B. Ave, grátiâ plena; Dóminus tecum: Spíritus fan&tus fupervéniet in te, & virtus Altiffimi obumbrábit tibi. Ideóque & † Quod nascétur ex te Sanctum, vocábitur Filius Dei. . Creávit Dóminus novum fuper terram: Fémina circumdabit virum. * Spíritus fanctus. Glória. † Quod. Luc. 1. Jerem. 31. Ad Benedictus. Ant. 8. G. Ne timeas, María; concípies in útero, & páries Fílium: hic erit magnus, & Filius Altisfimi vocábitur. Luc. 1. Preces, ut in Pfalterio. 135. Oratio. PR Ropè efto, Dómine, ómnibus expectántibus te in veritáte; ut in adventu Filii tui Dómini nostri, plácitis tibi áctibus præfentémur; Per eumdem. Et dicitur ad Laudes & ad Horas tantùm. Ad Magnificat. Ant. 1. f. Dabit illi Dóminus Deus fedem David patris ejus : & regnábit in domo Jacob in æternum; & regni ejus non erit finis. Luc. 1. [Nifi dicatur Ant. O.] Oratio Dominicæ præcedentis. FERIA QUINTA. De Ilaia Prophéta. Lectio j. Cap. 56. ne fáciat omne malum. Hzċ R. Ego quafi. 177. IT non dicat filius ádvenæ Equi adhæret Dómino, di cens: Separatióne dívidet me Dóminus à pópulo fuo. Et non dicat eunuchus : Ecce ego lignum áridum. Quia hæc dicit Dóminus eunúchis: Qui cuftodierint fábbata mea & elégerint quæ ego vólui, & tenuerint fœdus meuin, dabo cis in domo mea & in muris meis locum, & nomen mélius à filiis & filiábus: nomen fempiternum dabo eis, quod non períbit. Et filios ádvena qui adhærent Dómino, ut colant eum, & diligant nomen ejus, ut fint ei in servos; omnem cuftodientem fábbatum ne pólluat illud, & tenentem fœdus meum: addúcam eos in montem fanctum meum, & lætificábo eos in domo oratiónis meæ. Holocaufta eórum, & victimæ eórum placébunt mihi fuper altári meo; quia domus mea domus oratiónis vocábitur cunctis pópu lis. Hæc dicit. B. Dicit Dóminus. 177. It Dóminus Deus qui Ec dicit Dóminus: Cuftodite judicium rael Adhuc congregábo ad & fácite juftitiam; eum congregátos ejus. Omnes quia juxtà eft falus mea ut béftiæ agri, venite ad devovéniat, & juftitia mea ut randum, univerfæ béstiæ salrevelétur. Beátus vir qui fa- tûs.Speculatóres ejus cæci om. cit hoc, & filius hóminis qui nes, nesciérunt univerfi: caapprehendet iftud cufto- nes mati non valentes latráre, dieus fabbatum, ne pólluat il- videntes vana, dormientes, & lud; cuftédiens manus fuas, amantes fómnia. Et canes im pudentíssimi nesciérunt saturi No Lectio ij. tátem : ipfi pastóres ignoravé- Olíte jejunáre ficut usque runt intelligéntiam : omnes ad hanc diem, ut audiáin viam fuam declinavérunt, tur in excelfo clamor vefter. unusquisque ad avaritiam fua Numquid tale eft jejunium à fummo usque ad noviffimum. quod elégi, per diem affligeHæc dicit. re hóminem ánimam fuam ? Numquid contorquére quafi círculum caput fuum, & faccum & cinerem térnere? Numquid iftud vocávi jejunium, & diem acceptábilem Dómino? Nonne hoc eft magis jejúnium quod elégi? Diffolve colligatiónes impietátis, folve fasciculos deprimentes; dimitte eos qui confracti funt, liberos, & omne onus dirumpe. R. Expectatio. 178. Ad Benedictus. Ant. 7. G. Ecce ego vénio, ait Dóminus: & applicabuntur gentes multæ ad Dóminum, & erunt mihi in pópulum. Zach. 2. Ad Magnificat. Ant. 2. D. O. ut infrà ante Officium Vigilia Natalis Domini. FERIA SEXTA QUATUOR TEMPORUM. De Ifaía Prophéta. Lectio j. C Cap. 58. Lama, ne ceffes: quafi tuba exalta vocem tuam, & annúntia pópulo meo fcélera eórum, & dómui Jacob peccáta eórum. Me étenim de die in diem quærunt, & fcire vias meas volunt, quafi gens quæ juftitiam fécerit, & judícium Dei fui non dereliquerit. Rogant me judícia juftitiæ; appropinquáre Deo volunt. Quare jejunávimus, & non aspexisti; humiliavimus ánimas noftras, & nefcifti? Ecce in die jejúnii veftri invenitur voluntas veftra, & omnes debitóres veftros repétitis. Ecce ad lites & contentiónes jejunátis, & percútitis pugno impiè. Hæc dicit. R. Jejúnium. 