Page images
PDF
EPUB

demisso adorabunt te, et pulverem pedum tuórum lingent. Et scies quia ego Dóminus super quo, non confundentur qui expectant eum. * Numquid tollétur à fórti præda? aut quod captum fúerit à robusto, salvum esse póterit? Quia hæc dicit Dóminus; Equidem, et captivitas à forti tollétur: et quod ablátum fúerit à robusto,salvabitur. Eos verò, qui judicavérunt te, ego judicabo, et filios tuos ego salvabo.

. Egrediétur virga de radice Jesse, p. 161, Lectio sancti Evangelii

I

secundùm Matthæum.
Cap. 3.

Lectio iij. N diébus illis venit Joannes Baptista prædicans in deserto Judææ, et dicens Pœnitentiam ágite, appropinquavit enim reguum cœlorum. Et réliqua. Homília sancti Joannis Chrysostomi.

Hom, 1. in Matth. Roptereà maximè indiProptereà compunctione pœnitentiæ, multarumque lacrymárum;quia cùm peccámus, nullo dolore compúngimur, et quia magna peccamus atque omníno tália quæ modum indulgéntiæ videntur excédere. Agámus tamen pænitentiam, non solùm ut à malis prióribus desistámus, verùm éliam ut bonórum óperum fructibus impleamur. Quo autem modo? si útique

peccátis adversa faciámus. Aliéna rapuisti?íncipe jam donáre própria delíciis antè et temulentiâ diffluébas? jejunio et aquæ potu utrumque compensa: vidisti impudícis alienum decórem óculis ? fœminam omnino non vídeas, ma jóre tactus cautióne post vúluera.

B, Non immittet ultrà furorem, p. 162.

Si sit XXI. Decemb. ad Bened. dicetur Ant. Hos quinque, p. 167. Si verò sit XXIII. Ant Sanctifica, Ibid.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]

DOMINICA IV.

Adventûs.

AD OFFICIUM NOCT. Omnia ut in Dominica primá Adventús, p 154. exceptis quæ sequuntur.

A

tiónes generatiónum. Con surge, consurge, indúere fortitúdinem brachium Dómini: consurge sicut in diébus antiquis, in generatiónibus sæculóram. Numquid non tu percussisti superbum, vulnerasti dracónem ?

tribus E

IN I. NOCTURNO. De Isaía Prophéta. Lectio j. Cap. 51. Tténdite ad me, pópule meus, et mea, me audíte: quia lex à me éxiet, et judícium meum in lucem populórum rèquiescet Propè est justus meus, egressus est salvátor meus, et bráchia mea pópulos judicabunt me insula expectábunt, et brá chium meum sustinébunt. Leváte in cœlum óculos vestros, et vidéte sub terrâ 'deorsum : quia cœli sicut fumus liquescent, et terra sicut, vestimentum atterétur et habitatóres ejus sicut hæo interíburt; salus autem mea in sempiternum, erit et justitia mea nou deficiet.

R. Ecce dies, p. 155.

Lectio ij.
Udíte me, qui scitis

A justum, pópulus meus,

Jex mea in corde eórum: nolite timére opprobrium hóminum, et blasphemias eórum ne metuátis. Sicut enim vestimentum, sic cómedet eos vermis; et sicut lanam, sic devorábit eos tinea salus autem nea in sempiternum erit, et justitia mea in genera

B. Tu, Bethleem,p. 155. Lectio iij. Leváre, elevare, consurge, Jerúsalem, quæ bibisti de manu Dómini cálicem iræ ejus usque ad fundum cálicis-sopóris bibisti, et potasti usque ad fæces. Non est qui sustentet eam ex ómnibus filiis quos genuit et non est qui apprehendat manum ejus ex ómnibus filiis quos enutrivit. Duo sunt quæ occurrérunt tibi;quis contris-, tábitur super te? vástitas et contritio, et fames et gládius, quis consolabitur te?

