Si viders aliquos versantes in iis, quae ad hujus se5 culi vitam pertinent et degentes in otio, ne mireris: hoc enim dixit Christus: Flebitis et lugebitis vos, mundus autem gaudebit (Joan. 16. 20.). Porro in prioribus quoque generationibus, Babylonii, qui re Deum quidem noverant, divitiis abundabant potentesque erant et 10 in horore, Judaei autem erant in captivitate, servitute ot extremis malis, et Lazarus quidem, qui coelis erat dignus, jace bat, scatens ulceribus, quae lingebart linguae canuw,

cum fame perpetuo depugra¡ s; dives autem erat in honore, et sanitate, et otio, et divitiis, sed tamen ille neque a fame, neque ab ulceribus quidquam est laesus, neque hic a rebus secundis quidquam lucri fecit. Propterea dicit sapiens: Fili, siaccedas ad serviendum Domino, para animam tuam ad tentationem. Dirige cor tuum, et sis fortis, et ne festines in tempore obductionis, quoniam in igne probatur aurum, et homines accepti in fornace humiliationis (Eccl. 2.). Unde dicit David:

ταῖς τῶν κυνῶν προέκειτο γλώτταις, λιμῷ μα youevaç denvExeī, і де плойтоç ¿v череп, zai čv ὑγιείᾳ, καὶ ἀνέσει, καὶ τρυφῆ, ἀλλ ̓ ὅμως οὔτε ἐκεῖνος ἀπὸ τοῦ λιμοῦ καὶ τῶν τραυμάτων · ἐβλάβη, οὔτε οὗτος ἀπὸ τῆς εὐημερίας ἐκέρčavev. àìà тойтó grow Ѣ софос, теxvov, Ei проσέρχῃ δουλεύειν κυρίῳ, ἑτοίμασον τὴν ψυ χήν σου εἰς πειρασμὸν, καὶ καρτέρησον, καὶ μὴ πέσῃς ἐν καιρῷ ἐπαγω γῆς, ὅτι ἐν πυρὶ το δοκιμάζεται χρυσός, καὶ ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνῳ ταπεινώσεως. 9v orgiv i aćič δοκίμασόν με, κύριε, καὶ πείρασόν με, ὁ γὰρ τὸ χρυσίον εἰς τὴν κάμινον ἐμβαλών, οἶδεν καὶ μέχρι τίνος αὐτὸ πυρωθῆναι δεῖ, καὶ πότε 45 xvaGT25972. оù mix zolvov пapата дей пинνασίας ἰδέα, οὔδε τῶν αὐτῶν ἅπαντες δέονται, κἂν ἐν τοῖς αὐτοῖς ὦσιν. καὶ γὰρ νοσοῦντες πολλοὶ τὰς αὐτὰς νόσους οὐ τῶν αὐτῶν ἐδεήθησαν φαρμάκων, ἀλλ ̓ ἑτέρων μὲν οὗτοι, ἑτέρων δὲ ἐκεῖVOL. xai 20 vat. діă тойто пахіли хаì òлафоро тобу наσίγων οἱ τρόποι, καὶ ὁ μὲν νόσῳ δοκιμάζεται μακρᾶ, ὁ δὲ βαρυτάτῃ πενία, ἄλλος τὸ βιάζεσθαι καὶ ἀδικεῖσθαι, ἕτερος τὸ παρὰ πάντων ἀπορρίπТетях, их подорї даı, xxì òıx6ándG@zı, iq

ἀνέχεσθαι βάρους, ἄλλος τὸ συνεχεῖς καὶ ἐπ ̓ αλλήλους θανάτους παίδων, καὶ τῶν αὐτῶν προσηxóvrov ideiv.