178. Si hâc die occurrat Feftum fanéti Thome, fequens Lectio dividitur in duas, divifione fa&â ad * Afteriscum. Frange efurienti pane tuum Ry. Hoc eft jejúnium. 179. E Lectio iij. Xurgens María in diébus illis, ábiit in montána cum feftinatióne in civitátem Juda; & intrávit in domuna. Zachariæ, & falutávit Elíza-Et beáta. Glória Patri. † Per beth. Et réliqua. Homilia fancti Ambrófii Epíscopi. ficientur. Luc. 1. Judith. 13. AD LAUDES & per Horas, Antiphona propriæ, ut infri ante Officium Vigilia Natalis Domini; & fic in fe Cpérior venit ad inferio- quentibus Feriis. Ad Benedictus. Ant. 4. A. Benedicta tu inter mulieres, & benedictus fructus ventris tui. Luc. 1. Ex Oratio. Xcita, Dómine, quæfu mus, poténtiam tuam, & veni; ut hi qui in tua pietáte confidunt ab omni cítiùs adverfitáte liberentur; Qui vivis & regnas. Ad Magnificat. Ani. 2. D. O. ut infrà. Oratio, Aurem tuam. 182. SABBATO rem, ut inférior adjuvétur ; María ad Elizabeth, Chriftus ad Joannem. Dénique étiam pófteà, ut fanctificáret baptis mum Joannis, Dóminus venit ad baptismum. Citò quoque adventûs Mariæ & præféntiæ Dominicæ benefícia declarantur. Simul enim ut audívit falutatiónem María Elizabeth, exultávit infans in útero ejus; & repléta eft Spíritu fancto. Vide diftinctiónem, fingulorumque verbórum proprietátes. Vocem prior Elizabeth audivit, fed Joannes prior grátiam fenfit. Illa natúræ órdine audívit, ifte exultávit ratióne mystérii; illa Mariæ, ifte Dómini fenfit adventum. Iftæ grátiam loquuntur, illi intus operantur, pietatisque dum manfuétis mifit me, ut myftérium maternis adoriun- medérer contritis corde, & tur proféctibus; duplicique prædicárem captivis indulgénmiráculo prophétant matres fpíritu parvulorum. Exultávit infans, repléta eft mater. Non priùs mater repléta quàm fifius; fed cùm filius effet replérus Spíritu fanéto, replévit & matrem. B. Unde hoc mihi, ut véniat mater Dómini mei ad me? * Et beáta quæ credidifti, quóniam + Perficientur ea quæ dicta funt tibi à Dómino. V.Benedictus Dóminus, qui te direxit in vulnera cápitis príncipis inimicórum noftrórum; QUATUOR TEMPORUM, tiam, & claufis apertiónem ; ut prædicárem annum placábile Dómino, & diem ultiónis Deo noftro; ut confolárer omnes lugentes; ut ponerem lugéntibus Sion, & darem eis corónam pro cinere, óleum gáudii pro luctu, pállium laudis pro fpíritu mæróris: & vocabuntur in ea fortes juftitiæ, plantátio Dómini ad glorificandum. Et ædificábunt deferta à féculo, & ruínas antiquas érigent, & inftaurábunt civitátes defertas, diffipátas in ge Beratiónem & generatiónem. Hæc dicit. R. Sion, non diffolvantur manus tuæ: Dóminus Deus tuus in médio tuî, fortis; ipfe falvábit Gaudébit fuper te in lætitia, filébit in dilectióne fua, exultábit fuper te in laude. . Fecit Dóminus redemptiónem plebis fuæ:* Gaudébit. Soph. 3. Luc. 1. Si hac die occur. Feftum fandi Thoma, fequens Lectio dividitur in duas, divifione factâ ad * Afteriscum. E Lectio ij. T ftabunt aliéni, & pascent pécora veftra & filii peregrinórum agrícola & vinitóres veftri erunt. Vos autem Sacerdótes Dómini vocabímini : Ministri Dei nostri, dicétur vobis. Fortitúdinem géntium comedétis, & in glória eárum fuperbiétis. Pro confufióne veftra dúplici, & rubóre, laudábunt partem fuam: propter hoc in terra fua duplícia poffidebunt, lætítia fempiterna erit eis. Quia ego Dóminus diligens judicium, & ódio habens rapínam in holocaufto; & dabo opus eórum in veritáte, & fœdus perpétuum fériam eis. * Et fcient in Géntibus femen eórum, & germen eórum in médio populórum: omnes qui viderint eos, cognofcent illos; quia ifti funt femen, cui benedixit Dóminus. Gaudens gaudébo in Dómino, & exultábit ánima mea in Deo meo; quia índuit me veftimentis falútis, & indumento juftitiæ circúmdedit me, quasi sponsum decorátu co rónâ, & quafi fponfam orná tam monilibus fuis. Sicut er im terra profert germen fuur.