Ab omni via mala prohíbui non confundas me ab expectapedes meos, * ut cuftodiam tióne mea. verba tua. A judíciis tuis non declinávi, quia tu legem pofuifti mihi. Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua ! * fuper mel ori meo. A mandátis tuis intellexi;* proptereà odívi omnem viam iniquitátis. Lucerna pédibus meis verbum tuum, & lumen fémitis meis. Jurávi & ftátui cuftodire judícia juftitiæ tuæ. Humiliátus fum usquequáque, Dómine: vivífica me fecundùm verbum tuum. Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine,+ & judícia tua doce me. Anima mea in manibus meis femper; & legem tuam non fum oblitus. Pofuérunt peccatóres láqueum mihi; & de mandátis tuis non errávi. Hæreditáte acquisivi teftimónia tua in æternum, quia exultátio cordis mei funt. Inclinávi cor meum ad faciendas juftificatiónes tuas in æternum, * propter retributiónem. Adjuva me, & falvus ero ;* & meditábor in justificatióni❤ bus tuis femper. Sprevifti omnes difcedentes à judiciis tuis, * quia injusta cogitátio eórum. Prævaricantes reputávi omnes peccatóres terræ ; * ídeò dilexi teftimónia tua. Confige timóre tuo carnes meas; * à judiciis enim tuis tímui. Feci judicium & juftitiam:* non tradas me calumniántibus me. Súfcipe fervum tuum in bonum : * non calumnientur me fuperbi. Oculi mei defecérunt in falutáre tuum, * & in eloquium juftitiæ tuæ. Fac cum fervo tuo fecundùm mifericórdiam tuam, * & juftificatiónes tuas doce me. Servus tuus fum ego : * da mihi intellectum ut fciam teftimonia tua. Tempus faciendi, Dómine:* diffipavérunt legem tuam. Ideò dilexi mandáta tua * fuper aurum & topázion. Proptéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar : * omnem viam iniquam ódio habui. Ant. Inclinávi cor meum ad faciendas juftificatiónes tuas in æternum. Capitulum. H 1. Joan. 5. Ec eft cáritas Dei, ut mandáta ejus cuftodiámus; & mandáta ejus grávia non funt. B. br. Teftimónia tua intellexi, Dómine : * Latum man nia. . Omnis confummatió nis * vidi finem. Latum. Glória Patri. Teftimónia. dátum tuum nimis. Teftimó- Fáciem tuam illúmina super fervum tuum, & doce me juftificatiónes tuas. Exitus aquárum deduxérunt óculi mei; quia non cuftodiérunt legem tuam. . Dilexi mandáta tua fuper aurum: R. Proptéreà ad ómnia mandáta tua dirigébar. Pf. 118. Oratio conveniens. Abente jam folis rotâ, O Chrifte, dum fixus cruci Amen. Juftus es, Dómine, * & re&tum judicium tuum. Mandafti juftitiam testimónia tua, & veritátem tuam nimis. Tabéscere me fecit zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimíci mei. * quentes me iniquitáti ; * à lege autem tua longè facti funt. Propè es tu, Dómine; & omnes viæ tuæ véritas. Initio cognovi de testimóniis tuis,quia in æternum fundafti ea. Vide humilitátem meam, & éripe me; quia legem tuam non fum oblitus. Júdica judicium meum, & rédime me: propter elóquium tuum vivífica me. Longè à peccatóribus falus,* quia juftificatiónes tuas non exquifiérunt. Mifericórdiæ tuæ multæ, cium tuum vivifica me. Vidi prævaricantes, & tabefcébam; quia elóquia tua non cuftodiérunt. Vide quóniam mandáta tua dilexi, Dómine :* in mifericórdia tua vivífica me. Principium verbórum tuórum, véritas: in æternum ómnia judícia juftitiæ tuæ. Divifio Pfalmi 118. Expectábam falutáre tuum, Dómine; * & mandáta tua dilexi. Cuftodívit ánima mea testimónia tua, * & dilexit ea vehementer. Servávi mandáta tua & teftimónia tua; quia omnes viæ meæ in confpectu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpectu tuo, Dómine: * juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret poftulátio mea in confpectu tuo : * fecundùm elóquium tuum éripe me. Eructábunt lábia mea hymnum, cùm docúeris me juftificatiónes tuas. Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum ; quia ómnia mandáta tua, æquitas. Fiat manus tua ut falvet me, * quóniam mandáta tua elégi. Concupívi falutáre tuum, Dómine; & lex tua meditátio mea eft. Vivet ánima mea, & laudábit te ; * & judícia tua adjuvábunt me. Errávi ficut ovis quæ périit:* quære fervum tuum, quia 'man Principes me querefervum n formidávit cor meum. Lætábor ego fuper clóquia tua,ficut qui invénit fpólia multa. Iniquitátem ódio hábui, & abominátus fum ; * legem autem tuam dilexi. Sépties in die laudem dixi tibi fuper judícia juftitiæ tuæ. Pax multa diligéntibus legem tum; & non eft illis fcandalum, Ant. Omnia mandáta tua æquitas: pax multa diligéntibus legem tuam Dómine. Capitulum. 1. Tim. 1. Inis præcepti eft cáritas de . Cuftodivit ánima mea fuórum miféricors & miferáteftimonia tua, R. Et dilexit tor Dóminus: escam dedit timéntibus fe. ca vehementer. Pf. 118. Oratio conveniens. D Pfalmus 109. Ixit Dóminus Dómino meo: Sede à dextris meis. Donec ponam inimícos tuos * fcabellum pedum tuórum. Virgam virtútis tuæ emittet Dóminus ex Sion : * domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum principium in die virtútis tuæ in splendóribus fanctórum ex útero ante luciferum génui te. Jurávit Dóminus, & non pœnitébit eum : Tu es Sacerdos in æternum fecundùm órdinem Melchifedech. Dóminus à dextris tuis, confrégit in die iræ fuæ reges. Judicábit in natiónibus ; implébit ruínas; conquaffábit cápita in terra multórum. De torrente in via bibet ; * proptéreà exaltábit caput. Ant. Dixit Dóminus Dómino meo: Sede à dextris meis. Ant. 4. d. Fidélia. Con Pfalmus 110. Onfitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, * in concílio juftórum & congregatióne. Magna ópera Dómini, * exquisita in omnes voluntátes ejus. Conféffio & magnificéntia opus ejus : * & juftítia ejus manet in féculum féculi. Memóriam fecit mirabilium Memor erit in féculum teftamenti fui: * virtútem óperum fuórum annuntiábit pópulo fuo; Ut det illis hæreditátem géntium : * ópera mánuum ejus, véritas & judicium. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi, * facta in veritáte & æquitáte. Redemptiónem mifit pópulo fuo, * mandávit in æternum teftamentum fuum. Sanctum & terribile nomen ejus: * initium fapiéntiæ timor Dómini. Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum : * laudátio ejus manet in féculum féculi. Ant. Fidélia ómnia mandá ta ejus, confirmáta in féculum féculi. Ant. 1. f. Qui timet Dó minum. Pfalmus 111. Eátus vir qui timet Dómiin mandátis ejus Brums, volet nimis. Potens in terra erit femen ejus generátio rectórum benedicétur. Glória & divitiæ in domo ejus ; & juftitia ejus manet in féculum féculi. Exortum eft in ténebris lumen rectis; miféricors, & miserátor, & juftus. Jucundus homo, qui miferétur & cómmodat, dispónet fermónes fuos in judicio; * quia in æternum non commo vébitur, B Súscitans à terra inopem, * & de ftercore érigens páupere; Ut cóllocet eum cum principibus, cum princípibus pópuli fui. Qui habitáre facit ftérilem in domo, matrem filiórum lætantem. Ant. 1. A. Nos qui vívimus. [N éxitu Ifrael de Ægypto,* IN baro, Facta eft Judæa fanctificátio ejus, * Ifrael poteftas ejus. Mare vidit, & fugit, * Jordánis converfus eft retrorsùm. Montes exultavérunt ut aríetes * & colles ficut agni bvium. Quid eft tibi, mare, quòd fugifti? * & tu, Jordánis, quia converfus es retrorsùm? Montes exultaftis ficut arietes? & colles, ficut agni óvium? A fácie Dómini mota eft terra, * à fácie Dei Jacob Qui convertit petram in fta gna aquárum, & rupem in fontes aquárum. Non nobis, Dómine, non nobis, fed nómini tuo da glóriam fuper mifericórdia tua & veritáte tua; Nequando dicant gentes: * Ubi eft Deus eórum ? Deus autem nofter in cœlo; ómnia quæcumque vó• luit, fecit. Simulácra géntium argen tum & aurum, * ópera mánuum hóminum. * Os habent, & non loquentur; óculos habent, & non vidébunt. Aures habent, & non áu dient; nares habent & non odorábunt. Manus habent, & non par pábunt; pedes habent, & non non clamá Ant. Sit nomen Dómini be- ambulábunt : * nedictum in fécula, bunt in gutture fuo. |