Símiles illis fiant qui fáciunt ea, & omnes qui confidunt in eis. - Domus Ifrael fperávit in Dómino; adjútor eórum & protector eórum eft. Dómus Aaron fperávit in Dómino; + adjutor eórum & protector eórum eft. Qui timent Dóminum, fperavérunt in Dómino; + adjúfor eórum & protector eórum eft. Dóminus memor fuit noftri, & benedixit nobis. Benedixit dómui Ifrael, * benedixit dómur Aaron. Benedixit ómnibus qui timent Dóminum, pufillis cum majóribus. Adjiciat Dóminus fuper vos, fuper vos, & fuper filios veftros. Benedicti vos à Dómino, * qui fecit cœlum & terram. Calum cœli Dómino; * terram autem dedit filiis hóminum. Non mórtui laudábunt te Dómine, neque omnes qui descendunt in infernum. Et exultávit fpiritus meus in Deo falutári meo; Quia refpexit humilitátem ancillæ fuæ: & ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Quia fecit mihi magna qui potens eft ; & fanctum nomen ejus. Et mifericórdia ejus à pro- men vultûs tui, Dómine; * génie in progénies * timénti bus eum. Ant. & Orat. ut in Proprio. AD COMPLETORIUM. Onverte nos, Deus falutáris nofter; R. Et averte iram tuam à nobis. PS. 84. . Deus, in adjutórium, &c. Ant. 8. G. Scuto, Pfalmus 4. dedisti lætitiam in corde meo. A fructu frumenti, vini, & ólei fui, multiplicáti funt. In pace in idipfum dórmiam, & requiescam; Quóniam tu Dómine, * finguláriter in fpe conftituifti me. Pfalmus 90. tur. Dicet Dómino: Susceptor meus es tu & refugium meum: * Deus meus, sperá◄ bo in eum ; Quóniam ipfe liberávit me de láqueo venántium, & à verbo áspero. Scápulis fuis obumbrábit ti bi,& fub pennis ejus fperábis. Um invocárem, exau- Scuto circumdabit te véri divit me Deus juftitiæ tas ejus ; * non timébis à timó mex: * in tribulatióne re nocturno. dilatafti mihi. A fagitta volante in die, negotio perambulante in téne bris, ab incurfu, & dæmó❤ nio meridiáno. Cadent à látere tuo mille,& decem millia à dextris tuis; * ad te autem non appropinquá bit. Verumtamen óculis tuis confiderábis, * & retributiónem peccatórum vidébis. Quóniam, Tu es, Dómine, fpes mea: altiffimum posuisti refúgium tuum ; Non accédet ad te malum, & flagellum non appropinquá bit tabernáculo tuo. Quóniam Angelis fuis man◄ dávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis. Plebis relaxans crimina, Amen. A Vigilia Natalis Domini, ad Præfentationem ejusdem exclufivè. M Hymnus. Undi falus qui násceris, Jefu puer, nos réfpice : Da móribus caftis tuam Referre nos infántiam. Feffos diurno dum levat Labóre nocturnus fopor, Defende, Paftor, béftiis Tuas ab infeftis oves. O Virgo, quæ paris Deum Fovesque lactentem finu; Hunc flecte nobis quâ vales, Benigna mater, grátiâ. Qui natus es de Virgine, Jefu, tibi fit glória Cum Patre, cumque Spíritu, In fempiterna fécula. Amen. A Prafentatione Domini, ad Feriam IV. Cinerum exclufive. Rates, peracto jam die, Deus, tibi perfólvimus; Pronoque, dum nox incipit Proftérnimus vultu preces. Quod longa peccávit dies, Amárus éxpiet dolor; Somno gravátis ne novâ Infligat hoftis vulnera. Infeftus usque círcuit Quærens leo quem dévoret : Umbrâ fub alárum tuos Defende filios, Pater. O quando lucescet tuus Qui nefcit occáfum dies! $ quando fancta fe dabit Quae nefcit hoftem pátria! Deo Patri fit glória, Ejusque foli Filio, Sancto fimul cum Spíritu, Nunc, & per omne féculum. Amen. In Officiis de Beata, Hymnus Virgo. ur in Officio parvo. Capitulum. r. Theff. 