Sed neceffarium eft ad æternam falútem, ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jefu Chrifti fidéliter credat.

Eft ergo fides recta, ut credámus & confiteámur * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei Fílius, Deus & homo eft.

Deus eft ex fubftantia Patris ante fécula génitus, * & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus.

Perfectus Deus, perfectus homo; * ex ánima rationáli, & humána carne fubfiftens. Aquális Patri fecundùm divinitátem, minor Patre fecundùm humanitátem.

Qui licèt Deus fit & homo,* non duo tamen, fed unus eft Chriftus.

Unus autem non converfióne divinitátis in carnem, * fed affumptióne humanitátis in Deum.

Unus omníno, non confufióne fubftantiæ, * fed unitáte perfóna.

Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo; ita Deus & homo unus eft Chriftus,

*

Qui paffus eft pro falúte noftra, descendit ad inferos tértiâ die refurrexit à mórtuis: Ascendit ad cœlos, fedet ad déxteram Dei Patris omnipotentis; inde ventúrus eft judicáre vivos & mortuos :

Ad cujus adventum omnes hómines refurgere habent cum corpóribus fuis, & redditúri funt de factis própriis ratiónē.

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ; * qui verò mala, in ignem æternum.

Hæc eft fides catholica; * quam nifi quisque fidéliter firmiterque crediderit, falvus effe non póterit.

Ant. In toto corde meo exquisívi te, Dómine : doce me juftificatiónes tuas. Pf. 118. Capitulum. Ephef. 5.

E

Rátis aliquando tenebræ ;

nunc autem lux in Dómino. Ut filii lucis ambuláte; fructus enim lucis eft in omni bonitáte, & juftitiâ, & veritáte: probantes quid fit beneplácitum Deo.

B. breve. Chrifte, Fili Dei vivi, Miferere nobis. Repet. Chrifte, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. ✯. Qui sedes ✶ ad déxteram Patris, Hic verfus quandoque mutandus eft, ut notatur in Proprio. ] Miferére nobis. Glória Patri, & Fílio, & Spiritui fancto. Repet. Chrifte, Fili Dei vivi, Miserére nobis. Matth. 16. Tob. 8. Hebr. 1.

. Exurge, Dómine, ádjuva nos; B. Et rédime nos propter nomen tuum. PS. 43.

. Dóminus vobiscum, P. Et cum fpíritu tuo.

D

Orémnus. Omine Deus omnípotens, qui ad principium hujus diéi nos pervenire fecifti: tuâ nos hódie falva virtúte; ut ad nullum declinémus peccátum, fed femper ad tuam juftitiam faciendam noftra procédant elóquia, dirigantur cogitatiónes & ópera ; Per Dóminum noftrum, &c.

V. Benedicámus Dómino. B. Deo grátias.

AD OFFICIUM CAPITULI.

Primò fit lectio Martyrologii, in cujus fine nihil refpondetur; fed ftatim Hebdomadarius dicit:

. Pretiofa in confpectu Dómini, R. Mors Sanctórum ejus. Pf. 115.

Ancta María, & omnes Sancti ádjuvent nos in oratiónibus fuis pro nobis ad Deum; ut fecundùm eum qui vocávit nos, Sanctum, & ipfi in omni converfatióne fancti fimus. R. Amen. Rom. 15.

1. Petr. 1.

Deinde, ubi legitur Necrologium , poft ejus lectionem dicitur Pfalm. De profundis. & in fine, Réquiem. cum . Requiescant in pace. Dómine, exaudi. Dóminus vobiscum. & Oratio, Abfolve. ut habetur in fine III. Nocturni Officii Defunctorum.

Pofteà dicitur, . Deus, in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me feftina. Pf. 69.

. Deus, in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me festína.

*. Deus in adjutórium meum intende: R. Dómine, ad adjuvandum me feftina. Glória Patri, & Fílio, & Spiritui fancto: Sicut erat in princípio, & nunc, & femper, & in fécula feculórum. Amen. Kyrie, eléifon. Chrifte, eléifon. Kyrie, eléison. Secretò, Pater. Altâ voce,

V. Réspice in fervos tuos, Dómine, & in ópera tua; & dirige filios eórum: R. Et fit fplendor Dómini Dei noftri fuper nos; & ópera mánuum noftrárum dírige fuper nos, & opus mánuum noftrárũ dirige. PS: 89. Glória Patri. Orémus. Irígere & fan&tificáre,régere & gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cœli & terræ, hódie corda & córpora noftra, fenfus, fermónes & actus noftros, in lege tua, & in opéribus mandatórum tuórum; ut hic, & in æternum, te auxiliante, falvi & líberi effe mereámur, Salvátor mundi; Qui vivis & regnas in fécula feculórum. R. Amen.

Lector: Jube, domne, benedícere. [ Lectrix dicit, domna. folus vel fola recitans, Dómine.]

Bened. Det Dóminus leges fuas in mentem noftram, & in corde noftro fuperfcribat eas. Hebr. 8. R. Amen.

Tum fit lectio Canonis, qui pro fingulis diebus habetur ad calcem : in cujus fine dicitur Tu autem, Dómine, miferére noftrî. R. Deo grátias.

Poft lectionem, Hebdomad. dicit: Adjutórium noftrum in nómine Dómini: B. Qui fecit cœlum & terram. PS. 123.

