum Auctuá, tiónem jufto, Tu verò, Deus, * dedúces eos in púteum intéritûs. Viri fánguinü & dolófi non dimidiábunt dies fuos; ego autem fperábo in te, Dómine. Ant. Contriftátus fum in exercitatióne mea, & conturbátus fum; quóniam decli navérunt in me iniquitátes. PS. 54. Ant. 2. D. Ab infurgéntibus in me. Pfalmus $8. Ripe me de inimicis meis, Deus meus; & ab infurgentibus in me E libera me. Eripe me de operántibus iniquitátem, * & de viris sán guinum falva me; Qula ecce cepérunt ánimam mea: *irruérunt in me fortes. Neque iniquitas mea, neque peccátum meum, Dómine; fine iniquitáte cucurri, & direxi. Exurge in occurfum meum, & vide; & tu, Dómine Deus virtútum, Deus Ifrael. Intende ad vifitandas om nes gentes: non mifereáris ómnibus qui operantur iniqui tátem. Divifio Pfalmi $8. Eus oftendet mihi fuper inimicos meos : * ne Occídas eos, nequando obliviscantur pópuli mei. Disperge illos in virtúte tua,& depone eos, protector meus, Dómine. Convertentur ad vésperam; & famem patientur ut canes, & circuibunt civitátem. Ipfi dispergentur ad manducandum; fi verò non fúerine faturáti, & murmurábunt. Ego autém cantábo forti túdinem tuam, & exultábo manè misericórdiam tuam ; Quia factus es fusceptor meus & refúgium meum in die tribulatiónis meæ. Adjútor meus, tibi pfallam, quia Deus fusceptor meus es: Deus meus, mifericórdia mea. EX Pfalmus 60: 'Xaudi, Deus, depreca tiónem meam : * intende oratióni meæ. A finibus terræ ad té clamávi, dum anxiarétur cor meum:* in petra exaltáfti me. Deduxifti me, quia factus es fpes mea,turris fortitúdi nis à fácie inimíci. : Inhabitábo in tabernáculo tuo in fécula prótegar in velamento alárum tuárum; Quóniam tu, Deus meus, exaudifti oratiónem meam, * dedifti hæreditátem timénti bus nomen tuum. Dies fuper dies regis adji Delictum oris eórum, fermónem labiórum ipfórum; cies, annos ejus ufque in & comprehendantur in fupér- diem generatiónis & genera bia fua. Et de execratióne & mendácio annuntiabuntur in confummatione; in ira confummatiónis, & non erunt. Et fcient quia Deus dominábitur Jacob, & finium tiónis. Pérmanet in æternum in confpectu Dei: * mifericórdiam & veritátem ejus quis requiret? Sic pfalmum dicam nomini tuo in féculù féculi, * ut reddam vota mea de die in diem, Infixus fum in limo profundi, & non eft fubftantia. Veni in altitúdinem maris, & tempeftas demerfit me. Laborávi clamans., rauca factæ funt fauces mex: defecérunt óculi mei, dum fpero in Deum meum. Multiplicáti funt fuper capillos cápitis mei, * qui odéane me gratis. Confortáti funt qui perfecúti funt me inimici mei inju kè: que non rápui, tunc exolébam. Deus, tu fcis infipiéntiam mean: & delicta mea à te non funt abscóndita. Non erubescant in me qui expectant te, Dómine, mine virtútum. Dó Non confundantur fuper me * qui quærunt te, Deus Ifrael. ad te In multitúdine mifericórdia tuæ exaudi me * in veritáte falútis tuæ. Eripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis qui óderunt me, & de profundis aquárum. Non me demergat tempeftas aquæ, neque abfórbeat me profundam, neque urgeat fuper me púteus os fuum. Divifio Pfalmi 68. Xaudi me, Dómine, quóniam benigna eft mifericórdia tua : * fecundùm multitúdinem miferatiónum tuárum réfpice in me. Et ne avertas fáciem tuam à púero tuo: * quóniam tribulor, velóciter exaudi me. Intende ánimæ mex & lí bera eam: propter inimicos meos éripe me, Quóniam propter te fuftinui oppróbrium, opéruit confufio fáciem meam. Tu fcis impropérium meum, & confufiónem meam, * * & reverentiam meam. Extráneus fa&tus fum frátribus meis, & peregrinus filiis matris mex. Quóniam zelus domûs tuæ comédit me, * & oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt fuper me. Et opérui in iejúnio ánimam meam;& factum eft in oppróbrium mihi. In confpectu tuo funt omnes qui tríbulant me : * impropérium expectâvit cor meum, & misériam, Et fuftinui qui fimul contri ftarétur, & non fuit ; & qui confolarétur, & non invéni, Et dedérunt in escam meam fel; & in fiti mea potavérunt me acéto. Fiat menfa eórum