Júvenes & vírgines, senes cum junióribus, laudent nomen Dómini, * quia exaltátum eft nomen ejus solíus. Confeffio ejus super cælum & terram ; * & exaltávit cornu pópuli sui.

Hymnus ómnibus sanctis ejus, * filiis Ifrael, pópulo appropinquanti fibi.

Capitulum, Hymnus & Verficulus, ut in Proprio. Antiphona, ut in Proprio.

Canticum Zacharia. Luc. 1.

B

Enedictus Dóminus Deus Ifrael, * quia visitavit, & fecit redemptiónem plebis fuæ;

Et erexit cornu salútis nobis in domo David púeri fui, Sicut locútus eft per os sanGórum, * qui à século sunt, Prophetárum ejus,

Salútem ex inimicis noftris, * & de manu ómnium qui odérunt noς;

Ad faciendam misericórdiam cum pátribus noftris, & memorári testamenti sui fancti:

Jusjurandum quod jurávit ad Abraham patrem noftrum, * datúrum se nobis,

Ut fine timore, de manu inimicórum noftrorum liberáti, * serviámus illi

In sanctitate & juftitia coram ipso, * ómnibus diébus noftris.

Et tu, puer, Prophéta Altissimi vocáberis; * præíbis enim ante faciem Dómini paráre vias ejus,

Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus, * in remissiónem peccatórum eórum,

Per viscera mifericordiæ Dei

noftri, & in quibus visitávit nos Oriens ex alto,

Illumináre his qui in ténebris & in umbra mortis sedent, * ad dirigendos pedes nostros in viam pacis. Glória Patri.

Antiphona & Oratio, ut in Proprio. Pofteà dicitur : Dóminus vobiscum, By. Et cum spíritu tuo.

Benedicámus Dómino.

B. Deo grátias.

Poft quamlibet Horam, fi aliud Officium non fequatur, dicitur fecretò: Fidélium áni mæ per misericórdiam Dei requiefcant in pace. Amen. Deinde: Pater nofter.

J

AD

PRIMAM.

. Deus, in adjutórium, &c. Hymnus.

Am lucis orto sídere, Deum precémur supplices, Noftras ut ipse dírigat, Lux increáta, fémitas. Nil lingua, nil peccet manus, Nil mens ináne cógitet : In ore fimplex véritas, In corde regnet cáritas.

Incœpta dum fluet dies, O Chrifte, cuftos pérvigil, Quas sævus hoftis óbfidet, Portas tuére sénsuum.

Præsta diurnus ut tuæ
Subserviat laudi labor :
Auctóre quæ te cœpimus,
Da, te favente, prósequi.
Superba ne nimis caro
Menti licenter ímperet,
Carnis domet supérbiam
Potûs cibique párcitas.

Ante Pascha:
Deo Patri fit glória,
Ejusque foli Fílio,
Sancto fimul cum Spíritu,

Nunc, & per omne féculum. Amen.

Tempore Pafchali : Da, Christe, nos tecum mori; Tecum fimul da fúrgere: Terréna da contémnere; Amáre da cœleftia.

Sit laus Patri, laus Fílio; Qui nos, triumphátâ nece, Ad aftra fecum dux vocat : Compar tibi laus, Spíritus. Amen.

Antiphona, ut in Proprio. Pfalmus 117. Onfitemini Dómino quóniam bonus, * quoniam in séculum mife

Cu

ricórdia ejus.

,

Dicat nune Ifrael quóniam bonus, * quóniam in séculum misericórdia ejus.

Dicat nunc domus Aaron, quóniam in séculum mifericórdia ejus.

Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in séculum misericórdia ejus.

De tribulatióne invocávi Dóminum, * & exaudivit me in latitúdine Dóminus.

Dóminus mihi adjútor, * non timebo quid faciat mihi homo.

Dóminus mihi adjutor, * & ego despíciam inimicos meos. Bonum eft confidere in Dómino, * quam confidere in hómine.

Bonum est speráre in Dómino, * quàm speráre in princípibus.

Omnes gentes circuiérunt me; * & in nómine Dómini quia ultus fum in eos.

Circumdantes circundede

runt me; * & in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Circumdedérunt me ficut apes, & exarférunt ficut ignis in spinis; * & in nómine Dómini quia ultus sum in eos.

Impulsus, eversus sum ut cáderem; * & Dóminus suscépit me.

Fortitudo mea, & laus mea Dóminus, * & factus est mihi in falútem.

Vox exultatiónis & falutis * in tabernáculis justórum.

Déxtera Dómini fecit virtutem, déxtera Dómini exaltávit me, déxtera Dómini fecit virtútem.

Non móriar, sed vivam, * & narrábo ópera Dómini. Caftigans caftigavit me Dóminus, * & morti non trádidit me.

Aperíte mihi portas justítiæ: * ingreffus in eas, confitébor Dómino.

Hæc porta Dómini; * justi intrábunt in eam.

Confitebor tibi, quóniam exaudisti me, * & factus es mihi in falútem.

Lápidem quem reprobavérunt ædificantes, & hic factus eft in caput ánguli.

A Dómino factum eft istud, & est mirábile in óculis noftris. Hæc est dies quam fecit Dóminus: * exultémus & lætémur in ea.

O Dómine, falvum me fac; ô Dómine, bene prosperáre:* benedictus qui venit in nómine Dómini.

Benedíximus vobis de dome Dómini: * Deus Dóminus, & illuxit nobis.

Tunc non confundar, * cùm perspéxero in ómnibus mandátis tuis.

