testatur, strandam Verbi incarnati divinitatem pertinent ab evangelistis dicta, cap. XI. voluisse S. Joannem » per evangelii annuntiationem auferre eum, qui a Cerintho inseminatus erat hominibus, errorem, et multo prius ab his, qui dicuntur Nicolaitæ, qui funt vulsio eius, quæ falso cognominatur fcientia:"Gnosis nimirum, unde Gnostici, qui inter varios fuos æonas etiam Christo locum dabant, quem quidem mundo ftatuebant priorem, inferiorem tamen Deo ente fupremo et perfectissimo, quod ab æterno in pleromate fit. Ens hoc teste S. Irenæo,, principalitatem dicebant, quæ est fuper universa, et ante adventum Eonis Christi incognita. " Hos aliosque cum recensuisset S. Martyr errores, quos corrigere, feu ut loquitur S. Martyr, circumscribere #agaygάew, volens discipulus Domini, et regulam veritatis constituere in Ecclesia, quia est unus Deus omnipotens, qui per Verbum fuum omnia fecit, et visibilia et invisibilià: fignificans quoque, quoniam per Verbum, per quod Deus perfecit omnia in hoc et falutem his, qui in conditione funt, præstitit hominibus, fic inchoavit in éa, quæ est secundum evangelium doctrina: In principio eṛat Ver-` bum,“ ô λóyos,. quem etiam Gnostici inter præcipuos aonas reponebant, evangelista autem Verbum hoc non folum apud Deum dicit, fed Deum esse Verbum, quod erat iam in principio apud Deum Deo coæternum. ,, Omnia per ipsum facta funt, et fine ipso factum est nihil, quod factum est. In ipso vita erat, et vita erat lux tiæ, - hominum. " Apud Gnosticos etiam Zan vita, s lux inter æonum reputabantur ordines, Deo inferiores feu emanationes mutuas; S. Joannes vero hæc omnia in una verbi hypostasi ipsumque Deum esse asseverat. In mundo erat, et mundus per ipsum factus est, et mundus eum non cognovit. Lux in tenebris lucet - resplendentibus radiis divinitatis in operibus naturæ, providentiæ et graet tenebræ eam non comprehenderunt, philosophi excæcati in operibus naturæ, et providentiæ; Judæi in operibus gratiæ frustra misso S. Joanne præcursore Domini, ut testimonium perhiberet de lumine, ut omnes crederent per illum... In propria venit, et sui, -- Judæi nimirum peculiaris Dei populus eum non receperunt. Quot quot autem receperunt eum five ex Judæis, five aliis undique gentibus, - dedit eis potestatem filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine eius, qui non ex fanguinibus, neque ex voluntate carnis, neque ex voluntate viri, - quales se Judæos gloriabantur ex femine Abraham oriundos, fed ex Deo nati funt, per Christum, qui est Verbum caro factum, quod -- habitavit in nobis, et vidimus gloriam eius, gloriam quasi unigeniti a Patre plenum gratiæ et veritatis. " Huc mentes nostras efferens D. Paulus Hebr. III. 1. etc., ad novi testamenti præ veteri præstantiam divinamque Evangelii Christi Verbi incarnati economiam ob oculos ponendam, nos eiusdem participes, Fratres fancti, affatur, vocationis cœlestis participes, considerate apostolum, et pontificem دو - confessionis nostræ Jesum: qui fidelis est ei, qui fecit illum, ficut et Moyses in omni domo eius. Amplioris enim gloriæ iste præ Moyse dignus est habitus, quanto ampliorem honorem habet domus, qui fabricavit illam," mundi nimirum huius per Verbum facti fabricam, dum omnia per ipsum facta funt, et fine ipso factum est nihil, quod fac tum est. Dum igitur fic S. Joannes divinas nobis pandit origines Verbi incarnati, per quod omnia facta funt, ex cæteris Evangelistis, qui ab humanis Christi natalibus auspicantur, S. Lucas genealogiam