terte:æftátem & ver, tu plasmafti ea. Memor efto hujus, inìníus improperávit Dómino; * populus insipiens incitávit omen tuum. Ne tradas béftiis ánimas confitentes tibi; & ánimas pauperum tuorum ne obliviscáris in finem. Réfpice in teftamentum tuum; quia repléti funt, qui obfcuráti funt terræ, dómibus niquitátum. Ne avertátur humilis factus confufus: pauper & inops laudabunt nomen tuum. Exurge, Deus, júdica caulam tuam: * memor efto improperiórum tuórum, eórum u ab infipiente funt totâ die. Ne obliviscaris voces inimibrum tuórum : +supérbia eóam qui te odérunt, ascendit mper. Ant. Pauper & inops laubunt nomen tuum, Dómine, 8.73. cumque jufta, quæcumque fan- juftitiam A D VESPERA S. Ant. 4. D. Beáti omnes. B Eáti omnes qui timent Dóminum, qui ámbulant in viis ejus. Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, & bene tibi erit. Uxor tua ficut vitis abundans + in latéribus dómûs tuæ. Filii tui ficut novella olivárum * in circuitu menfæ tuæ, Ecce fic benedicétur homo, * qui timet Dóminum. Benedícat tibi Dóminus ex Sion; * & vídeas bona Jerúfa lem ómnibus diébus vitæ tuæ. Et videas fílios filiórum tuórum *pacem fuper Ifrael. Ant. Beáti omnes qui timent Dóminum, qui ámbulant in viis ejus. Ant. 1. a. Surge, Dómine. Mv fuerúdinis ejus. Sicut jurávit Dómino, vo◄ tum vovit Deo Jacob : Si introiero in tabernáculum domùs meæ, * fi ascén◄ dero in lectum ftrati mei : Si dédero fomnum óculis meis, & pálpebris meis dormitatiónem, By. br. Mandafti juftitiam Et réquiem tempóribus meis, Teftimónia tua. Mandafti donec invéniam locum DómiTeftimónia tua. no, tabernáculû Deo Jacob * Ecce audivimus eam in Ephrata: invénimus eam in campis fylvæ. . Et veritátem tuam * nimis, Teftimónia tua. Glória Patri. Mandafti juftitiam Teftimónia tua. . Feci judicium & juftítiam: Ry. Non tradas me camniántibus me. Pf. 118, Introíbimus in tabernácu lum ejus : * adorábimus in loco ubi ftetérunt pedes ejus. Surge, Dómine in ré Ant. 7. ç. Sion réquies mea. Divifio Pfalmi 131. Dóminus David ve meas ad prælium, * & digitos meos ad bellum, Mifericórdia mea, & refúgium meum; *fusceptor meus, & liberátor meus. Protector meus, & in ipfo fperávi: qui fubdit pópulum meum fub me. Dómine, quid eft homo, quia innotuisti ei?* aut filius hóminis, quia réputas eum? Homo vanitáti similis factus Jritátem, non fruftrabitur eft: dies ejus ficut unbra prætereunt. Dómine, inclina cœlos tuos, & descende : tange montes, & fumigábunt. Fulgura coruscatiónem, & diffipábis eos:+ emitte fagittas tuas, & conturbábis eos. Emitte manum tuam de alto: éripe me, & libera me de aquis multis, de manu filiórum alienórum, Quorum os locútum eft vanitátem; * & déxtera eórum, déxtera iniquitátis. DE Ant. Deus meus, mifericór dia mea, & fusceptor meus. Ant. 6. F. Beátus. Divifio Pfalmi 143. Eus, cánticum novum cantábo tibi in pfaltério decachordo pfallam tibi. Qui das falútem régibus; * qui redemifti David fervum tuum de gládio maligno, éripe me, Et érue me de manu filiórum alienórum, quorum os locútum eft vanitátem; * & déxtera eórum, déxtera iniquitátis : Quorum filii ficut novellæ plantatiónes*in juventúte fua Filia eórum compófitæ, * circumornátæ Circumornátæ ut fimilitúdo templi. Promptuária eórum plena, eructantia ex hoc in illud. Oves eórum fœtóse; abun dantes in egreffibus fuis; boves eórum craffæ. Non eft ruína macéria, neque tránsitus, neque clamor in platéis eórum. Beátum dixérunt pópulum cui hæc funt : * beátus populus, cujus Dñus Deus ejus. Ant. Beátus pópulus, cujuš Dóminus Deus ejus. Capitulum. Stus dedit femetipfum pro Alvátor nofter Jefus Chri Tit 2. nobis, ut nos redimeret ab omni iniquitáte, & mundáret fibi populum acceptábilem, fectatórem bonórum ópèrum. Hymnus. Supreme motor córdium, Tu Sanctitátis frugibus Juftos ab orbe cóndito Tenóre ditas pérpeti. Hic fpes, fides & cátitas Dulci cohærent vinculo : Præfentis ævi poft diem Manébit una cáritas. O cáritas! ô véritas! O lux perennis! en erit, Poft tot labóres, ut tuo Tandem fruámur Sabbato. Hic mille per discrimina Semen gementes fpárgimus: Illic ovante fpléndidam Geftabimus messem manu. Tu trine, tu potens Deus, Fructus adauge quos petis: Mox dona, juftus árbiter, Calo coronábis tua. Amen. . Beneplácitum eft Dño in pópulo fuo; R. Et exaltábit Manfuétos in falútem. Pf. 149. Mimat. Pars Hyemalis Ad Magnificat. Antiph. & Oratio, ut in Proprio. * AD COMPLETORIUM. Ant. 8. G. Miserére mef. Pfalmus. 