Si videas aliquos versantes in iis, quae ad hujus se 5 culi vitam pertinent et degentes in ctio, ne mireris: hoc enim dixit Christus: Flebitis et lugebitis vos, mundus autem gaudebit (Joan. 16. 20.). Porro in prioribus quoque generationibus, Babylonii, qui re Deum quidem noverant, divitiis abundabant potentesque erant et 10 in horore, Judaei autem erant in captivitate, servitute <t extremis malis, et Lazarus quidem, qui coelis erat dignus, jace bat, scatens ulceribus, quae lingebar.t linguae canum,

cum fame perpetuo depugi ar s; dives autem erat in honore, et sanitate, et otio, et divitiis, sed tamen ille neque a fame, neque ab ulceribus quidquam est laesus, neque hic a rebus secundis quidquam lucri fecit. Propterea dicit sapiens: Fili, siaccedas ad serviendum Domino, para animam tuam ad tentationem. Dirige cor tuum, et sis fortis, et ne festines in tempore obductionis, quoniam in igne probatur aurum, et homines accepti in fornace humiliationis (Eccl. 2.). Unde dicit David:

ταῖς τῶν κυνῶν προέκειτο γλώτταις, λιμῷ ματ χόμενος διηνεκεῖ, ὁ δὲ πλούσιος ἐν τιμῇ, καὶ ἐν ὑγιείᾳ, καὶ ἀνέσει, καὶ τρυφῆ, ἀλλ ̓ ὅμως οὔτε ἐκεῖνος ἀπὸ τοῦ λιμοῦ καὶ τῶν τραυμάτων 5 ἐβλάβῃ, οὔτε οὗτος ἀπὸ τῆς εὐημερίας ἐκέρθανεν. διὰ τοῦτό φησιν ὁ σοφὸς, τέκνον, εἰ προσέρχῃ δουλεύειν κυρίῳ, ἑτοίμασον τὴν ψυ χήν σου εἰς πειρασμὸν, καὶ καρτέρησον, καὶ μὴ πέσῃς ἐν καιρῷ ἐπαγω γῆς, ὅτι ἐν πυρὶ 10 δοκιμάζεται χρυσὸς, καὶ ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνω ταπεινώσεως, ὅθεν φησὶν ὁ Δαβίδ δοκίμασόν με, κύριε, καὶ πείρασόν με, ὁ γὰρ τὸ χρυσίον εἰς τὴν κάμινον ἐμβαλών, οἶδεν καὶ μέχρι τίνος αὐτὸ πυρωθῆναι δεῖ, καὶ πότε 45 ἀνασπασθῆναι. οὐ μία τοίνυν παρὰ τῷ θεῷ γυμνασίας ἰδέα, οὔδε τῶν αὐτῶν ἅπαντες δέονται, κἂν ἐν τοῖς αὐτοῖς ὦσιν. καὶ γὰρ νοσοῦντες πολλοὶ τὰς αὐτὰς νόσους οὐ τῶν αὐτῶν ἐδεήθησαν φαρμάκων, ἀλλ ̓ ἑτέρων μὲν οὗτοι, ἑτέρων δὲ ἐκεῖ20 ναι. διὰ τοῦτο ποικίλοι καὶ διάφοροι τῶν μαείγων οἱ τρόποι, καὶ ὁ μὲν νόσῳ δοκιμάζεται μακρᾶ, ὁ δὲ βαρυτάτῃ πενία, ἄλλος τὸ βιάζεσθαι καὶ ἀδικεῖσθαι, ἕτερος τὸ παρὰ πάντων ἀπορρίπ τεσθαι, καὶ λοιδορεῖσθαι, καὶ διαβάλλεσθαι, ἐφ 25 οἷς οὐδὲν ἑαυτῷ συνοῖδεν καὶ πονηρᾶς δόξης ἀνέχεσθαι βάρους, ἄλλος τὸ συνεχεῖς καὶ ἐπ' αλλήλους θανάτους παίδων, καὶ τῶν αὐτῶν προση κοντων ἰδεῖν.

