3

τοῦ) θ(εο)ῦ. Καὶ λοιπὸν ' ἐμβάλλει εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ἵνα τοὺς ποταμοὺς ἀποστρέψωσιν κατά * τοῦ ἁγιάσματος τοῦ θ(εο)ῦ, ἵνα ὑπὸ τοῦ ὕδατος καταποντίσωσιν τὸ * Ρ 1. 14 ν. ἁγίασμα, ἦν γὰρ καὶ ὁ τόπος ἐπιτήδειος πρὸς κατάβασιν τοῦ ὕδατος. Καὶ λοιπὸν ἔρχονται οἱ ἀσεβεῖς ἀπὸ πασῶν τῶν πόλεων ἐκείνων, ἄνδρες [ὡσεὶ] πεντακισχίλιοι καὶ 5 συναχθέντες ἤλθωσαν * εἰς Λαοδικίαν· ὁ δὲ λαὸς τῆς Λαοδικίας ἐποίησεν συμβούλιον μετ' αὐτῶν, καὶ ἐμελέτησαν κενὰ κατὰ τοῦ ἀσωμάτου Μιχαὴλ τοῦ ἀρχιστρατήγου.

4

5

3

8

* 14

Οἱ δὲ πρῶτοι τῶν ἀσεβῶν ἔλεγον πρὸς τοὺς ὄχλους ὅτι ὁ τόπος ἐπιτήδειος ἐστιν πρὸς καταποντισμὸν τοῦ ὕδατος, οἱ γὰρ ποταμοὶ ἀπὸ μεγάλου ὕψους κατέρχονται, ἀρτίως δὲ ἡμεῖς ἀποστρέψωμεν τοὺς ποταμοὺς κατὰ τοῦ γοητεύσαντος ἡμῶν τοὺς θεοὺς καὶ τὰς 10 θείας αὐτῶν [δυνάμεις ὑπὸ τῶν θεραπευομένων]° * ἐκεῖσε 10 ἐξουδενώσαντος· * ἡμεῖς γὰρ τοῦ)τον ἀποκτεῖναι καὶ τὸν βόρβορον τοῦτον καταστρέψαι οὐ δυνάμεθα, κἂν δὲ 12 ὑπὸ τοῦ θράσους 13 τῶν ποταμῶν κ(αι) τῆς τοῦ ὕδατος πλησμονῆς, καὶ τῆς τῶν θεῶν ἡμῶν βοηθείας ἐξολοθρευθῇ ὁ τόπος ἐκεῖνος.

VIII.

14

Ἔγγιστα δὲ τοῦ) 15 θυσιαστηρίου ἔστιν πέτρα στερεὰ ἔχουσα πλάτος καὶ μῆκος 15 πολύ, τὸ δὲ βάθος αὐτῆς τέλος οὐκ ἔχει, ἦν δὲ ἡ πέτρα αὕτη προανάγουσα ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ ἄχρι πηχῶν ἑβδομήκοντα, ὁμοίως δὲ καὶ ἔπιθεν. Καὶ λοιποὶ ἔρχονται 10 οἱ ἀσεβεῖς

16

5. ὁ λ. τῆς ἀδικίας Β. 6. B om. 10. ἐκεῖσαι Ρ.

11. ἐπεὶ γὰρ ἡμ. Β.

16. (Ι. Κ. λ. ἔρ.) ἔρχ. λοιπὸν Β.

Pf. 11 ro. * Β ρ. 300.

rum quatenus præfata converterent flumina contra sacratissimum locum * illum, ut per aquarum multitudinem funditus exterminaretur. Erat enim et aptus ad descensionem aquarum locus' quia, ut jam dictum est, per devexum montis latus fluvius decurrebat, et multum eminebat locus ubi sacrum oratorium situm erat, ut quasi præcipitando labi illuc aqua fluminis videretur'. Unde congregati a cunctis urbibus et oppidis insanus populus quasi quinque milia virorum et in unum conglomerati, venerunt Laoditiam, * caterva iniquitatis et meditati sunt inania adversus Dominum et adversus Michahelem summæ divinitatis archangelum.

Proceres vero ipsorum et cæci duces cæcorum contionabantur ad plebem dicentes: Locus aptus est ad subversionem templi nefandi et obruendi sacrilegam aquam, ob cujus maleficia, deorum nostrorum pene evacuata cultura est atque deleta. Venite ergo extorqueamus istorum aquam fluminum contra eum ab altitudine montis ut aquarum multitudine funditus omnis malefitiorum virtus ab eodem exterminetur loco, per quem omnis cotidie seducitur populus. Aliter enim magum illum necare et pulverem locis illius ultimæ tradere oblivioni nequimus, nisi ab impetu multitudinis aquarum et per deorum nostrorum juvamina ".

VIII. Porro juxta sanctuarium archangeli ex una parte oratorii est quædam fundata miræ magnitudinis moles in longitudine et latitudine inferiusque, ultra modum * et ambiens oratorium in ante et retro quasi cubitis septuaginta.

* fol. 224 γ' b.

* fol. 225

Γ' a.