coram ipfis in laqueum, * & in retributiónes, & in scándalum. Obfcurentur óculi eórum, ne videant ; & dorfum eórun femper incurva, Effunde fuper eos iram tuam; & furor iræ tuæ comprehendat eos. Fiat habitátio eórum deferta; * & in tabernáculis eórum non fit qui inhábitet ; Quóniam quem tu percusfifti, perfecuti funt ;* & fuper dolórem vúlnerum meórum addiderunt. Appóne iniquitátem fuper iniquitátem eórum ; * & non intrent in juftitiam tuam. Deleantur de libro vivéntium; & cum juftis non fcribantur. Altera Divifio Pfalmi 68, E me. Laudabo nomen Dei cum cántico, & magnificábo eum in laude. Et placébit Deo super vítulum novellum, * cómua producentem & úngulas. Videant páuperes, & lætentur: quærite Deum, & vivet ánima veftra; Quóniam exaudívit páuperes Dóminus, * & vinctos fuos non defpexit. Laudent illum cœli & terra, mare, & ómnia reptília in eis. Quóniam Deus falvam faciet Sion, & ædificabuntur civitátes Juda. Et inhabitábunt ibi, * & hæreditáte acquirent eam, Et femen fervórum ejus posė fidébit eam ; * & qui diligunt nomen ejus, habitábunt in ea. Ant. În conípectu tuo funt omnes qui tribulant me : impropérium expectávit cor meum, & mifériam. . Die ac nocte graváta eft fuper me manus tua : P. Con verfus fum in ærumna mea, dum configitur fpina. Pf. 31. Pater nofter. . Sacerd. Laudans invocábo Dóminum; R. Et ab inimícis meis falvus ero. P§. 17. AD LAUDES. Ant. 1. a. Auribus. Pfalmus 53. Eus, in nómine tuo falvum me fac, * & in virtúte tua júdica me. Deus, exaudi oratiónem meam : * áuribus pércipe verba oris mei; D Quóniam aliéni insurrexérunt adversùm me, & fortes quæfiérunt ánimam meam,* & non propofuérunt Deum ante confpectum suum. Ecce enim Deus ádjuvat me ; * & Dóminus fusceptor est ánimæ meæ. Averte mala inimícis meis;* & in veritáte tua disperde illos. Voluntáriè facrificábo tibi; * & confitebor nómini tuo, Dómine, quóniam bonum eft: Quóniam ex omni tribulatióne eripuifti me ; * & super inimicos meos defpexit óculus meus. Ant. Auribus pércipe, Dómine, verba oris mei; quóniam aliéni infurrexérunt adversùm me. Efto mihi in Deum protectórem, & in locum munitum, ut falvum me fácias; Quóniam firmamentum meum & refúgium meum as tu. Deus meus, éripe me de manu peccatóris, & de manu contra legem agentis, & iníqui; Quóniam tu es patiéntia mea, Dómine: * Dómine, fpes mea à juventúte mea. In te confirmátus fum ex útero de ventre matris meæ tu es protector meus; in te cantátio mea femper. Tanquam prodigium factus fum multis, & tu adjútor fortis. * Repleátur os meum laude, ut cantem glóriam tuam, votâ die magnitúdinem tuam. Ne projícias me in témpore fenectutis:* cùm defécerit vittus mea, ne derelinquas me. Quia dixérunt inimíci mei mihi; & qui cuftodiébant animam meam, consilium fecérunt in unum, Dicentes: Deus dereliquit eum; perfequimini & comprehéndite eum, quia non eft qui eripiat. Deus, ne elongéris à me Deus meus, in auxílium meum réfpice. detrahentes ánimæ meæ : operiantur confufióne & pu dóre qui quærunt mala mihi. Ego autem femper fperábo;& adjiciam fuper omnem laudem tuam. Ant. Deus meus, éripe mė de manu peccatóris ; quóniam tu es patientia mea. Ant. 3. d. Lingua mea. meum annuntiábit juftitiam tuam, totâ dié falutáre tuùm. Quóniam non cognóvi litteratúram, introíbo in poténtias Dómini: * Dómine, me morábor juftitiæ tuæ folius. Deus, docuifti me à juven túte meâ; * & usque nunc pronuntiábo mirabilia tua, Et usque in fenectam & fénium: Deus, ne derelinquas me; Donec annuntiem bráchium tuum generatióni omni quæ ventúra eft, Potentiam tuam & juftitiam tuam, Deus, usque in altíffima quæ fecifti magnália : * Deus, quis similis tibi? Quantas oftendifti mihi tribulatiónes multas, & malas? & converfus vivificafti me, & de abyffis terræ iterùm reduxifti me. Multiplicafti magnificéntiam tuam; & converfus confolátus es me. Nam & ego confitebor tibi in vafis pfalmi veritátem tuam, Deus: pfallam tibi in cíthara, Sanctus Ifrael. Exultábunt lábia mea cùm cantávero tibi : * & ánima Confundantur & deficiant mea, quam redemisti |