пьсомъ на облицование, гладомь мыры нноСТАНЬ, БОГАТЫЙ ЖЕ БЪ УЬСТИ й въ съдравий, въ льготѣ и въ пИТАННЯ, нъ ОБЛУЄ ин онъ отъ глада и отъ строупъ врѣдиса, не сиû @ Добра житна приобрѣте. сего ради реҮє соломонъ καλό, με πρηχο ΗΜΗ PASOTATS ΓΕn, oçroΤΟΚΗ Αγmor cn ua âckovcs, ἡ τώρα, ΛΟΥΜΟΥ CH йскоусъ, й не падн въ врѣий напастьное, йко бгнымы Искоушається злато, а улицы прийти въ краде съмѣренни. тѣмь же рече Давида ΠΟΚΟΥΣΗ ΜΑ, r, â âckoycH MA. ήπε 50 злато въ крадоу въложн, то вѣсть. доколѣ ê жешти подобаєть й къгда нӡати, да не Едних есть ОУБО @ БА ЯСкоусьный образъ, ин тогожде высн требоужть, іште й къ томь же сать. НЄ БО Й БОЛЮціє мнози тѣми же аӡшин, не тѣхъ же трѣбують БЫЛИН, но ови сихъ, овн же дроугынхъ. сего ради разни и различьин сать ранамъ образн, да овъ щеå AŠArOR TOMHTSCA, 683 TALKO NHμετο, Αρογгый обидами моүүнмъ есть, дроугый же же @ всѣхъ мештемъ есть и оклеветаваемъ й й облыгаемъ, его же не съвѣдый до сЄБЄ, і ӡЪЛА ΣΛΟΥΤΗ ΠΟΛΕΤΕ ΤΑΓΟΤΟΥ, προγνωἣ πε κ ХАСТЫ И НАСОБЬНЫ съмьоти дѣтьскый, і сьрдоБОЛЬНЫМ ВНдети.

Proba me, Domine, et tenta me (Ps. 25. 2.). Qui eniun aurum injecit in fornacem, scit, quousque oporteat ipsum accendi, et quando desinere. Non est ergo apud Deum una species exercitationis, neque iisdem omnes indigent, etsi sint 5 iidem. Multi enim aegrotantes iisdem morbis, non iisdem opus habuere medicamentis, sed hi quidem aliis, aliis vero illi. Propterea et varii et diversi sunt modi flagello

rum, et alius quidem domatur, longo morbo probatus, alius autem gravissima pressus inopia, alius, quod ei vis afferatur et injuria, alius quod ab omnibus abjiciatur, maledictisque et calumniis appetatur in iis, quorum sibi nihil est conscius, et malae existimationis pondus sustineat, alius quod videat crebras et densas mortes filiorum, et eorum, qui proxime ad se attinent.

Τοῦ ̓Αθανασίου ἐκ τῶν ἐρωτήσεων.

Τὰ τῶν πιςῶν νήπια πρὸς σωφρονισμὸν τῶν γονέων πολλάκις τελευτῶσιν. φησὶν γὰρ ὁ θεὸς διὰ Ιερεμίου πρὸς τὸν σκληροτράχηλον Ισραήλ μάτην ἐπάταξα τὰ τέκνα ὑμῶν, παιδείαν οὐκ ἐδέξασθε, μάχαιρα κατέφαγε τοὺς προφήτας ὑμῶν, ὡς λέων ολοθρεύων, καὶ οὐκ ἐφοβήθητε, καὶ ὁ αὐτὸς προφήτης περὶ τῶν αὐτῶν φησὶν· ἐμαςίγωσας αὐτοὺς, κύριε, καὶ οὐκ ἐπόνεσαν· συνετέλεσας αὐτ τοὺς, καὶ οὐκ ἠθέλησαν δέξασθαι παιδείαν ἐςε15 ρέωσαν τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὑπὲρ πέτραν, καὶ οὐκ ἠθέλησαν ἐπιςραφῆναι. δύο τοίνυν ἀγαθὰ ἐν τού τῳ τοῦ θεοῦ πραγματευομένου· ἕν μὲν, ὅπως καθαρὰ ἀπελθόντα, σωτηρίας ἐκεῖ τύχωσιν· ἴσως γὰρ, ὅτι πάνυ πονηρὸν βίον ζῆσαι μέλλοντα, οἰκον 20 νομικῶς ὁ θεὸς προήρπασεν. δεύτερον δὲ, ὅπως καὶ οἱ τούτων γονεῖς σοφρονέςεροι γενόμενοι, τὰ τοῖς τέκνοις μέλλοντα κατὰ διαθήκας δοθῆναι χρήματα εἰς πτωχοὺς λοιπὸν διανέμωσιν ὑπὲρ σωτηρίας ἑαυτῶν. κακεῖνα μὲν οὐδὲν παρεβλάβη 25 σαν τελευτήσαντα, καὶ οὗτοι δὲ, εἴ γε βούλονται, τὰ μέγιςα ὠφελήθησαν, σοφρονέςεροι γενόμενοι.

