* Constituite diem solemnem in condensis, usque ad cornu altáris. Deus meus es tu, et confitébor tibi : * Deus meus es tu, et exaltábo te. Confitebor tibi, quóniam exaudisti me; * et factus es mihi in salútem. Confitemini Dómino, quóniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus. PSALMUS 118. BEATI immaculáti in via,* qui ámbulant in lege Dómini. Beáti qui scrutantur testimónia ejus, * in toto corde exquirunt eum. Non enim qui operantur iniquitátem,* in viis ejus ambulavérunt. Tu mandasti * mandáta tua custodiri nimis. Utinam dirigantur viæ meæ * ad custodiendas justi||ficatiónes tuas! Tunc non confundar. cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis; * in eo quod didici judícia justítiæ tuæ. Justificatiónes tuas custódiam; * non me derelinquas usquequáque. * In quo córrigit adolescéntior viam suam? in custodiendo sermónes tuos. In toto corde meo exquisívi te; ne repellas me à mandátis tuis. In corde meo abscondi elóquia tua; * ut non peccem tibi. Benedictus es, Dómine : doce me justificatiónes tuas. In lábiis meis * pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In via testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divitiis. In mandátis tuis exercébor,* et considerábo vias tuas. In justificatiónibus tuis meditábor, * non obliviscar sermónes tuos. Divisio PSALMI 118. servo tuo, vivifica RETRIBUE me ; * et custódiam sermónes Concupívit ánima mea desideráre justificatiónes tuas * in omni témpore. Increpasti superbos: * maledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me oppróbrium Quam nisi quisque integram inviolatamque serváverit, * absque dúbio in æternum períbit. Fides autem cathólica hæc est, * ut unum Deum in Trinitáte, et Trinitátem in et contemptum ; * quia testi-Unitáte venerémur; mónia tua exquisívi. Neque confundentes per Etenim sedérunt princi- sónas, * neque substantiam pes, et adversùm me loque-separantes. bantur; * servus autem tuus Alia est enim persóna Pa exercebátur in justificatióni- tris, ália Fílii,* ália Spíritus Quoties fit Officium de Do- potens. minica, sequens dicitur SYMBOLUM. QUICUMQUE vult salvus esse, * * Ita Deus Pater, Deus Fi. lius,* Deus Spíritus sanctus ; Et tamen non tres dii, ante ómnia opus est ut téncat sed unus est Deus. cathólicam fidem : Ita Dóminus Pater, Dómi * nus Fílius, Dóminus Spí ritus sanctus; Deus est ex substantia Patris ante sécula génitus, * et Et tamen non tres dómi-homo est ex substantia ma ni, * sed unus est Dóminus. tris in século natus. Perfectus Deus, perfectus homo; ex ánima rationáli, Quia sicut singillatim unamquamque persónam, Deum ac Dóminum confitéri || et humána carne subsistens. christiánâ veritáte compéllimur, * ita tres deos aut dóminos dícere cathólicâ religióne prohibémur. * * Pater à nullo est factus, nec creátus, nec génitus. Filius à Patre solo est, non factus, nec creátus, sed génitus. Spiritus sanctus à Patre et Filio, * non factus, nec creátus, nec génitus, sed procédens. Unus ergo Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres fílii : * unus Spíritus sanctus, non tres spíritus sancti. Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; * sed totæ tres persóna coæternæ sibi sunt et coæquáles. Ita ut per ómnia, sicut jam suprà dictum est, * et Unitas in Trinitáte, et Trinitas in Unitáte veneranda sit. Qui vult ergo salvus esse, ita de Trinitáte séntiat. Sed necessárium est ad æternam salútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini nostri Jesu Christi fidéliter credat. Est ergo fides recta, ut credámus et confiteámur * quia Dóminus noster Jesus Christus Dei Fílius, Deus et homo est. || Equális Patri secundùm divinitátem, * minor Patre secundùm humanitátem. Qui licèt Deus sit et ho non duo tamen, sed unus est Christus. Unus autem non conversióne divinitátis in carnem, sed assumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno, non confusióne substántiæ, * sed unitáte persónæ. * Nam sicut ánima rationális et caro unus est homo, ita Deus et homo unus est Christus: Qui passus est pro salúte nostra, descendit ad infe* tértià die resurrexit à ros, * R breve. Christe, Fili Dei vivi,* Miserére nobis. Repet. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. y. Qui sedes ad dexteram Patris, [Hic versus quandoque mutandus est, ut notatur in Proprio. ] * Miserére nobis. Glória Patri, et Fílio, et Spiritui sancto. Repet. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis. Matth. 16. Tob. 8. Hebr. 1. . Exurge, Dómine, ádjuva nos; R. Et rédime nos propter nomen tuum. Ps. 43. . Dóminus vobiscum R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Oratio. DÓMINE Deus omnipotens, qui ad princípium hujus diéi nos pervenire fecisti: tuâ nos hódie salva virtúte; ut ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justitiam faciendam nostra procédant elóquia, dirigantur cogitatiónes et ópera; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Fílium tuum, qui|| tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus sancti Deus, per ómnia sécula seculórum. R. Amen. . Dóminus vobiscum, R. Et cum spiritu tuo. y. Benedicamus Dómino. R. Deo grátias. Officium Capituli, etc. habentur in Ordinario Breviarii. 吊车 AD TERTIAM. Ex PSALMO 118. LEGEM pone mihi, Dómine, viam justificatiónum tuárum ; * et exquíram cam semper. * et et Da mihi intellectum, scrutábor legem tuam ; custódiam illam in toto corde meo. Deduc me in sémitam mandatórum tuórum, * quia ipsam vólui. Inclina cor meum in testimónia tua, * et non in avarítiam. Averte óculos meos ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me. Statue servo tuo eloquium tuum* in timóre tuo. Amputa oppróbrium meum quod suspicátus sum, * quia judícia tua jucunda. Ecce concupivi mandáta tua: in æquitáte tua vivífica me. Et custódiam legem tuam semper, * in séculum, et in séculum séculi. Et ambulábam in latitúdine, quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de testimóniis tuis in conspectu regum, et non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis, * quæ dilexi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, * et exercébar in justificatiónibus tuis. Divisio PSALMI 118. MEMOR LEMOR esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. Hæc me consoláta est in humilitáte mea, ⭑ quia elóquium tuum vivificávit me. Superbi iniquè agebant usquequáque : * à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à século, Dómine, et consolátus sum. Deféctio ténuit me pro Cogitávi vias meas, et converti pedes meos in testimónia tua. Parátus sum, et non sum turbátus, ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi sunt me; et legem tuam non sum oblitus. Média nocte surgébam ad confitendum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ. Párticeps ego sum ómnium timéntium te,* et custodiéntium mandáta tua. Misericórdiâ tuâ, Dómine, plena est terra : * justificatiónes tuas doce me. Divisio PSALMI 118. BONITATEM fecisti cum servo peccatóribus derelinquénti-táte tua doce me justificatió bus legem tuam. Cantábiles mihi erant justificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, legem tuam. nes tuas. Multiplicáta est super me iniquitas superbórum ; * ego autem in toto corde meo scrutábor mandáta tua. Coagulátum est sicut lac cor eórum: * ego verò legem || tuam meditátus sum. Bonum mihi quia humiliasti me, Dómine, ut discam justifi Hæc facta est mihi, * quia justificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea, dixi, custodire legem tuam. Deprecatus sum fáciem tuam in toto corde meo : miserére mei secundùm elóquium tuum. * catiónes tuas. Bonum mihi lex oris tuit super millia auri et argenti. Manus tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me : * da |