ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ.

[Bracketed Numerals refer to Dindorf's Poetae Scenici.]

ΦΥΛΑΞ.

Θεοὺς μὲν αὐτῷ τῶνδ ̓ ἀπαλλαγὴν πόνων
φρουρᾶς ἐτείας μῆκος, ἣν κοιμώμενος
στέγαις 'Ατρειδῶν ἄγκαθεν, κυνὸς δίκην,
ἄστρων κάτοιδα νυκτέρων ὁμήγυριν,
καὶ τοὺς φέροντας χεῖμα καὶ θέρος βροτοῖς
λαμπροὺς δυνάστας, ἐμπρέποντας αἰθέρι
καθρῶν, ὅταν φθίνωσιν *ἀντέλλωσί τ ̓ αὖ.*
καὶ νῦν φυλάσσω λαμπάδος τὸ σύμβολον,
αὐγὴν πυρός, φέρουσαν ἐκ Τροίας φάτιν
ἁλώσιμόν τε βάξιν ὧδε γὰρ κρατεῖ
γυναικὸς ἀνδρόβουλον ἐλπίζον κέαρ.
εὖτ ̓ ἂν δὲ νυκτίπλαγκτον ἔνδροσόν τ ̓ ἔχω
εὐνὴν ὀνείροις οὐκ ἐπισκοπουμένην
ἐμήν· φόβος γὰρ ἀνθ ̓ ὕπνου παραστατεί,
τὸ μὴ βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ
ὅταν δ ̓ ἀείδειν ἢ μινύρεσθαι δοκώ,
ὕπνου τόδ ̓ ἀντίμολπον * ἓν τέμνων* ἄκος,
κλαίω τότ' οἴκου τοῦδε συμφορὰν στένων,
οὐχ ὡς τὰ πρόσθ ̓ ἄριστα διαπονουμένου.
νῦν δ ̓ εὐτυχὴς γένοιτ ̓ ἀπαλλαγὴ πόνων,
εὐαγγέλου φανέντος ὀρφναίου πυρός.
ὦ χαῖρε λαμπτὴρ νυκτός, ἡμερήσιον

then

5

ΙΟ

15

20

Show φάος πιφαύσκων καὶ χορῶν κατάστασιν πολλῶν ἐν ̓́Αργει τῆσδε συμφορᾶς χάριν. ἰοῦ, ἰοῦ.

̓Αγαμέμνονος γυναικὶ σημαίνω τορῶς, Α. εὐνῆς ἐπαντείλασαν ὡς τάχος δόμοις ὀλολυγμὸν εὐφημοῦντα τῇδε λαμπάδι ἐπορθιάζειν, εἴπερ Ιλίου πόλις

ἑάλωκεν, ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει αὐτός τ ̓ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι· τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι, | τρὶς ἓξ βαλούσης τῆσδέ μοι φρυκτωρίας. γένοιτο δ ̓ οὖν μολόντος εὐφιλῆ χέρα * ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί.

τὰ δ ̓ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας βέβηκεν· οἶκος δ ̓ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι, σαφέστατ ̓ ἂν λέξειεν· ὡς ἑκὼν ἐγὼ μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι.

ΧΟΡΟΣ.

δέκατον μὲν ἔτος τόδ ̓ ἐπεὶ Πριάμου
μέγας ἀντίδικος

Μενέλαος ἄναξ ἠδ ̓ ̓Αγαμέμνων,
διθρόνου Διόθεν καὶ δισκήπτρου
τιμῆς ὀχυρὸν ζεῦγος ̓Ατρειδᾶν,
στόλον Αργείων χιλιοναύτην

τῆσδ ̓ ἀπὸ χώρας
ἦραν στρατιῶτιν ἀρωγήν,
μέγαν ἐκ θυμοῦ κλάζοντες Αρη,
τρόπον αἰγυπιών,

οἵτ ̓ ἐκπατίοις ἄλγεσι παίδων
ὕπατοι λεχέων στροφοδινοῦνται,
πτερύγων ἐρετμοῖσιν ἐρεσσόμενοι,

25

30

35

40

45

50

Ζεύς, πολυάνορος ἀμφὶ γυναικὸς

πολλὰ παλαίσματα καὶ γυιοβαρή

γόνατος κονίαισιν ἐρειδομένου
διακναιομένης τ ̓ ἐν προτελείοις
κάμακος θήσων

Τρωσιν Δαναοῖσι θ ̓ ὁμοίως.

ἔστι δ' ὅπη νῦν ἔστι, τελεῖται δ'

55

60

ἐς τὸ πεπρωμένον· “οὐδέ τις ἀνδρῶν
οὔθ ̓ ὑποκαίων οὔθ ̓ ὑπολείβων
ἀπύρων ἱερῶν

ὀργὰς ἀτενεῖς παραθέλξει.
ἡμεῖς δ ̓ ἀτίται σαρκὶ παλαιᾷ
τῆς τότ ̓ ἀρωγῆς
ὑπολειφθέντες μίμνομεν, ἰσχὺν
ἰσόπαιδα νέμοντες ἐπὶ σκήπτροις.

