Page images
PDF
EPUB

æternitátis intélligit; clamet

medullis cordis, clamet et PRE

vócibus mentis, dicens: Jesu fili David, miserére meî. Sed quid, clamante cæco, subjúngitur, audiámus: Et qui præíbant, increpábant eum ut tacéret. Quid autem designant isti qui Jesum venientem præcédunt, nisi desideriórum carnálium turbas, tumultusque vitiórum? qui, priusquam Jesus ad cor nostrum véniat, tentatiónibus suis cogitatiónem nostram dissipant, et voces cordis in oratióne perturbant. Sed quid ad hæc illuminandus iste cæcus fecit, audiamus. Séquitur; Ipse verò multò magis clamábat Fili David, miserére meî. Ecce quem turba increpat ut táceat, magis ac

magis clamat; quia quantò

gravióri tumultu cogitatiónum carnálium prémimur, tantò oratióni insistere ardéntiùs debémus.

R. Jesus dixit illi: Réspice, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit. * Et sequebátur illum, magníficansDeum. . Statim visum recépit, dicebatque : Benedico te, Dómine Deus Israel. * Et sequebátur. Glória Patri. Luc. 18. Tob. 11.

.

Repet. R. Jesus usque ad Ad Benedictus. Ant. 8. G. Assumpsit Jesus duódccim, et ait: Ecce ascéndimus Jerosólymam; et consummabuntur ómnia quæ scripta sunt per Prophétas de Fílio hóminis. Luc. 18.

||

||

[ocr errors]

Orémus. ORATIO. RECES nostras, quæsumus Dómine, clementer exaudi : atque à peccatórum vínculis absolútos, ab omni nos adversitáte custódi ; Per Dóminum nostrum Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritûs sancti Deus, per ómnia sécula seculórum.

Ad Magnificat. Ant. 8. G. Filius hóminis tradétur Géntibus, et illudétur, et flagellábitur, et conspuétur; et postquam flagelláverint, occident eum : et tértiâ die resurget. Luc. 18.

FERIA SECUNDA.
LECTIO I.

De libro Génesis.

Cap. 25.

H
Æ sunt generatiónes Isaac
fílii Abraham : Abraham gé-
nuit Isaac; qui, cùm quadra-
ginta esset annórum, duxit
uxórem Rebeccam filiam Ba-
thuélis Syri de Mesopotámia,
sorórem Laban. Deprecatus-
que est Isaac Dóminum pro
uxóre sua, eo quod esset sté-
rilis; qui exaudívit eum, et
dedit conceptum Rebecca.
Sed collidebantur in útero
ejus párvuli, quæ ait : Si sic
mihi futúrum erat, quid ne-
cesse fuit concipere? Perrexit-
que ut consuleret Dóminum.
Qui respondens, ait : Duæ
gentes sunt in útero tuo, et
duo pópuli ex ventre tuo di-
videntur; populusque pópu-
lum superábit, et major sér-

viet minóri. Jam tempus pa- || putet me sibi voluisse illúderiendi advénerat, et ecce re, et indúcam super me magémini in útero ejus reperti || ledictiónem pro benedictió

:

sunt. Qui prior egressus est, rufus erat, et totus in morem pellis hispidus vocatumque est nomen ejus, Esau. Prótinus alter egrédiens, plantam fratris tenébat manu; et idcirco appellávit eum Jacob.