пьсомъ на облицованні, гладомь мьры йноСТАНЬ, БОГАТЫЙ ЖЕ БЪ тьсти й въ съдравий, въ льготѣ и въ питаний, нъ ОБЛҮ є ин онъ отъ глада й отъ строүпъ врѣднса, ні сні й добра житий приобрѣтє. сєго радн рєхє соломонъ хадо, йшє приходишн работатъ гён, оўготоки доүшоү сн ил йскоусъ, й тьрпн, й не падн въ врѣмі напастьної, ако огньнь йскоушається злато, а члЁци á хлёци приатн въ крадѣ съмѣрєнні. тѣмь Жерєхє давндъ покоуси ма, гӣ, й йскоусн МА. ЙЖЕ злато въ крадоу въложн, то вѣсть. доколѣ жєштн подобаєть й къгда йӡати, да не едниъ юсть о бо б ба йско сьный образъ, ин тогождє вьсн требоүѣть, Аштє й къ томь жє СЖТЬ. НЕ БОЙ БОЛИцє мноӡн тѣми же дӡыми, не тѣхъ жє трѣбоують былий, но овн снхъ, овн жє дроугынхъ. сего ради разний различьин сать ранамъ обраӡн, да овъ юєт дългож томиться, овъ талькой нишєтой, дроүгый обидамн моүүнмъ ёсть, дроүгый же ќжє @ всѣхъ бмєштемъ есть й оклеветаклімъ й н облыгаёмъ, него же не съвѣдый до СЄБЄ, зъла слоүтні подъќмлёть таготоү, дроүгый жє ќ ҮӑСТЫ Й НАСОБЬНЫ съмьртн дѣтьскый, й сьрдобольный видѣтн.

Proba me, Domine, et tenta me (Ps. 25. 2.). Qui enim aurum injecit in fornacem, scit, quousque oporteat ipsum accendi, et quando desinere. Non est ergo apud Deum una species exercitationis, neque iisdem omnes indigent, etsi sint 5 iidem. Multi enim aegrotantes iisdem morbis, non iisdem opus habuere medicamentis, sed hi quidem aliis, aliis vero illi. Propterea et varii et diversi sunt modi flagello

rum, et alius quidem domatur, longo morbo probatus, alius autem gravissima pressus inopia, alius, quod ei vis afferatur et injuria, alius quod ab omnibus abjiciatur, maledictisque et calumniis appetatur in iis, quorum sibi nihil est conscius, et malae existimationis pondus sustineat, alius quod videat crebras et densas mortes filiorum, et eorum, qui proxime ad se attinent.

5

Τοῦ ̓Αθανασίου ἐκ τῶν ἐρωτήσεων.

Τὰ τῶν πιςῶν νήπια πρὸς σωφρονισμὸν τῶν γονέων πολλάκις τελευτῶσιν. φησὶν γὰρ ὁ θεὸς διὰ Ιερεμίου πρὸς τὸν σκληροτράχηλον Ισραήλ· μάτην ἐπάταξα τὰ τέκνα ὑμῶν, παιδείαν οὐκ ἐδέο ξασθε, μάχαιρα κατέφαγε τοὺς προφήτας ὑμῶν, ὡς λέων ὀλοθρεύων, καὶ οὐκ ἐφοβήθητε, καὶ ὁ αὐτὸς προφήτης περὶ τῶν αὐτῶν φησὶν· ἐμαςίγωσας αὐτοὺς, κύριε, καὶ οὐκ ἐπόνεσαν· συνετέλεσας απο τοὺς, καὶ οὐκ ἠθέλησαν δέξασθαι παιδείαν· ἐςε15 ρέωσαν τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὑπὲρ πέτραν, καὶ οὐκ ἠθέλησαν ἐπιςραφῆναι. δύο τοίνυν ἀγαθὰ ἐν τού τῳ τοῦ θεοῦ πραγματευομένου· ἓν μὲν, ὅπως καθαρὰ ἀπελθόντα, σωτηρίας ἐκεῖ τύχωσιν· ἴσως γὰρ, ὅτι πάνυ πονηρὸν βίον ζῆσαι μέλλοντα, οἰκου 10 νομικῶς ὁ θεὸς προήρπασεν. δεύτερον δὲ, ὅπως καὶ οἱ τούτων γονεῖς σοφρονέςεροι γενόμενοι, τὰ τοῖς τέκνοις μέλλοντα κατὰ διαθήκας δοθῆναι χρήματα εἰς πτωχοὺς λοιπὸν διανέμωσιν ὑπὲρ σωτηρίας ἑαυτῶν. κακεῖνα μὲν οὐδὲν παρεβλάβη 25 σαν τελευτήσαντα, καὶ οὗτοι δὲ, εἴ γε βούλονται, τὰ μέγιςα ὠφελήθησαν, σοφρονέςεροι γενόμενοι.

