Aufer calorem nóxium, Sit par Ant. 3. C. Inclinávi. D Ex Psalmo 118. Efécit in salutáre tuum ánima mea; ⭑ et in verbum tuum su persperávi. Defecérunt óculi mei in elóquium tuum, * dicentes: Quando consoláberis me? Quia factus sum sicut uter in pruína : * justificatiónes tuas non sum oblítus. Quot sunt dies servi tui: * quando fácies de persequentibus me judicium Narravérunt mihi iniqui fabulatiónes: * sed non ut lex tua. Omnia mandáta tua véritas iniquè persecuti sunt me, adjuva me. Paulò minùs consummavérunt me in terra: * ego autem non dereliqui mandáta tua. Secundùm misericórdiam tuam vivífica me; * et custódiam testimónia oris tui. In æternum, Dómine * verbum tuum permanet in cœlo. In generatiónem, et ge neratiónem véritas tua: fuudasti terram, et pérma net. Ordinatióne tuâ perscvérat dies; * quóniam ómnia serviunt tibi. Nisi quod lex tua meditátio mea est ; * tunc fortè periissem in humilitate mea. In æternum non obliviscar justificatiónes tuas ; * quia in ipsis vivificasti me + Tuus sum ego, salvum me fac ; quóniam justificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me: * testimónia tua intellexi. Omnis consummationis vidi finem : * latum mandátum tuum nimis. Divisio Psalmi 118. Quam, Dómine! * totâ die meditátio mea est. Super inimicos meos prudentem me fecisti mandáto tuo; * quia in æternum mihi est. * Super omnes docentes me intellexi; quia testimónia tua meditátio mea Declinále à me, mali gni; et scrutabor mandáta Dei mei. Súscipe me secundùm quia injusta cogitatio eórum. Prævaricantes reputávi omnes peccatóres terræ: ideò dilexi testimónia tua. Confige timóre tuo carnes meas: *à judiciis enim tuis tímui. Feci judicium et justítiam : * non tradas me calumniántibus me. Súscipe servum tuum in bonum: non calumnientur me superbi. Oculi mei defecerunt in salutare tuum; * et in elóquium justitiæ tuæ. Fac cum servo tuo se cundùm misericórdiam tuam; * et justificatiónes tuas doce me, Servus tuus sum ego: * da mihi intellectum, ut sciam testimónia tua. Tempus faciendi, Dómine, dissipavérunt le * gem tuam. * Ideò dilexi mandáta tua super aurum et topázion. ómnia Propterea ad mandáta tua dirigébar : * omnem viam iníquam ódio habui. Ant. luclinávicor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum. Capitulum. 1. Cor. 6. eloquium tuum, et vivam; Ego, glorificate, et * et non confundas me ab expectatióne mea. Adjuva me, et salvus ero ; * et meditábor in justificatiónibus tuis semper. Sprevisti omnes discedentes à judiciis tuis ; * portate Deum in córpore vestro. Dó. B. Deo grátias. B. br. In æternum, mine * Non obliviscar justificatiónes tuas. Rep. In æternum, Do mine, * Non obliviscar justificatiónes tuas. Rep. In æternum, Dómine * Non obliviscar justificatiónes tuas. . Lucerna pédibus meis verbum tuum ; B. Et lumen sémitis meis. Ps. 118. AD NONAM. Si separetur à Sexta, vel à Missa, dicitur secretò: Pater. Ave. et sic in aliis diebus. ✯. Deus, in adjutórium. R HYMNUS. tellectum dat párvulis, Os meum aperui, et attraxi spíritum;* quia mandáta tua desiderabam.. Aspice in me, et miserére mei, * secundùm judícium diligéntium nomen tuum. Gressus meos dirige secundùm eloquium tuum; * et non dominétur mei omnis injustítia. Rédime me à calúmniis hóminum; * ut custódiam mandáta tura. et Fáciem tuam illúmina super servum tuum; me justificatiónes doce tuas. Exitus aquárum deduxé runt óculi mei; * quia non custodiérunt legem ERUM Deus tenax vi- tuam. et Justus es, Dómine; ⭑ rectum judicium tuum. Mandasti justítiam testinnónia tua; * et veritátem tuam nimis. Tabéscere me fecit zelus meus; * quia obliti sunt verba tua inimíci mei. Ignitum eloquium tuum vehementer; * et servus tuus dilexit illud. Adolescentulus sum ego, et contemptus : * justifica→ tiónes tuas non sum obli tus. Justitia tua, justítia in æternum; * et lex tua véritas. Tribulatio et angústia invénerunt me: mandáta tua meditátio mea est. Equitas testimónia tua in æternum: * intellectum 3 testimoniis tuis non declinávi. Vidi prævaricantes tabescebam ; * quia elóquia tua non custodiérunt. Vide quóniam mandáta tua dilexi, Dómine: * in misericórdia tua vivífica Vocem meam audi secundùm misericórdiam tuam, Dómine; et secun- meum. dum judicium tuum vivi fica me. Lætabor ego super elóquia tua; sicut qui invénit spólia multa. Iniquitátem ódio habui, + leabominatus sum : Appropinquavérunt persequentes me iniquitáti; à lege autem tua longè fac-et ti sunt. * Propè es tu, Dómine; et omnes viæ tuæ véritas. luítio cognóvi de testimóniis tuis; * quia in æternum fundasti ea. am Vide humilitátem me et éripe me; * quia legem tuam non sum oblí gem autem tuam dilexi. Sépties in die landem dixi tibi, *super judícia justí~ tiæ tuæ. Pax multa diligéntibus legem tuam; * et non est illis scándalum. Expectabam salutáre tu- um, Custodivit ánima mea testimonia tua ; * et dilexit ea vehementer. Servávi mandáta tua, et· testimonia tua; * quia omnes viæ meæ in conspectu tuo. Appropinquet deprecátio mea in conspectu tuo, Dómine: * juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret postulátio mea in * conspectu tuo : secun- . Clamávi ad te, saldùm elóquium tuum éripe vum me fac ; Rátis téne R. Ut custódiam mandáta tua. Ps 118. AD VESPERAS. Si separentur ab alio Of ficio præcedenti, dicitur secretò: Pater. Ave. Et sic in aliis diebus. . Deus, in adjutórium. Ant. 7. F. Dixit Dómi nus. D Psalmus 109. Christi generato, regnum et sacerdotium. Ixit Dóminus Dómino meo : * Sede à dextris meis. Donec ponam inimícos tuos, * scabellum pedum tuórum. Virgam virtútis tuæ emittet Dóminus ex Sion: * dominare in médio inimicórum tuórum. Tecum princípium in Ebates, aliquando hex die virtútis tuae in splen in Dómino: ut filii lucis dóribus sanctórum : * ex ambuláte. útero ante luciferum génui . Deo grátias. B. br. Clamávi in toto corde meo; * Exaudi me, Dómine. Rep. Clamávi in toto corde meo; * Exaudi Dómine. me, . Justificatiónes tuas requiram. Rep. Exaudi me, Dómine. Glória Patri, et Filio, et Spiritui sancto. Rep. Clamávi in toto corde meo; * Exaudi me, Dómine, te. Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum : Tu es sacerdos in æternum secundùm ordinem Melchisedech. Dóminus à dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges. Judicábit in natiónibus, implébit ruínas: * conquassábit cápita in terrâ multórum. De torrente in viâ,bi |