De bonitate et malitia actuum humanorum: doctrina s. Thomae Aquinatis : brevis commentarius in Summae theol. 1. 2, q. 18am ad q. 21amLouvain, Paris., 1926 - 148 pages |
Common terms and phrases
accidens actibus humanis actio actiones actu imperante actui actum exteriorem actus exterior actus humani actus voluntatis affirmat aliqua aliquid appetitus articulo ARTICULUS beatitudinem beatitudo bona bonitas voluntatis bonitatem actus bonitatem formalem bonitatem vel malitiam bonitatis vel malitiae bono bonum vel malum caritatis causa certa specie circumstantia conscientia consistit conveniens debet dependet Deum Deus dicendum dicit dicitur dist effectus eius eleemosynam exteriores finem ultimum finis formalis habet rationem hominis homo huius humana ideo imperatus indifferentes intellectus intentione ius naturale lege aeterna legis naturalis mala mali malitiam formalem malo malus moraliter natura naturalem naturaliter obiectiva obiecto obiectum formale obiectum materiale obligatio omnibus oportet ordinatur ordine morali peccatum possunt potest principia principium procedit propter prout quamvis quantum quis quoad ratio ratione boni rationis regula scil scilicet secundum rationem secundum suam semper sensu sicut simpliciter sine solum speciem sufficit suum tamen Thomas tunc ultimum finem vita aeterna volun voluntas vult
Popular passages
Page 79 - Sicut autem ens est primum quod cadit in apprehensione simpliciter, ita bonum est primum quod cadit in apprehensione practicae rationis, quae ordinatur ad opus, omne enim agens agit propter finem, qui habet rationem boni. Et ideo primum principium in ratione practica est quod fundatur supra rationem boni, quae est, bonum est quod omnia appetunt.
Page 79 - Quia vero bonum habet rationem finis, malum autem rationem contrarii, inde est quod omnia illa ad quae homo habet naturalem inclinationem, ratio naturaliter apprehendit ut bona, et per consequens ut opere prosequenda, et contraria eorum ut mala et vitanda.
Page 73 - Ad quintum dicendum quod a theologis consideratur peccatum praecipue secundum quod est offensa contra Deum: a philosopho autem morali secundum quod contrariatur rationi.
Page 67 - Domino: multi dicunt: Quis ostendit nobis bona? Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine: dedisti laetitiam in corde meo.
Page 21 - Licet bonum et ens sint idem secundum rem, quia tamen differunt secundum rationem, non eodem modo dicitur aliquid ens simpliciter, et bonum simpliciter. Nam cum ens dicat aliquid proprie esse in actu, actus autem proprie ordinem habeat ad potentiam ; secundum hoc simpliciter aliquid dicitur ens, secundum quod primo discernitur ab eo quod est in potentia tantum. Hoc autem est esse substantiale rei uniuscujusque ; unde per suum esse substantiale dicitur unumquodque ens simpliciter.
Page 79 - Secundo inest homini inclinatio ad aliqua magis specialia secundum naturam, in qua communicat cum ceteris animalibus, et secundum hoc dicuntur esse de lege naturali, quae natura omnia animalia docuit, ut est commixtio maris et feminae, et educatio liberorum, et similia. Tertio modo inest homini inclinatio ad bonum secundum naturam rationis, quae est sibi propria...
Page 42 - Ad primum ergo dicendum quod religio habet duplices actus: quosdam quidem proprios et immediatos quos elicit, per quos homo ordinatur ad solum Deum, sicut sacrificare, adorare et alia hujusmodi; alios autem actus habet, quos producit mediantibus virtutibus quibus imperat, ordinans eos ad divinam reverentiam, quia scilicet virtus ad quam pertinet finis imperat virtutibus ad quas pertinent ea quae sunt ad finem.
Page 13 - Deus movet voluntatem hominis sicut universalis motor ad universale obiectum voluntatis quod est bonum, et sine hac universali motione homo non potest aliquid velle.
Page 9 - Sic igitur et in partibus universi unaquaeque creatura est propter suum proprium actum et perfectionem. Secundo autem, creaturae ignobiliores sunt propter nobiliores, sicut creaturae quae sunt infra hominem sunt propter hominem.
Page 88 - Et quia unumquodque habet speciem secundum suam formam, individuatur vero secundum materiam; forma vero hominis est anima rationalis, matéria vero corpus: id quod convenit homini secundum animam rationalem, est ei naturale secundum rationem speciei; id vero quod est ei naturale secundum determinatam corporis complexionem, est ei naturale secundum naturam individui. Quod enim est naturale homini ex parte corporis secundum speciem...