*

[ocr errors]

ne. Ad quem mater: In me sit, ait, ista maledictio, fili mi : tantùm audi vocen meam, et pergens affer quæ dixi. Abiit, et áttulit, deditque matri. Parávit illa cibos, sicut velle nóverat patrem il

. Dixit Dóminus ad Ab-líus. Et véstibus Esau valde ram: Egrédere de cognatióne | bonis, quas apud se habébat tua, et veni in terram quam domi, índuit eum; pellicumonstrabo tibi. Egressus est lasque hædórum circumdedit ítaque Abram, Tulitque mánibus, et colli nuda proteSárai uxórem suam, et Lot xit. Deditque pulmentum ; et filium fratris sui, universam- || panes quos cóxerat trádidit. que substantiam quam posQuibus illátis, dixit: Pater séderant. . Fide Abraham mi. At ille respondit: Audio. obedívit in locum exire, Quis es tu, fili mi? Dixitque quem acceptúrus erat in hæ- Jacob: Ego sum primogénireditátem, et éxiit nésciens tus tuus Esau. quò iret;* Tulitque. Gen. 12. Hebr. 11.

LECTIO II. Cap. 27. DIXIT IXIT Rebecca filio suo Jacob: Audívi patrem tuum lo- | quentem cum Esau fratre tuo, et dicentem ei: Affer mihi de venatióne tua, et fac cibos ut cómedam, et benedícam tibi coram Dómino, ántequam móriar. Nunc ergo, fili mi,

[ocr errors]
[ocr errors]

acquiesce consiliis meis, et
pergens ad gregem, affer mi-
hi duos hædos óptimos, ut
fáciam ex eis escas patri tuo,
quibus libenter véscitur: quas
cùm intúleris, et coméderit, ||
benedicat tibi priusquam mo-
riátur. Cui ille respondit :
Nosti quod Esau frater meus
homo pilósus sit, et ego le-
nis : si attrectáverit me pater
meus, et sénserit, tímeo ne

[ocr errors]

*

B. Fide Sara stérilis virtútem in conceptiónem séminis accépit, étiam præter tempus ætátis; Quóniam fidélem crédidit esse cum qui repromíserat. . Péperit Sara filium in senectúte sua, témpore quo prædixerat ei Deus; * Quóniam. Hebr. 11. Genes. 21.

[blocks in formation]

Respondit; Ego sum. At ille : Affer mihi, inquit, cibos de venatióne tua, fili mi; ut benedícat tibi ánima mea. Quos cùm oblátos comedisset, óbtulit ei étiam vinum; quo hausto, dixit ad eum : Accéde ad me, et da mihi ósculum, fili mi. Accessit, et osculátus est eum. Statimque ut sensit vestimentórum illíus fragrántiam, benedicens illi, ait : Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dóminus. Det tibi Deus de rore coli, et de pinguédine terræ abundantiam frumenti et vini. Et sérviant tibi pópuli, et adórent te tribus: esto dóminus fratrum tuórum, et incurventur ante te filii matris tuæ : qui maledixerit tibi, sit || ille maledictus; et qui benedixerit tibi, benedictiónibus repleátur.

R. Fide óbtulit Abraham Isaac, cùm tentarétur : * Et unigénitum offerébat, qui susceperat repromissiónes; árbitrans † Quia et à mórtuis suscitáre potens est Deus.

*

. Extendit manum, et arrípuit gládium, ut immoláret filium suum : Et. Glória. Quia. Hebr. 11. Genes. 22. Ad Benedictus. Ant. 3. c. Non ex opéribus, sed ex vocante dictum est: Major sérviet minóri, sicut scriptum est: : Jacob dilexi; Esau autem ódio hábui. Rom. 9.

Ad Magnificat. Ant. 7. d. Fide, et de futúris benedixit Isaac, Jacob et Esau. Hebr. 11.

FERIA TERTIA.

LECTIO I.

De libro Génesis.

ODERAT Cap. 27 et 28.

