Page images
PDF
EPUB

ex utero matris fuæ claudus, testis omni exceptione maior miraculi, quod in conspectu totius populi die præterita factum fuerat ad portam templi, que dicitur Speciosa, ad quam quotidie portabatur, ut peteret eleemosynam ab introeuntibus templum a). Ut vero ibi agnoscebatur ab omnibus esse idem, qui fuerat claudus; fic etiam ipsum fynedrium, hominem eundem videntes ftantem cum eis, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere b). Quo vero uno non folum Christi resurrectio, fed etiam totius evangelicæ historiæ veritas invicte demonstratur, quæ ita a primo Incarnationis momento usque ad ascensionem in cœlos fibi cohæret, ut aut toti fua fides constet, aut tota neganda atque inter commenta referenda, aut impostura vel fabula habenda; quæ vero in tanta rerum tam mirarum ac publicarum ferie, multitudine ac multiplicitate quomodo agi potuisset, aut publicari a tot personis fibi in conspiratione consentientibus, ac concordibus? tum vero palam etiam litteris mandari eo ipso, quo res contigerunt tempore, quibus ubique contradicebatur, ibique maxime vulgabantur, agebanturque ab hominibus plebeis, fimplicibus, rudibus et illiteratis, quales esse apostolos ipsi recognoscunt Annas princeps facerdotum, et Caiphas, et Joannes, et Alexander et quotquot erant de genere facerdotali c), quos memorat Lucas in iudicium vocasse atque ad fuum tribunal Petrum et Joannem, qui miraculi auctores fuerunt: Videntes autem Petri constantiam, et Joannis, comperto quod homines essent fine literis, et idiota, admirabantur, a) Act. 111. b) Ib. IV. 14. c) Ib. 6.

دو

et cognoscebant eos, quia cum Jesu fuerant. Quinimo nec quidem non confiteri potuerunt rei veritatem, dum remotis apostolis. conferrent inter se dicentes a) : Quid faciemus hominibus istis? quoniam quidem notum fignum factum est per eos omnibus habitantibus Jerusalem: manifestum est, non possumus negare, frustra comminati, ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum dum, ut antea virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis D. N. J. C. deinceps cæsi etiam ibant gaudentes a conspectu concilii, quoniam digni habiti funt pro nomine Jesu contumeliam pati, non folum Hierosolymis aut in Judæa, fed per universum mundum intrepidi per tormenta, per mortes: qui profecto nec ipsi ita desipere potuissent, nec alios decipere, si Christus non vere resurrexisset. Tria funt incredibilia (ut cum S. Augustino b) concludam) quæ tamen facta funt. Incredibile est Christum resurrexisse in carne, et in cœlum ascendisse cum carne: incredibile est mundum rem tam incredibilem credidisse: incredibile est homines ignobiles, infimos, paucissimos, imperitos rem tam incredibilem, tam efficaciter mundo, et in illo etiam doctis persuadere potuisse. Horum trium incredibilium primum nolunt isti, cum quibus agimus, credere, fecundum coguntur et cernere; quod non inveniunt, unde fit factum, si non credunt tertium. Resurrectio certe Christi, et in cœlum cum carne, in qua resurrexit, ascensio, toto iam mundo prædicatur et creditur: si credibilis non est, unde toto terrarum orbe iam credita est? Si multi nobi

a) Act. IV. 16. b) Lib. II. de civit. Dei, c. 5.

les, fublimes, docti eam se vidisse dixerunt, et quod viderunt, diffamare curarunt, eis mundum credidisse non mirum est; fed istos adhuc credere nolle perdurum est: si autem, ut verum est, paucis, obscuris, minimis, indoctis eam se vidisse dicentibus et fcribentibus credidit mundus; cur pauci obstinatissimi, qui remanserunt, ipsi mundo iam credenti adhuc usque non credunt? qui propterea numero exiguo ignobilium, infimorum, imperitorum hominum credidit, quia in tam contemtibilibus testibus multo mirabilius divinitas feipsa persuasit. Eloquia namque persuadentium, quæ dicebant, mira fuerunt facta, non verba. Qui enim Christum in carne resurrexisse, et cum illa in cœlum ascendisse non viderant, id se vidisse narrantibus, non loquentibus tantum, fed etiam mirifica facientibus figna credebant. Si vero per Apostolos Christi, ut eis crederetur, resurrectionem, et ascensionem prædicantibus Christi, etiam ista miracula facta esse non credunt, hoc nobis unum grande miraculum fufficit, quod eam terrarum orbis fine ullis miraculis credidit. “

DE

SUBLIMI

IN

EVANGELIO

CHRISTI

CAPITA SELECTA.

Quando quidem divinorum eloquiorum patura in paucis verbis multas fententiarum affert divitias, et ineffabilem diligenter fcrutari volentibus thesaurum largitur; proinde obsecro ne quid in facris literis perfunctorie aut obiter prætereatur, fed etiamsi nomina recenseantur vel historie narrentur reconditum investigemus thesaurum. Nam ideo Christus dicebat: fcrutamini fcripturas. Quia non ubique in fuperficie mens fcripturæ invenitur, fed opus est fcrutinio multo ut nihil in profundo latens, nobis remaneat absconditum etc.

S. Jo. Chrysost. Hom. XXIV. in Genes.
T. IV. p. 216, D.

« PreviousContinue »