* Montes exultavérunt ut aríetes, et colles sicut agni óvium. Quid est tibi, mare, quòd fugisti? * et tu, Jordánis, quia conversus es retrorsum? Montes, exultastis sicut aríetes?* et colles sicut agni óvium? A fácie Dómini mota est terra, * à fácie Dei Jacob, Qui convertit petram in stagna aquárum, * et rupem in fontes aquárum. Non nobis, Dómine, non nobis, * sed nómini tuo da glóriam super misericórdia tua et veritáte tua: Nequando dicant gentes : Ubi est Deus eórum ? Deus autem noster in cœ* ómnia quæcumque vóluit, fecit. lo; Simulácra géntium argen- nedicimus Dómino, * ex hoc tum et aurum, * ópera má. || nunc, et usque in séculum. nuum hóminum. Ant. 1. A. Nos qui vivimus, benedícimus Dómino. * Os habent, et non loquen- || tur: óculos habent, et non vidébunt. Aures habent, et non áudient; * nares habent, et non odorábunt. Manus habent, et non palpábunt; pedes habent, et non ambulábunt: * non clamábunt in gútture suo. Símiles illis fiant qui fáciunt ea,* et omnes qui confidunt in eis. Domus Israel sperávit in Dómino; * adjútor eórum et protector eórum est. Domus Aaron sperávit in Dómino; * adjútor eórum et protector eórum est. Qui timent Dóminum, speravérunt in Dómino; * adjútor eórum et protector eórum || CAPITULUM. Ephes. 1. BENEDICTUS Deus, et Pater Dómini nostri Jesu Christi, qui benedixit nos in omni benedictióne spirituáli in cœlestibus in Christo, sicut elégit nos in ipso ante mundi constitutiónem, ut essémus sancti et immaculáti in conspectu ejus in caritáte. HYMNUS. C. LUCE qui mortalibus Lates inaccessâ, Deus! Præsente quo sancti tremunt Nubuntque vultus Angeli : Hic, ceu profundâ cónditi Demérgimur caligine : Eternus at noctem suo Fulgóre depellet dies. HUNC nempe nobis præ paras, Nobis reservas hunc diem, Quem vix adumbrat spléndida Flammantis astri cláritas. His cùm solúta vínculis Ad omne nos apta bonum, Fœcunda donis Trinitas : Fac lucis usúræ brevi Eterna succédat dies. Amen. y. In Deo laudabimur totâ die; Et in nómine tuo confitébimur in séculum. Ps. 43. AD COMPLETORIUM. PSALMUS 4. CUM invocárem, exaudivit me Deus justítiæ meæ : * in tribulatióne dilatasti mihi. Miserére meî, * et exaudi oratiónem meam. Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid diligitis vanitátem, et quæritis mendácium? Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me, cùm clamávero ad eum. Irascímini, et nolite peccáre:* quæ dicitis in córdibus vestris, in cubilibus vestris compungímini. * Sacrificáte sacrificium justitiæ, et speráte in Dómino; multi dicunt: Quis ostendit nobis bona? * Signátum est super nos lumen vultûs tui, Dómine: dedisti lætitiam in corde Quóniam ipse liberávit me de laqueo venántium, * et à verbo áspero. Scápulis suis obumbrábit tibi, * et sub pennis ejus sperábis. * Scuto circúmdabit te véritas ejus; non timébis à timóre nocturno, A sagitta volante in die, à negotio perambulante in ténebris, * ab incursu, et dæmónio meridiáno. Cadent à látere tuo mille. et decem millia à dextris tuis; * ad te autem non appropinquabit. Verumtamen óculis tuis considerábis, * et retributiónem peccatórum vidébis. Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuisti refúgium tuum ; Non accédet ad te malum,* et flagellum non appropinquábit tabernáculo tuo. Quóniam Angelis suis mandávit de te, * ut custódiant te in ómnibus viis tuis. et ostendam illi Hinc imbre terras fértili Coelestis irrorat Pater. bo eum, salutáre meum. PSALMUS 133. ECCE nunc benedícite Dó QUAM præparas nobis, Deus, minum, * omnes servi Dó-Est hæc imágo grátiæ : mini. Hæc rore stillans úberi Cordis penétrat íntima. : Hanc qui fidéli cómbibunt Aquam salúbrem péclore, In his ad æternas domos Miro resultat ímpetu. BEATA gens, quam pródigâ Ditáre non cessas manu! Amóris hæc memor tui, Amóris et reddat vices. Quæ nos prior sic diligis, Tibi, beáta Trínitas, Sit summa laus et glória In sempiterna sécula. Amen. In Feriis, et aliis Officiis trium Lectionum, dicuntur, , pro unico Nocturno, novem Psalmi ad unamquamque Feriam positi, sub una duntaxat Antiphona post singulos tres Psalmos. In Festis verò novem Lectionum, post quemlibet Psalmum, unaquæque Antiphona dicitur, vel de Proprio, vel de Communi. PRO I NOCTURNO. PSALMUS 103. BENEDIC, ánima mea, Dómino: * Dómine Deus meus, magnificátus es vehementer. ritus, * et ministros tuos Qui fundasti terram super stabilitátem suam : * non inclinábitur in séculum séculi. Abyssus, sicut vestimentum, amictus ejus; * montes stabunt aquæ. * Montes excelsi cervis, * petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora : sol cognóvit occásum suum. Posuisti ténebras, et facta est nox; * in ipsa pertranssuperibunt omnes béstiæ silvæ: Cátuli leónum rugientes,* ut rápiant, et quærant à Deo escam sibi. Ab increpatióne tua fúgient; à voce tonitrui tui formidabunt. Ascendunt montes, et descendunt campi, * in locum quem fundasti eis. Términum posuisti, quem non transgredientur ; neque convertentur operire ter ram. * Ortus est sol; et congregáti sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. Exíbit homo ad opus suum,* et ad operatiónem suam usque ad vésperum. Qu Divisio PSALMI 103. UAM magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecisti: impléta est terra possessióne tuâ. Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus : * illic reptília, quorum non est númerus, animália pusilla cum magnis. Illic naves pertransíbunt:* draco iste quem formasti ad illudendum ei. Omnia à te expectant, * ut des illis escam in témpore. Dante te illis, cólligent; aperiente te manum tuam, ómnia implebuntur bonitáte. * Avertente autem te fáciem, turbabuntur: * áuferes spiritum eórum, et deficient, et in púlverem suum revertentur. Emittes spíritum tuum, et creabuntur ; * et renovábis fáciem terræ. Altera divisio PSALMI 103. SIT glória Dómini in séculum : * lætábitur Dóminus in opéribus suis : |