ѣрьныйхъ дѣтн на оўмоүдрєнніе родитєлѣмъ оумирать. реҮє Бо бѣ неремн къ жестошницю ййзрайлю Безоүма норнхъ ХАДА ВАША, наказанні не привстє, мєхь ΠΟΣ ΥΕ Πρόκε BAA, &ΚΗ ΛΕΒ ΓΟΥΕΛ, με ογκοАстеса. й самъ тъ прокъ рєхє ранн 1, гн, й не

2

ПОБОЛѣША, съконьхат, и не хотѣша приятн няказанна. оствьрднша лица свой плує камєнє, Η ΜΕ ΧΟΥΕΠΑ δηρΑΤΗΤΗΣ. AKKOR oÇκο ΕπΓοιε δ CEML ΕΟΚ ΤΚΟΡΑΝΙΤΟΥ. ΕΛΗΝΟ οίκο, κο πε YHстн шшъдъша, спасєнніе тамо полоухать. прямь БО, АКО Зѣло зъло житні хОТАШТА ЖИТН, По 50, Στρολ κ πρχε BBCΧΗΤΗ. Κατοροι με тѣхъ родителе цѣломждрѣнѣйше бывѣше, хоТАШТЄ ќ кадомъ по завѣтоу дати ймѣнніс, ойбогыймъ раздѣлить за свою спсєнні, й та же не сѣть ничьто же врѣда привлы, оўмьръша, і сни зѣло о спѣхъ Бѣдоұть привлн, цѣлом дрь

НѣНШЕ БЫВЪШЕ.

Π

Fidelium infantes saepe moriuntur ad castigationem parentum. Dicit enim Deus per Hieremiam ad duro corde Israelem: Frustra percussi filios vestros, discipli nam non suscepistis, gladius devoravit Prophestas vestros, tanquam leo exterminans, et non timuistis (Hier. 2. 30.). Et idem Propheta de ijsdem ait: Flagellasti eos, Domine, et non laboraverunt; consummasti eos, et noluerunt suscipere disciplinam, induraverunt vultus suos supra petram,

et noluerunt converti (Ib. 5. 3.). Duo ergo bona in eo, Deo procurante: unum quidem, ut cum mundi excesserint, illic salutem consequantur. Fortasse enim, quia sceleratam vitam erant acturi, consulto eos Deus praeripuit. Secundum autem, ut eorum parentes effecti modestiores, quae liberis in testamento dandae erant pecunias, de caetero pauperibus distribuant, pro sua salute. Et illi quidem decedentes, nullo sunt detrimento affecti; et isti, si volunt, maximam acceperunt utilitatem effecti modestiores.

Μαξίμου ἐκ τῶν κεφαλαίων.

Οἱ κατὰ τὸν βίον τοῦτον ὑπὸ τῆς θείας προνοίας εἰς εὐσέβειαν ἐγγυμναζόμενοι, διὰ τῶν τριῶν τούτων πειρασμῶν δοκιμάζονται· οἷον ἢ διὰ τῆς τῶν ἡδέων δόσεως, ὡς ἐπὶ ὑγίας, καὶ εὐτεκνίας, καὶ 5 χρημάτων, καὶ δόξης, καὶ τῶν ὁμοίων· ἢ διὰ τῶν ὀδύνην ἐμποιούντων τῷ σώματι, οἷον νοσημάτων, καὶ βασάνων καὶ τῶν ὁμοίων· ἢ διὰ τῶν τῇ ψυ χῇ προσγινομένων λογισμῶν ἀκαθάρτων, ἁμαρτίας γεννώντων καὶ δόγματα ψευδῆ, καὶ πρὸς μὲν 10 τοὺς πρώτους λέγει ὁ κύριος· εἴ τις οὐκ ἀπο τάσσεται πᾶσι τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτοῦ, οὐ δύνα ται μου εἶναι μαθητής, πρὸς δὲ τοὺς δευτέρους καὶ τοὺς τρίτους· ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν.

πῆς πολλὴν ἐπιθυμίαν· ἡ δὲ κατὰ ἀποτροφὴν τοῦ θεοῦ γινομένη, ἀπελπισμοῦ ὁμοῦ, καὶ ἀπιςίας, καί ὀργῆς, καὶ τύφου τὴν ψυχὴν πληρωθῆναι παραχωρεῖ.

2

го желанне. же лн гнѣвомъ вжнімы бывають, отъхлінні, й невѣрьства, и гиѣва, й прѣзорьства дін нспълннтнса попѣшають.

ρίνον.