Confitebor tibi in directióne cordis; * in eo quod didici judícia juftitiæ tuæ,

Juftificatiónes tuas custódiam; non me derelinquas usquequáque.

In quo córrigit adolescéntior viam fuam? * in cuftodiendo fermones tuos.

In toto corde meo exquisivi te; * ne repellas me à mandátis tuis.

In corde meo abscondi elóquia tua, * ut non peccem tibi. Benedictus es, Dómine: * doce me juftificatiónes ruas.

Aufer à me oppróbrium & contemptum ; * quia teftimonia tua exquisívi.

Etenim fedérunt príncipes, & adversùm me loquebantur; * fervus autem tuus exercebátur in juftificatiónibus tuis.

Nam & teftimónia tua meditátio mea eft, * & consilium meum juftificatiónes tuæ.

Adhæfit pavimento ánima mea: vivífica me fecundùm verbum tuum.

Vias meas enuntiavi, & exaudisti me; + doce me juftificatiónes tuas.

Viam juftificatiónum tuarum instrue me; * & exercébor in mirabilibus tuiss

*

Quam nifi quisque integram inviolatamque serváverit absque dubio in æternum períbit.

Fides autem catholica hæc est, * ut unum Deum in Trinitáte, & Trinitátem in Unitáte venerémur;

Neque confundentes persónas, neque substantiam separantes.

Alia eft enim perfóna Patris, ália Filii, * ália Spíritûs fancti.

Sed Patris, & Filii, & Spiritûs sancti una est divínitas, * zquális glória, coæterna majeftas.

Qualis Pater, talis Fílius, * talis Spíritus sanctus.

Increátus Pater, increátus Fílius, * increátus Spíritus fanctus.

Immensus Pater, immenfus Filius, * immenfus Spíritus fanctus,

Eternus Pater, æternus Filius, * æternus Spíritus fanEtus ;

Et tamen non tres æterni,* fed unus æternus.

,

Sicut non tres increáti nec tres immenfi; * sed unus increátus, & unus immenfus, Similiter omnipotens Pater, omnipotens Filius, & omnipotens Spíritus fanctus;

Et tamen non tres omnipotentes, * sed unus omnipotens.

Ita Deus Pater, Deus Filius, * Deus Spíritus sanctus; Et tamen non tres dii, * sed unus eft Deus.

Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, * Dóminus Spíritus sanctus;

Et tamen non tres Dómini,* fed unus eft Dóminus.

Quia ficut fingillatim unamquamque perfónam, Deum ac Dóminum confitéri chriftiana veritate compellimur; * ita tres deos aut dóminos dícere cathólica religióne prohibé. mur.

Pater à nullo est factus, * nec creátus, nec génitus.

Filius à Patre solo eft, & non factus, nec creátus, fed génitus.

Spíritus sanctus à Patre & Fílio, * non factus, nec creátus, nec génitus, fed procédens.

Unus ergo Pater, non tres patres: unus Fílius, non tres filii: * unus Spíritus fanctus, non tres spíritus sancti.

Et in hac Trinitáte nihil prius aut pofterius, nihil majus aut minus; * sed totæ tres

perfonæ coæternæ fibi funt & coæquales.

Ita ut per ómnia, ficut jam suprà dictum eft, * & Unitas in Trinitate, & Trinitas in Unitáte veneranda fit.

Qui vult ergo salvus esse, * ita de Trinitáte séntiat.

Sed necessarium eft ad æternam salútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat.

Eft ergo fides recta, ut credamus & confiteámur * quia Dóminus nofter Jesus Chriftus Dei Filius, Deus & homo eft.

Deus eft ex substantia Patris ante sécula génitus, * & homo eft ex substantia matris in século natus.

Perfectus Deus, perfectus homo; * ex ánima rationáli, & humána carne subsistens.

Æquális Patri secundùm divinitatem, * minor Patre secundùm humanitátem.

non duo tamen, sed unusest Chriftus.

tentis; * inde ventúrus eft judicáre vivos & mortuos :

Ad cujus adventum omnes hómines refurgere habent cum corporibus fuis, * & redditúri sunt de factis própriis ratiónem.

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ; * qui verò mala, in ignem æternum.

Hæc eft fides cathólica; * quam nifi quisque fidéliter firmiterque crediderit, salvus effe non poterit.

Antiphona, ut in Proprio.
Capitulum. Ephef. 5.

E

Rátis aliquando ténebræ; nunc autem lux in Dómino. Ut filli lucis ambuláte; fructus enim lucis est in omni bonitáte, & juftitiâ, & veritáte: probantes quid fit beneplácitum Deo.

By breve. Chrifte, Fili Dei vivi, Miferére nobis. Repet. Chrifte, Fili Dei vivi, Miserére nobis. In Quadrag.

Unus autem non converfióne divinitátis in carnem, * fed assumptióne humanitátis in

Deum.

Unus omnino, non confufióne substantiæ, * sed unitáte persónæ.

Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo ; * ita Deus & homo unus est Chriftus,

Qui passus eft pro salúte noftra, descendit ad inferos, * tértiâ die refurrexit à mortuis: Ascendit ad cælos, sedet ad déxteram Dei Patris omnipo

Temp. Faff. Qui passus es pro nobis, * Miserére nobis. Non dicitur Glória Patri. Sed repet. Christe 1. Petr. 2.

[Temp. Paschali, By. Chrisfte. dicitur speciali ritu qui notatur in Proprio.]

. Exurge, Dómine, ádjuva nos; B. Et rédime nos propter nomen tuum. PS. 43. *. Dóminus vobiscum, By. Et cum spíritu tuo,