R. Præparábitur, p. 156. IN II. NOCTURNO. Sermo Sancti Leonis Papæ Serm. 1.de Jejun. decimi mensis.

[blocks in formation]

quam quotidiè nos útique réparat grátia Salvatoris, dum quod cecidit in Adam primo, erigitur in secundo. . Stabit, p. 156. Lectio v. Ausa autem reparatió

[ocr errors]

sericórdia Dei, quem non diligerémus, nisi priùs nos ipse diligeret, et tenebras ignorantiæ nostræ suæ veritátis luce discuteret. Quod per sanctum Isaíam Dóminus præuúntians ait: Addúcam cæcos in viam quam ignorábant et sémitas quas nesciébant, fáciam illos calcáre. Faciam illis ténebras in lucem, et prava in dírecta. Hæc verba fáciam illis, et non relinquam eos. Et iterùm inventus sum, inquit, à non quæréntibus me, et palam apparui iis, qui me non interrogábant.

QU

[ocr errors]

. Properábunt, p. 157. Lectio vj. Uod quomodò implétum sit Joannes Apóstolus docet, dicens: Scimus quóniam Filius Dei venit, et dedit nobis sensum ut cognoscamus verum Deum, et simus in vero Filio ejus. Et iterùm: Nos ergo diligamus Deum, quóniam ipse prior dilexit nos. Diligendo ítaque nos Deus, ad imaginem suam nos réparat; et ut in nobis formam suæ bonitátis invéniat, dat undè ipsi quoque, quod operátur, ope

rémur: accendens scilicet Pars Hiemalis.

méntium nostrárum lucernas, et igne nos suæ caritátis inflammans; ut non solùm ipsum, sed etiam quidquid diligit, diliga

mus.

R. Erit sémita, p. 157.
IN III. NOCTURNO.
Léctio sancti Evangélii
secundùm Lucam.
Lectio vij.

Cap. 5. Nno quintodécimo imA perii Tiberii Cæsaris procurante Póntio Piláto Judæam. Et réliqua. Homília sancti Gregórii

R

Рарӕ.

[ocr errors]

Homil. 20. in Evang. Edemptoris nostriPræ cursor quo témpore prædicatiónis officium acceperit, memoráto Románæ Reipublicæ príncipe, et Judææ régibus desiguátur. Quia enim illum prædicáre veniébat qui ex Judæa quosdam et multos ex Géntibus redemptúrus erat: per regem Géntium, et príncipes Judæórum prædicatiónis ejus témpora designantur. Quia autem Gentilitas colligenda erat, et Judæa pro culpa perfidiæ dispergenda; ipsa quoque descriptio terréni principátûs ostendit, quóniam et in Romána República unus præfuisse descríbitur, et in Judææ regno per quartam partem plúrimi principabantur.

. Ecce ego, p. 158.
Lectio viij.
ris nostri dicitur
Oce étenim Redemp-

17

Omne regnum in seipsum divisum desolabitur. Liquet ergo quod ad finem regni Judæa pervenerat, quæ tot régibus divísa subjacébat. Aptè quoque non solùm sub quibus régibus, sed sub quibus étiam sacerdótibus actum sit, demonstrátur ; ut quia illum Joannes Baptista prædicáret, qui simul rex et sacerdos existeret Lucas Evangelista prædicatiónis ejus témpora per regnum et sacerdotium designavit. R. Annuntiáte, p. 158.

[ocr errors]

Lectio ix.

T in omnem re

peccáta solvi non possunt. R. Filii Israël, p. 158. AD LAUDES. Antip. hác die occurren tes, juxta dierum ordinem, ut supra notatum est, p. 166 vel 167.