B

ѣрьныйхъ дѣти на отмокдрение родитеΛέμε ομπρα τι. ρενε 50 ΕΞ πρεμιå къ жестошинцю низранаю Безоума морихъ ужда ваша, наказаний не присте, мехь ПОСѣує прокы ваша, акы львъ гоуБАЙ, НЕ ОУБОАстеса. И самъ тъ прокъ рече рлин к, гн, й не ПОБОЛѣША, СЪКОНЬчай, і не хотѣша прийти наказанна. отвърдиша лица свой паче камене, Я не хотѣша ОБРАТИТИСА. ДЪвое О БО БАГО 6 CEM ΕOΥ ΤOΡΑ"τον. ΕχΗΝΟ οίκο, κο πε YHсти ошъдъша, спасенніе тамо полоучать. прямь Бо, ако зѣло зЪЛО ЖИТНЕ ХОТАШТА ЖИТИ, ПО строй Бжный прѣжде въсхытн. къторой же й тѣхъ родителе цѣломждрѣнѣйше Бывѣше, хоTAUITE C задомъ по завѣтоу дати ймѣние, о Богыймъ раздѣлать за свою спсение, и та же не CRTb Ничьто же врѣда приклы, оўмѣрѣша, й сни зѣло оуспѣхъ бждоуть приклн, цѣлом дрь

НЕНШЕ БЫВЪъше.

nam

Fidelium infantes saepe moriuntur ad castigationem parentum. Dicit enim Deus per Hieremiam ad duro corde Israëlem: Frustra percussi filios vestros, disciplinon suscepistis, gladius devoravit Prophe3 tas vestros, tanquam leo exterminans, et non timuistis (Hier. 2. 30.). Et idem Propheta de ijsdem ait: Flagellasti eos, Domine, et non laboraverunt; consummasti eos, et noluerunt suscipere disciplinam, induraverunt vultus suos supra petram,

et noluerunt converti (Ib. 5. 3.). Duo ergo bona in eo, Deo procurante: unum quidem, ut cum mundi excesserint, illic salutem consequantur. Fortasse enim, quia sceleratam vitam erant acturi, consulto eos Deus praeripuit. Secundum autem, ut eorum parentes effecti modestiores, quae liberis in testamento dandae erant pecunias, de caetero pauperibus distribuant, pro sua salute. Et illi quidem decedentes, nullo sunt detrimento affecti; et isti, si volunt, maximam acceperunt utilitatem effecti modestiores.

Μαξίμου ἐκ τῶν κεφαλαίων.

Οἱ κατὰ τὸν βίον τοῦτον ὑπὸ τῆς θείας προνοίας εἰς εὐσέβειαν ἐγγυμναζόμενοι, διὰ τῶν τριῶν τούτων πειρασμῶν δοκιμάζονται· οἷον ἢ διὰ τῆς τῶν ἡδέων δόσεως, ὡς ἐπὶ ὑγίας, καὶ εὐτεκνίας, καὶ 5 χρημάτων, καὶ δόξης, καὶ τῶν ὁμοίων· ἢ διὰ τῶν ὀδύνην ἐμποιούντων τῷ σώματι, οἷον νοσημάτων, καὶ βασάνων καὶ τῶν ὁμοίων· ἢ διὰ τῶν τῇ ψυ χῇ προσγινομένων λογισμῶν ἀκαθάρτων, ἁμαρτίας γεννώντων καὶ δόγματα ψευδῆ. καὶ πρὸς μὲν 10 τοὺς πρώτους λέγει ὁ κύριος· εἴ τις οὐκ ἀπο τάσσεται πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ, οὐ δύνα ται μου εἶναι μαθητής, πρὸς δὲ τοὺς δευτέρους καὶ τοὺς τρίτους· ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.

πῆς πολλὴν ἐπιθυμίαν· ἡ δὲ κατὰ ἀποςροφὴν τοῦ θεοῦ γινομένη, ἀπελπισμοῦ ὁμοῦ, καὶ ἀπιςίας, καί ὀργῆς, καὶ τύφου τὴν ψυχὴν πληρωθῆναι παραχωρεῖ.