Submiffiori voce dicit: Benedícite. Lector verfus ad eum Deus. Hebd. Deus pacis apter nos in onmi bono, ut faciámus ejus voluntátem, fáciens

in nobis quod pláceat coram fe. Hebr. 13. Lector. Amen.

Secretò, Et fidélium ánimæ per mifericórdiam Dei requiescant in pace. Amen. Deinde, Pater, &c.

AD TERTIA M. . Deus, in adjutórium.

Hymnus.

Fons améris, Spíritus, Ο fancte donórú parens, Tuas refufus intimis Accende flammas córdibus. Qui caritátis vínculo Cum Patre ne&tis Fílium, Et nos amoris mútui Arctis coapta néxibus. Deo Patri fit glória, Ejufque foli Filio,

Sancto fimul cum Spíritu, Nunc, & per omne féculum. Amen.

Ant. 6. C. Da mihi. Ex Pfalmo 118. Egem pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum * & exquíram eam femper.

L

Da mihi intellectum, & fcrutábor legem tuam; * & cuftódiam illam in toto corde

ficatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis & custodívi

tui, Dómine; legem tuam.

Hæc facta eft mihi, quia juftificatiónes tuas exquisivi. Pórtio mea, Dómine, dixi, cuftodire legem tuam. Deprecatus fum fáciem tuam in toto corde meo: * mife. rére meî fecundùm elóquium

tuum.

Cogitávi vias meas * & converti pedes meos in teftimónia tua.

Parátus fum, & non fum turbátus, ut cuftodiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi funt me ; & legem tuam non fum oblitus. Médiâ nocte furgébam ad confitendum tibi fuper judícia juftificatiónis tuæ.

Párticeps ego fum ómnium timéntium te, & cuftodiéntium mandáta tua.

Mifericórdiâ tuâ, Dómine, plena eft terra:* juftificatiónes tuas doce me.

autem in toto corde meo fcru tábor mandáta tua.

Coagulátum eft ficut lac cor eórum: * ego verò legem tuam meditátus fum.

Bonum mihi quia humiliasti me, ut difcam justificatiónes tuas.

Bonum mihi lex oris tui * fuper millia auri & argenti.

Manus tuæ fecérunt me, & plasınavérunt me: * da mihi intellectum, & discam man-. dáta tua.

Qui timent te, videbunt ine, & lætabuntur ; * quia in verba tua fuperfperávi.

Cognóvi, Dómine quia æquitas judicia tua, * & in veritáte tua humiliafti me.

Fiat mifericórdia tua, ut confolétur me, fecundùm eloquium tuum fervo tuo.

Véniant mihi miferatiónes tuæ, & vivam ; quia lex tua * meditátio mea eft.

Confundantur fuperbi, quia injuftè iniquitátem fecérunt in me; ego autem exercébor

in mandátis tuis.

Convertantur mihi timentes te, & qui novérunt teftimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis, * ut non confundar.

Ant. Da mihi intelle&tum & fcrutábor legem tuam, Dómine.

Capitulum.

Multiplicáta eft fuper me iniquitas fuperbórum;

autem fervat verbum ejus, verè in hoc cáritas Dei perfecta eft.

B. br. Inclína cor meum, Deus, In teftimónia tua. Inclína. . Averte óculos meos, ne videant vanitátem: * in via tua vivífica me. In teftimonia tua. Glória. Inclína cor meum.

V. Deduc me in fémitam mandatórum tuorum; I.Quia ipfam vólui. Pf. 118.

J

Oratio conveniens.

A D SEXTA M.
. Deus, in adjutórium.
Hymnus.

Am folis excelfum jubar
Toto coruscat lúmine;
Sinusque pandens áureos,
Igníta vibrat fpícula.
Tu, Chrifte, qui mundum
novâ,

Sol verus, accendis face;
Fac noftra plenam cáritas
Crefcendo furgat ad diem.
Deo Patri fit glória,
Ejusque foli Fílio,
Sancto fimul cum Spíritu,
Nunc, & per omne féculum.
Amen.

Ant. 2. D. Inclinávi.
Ex Pfalmo 118.

D

Efécit in falutáre tuum ánima mea, * & in verbum tuum fuper

fperávi.

Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicentes : Quando confoláberis me?

Quia factus fum ficut uter in pruína;* juftificatiónes tuas non fum oblitus.

Quot funt dies fervi tui? quando fácies de perfequéntibus me judicium?

Narravérunt mihi in íqui fabulatiónes; fed non ut lex tua. Omnia mandáta tua, vériiniquè perfecúti funt

tas

me, ádjuva me.

Paulò minùs confummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandáta tua.

Secundùm misericórdiam tuam vivífica me, & cuftódiam teftimónia oris tui.

In æternum, Dómine,* verbum tuum pérmanet in cœlo.

In generatiónem & generatiónem véritas tua : * fundafti terram › & pérmanet.

Ordinatióne tuâ perfevérat dies: * quóniam ómnia férviunt tibi.

Nifi quòd lex tua meditátio mea eft, tunc fortè periissem in humilitáte mea.

In æternum non oblivifcar juftificatiónes tuas ; * quia in ipfis vivificafti me. Tuus fum ego, falvum me fac; quóniam juftificatiónes tuas exquisívi.

Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me: * teftimónia tua intellexi.

Omnis confummationis vidi finem latum mandátum tuum nimis.