[ocr errors]

Capitulum. 1. Cor. 4 Ic nos exístimet homo ut ministros Christi, et dispensatóres mysteriórum Dei. Hic jam quæritur inter dispensatóres, ut fidélis quis inveniátur. Hymnus, Vox ecce , Roráte, ut supra, p. 162. Ad Benedictus, Ant 3. A. Venit Joannes prædicans baptismum pœnítén

et

Egiónem Jordánis, præ- tiæ in remissiónem pecca

dicans baptismum pœniténtiæ in remissiónem peccatórum. Cunctis legentibus liquet, quia Joannes non solum baptismum pœniténtiæ prædicávit, verùm étiam quibusdam dedit: sed tamen baptismum suum in remisssiónem peccatórum dare non potuit. Remissio éteuim peccató

Fum insole nobis baptismo

Christi tribuitur. Notaudum ítaque, quod dícitur: Prædicans baptismum pœnitentiæ in remissiónem peccatórum quóniam baptismum quod pcccáta solveret quia dare non poterat, prædicábat ut sicut incarnátum Verbum Patris præcurrébat verbo prædicationis, ita baptismum pœnitentiæ, quo peccáta solvuntur, præcúrreret suo baptíamate, quo

tórum, sicut scriptum est in libro sermónum Isaíæ prophétæ. Luc. 3.

Si sit XXI. Decembris, loco Antiphone præceden tis dicetur Ant. 6. D. Hos quínque dies, p. 167. Si verò sit XXIII. Ant, 2. B. Sanctífica, Ibid.

Oratio.

Xcita, quæsumus, Dó

Emine, potentiam tuam,

et veni, et magnâ nobis virtúte succurre ut per auxilium grátiæ tuæ, quod nostra peccáta præpédiunt, indulgentia tuæ propitiatiónes accéleret. Qui vivis.

Antiphonæ, quæ dicta sunt ad Laudes, similiter dicuntur ad Horas.

AD TERTIAM Capitulum, Sic nos exístimet homo, ut in Laudibus.

. Tu exurgens, p. 163;

AD SEX TAM. Capitulum. 1. Cor, 4. Thi pro mínimo est ut Mà vobis judicer, aut

ab humáno die; sed neque me ipsum júdico; nihil enim mibi conscius sum,

sed non in hoc justificatus

sum.

R.br. Ostende, p. 165.

AD NONA M.
Capitulum. 1. Cor. 4.

ante tempus ju

Ndicáre, quoadusque vé

niat Dóminus; qui et illuminábit abscóndita tenebrárum, et manifestábit consília córdium, et tunc Jaus erit unicuique à Deo. R.br. Memento, p. 164. AD VESPERAS Ant. Capit. et. de Laudibus. Hymnus, Benigne, P. 164.

Ad Magníficat, Ant. O. ut supra, p. 165.

L

Oratio, ut in Laudibus. FERIA SECUNDA. De Isaía Prophéta. Lectio j. Cap. 54. Auda, stérilis quæ non paris : decanta laudem, et hinni, quæ non pariébas; quóniam multi filii desertæ magis quám ejus quæ habet virum, dicit Dóminus. Diláta locum tentórii tui, et pelles tabernaculórum tuórum extende, ne parcas: longos fac funículos tuos et clavos tuos consólida. Ad dexteram enim et ad lævam penetrábis et semen tuum gentes hæredi

tábit, et civitátes desertas inhabitabit.

[ocr errors][merged small][merged small]
[ocr errors]

Lectio ij.

Oli timére, quia non confundéris; neque, erubesces: non enim te pudebit,quia confusiónis adolescéntiæ tuæ obliviscéris, et opprobrii viduitátis tuæ non recordáberis ámpliùs. Quia dominabitur tui qui fecit te, Dóminus exercítuum nomen ejus et redemptor tuus sanctus Israël, Deus omnis terræ vocabitur. Quia ut mulierem derelictam et mærentem spíritu vocávit te Dóminus, et uxorem ab adolescéntia abjectam, dixit Deus tuus. Ad punctum in módico dereliqui te, et in miseratiónibus magnis congregábo te. In momento indignatiónis abscondi fáciem meam parumper à te, et in misericórdià sempiternâ misertus sum tui, dixit redemptor tuus Dóminus.

. Accedamus, p. 161. Lectio iij. Icut in diébus Noë istud

Smihi est, cui juravi ne

inducerem aquas Noë ultrà supra terram; sic júravi ut non irascar tibi, et non increpem te. Montes enim commovebuntur, et colles contremiscent: misericórdia autem mea non recedet à te, et fœdus pacis ineæ non movébitur, dixit miserator tuus Dóminus.

« PreviousContinue »