Ὁ γὰρ Νάθαν, διὰ τῆς εἰρημένης αὐτῷ πρὸς τὸν Δαβίδ παραβολῆς, διδάσκει, ὅτι κατὰ μέγαν πειρασμὸν συνέβη τῷ Δαβὶδ τὸ ἁμάρτημα, παρίφησι δὲ ὁ λόγος, ὅτι μὴ εἰς πρόσωπον ἑτέρου, μηδὲ ἐνώπιον παντὸς τοῦ λαοῦ, διελέχθη αὐτῷ, 10 ἀλλ ̓ εἰσελθών φησιν πρὸς αὐτὸν. ὁ δὲ Δαβὶδ οὐ μό νον τοῖς καθ ̓ ἑαυτὸν ἐξαγορεύει τὸ πλημμεληθὲν, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς μετέπειτα ἀνθρώπους τὸν ψαλ μὲν ἐπιγράψας εἰρῆσθαι αὐτῷ, ἡνίκα εἰσῆλθεν πρὸς Βηρσαβεέ, καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν Νά15 θαν τὸν προφήτην. οἶμαι δὲ οὖν τούτῳ τῷ που νηρῷ πνεύματι ἐκδεδόσθαι αὐτὸν διὰ μίαν ἐκεί νὴν φωνὴν, ἣν ἔφη· ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ εὐθηνίᾳ μου, οὐ μὴ σαλευθῷ εἰς τὸν αἰῶνα· τὸ γὰρ μέγα φρονη σαι τοιοῦτον προσίεσθαι τὸ ῥῆμα, ὅτι οὐκ ἄν πότε 20 σαλευθῆναι, μένοι δὲ ἄτρεπτος καὶ ἀπαθὴς ἐν τῇ

rymam confessionis, et multi silentii magnum desiderium. Quae fit autem per aversionem a Deo, concedit, ut implea

I

2

ΑΘΛΗΣ 5Ο ΓΛΑΓΟΛΑΝΟΥ(0) ΜΟΥ ΠΗ ойхн, ткө по вєликз йскоүсоү сълоүүнса ΛΑΒΗΛΟΥ ΓΡοτ, οίκαζαέτι με cΛΟΚΟ, κο не въ лнце ннѣхъ, нн прѣдъ всѣмі людьми, BECBIOKA ΚΙ ΝΕΜΟΥ, ΜΕ ΚBABZK PEYE ΚΙ ΕΜΟΥ ΝΑΘΑΝΕ, неже тъчнå тъгда своимъ исповѣда съгрѣшєною, нъ й послѣдьйнмъ хавкомъ, пьсалъмъ надъпнсавъ глатно себе (Ѣ), югда въΛΕΖΕ κι Bupace, ἣ erga πρηξε και λεμοΥ ΝΑΘΑΝΕ πρόκι. ΜεΙο ογκο CEMOY ζηλογούμον λογ хоу дана једнного дного гласа радн・ азъ рѣхъ въ обилни моёмь не поӡыбаю сА ВЪ ВѣкЫ. СЕ Бо възкєлнчанні, южє то ізвѣштати слово, ко НИКОЛН ЖЕ НЕ ПОКОЛѣБАТНСА, нъ прѣБждеть несъ вратьнъ й безстрастьнъ въ обилнй своємь. кєΑΜΥΑΚΟ GAME, Ĥ прѣзорнко то Н НЕПОДОБЬНО

2 Ο

tur anima desperatione simul et incredulitate, et ira, et arrogantia.

Nathan enim per ab eo dictam ad David parabolam, docet, Davidem magna tentatione concitatum, in peccatum in5 cidisse; simulque ostenditur eum, non praesente alio, neque coram universo populo, Regem reprehendisse: ingressus enim, inquit ad ipsum (2. Reg. 12. 1.). David autem non solum suis suum enunciat delictum, sed etiam posteris hominibus, ut qui inscripserit dictum fuisse Psalmum, quando 10 intravit ad Bersabee, venissetque ad eum Nathan Propheta

(Ps. 50.2.). Existimo autem eum huic maligno spiritui fuisse traditum, propter unam illam vocem, quam dixit: Ego dix in abundantia mea, non movebor in aeternum (Ps. 29.7.): tam elati enim fuisse animi, ut ejusmodi proferret verbum, quod nunquam moveretur, maneret autem in sua abundantia immutabilis et impatibilis, erat nimis superbum et insolens, et non simile isti: Nisi Dominus aedificaverit domum, in vanum laboraverunt, qui aedificant