50. Iferére met, Deus, fecundùm magnam mifericórdiam tuam. Et fecundùm multitúdinem miferatiónum tuárum * dele M iniquitátem meam. Ampliùs lava me ab iniquitáte mea, * & à peccáto meo munda me; Quóniam iniquitátem mea égo cognosco, * & peccátum meum contra me eft femper. Tibi foli peccávi, & malum coram te feci ; * ut justificéris in fermónibus tuis, & vincas cùm judicáris. Ecce enim in iniquitátibus conceptus fum, & in peccátis concepit me mater mea. Ecce enim veritátem dile xifti: incerta & occulta fa piéntiæ tuæ manifeftafti mihi. Asperges me hyffopo, & mundábor: lavábis me, & fuper nivem dealbábor.. Audítui meo dabis gáudium & lætitiam ; * & exultábunt offa humiliáta. Averte fáciem tuam à peccátis meis, & omnes ini quitátés meas dele. Cor mundum crea in me Deus;& fpiritum rectum innova in viscéríbus meis. Ne projícias me à fácie tua;* & Spiritum fan&tum tuum ne' áuferas à me." Redde mihi lætitiam falutáris tui; * & fpíritu principáli confirma me. Docebo infquos vias tuas : ➡ & impii ad te convertentur. Libera me de fanguinibus, Deus, Deus falútis meæ ; * & exultábit lingua mea juftitiam tuam. Dómine, lábia mea apéties; & os meum annuntiábit laudem tuam. * Dóinine; & non eft fecun dùm ópera tua. Omnes gentes, quascumque fecifti, vénient & adorá bunt coram te, Dómine, * & glorificábunt nomen tuum; Quóniam magnus es tu, & fáciens mirabilia: tu es Deus folus. Divifio Pfalmi 85. Educ Quóniam fi voluiffes facri ficium, dediffem útique; *holocauftis non delectaberis. Sacrificium Deo fpíritus contribulátus: cor contrí tum & humiliátum, Deus non defpícies. non delectaberritus Dime, Domineediar ut Benignè fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion, ædificentur muri Jerufalem. Tunc acceptábis facrificium juftitiæ, oblatiónes & holocaufta; tunc impónent fuper altáre tuum vítulos. Pfalmus 85. via tua & ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum,ut timeat nomen tuum. Confitebor tibi, Dómine Deus meus, in toto corde meo 9 * & glorificábo nomen tuum in æternum; Quia mifericórdia tua magna eft fuper me, * & eruifti ánimam meam ex inferno inferióri. Deus, iniqui infurrexérunt & fynagóga po fentium quæfiéfunt animam meam ; & non propofuérunt te in confpectu fuo. Et tu, Dómine, Deus miferátor & miféricors, * páciens, & multæ mifericordiæ, & ve IN FERIIS AD LAUDE S. In Feriis Adventús dicuntur flexis genibus Preces fequentes. PER ANNUM. virtúte tua, & abundantia in túrribus tuis: Pf. 121. V. Orémus pro frátribus noftris abféntibus. R. Béne Krie, éléifon. Chrifte, fac, Dómine, bonis & rectis eléison. Kyrie, eléifon, Pater nofter. fecretò. .Et ne nos indúcas in tentatiónem; . Sed libera nos à malo. *. Ego dixi, Dómine, miferére meî: R. Sana ánimam meam, quia peccávi tibi. Pf. 40. V. Convértere, Dómine: úsquequò? R. Et deprecabilis efto fuper fervos tuos. Pf. 89. Fiat mifericórdia tua, Die, fuper nos; R. Quemádmodùm fperávimus in te. Pf. 326 V. Sacerdótés tui induan corde. Pf. 124. . Pro infirmis, afflictis, & captívis. R. Libera, Deus, Ifrael ex ómnibus tribulatiónibus fuis. Pf. 24. V. Pro cunctis fidélibus de functis. R. Edúcat eos Dómi nus in lucem, & videant juftis tiam ejus. Mich. 7. Deinde dicitur Pfalmus De profundis. qui habetur fuprà in Vesperis Feria quarta, 8t. & in fine, Glória Patri. [In Vesperis, ejus loco di citur Pfalmus Miferére. fuprd, 133. cum Glória Patri. ] Finito Pfalmo dicitur: tur juftitiam; B. Et fancti tui. Dómine Deus virtútum ș exultent. Pf. 131 Pf. 40. Dómine, falvum fac re gem noftrum N. R. Et exaudi nos in die quâ invocavérimus te. Pf. 19. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, & benedic hæreditáti tuæ: R. Et rege eos, & extolle illos usque in æternum. Pf. 27. converte nos: R. Et oftende fáciem tuam, & falvi érimus, PS. 79, V. Exurge, Dómine, ádjuva nos; R. Et rédime nos propter nomen tuum. Pf. 43 V. Dómine, exaudi oratiónem meam; B. Et clamor meus ad te véniat. PS. 101. Dóminus vobiscum R. Et cum spíritu tuo. Et dicitur Oratio conveniens, Quando propria non affignatur dicitur de Dominica præcedenti. Ditto Benedicámus. fi fa cienda fit Commemoratio de aliquo Sancto fit eo loco. Deinde à Præfent. Domini Rogáte quæ ad pacem Sunc Jerufalem: P. Fiat pax in usque ad Dominicam Passionis |