5. Mnes vos filii lucis eftis, О & filii dići: non fumus noctis neque tenebrárum; igitur non dormiámus ficut & céteri, fed vigilémus & főbrii fimus. B. br. In manus tuas, Dómine, Commendo fpiritum meum. In manus. V. Redemifti me, Dómine, Deus veritátis: Commendo. Glória Patri. In manus. Pf. 30. *. Cuftódi me, Dómine, ut pupillam óculi: R. Sub umbra alárum tuarum protege me. Pf. 16. In Adventu, Ant. 5. a. Sa lutare. Temp. Nat. Ant. In judiciu ego in hunc mundum veni; ut qui non vident videant, & qui vident cæci fiant. Joan. 2. Poft Prafent. Ant. Dómine, dabis pacem nobis; ómnia enim ópera noftra operátus es nobis. If. 26. *. Dóminus vobiscum, R. Et cum fpíritu tuo. Orémus. ne, habitatiónem iftam; Ifita, quæfumus, Dómi& omnes insidias inimíci ab ea longè repelle: Angeli tui fancti hábitent in ea, qui nos in pace cuftodiant ; & benedictio tua fit fuper nos femper; Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum. V. Dóminus vobiscum. Benedicámus, Dómino. Finito Completorio, fubmiffiori voce dicitur: Grátia Domini noftri Jefu Chrifti, & cáritas Dei & communicátio fancti Spíritus fit cum ómnibus vobis. B. Amen. 2.Cor. 13. Pofteà dicitur una ex Antiphonis de B. Maria Virgine ut habentur infrà, ad calcem Pfalterii. Poft completum Officium dici tur fecretò, Pater, Ave, Credo. FERIA SECUNDA. AD OFFICIUM NOCT. Dómine, labia. fuprà. 1. Invit. Venite exultémus Dómino, Jubilémus Deo falutári noftro. Continuatur Pfalm. 94. Præ occupémus. 2. Hymnus. DE Colum fecundo qui die Expandit, admirábile Mortálibus fpectáculum. Poli ftupémus álveo Stagnáre pénfiles lacus : Hinc imbre terras fértili Cœleftis irrórat Pater. Quam præparas nobis Deus 2 Eft hæc imágo grátiæ: Hæc rore ftillans úberi Cordis penétrat íntima. Hanc qui fidéli cómbibunt Aquam falúbrem péctore, In his ad æternas domos Miro refultat impetu. Beáta gens, quam pródigà Ditáre non ceffas manu! Amoris hæc memor tui, Amóris & reddat vices! Deo Patri fit glória, Ejusque foli Filio, Sancto fimul cum Spíritu, In fempiterna fécula. Amen. In Feriis, & aliis Officiis trium Lectionum, dicuntur, pro unica Nocturno, novem Pfalmi ad unamquamque Feriam pofui, fub una duntaxat Antiphona poft fingulos tres Pfalmos. In Feftis verò novem Lectionum poft quemlibet Pfalmum, unaquæque Antiphona dicitur, vel de Proprio, vel de Communi. tuum * qui ámbulas fuper pennas ventórum; Qui facis Angelos tuos fpiritus,& miniftros tuos ignem urentem; Qui fundafti terram fuper ftabilitátem fuam: non incli nábitur in féculum féculi. Abyffus, ficut veftimentum, amictus ejus: * fuper montes ftabunt aquæ. Ab increpatióne tua fúgient; à voce tonitrui tui formidábunt. Afcendunt montes, & descendunt campi, in locum quem fundafti eis. Términum pofuifti quem non transgredientur ; * neque convertentur operite terram. Qui emittis fontes in con vállibus: * inter médium móntium pertransíbunt, aquæ, Potábunt omnes beftia a gri; expectábunt ónagri in fiti fua. Super ea volucres cœli habi tábunt; de médio petrárum dabunt voces. Rigans montes de fuperió ribus fuis; de fructu óperum tuórum fatiábitur terra: Prodúcens fornu jumentis,* & herbam fervituti hóminum. Ur edúcas panem de terra, & vinum tærificet cor hominis; Ut exhilaret fáciem in óleo, * & panis cor hominis confir met. Saturabuntur ligna campi,' & cedri Líbani quas plantávit. Illic páfferes nidificabunt: * heródii domus dux est eórum. Montes excelfi cervis, * pe tra refúgium herináciis. |