ὅ τε γὰρ νεαρὸς

μυελὸς στέρνων ἐντὸς *ἀνάσσων

ἰσόπρεσβυς, Αρης δ' οὐκ ἔνι χώρα,

τό θ ̓ ὑπέργηρων,

φυλλάδος ἤδη κατακαρφομένης,

τρίποδας μὲν ὁδοὺς στείχει, παιδὸς δ ̓

*οὔ τις* ἀρείων

ὄναρ ἡμερόφαντον ἀλαίνει.

σὺ δέ, Τυνδάρεω

Codd. post v. 6o dant ἐπ ̓ Αλεξάνδρῳ, p. v. 7ο οὔτε δακρύων.

70

75

80

85

Ρουμάνων

θύγατερ, βασίλεια Κλυταιμνήστρα,
τί χρέος; τί νέον; τί δ ̓ ἐπαισθομένη,
τίνος ἀγγελίας

πειθοῖ περίπεμπτα θυοσκινεῖς ;
πάντων δὲ θεῶν

· τῶν *τ ̓ ἀστυνόμων, ὑπάτων, χθονίων,
τῶν τ ̓ ἀγοραίων,

βωμοὶ δώροισι φλέγονται

ἄλλη δ ̓ ἄλλοθεν οὐρανομήκης

λαμπὰς ἀνίσχει, χρίματος ἁγνοῦ

μαλακαῖς ἀδόλοισι παρηγορίαις

|| φαρμασσομένη,

πελάνῳ μυχόθεν βασιλείῳ. τούτων λέξασ ̓ ὅ τι καὶ δυνατὸν

καὶ θέμις αἰνεῖν,

†δεϊξόν τι σαφές, παιών τε γενοῦ

τῆσδε μερίμνης, ἣ νῦν τοτὲ μὲν

κακόφρων τελέθει, τοτὲ δ ̓ ἐκ θυσιῶν

ἀγανὰ φαίνουσ ̓ ἐλπὶς ἀμύνει

φροντίδ ̓ ἄπληστον

λύπης, θυμοφθόρον κἄτην. Ὁ ἐπ

κύριός εἰμι θροεῖν ὅδιον κράτος αἴσιον ἀνδρῶν

*ἐντελέων· ἔτι γὰρ θεόθεν * καταπνείει
πειθώ μολπάν

* ἀλκᾷ ξύμφυτος αἰών

ὅπως ̓Αχαιῶν δίθρονον κράτος, Ἑλλάδος *ήβας

ξύμφρονα *τάγαν,

πέμπει ξὺν δορὶ * καὶ χερὶ* πράκτορι

θούριος ὄρνις Τευκρίδ ̓ ἐπ ̓ αἶαν,

οἰωνῶν βασιλεὺς βασιλεῦσι νεῶν, ὁ κελαινὸς ὅ τ ̓ ἐξόπιν

κἀργας,

φανέντες ἔκταρ μελάθρων χερὸς ἐκ *δοριπάλτου

παμπρέπτοις ἐν ἕδραισι

Codd. post v. gr dant τῶν τ ̓ οὐρανίων.

115

βοσκόμενοι λαγίναν ἐρικύμονα φέρματι γένναν, βλαβέντα λοισθίων δρόμων.

αἴλινον, αἴλινον εἰπέ, τὸ δ' εὖ νικάτω.

* τω δ ̓ ἀγαθὸς* στρατόμαντις ἰδὼν δύο λήμασι
Ατρείδας μαχίμους, ἐδάη λαγοδαίτας
*πομπᾶς ἀρχούς,

120

δισσοῖς

[ἀντ.

125

οἶον μή τις * ἄγα θεόθεν κνεφάσῃ προτυπὲν στόμιον μέγα

Τροίας

στρατωθέν· οἴκῳ γὰρ ἐπίφθονος "Αρτεμις ἁγνά,

πτανοῖσιν κυσὶ πατρὸς

αὐτότοκον πρὸ λόχου μογερὰν πτάκα θυομένοισι

στυγεῖ δὲ δεῖπνον αἰετῶν.

αἴλινον, αἴλινον εἰπέ, τὸ δ' εὖ νικάτω.

130

στρουθῶν αἰτεῖ ξύμβολα τούτων,

[[δεξιὰ μὲν κατάμομφα δὲ φάσματα, κρᾶναι.

Ἰήιον * δ ̓ ἐκκαλέω* Παιάνα,

140

μή τινας ἀντιπνόους Δαναοῖς χρονίας ἐχενῇδας ἀπλοίας (150)

τεύξῃ, σπευδομένα θυσίαν ἑτέραν, ἄνομόν τιν', ἄδαιτον,

νεικέων τέκτονα σύμφυτον, οὐ δεισήνορα μίμνει

γὰρ φοβερὰ παλίνορτος

οἰκονόμος δολία μνάμων μῆνις τεκνόποινος.”

τοιάδε Κάλχας ξὺν μεγάλοις ἀγαθοῖς ἀπέκλαγξεν

μόρσιμ ̓ ἀπ ̓ ὀρνίθων ὁδίων οἴκοις βασιλείοις

τοῖς δ ̓ ὁμόφωνον

αἴλινον, αἴλινον εἰπέ, τὸ δ' εὖ νικάτω,

145

150