Christi prosecutus usque ad primam illam rerum, generisque humani originem: Qui fuit Adam, qui fuit Dei a), humanos Christi natales cum divinis, quibus ex Patre natus est ante omnia fæcula, coniungit; S. Matthæus vero Christi genealogiam ab Abraham, cui promissio primum facta est, in femine eius benedicendas esse omnes gentes, repetit. Uterque vero horum evangelistarum, quod divinam Evangelii Christi Verbi incarnati attinet œconomiam in his natalibus, uno ore conformiter enarrat; Christi autem, funt verba Matthæi I. 18. generatio fic erat: cum esset desponsata mater eius Maria Joseph, antequam convenirent, inventa est in utero habens de Spiritu Sancto:" id quod latius apud Lucam I. 26. feqq. enarratur. Qui quidem pauca quædam Matthæo narranti Magorum adorationem, et a) Luc. 111. 38. دو دو fugam in Ægyptum, fuperaddit de vita Christi abscondita in fua pueritia, non femel testimonio matris Jesu Mariæ firmata; narrationi quoque de nativitate S. Joannis hæc iungit: " Puer autem crescebat, et confortabatur fpiritu; et erat in desertis usque ad diem ostensionis fuæ ad Israel a). Atque ab hac epocha S. Marcus prætermissis omnibus prioribus a cæteris evangelistis commemoratis, Evangelium fuum exorsus, ac primis mox verbis luculentissime divinam Evangelii Christi verbi incarnati œconomiam testatus, infit: Initium Evangelii Christi Filii Dei. Audent vero obstrepere petulantia hominum ingenia huic in una Christi persona divinæ cum humana natura hypostaticæ unioni, atque in dubium vocare mysterium ceu a captu alienum, cuius tamen minime abhorrens in hypostatica conjunctione rationalis animæ cum corpore exemplum habet homo in feipso, nisi comparatus iumentis insipientibus, et fimilis factus illis b) esse velit : in eo etiam animal brutum et ingratissimum is ille, qui ideo Verbum incarnatum hominemque factum negat, quod indignam maiestati Dei hanc intimam coniunctionem esse, effutire non erubescat, qua nulla maior humano generi accidere potuit dignatio: quaque dum divinæ naturæ fumus consortes effecti fimul etiam felicitatis eius participes, regnique æterni in cœlis cum Deo iure donati fumus a) Luc. 1. 80. hæredes quidem Dei, cohæredes b) Psalm. XLVIII. 13. autem Christi, nos quidem indigni prorsus ac immerentes, mala imo ac dira quævis merentes, Deus autem, qui dives est in misericordia, propter nimiam charitatem fuam, qua dilexit nos, et cum essemus mortui peccatis, convivificavit nos in Christo (cuius gratia estis falvati) et conresuscitavit, et consedere fecit in cœlestibus in Christo Jesu, ut ostenderet in fæculis fupervenientibus abundantes divitias gratiæ fuæ in bonitate fuper nos in Christo Jesu a). “ JOANNES PRECURSOR DOMINI. III. Intellexit دو quo telleximus iam ex Joanne Evangelista b), fuisse hominem missum a Deo, „, cui nomen erat Joannes. Hic venit in testimonium, ut testimonium perhiberet de lumine etc. nimirum fibi omnia responderent ad divinam hanc præordinata œconomiam. S. Augustinus quæstionem instituens cur præter Christum Dominum unius S. Joannis Baptistæ celebretur in Ecclesia nativitas : دو Videtur, inquit c) Joannes interiectus quidam limes testamentorum duorum, veteris et novi. Nam eum esse, ut dixi quodammodo limitem Do. minus ipse testatur, dicens: Lex et prophete usque ad Joannem Baptistam. Sustinet ergo personam vetustatis, et præconium novitatis: propter personam vetustatis de fenibus nascitur; prop a) Eph. II. 4. b) Jo. I. 16. c) Serm. VI. in nativ. S. Jou. 1. 1. T. V. pug, 1176, |