DERAT semper Esau Jacob pro benedictióne quâ benedíxerat ei pater; dixitque in corde suo: Vénient dies luctûs patris mei, et occidam Jacob fratrem meum. Nuntiáta sunt hæc Rebeccæ : quæ mittens et vocans Jacob filium suum, dixit ad eum : Ecce Esau frater tuus minátur ut occidat te. Nunc ergo, fili mi, audi vocem meam; et consurgens, fuge ad Laban fratrem meum in Haran; habitabisque cum eo dies paucos, donec requiescat furor fratris tui, et cesset indignátio ejus, obliviscaturque eórum quæ fecisti in eum : póstea mittam, et addúcam te inde huc. Cur utróque orbábor filio in uno die? Dixitque Rebecca ad Isaac: Tædet me vitæ meæ propter fílias Heth; si accéperit Jacob uxórem de stirpe hujus terræ, nolo vívere. Vocávit itaque Isaac Jacob, et benedixit eum, præcepitque ei dicens: Noli accipere conjugem de génere Chánaan; sed vade, et proficíscere in Mesopotámiam Syriæ, ad domum Báthuel patris matris tuæ, et accipe tibi inde uxorem de filiábus Laban avúnculi tui. Deus autem omnipotens benedicat tibi, et créscere te fáciat, atque multiplicet

multiplicet, ut sis in turbas populórum.

me,

*

nus, et ait: Benedícam tibi. complens juramentum quod spopondi Abraham patri tuo; *Et benedicentur in sémine tuo omnes gentes terræ.

R. Vocávit Angelus Dómini Abraham de cœlo, dicens: Quia nou pepercisti filio tuo unigénito propter. Non omnes qui ex Israel Benedicentur in sémine luo omnes gentes terræ. y. Abrahæ promittens Deus, jurávit per semetipsum, dicens: Nisi benedicens benedícam te, et multiplicans multiplicábo te; * Benedi

centur. Genes. 22. Hebr. 6.

LECTIO II. Cap. 28. IGITUR

GITUR egressus Jacob de Bersábee, pergébat Haran. Cùmque venisset ad quemdam locum, et vellet in eo requiéscere post solis occúbitum, tulit de lapidibus quijacébant, et suppónens cápiti suo, dormívit in códem loco. Viditque in somnis scalam stantem super terram, et cacúmen illíus tangens cœlum, Angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam, et Dóminum innixum scalæ, dicentem sibi : Ego sum Dóminus Deus Abraham patris tui, et Deus Isaac: terram in qua dormis, tibi dabo et sémini tuo. Eritque semen tuum quasi pulvis terræ : dilatáberis ad occidentem, et orientem, et septentriónem, et meridiem; et benedicentur in te et in sémine tuo cunctæ tribus terræ. Et ero custos tuus quòcumque perréxeris, et redúcam te in terram hanc; nec dimittam, nisi complévero universa quæ dixi.

R. Appáruit Isaac Dómi-
Hiemalis. COR.

sunt, ii sunt Israelitæ; neque qui semen sunt Abrahæ, omnes filii; sed in Isaac vocábitur tibi semen : Et. Genes. 26. Rom. 9.

*

LECTIO III. Cap. 35. ERANT autem filii Jacob duódecim. Filii Liæ, primogénitus Ruben, et Simeon, et Levi, et Judas, et Issachar, et Zabúlon : filii Rachel, Joseph et Bénjamin: filii Balæ ancillæ Rachélis, Dan et Néphtali : filii Zelphæ ancillæ Liæ, Gad et Aser. Hi sunt filii Jacob, qui nati sunt ei in Mesopotá mia Syriæ. Venit étiam ad Isaac patrem suum in Mambre civitátem Arbée, hæc est Hebron : in qua peregrinatus est Abraham et Isaac. Et compléti sunt dies Isaac centum octoginta annórum. Consumptusque ætáte, móriuus est et appósitus est pópulo suo senex et plenus diérum; et sepeliérunt eum Esau ei Jacob filii sui.

B. Vidit Jacob Dóminum dicentem sibi: Erit nomen tuum quasi pulvis terræ, et *Benedicentur in te et in sémine tuo cunctæ tribus terræ. y. Non dicit: Et semínibus quasi in multis, sed quasi in uno, qui est Christus : * Benedicentur. Glória Patri. * Benedicentur. Genes. 28. Galat. 3.

18

[merged small][merged small][graphic]
« PreviousContinue »