Altera divisio PSALMI 9. Urquid, Dómine, recessisti longè?* déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? Dum superbit ímpius, incénditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cógilant. Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ, et iniquus benedícitur. Propter quid irritávit ímpius Deum? * dixit enim in corde suo : Non requiret. Vides, quóniam tu labó rem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper:* órphano tu eris adjútor. Cóntere bráchium pecca Exacerbávit Dóminum peccátor; * secundùm multitúdi- || tóris et maligni : * quærétur nem iræ suæ non quæret. peccátum illíus, et non inveNon est Deus in conspectu || ejus, * inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore. Auferuntur judícia tua à fácie ejus; * ómnium inimicórum suórum dominábitur. niétur. * Dóminus regnábit in æternum, et in séculum séculi: períbitis, gentes, de terra illíus. Desidérium páuperum exaudivit Dóminus : * præparatiónem cordis eórum audivit auris tua; Judicáre pupillo et húmili, * ut non appónat ultrà magnificáre se homo super terram. Ant. 3 d. Sperent in te, qui novérunt nomen tuum; quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine. PRO II NOCTURNO. ATTEND PSALMUS 77. TTENDITE, pópule meus, legem meam; * inclináte aurem vestram in verba oris mei. Apériam in parábolis os meum; * loquar propositiónes ab initio. Quanta audivimus, et cognóvimus ea; * et patres nostri narravérunt nobis. Non sunt occultáta à filiis eórum * in generatióne áltera; Narrantes laudes Dómini, * rum ejus, et mirabílium ejus quæ ostendit eis. * * Quóniam percussit petram, et fluxérunt aquæ, et torrentes inundavérunt; Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo? Ideo audivit Dóminus, el distulit: * et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israel; Quia non credidérunt in Deo, * nec speravérunt in salutári ejus. Et mandávit núbibus désuper, * et jánuas cœli apéruit. Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cœli dedit eis. * Panem Angelórum manducávit homo : * cibária mi Coram pátribus eórum fecit || sit eis in abundántia. mirabilia in terra Ægypti, in campo Táneos. Interrúpit mare, et perduxit eos, et státuit aquas quasi in utre. * Et deduxit eos in nube dići, et totâ nocte in illuminatióne ignis. Altera divisio PSALMI 77. T RANSTULIT [Dóminus] Austrum de cœlo; * et induxit in virtúte sua Africum. * Et pluit super eos sicut púlverem carnes, et sicut arénam maris volatilia pennáta. Et cecidérunt in médio cas Interrúpit petram in eré-trórum eórum, * circa taberet adaquávit eos velut nácula eórum. mo, * in abysso multa. Et manducavérunt, et sa Et eduxit aquam de petra,* turáti sunt nimis; et desidé rium eórum áttulit eis: vérunt Deum, et sanctum Et occidit pingues eórum, * et electos Israel impedívit. In ómnibus his peccavérunt adhuc, * et non credidérunt in mirabilibus ejus. Et defecérunt in vanitáte dies eórum, * et anni eórum cum festinatióne. * Cùm occideret eos, quærébant eum ; et revertebantur, et dilúculo veniébant ad Et rememoráti sunt quia Deus adjútor est eórum, et Deus excelsus redemptor eórum est. Non sunt recordáti manûs ejus, * die quâ redémit eos de manu tribulantis : Sicut pósuit in Ægypto signa sua, et prodígia sua in campo Táneos. * Et convertit in sánguinem flúmina eórum, et imbres eórum, ne bíberent. Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos; et ranam, dispérdidit eos. * et Et dedit ærúgini fructus eórum, * et labóres eórum locustæ. * Et occidit in grándine víneas eórum, et moros eórum in pruína. Et trádidit grándini jumenta eórum, et posses * Et dilexérunt eum in ore suo, et linguâ suâ mentítisiónem eórum igni. * sunt ei. Cor autem eórum non erat rectum cum eo, nec fidéles hábiti sunt in testamento ejus. Ipse autem est miséricors, et propitius fiet peccátis eórum; et non disperdet eos. Ant. 8. G. Filii qui nascentur, narrábunt filiis suis, ut ponant in Deo spem suam. PRO III NOCTURNO. Ex PSALMO 77. Et ABUNDA BUNDAVIT [Dóminus] ut avérteret iram suam, * et non accendit omnem iram suam. Et recordátus est, quia caro sunt, spíritus vadens, et non rédiens. * Quóties exacerbavérunt eum in deserto? * in iram concitavérunt eum in inaquóso? Et conversi sunt, et tenta Misit in eos iram indignatiónis suæ ; * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem, immissiónes per ángelos malos. Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepercit à morte animábus eórum, * et jumenta eórum in morte conclúsit; * Et percussit omne primogénitum in terra Ægypti, primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham. Divisio PSALMI 77. Et ABSTULIT [Dóminus] sicut oves pópulum suum, * et perduxit eos tanquam gregem in deserto. Et deduxit eos in spe, et non timuérunt; * et inimícos eórum opéruit mare. Et induxit eos in montem sanctificatiónis suæ, mon * tem quem acquisívit déxtera ejus. Et ejécit à fácie eórum gentes; * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis, Et habitáre fecit in tabernáculis eórum * tribus Israel. Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excelsum; * et testimónia ejus non custodiérunt. Et avertérunt se, et non servavérunt pactum : * quemádmodum patres eórum, conversi sunt in arcum pravum. In iram concitavérunt eum in cóllibus suis, * et in scul ptílibus suis ad æmulatiónem || bus mánuum suárum deduxit eum provocavérunt. eos. Audivit Deus, et sprevit; * Ant. 7. d. Abstulit Dómi et ad nihilum redégit valdenus sicut oves pópulum suum, Israel. et deduxit eos in spe. Et répulit tabernáculum Silo, * tabernáculum suum, ubi habitávit in hominibus. Et trádidit in captivitátem virtútem eórum, * et pulcritúdinem eórum in manus inimíci. Et conclúsit in gládio pópulum suum, * et hæreditátem suam sprevit. comédit Júvenes eórum ignis,* et virgines córum non sunt lamentátæ. Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt, * et víduæ córum non plorabantur. Altera divisio PSALMI 77. Et EXCITATUS est tanquam dórmiens Dóminus, tanquam potens crapulátus à vino. Et percussit inimícos suos neque dórmiet, &. Qui cus- in Dómino, et sperábit in Mane astábo tibi, et vidé in posterióra: * oppróbrium | bo; * quóniam non Deus sempiternum dedit illis. volens iniquitátem tu es. Sepulcrum patens est guttur eórum; linguis suis dolósè agébant : *júdica illos, Deus. Décidant à cogitatiónibus suis; secundùm multitúdinem impietátum eórum expelle eos; * quóniam irritavérunt te, Dómine. Et lætentur omnes qui sperant in te:* in æternum exultábunt, et habitábis in eis. Et gloriabuntur in te omnes, qui diligunt nomen tuum ; * quóniam tu benedíces justo. Dómine, ut scuto bonæ voluntátis tuæ *coronasti nos. Ant. 4. E. Omnes qui sperant in te, Dómine, in æternum exultábunt, et habitábis in eis. PSALMUS 35. DIXIT injustus, ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante óculos ejus; Quóniam dolósè egit in conspectu ejus,* ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. Verba oris ejus iniquitas et dolus: * nóluit intelligere, ut bene ágeret. Iniquitátem meditátus est in cubíli suo : ástitit omni viæ non bonæ ; * malitiam autem non odivit. Dómine, in cœlo misericórdia tua; * et véritas tua usque ad nubes. * Justítia tua sicut montes Dei judícia tua abyssus multa. Hómines et jumenta salvábis, * Dómine; quemádmodum multiplicasti misericórdiam tuam, Deus. Fílii autem hóminum * in tégmine alárum tuárum sperábunt. Inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ ; * et torrente voluptátis tuæ potábis eos. Quóniam apud te est fons bimus lumen. vitæ, * et in lúmine tuo vidé Prætende misericórdiam tuam sciéntibus te, * et justítiam tuam his qui recto sunt corde. * Non véniat mihi pes supérbiæ, et manus peccatóris non móveat me. * Ibi cecidérunt qui operantur iniquitátem : expulsi sunt, nec potuérunt stare. Ant. 5. C. In tégmine alárum tuárum sperábunt, |