го желание. еже ли гнѣвомъ кнем бывають, отъхланна, и невѣрьства, и гиѣва, і прѣзорьства дін испълнитися попашають.

ρίνον.

Ὁ γὰρ Νάθαν, διὰ τῆς εἰρημένης αὐτῷ πρὸς τὸν Δαβίδ παραβολῆς, διδάσκει, ὅτι κατὰ μέγαν πειρασμὸν συνέβη τῷ Δαβὶδ τὸ ἁμάρτημα, παρίφησι δὲ ὁ λόγος, ὅτι μὴ εἰς πρόσωπον ἑτέρου, μηδὲ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, διελέχθη αὐτῷ, 10 ἀλλ ̓ εἰσελθών φησιν πρὸς αὐτὸν. ὁ δὲ Δαβὶδ οὐ μό νον τοῖς καθ ̓ ἑαυτὸν ἐξαγορεύει τὸ πλημμεληθέν, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς μετέπειτα ἀνθρώπους τὸν ψαλ μὲν ἐπιγράψας εἰρῆσθαι αὐτῷ, ἡνίκα εἰσῆλθεν πρὸς Βηρσαβεέ, καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν Νά15 θαν τὸν προφήτην. οἶμαι δὲ οὖν τούτῳ τῷ πονηρῷ πνεύματι ἐκδεδόσθαι αὐτὸν διὰ μίαν ἐκεί τὴν φωνὴν, ἣν ἔφη· ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ εὐθηνίᾳ μου, οὐ μὴ σαλευθῷ εἰς τὸν αἰῶνα· τὸ γὰρ μέγα φρονη σαι τοιοῦτον προσίεσθαι τὸ ῥῆμα, ὅτι οὐκ ἄν πότε 20 σαλευθῆναι, μένοι δὲ ἄτρεπτος καὶ ἀπαθὴς ἐν τῇ

rymam confessionis, et multi silentii magnum desiderium. Quae fit autem per aversionem a Deo, concedit, ut implea

къ марнноу.

2

2

не въ лице инѣхъ, ни прѣдъ всѣмї людьми, BECAOKA ΚΙ ΝΕΜΟΥ, ΜΕ ΒΕΛΕΖΤ ΡΕΥΕ ΚΙ ΝΕΜΟΥ наѳанъ, неже тъчна тъгда своимъ исповѣда crptaenor, нъ и послѣдьйнмъ улвкомъ, пьсалъмъ надъписавъ глатно себе (в), егда въΛΕΖΕ Κ— Bupcasee, ἣ erga πρηξε κι HEMOY NAΘΑΝΕ πρόκ. ΜΕΝΙΟ ΟΥκο CEMOY ζηλογούμον ποхоу дана единого дного гласа радн азъ рѣхъ въ обилни моємЬ НЕ ПОЗЫБЛЮ СА Въ вѣкы. Се Бо възвеличанна, еже то извѣштатн слово, ако николн же не ПОКОЛѣБАТИСА, нъ прѣбждеть несъВратьнъ Безстрастьнъ въ обилни своемь, ксЛИХАВО БАЛШЕ, ѝ прѣзорнко то и непОДОБЬНО

tur anima desperatione simul et incredulitate, et ira, et arrogantia.

Nathan enim per ab eo dictam ad David parabolam, docet, Davidem magna tentatione concitatum, in peccatum in5 cidisse; simulque ostenditur eum, non praesente alio, neque coram universo populo, Regem reprehendisse: ingressus enim, inquit ad ipsum (2. Reg. 12. 1.). David autem non solum suis suum enunciat delictum, sed etiam posteris hominibus, ut qui inscripserit dictum fuisse Psalmum, quando 10 intravit ad Bersabee, venissetque ad eum Nathan Propheta

(Ps. 50. 2.). Existimo autem eum huic maligno spiritui fuisse traditum, propter unam illam vocem, quam dixit: Ego dix in abundantia mea, non movebor in aeternum (Ps. 29. 7.): tam elati enim fuisse animi, ut ejusmodi proferret verbum, quod nunquam moveretur, maneret autem in sua abundantia immutabilis et impatibilis, erat nimis superbum et insolens, et non simile isti: Nisi Dominus aedificaverit domum, in vanum laboraverunt, qui aedificant