& ficut hortus femen fuum gérminat, fic Dóminus Deus germinábit justítiam, & laudem coram univerfis géntibus. Hæc dicit. B. Sion, non vocáberis ultrà Derelicta; & terra tua non vocábitur ámpliùs Defoláta : habitábunt in te filii tui.* Totâ die & totâ nocte in perpétuum non tacebunt,donec stabíliat laudem in terra Dóminus. V. Vénient ab Oriente, & Occidente, & Aquilóne, & Auftro: Totâ die. If. 62. Luc. 13. Lectio fancti Evangélii fecundùm Marcum. IN Lectio iij. Cap. 1. Nítium Evangélii Jefu Chrifti Filii Dei, ficut fcriptum eft in Ifaia prophéta: Ecce ego mitto Angelum meum ante fáciem tuam, qui præparábit viam tuam ante te. Et réliqua. Q Homília fancti Gregórii Papæ. Hom. 6. in Evang. Uod græcè Angelus, hoc latínè Núntius dicitur. Rectè ergo qui nuntiáre fupernum Júdicem míttitur, Angelus vocátur; ut dignitátem fervet in nómine quam explet in operatióne. Altum quidem nomen eft, fed vita nómine inférior non eft. Utinam, fratres cariffimi,non ad judicium noftrum dicamus; quia omnes qui facerdótii nómine cenfentur, Angeli vocantur, Prophétâ attestante, qi Hymnus, Statúta. 159. V. Virgam virtútis tuæ emit tet Dóminus ex Sion: Ę. Dómináre in médio inimicórum tuórum. Pf. 109. Ad Magnif. Ant. O. Oratio, Excita. infrà ad Laudes. IV. ait Lábia facerdótis cuftódiunt fciéntiam, & legem requirunt ex ore ejus; quia Angelus Dómini exercituum eft. Sed hujus altitúdinem nóminis étiam vos, fi vultis, poteftis meréri. Nam unusquisque veftrûm in quantum fufficit, in quantum grátiam fupernæ aspiratiónis accepit, fi à pravitáte próximum révocat, fi exhortári ad bene operandum curat, fi æternum regnum vel * fupplicium erranti denuntiat, cùm fanctæ annuntiatiónis verba impendit, profećtò Angelus exiftit. B. Fuit Joannes in deferto baptizans,& prædicans baptismum pœniténtiæ in remiffiónem peccatórum: * Et egrediebátur ad eum omnis Judææ régio, & Jerofolymite univerfi. . Ipfe eft directus divinitus in pœnitentiam gentis: Et. Glória. Et. Marc. 1.Eccli.49. Ad Benedictus. Ant. 8. c. Prædicábat Joannes, dicens: Venit fórtior me poft me, cujus non fum dignus procumbens fólvere corrígiam calceamentórum ejus. Marc. 1. Oratio. DOMINICA AD OFFICIUM NOCT. Invit. Dóminus propè eft : Veníte, adorémus. Philip.4. Pf. 94. Veníte. 2. Hymnus, Inftantis. ut fuprà, 157. Psalmi ut in Pfalterio. IN 1. NOCTURNO. Ant. 1. D. Juda, te laudábunt fratres tui : manus tua in cervicibus inimicórum tuórum; adorábunt te filii patris tui. Genef. 49. Ant. 8. G. Dómine, intróduc Judam ad pópulum fuum: manus ejus pugnábunt pro eo, & adjútor illíus contra adverfários ejus erit. Deut. 33. Ant. 2. D. Cœtus ejus permanébit, & erit dux ejus ex eo; & princeps de médio ejus producétur. Jerem. 30. Lectio j. .Deus locútus eft in fancto fuo: R. Juda rex meus. PS. 59. De Ifaía Prophéta. Cap. 63. Uis eft ifte qui venit de Edom, tinctis véftibus de Bosra? Ifte formófus in ftola fua, grádiens in multitúdine fortitúdinis fuæ. Ego qui loquor juftitiam, & Q dum. Quare ergo rubrum eft indumentum tuum, & veftimenta tua ficut calcántium in |