3

καὶ τῆς ἀληθείας ἐχθροὶ καὶ ἤρξαντο ὀρύσσειν' ἀπὸ κεφαλῆς τοῦ λίθου ἕως τῆς κεφαλῆς * Ρ f. 24 ν. τοῦ ὄρους τοῦ μεγάλου * ἔνθα οἱ ποταμοὶ περιεπάτουν Κοῦφος” καὶ Λυκόκαπρος, καὶ ὀρύζαντες ἐποίησαν τὴν ὁδὸν τοῦ ὕδατος, ἵνα τοὺς ποταμοὺς μεταβάλωσιν ἐκεῖθεν καὶ οὕτως καταποντίσωσιν* τὸ ἁγίασμα τοῦ θεοῦ· ὁ γὰρ ἀνθρωποκτόνος διάβολος ἐνοχλει αὐτούς· καὶ τελέσαντες τὴν ὁδὸν τοῦ ὕδατος ἔφραξαν τοὺς ποταμοὺς ἄχρις ἡμερῶν δέκα πρὸς τὸ συνα- 5 χθῆναι τὸ ὕδωρ πολὺ [πρὸς] καταποντισμὸν τοῦ ἁγίου τόπου ἐκείνου. Καὶ ἰδοὺ οἱ ποταμοὶ * Β p. 301. * ἐπλήσθησαν ὑδάτων πολλῶν καὶ ἀνεπλήμμυναν· οἱ ῥύακες τῶν ὀρέων.

IX.

8

- Ὁ δὲ δοῦλος τοῦ θεοῦ ̓Αρχιππος, ὁ καὶ προσμονάριος, θεωρῶν τὰς ἐπινοίας τοῦ διαβόλου καὶ τὰς ἀκαθαρσίας τῶν εἰδωλοθυτῶν ἔρριψεν * ἑαυτὸν [εἰς τὸ ἔδαφος ὡσεὶ νεκρὸς, * Ρ 1. 17 r. ἱκετεύων τὸν θεὸν καὶ τὸν ἅγιον Μιχαὴλ τὸν ἀρχι]° * στράτηγον ὅπως διαφυλάξωσιν τὸν 10 ἅγιον τόπον' ἀπὸ τοῦ ὕδατος". Καὶ ἐποίησεν ἡμέρας δέκα οὔτε ἔφαγεν οὔτε ἔπιεν οὔτε ἀνέστη ἀπὸ τοῦ ἐδάφους, ἀλλὰ δοξάζων τὸν Θεὸν [ἔλεγεν] οὕτως· Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς, οὐ μὴ ἐξέλθω ἀπὸ τοῦ εὐκτηρίου τούτου οὐδὲ μὴ φύγω, ἀλλὰ ἀποθανοῦμαι κἀγὼ ἀπὸ τοῦ ὕδατος, πιστεύω γὰρ εἰς τὸν Θεὸν 12 τὸν σώζοντά με ἀπὸ ὀλιγοψυχίας καὶ ἀπὸ καταιγίδος 13 διὰ τῶν πρεσβειῶν τοῦ [ἀσωμάτου] Μιχαὴλ τοῦ ἀρχιστρατήγου ὅτι οὐ· [μή] " ἐγκαταλίπῃ τὸν ἅγιον 15 αὐτοῦ οἶκον οὐδὲ τὴν γῆν ταύτην ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος

15

44

1. om. Β. 2. Cette première ligne a été transcrite une seconde fois de seconde main en onciale peu élégante au haut de la page P. 3. —βάλλουσιν Ρ. - 4. P ajoute six lettres illisibles. 5. ἠνώχλει Β. - 6. —τησμόν Ρ. - 7. ἀνεπλυμαναν Ρ. 8. ἔῤῥιπτεν Β. 9. Sous la reliure. • 10. B add. ἐκεῖνον. — 11. Β add. καταβάσεως ἀσινῆ. — 12. B add. μου. - 13. Cf. Ps. LIV, 9. 14. Semble οὐδέν. — 15. Β om. τ. απ. 20

Accesserunt autem conventus malignantium et veritatis inimici et cœperunt. a capite saxi illius usque ad summitatem montis altissimi ubi præfata flumina kysos et lycocapros occurrebant, et unanimiter fodientes, meatum fecerunt in modum alvei, ut illinc hæc eadem deponerent flumina ad obruendum evertendumque locum sanctificationis Dei. Instigabat enim illos insatiabilis draco et infatigabilis adversarius. Quo completo atque perfecto, obturaverunt fluminum ora ut non laberentur per dies decem et ut congregaretur aquarum multitudo copiosa nimis ad subversionem sacratissimi loci illius. Et ecce repleti sunt torrentes, repleta sunt et concava montium a multitudine aquarum multarum.

IX. Dei autem famulus Archippus, qui erat illius sacratissimi loci mansionarius, videns operationes diabolicas et inquietudines atque profani populi vesaniam, projecit se * pronus in terram, deprecans Dominum omnipotentem sanctique suffragia Michahelis, quatenus illæsum tutumque servaret locum illum ab impetu aquarum, et per decem continuos dies non manducans neque bibens, neque surgens a loco in quo prostratus jacebat, sed glorificans Dominum dicebat: Benedictus Dominus Deus meus, non egrediar a loco isto, nec * fol. 225 recedam neque fugiam * sed hic moriar ab impetu supervenientis aquæ. Credo enim et confido in Domino meo qui me salvum * faciet a pusillo animo et tempestate per intercessionem sanctissimi archangeli Michahelis qui nunquam deserit sanctuarium suum, neque locum istum in perpetuum.

Χ. - * Καὶ πληρωθέντων τῶν δέκα ἡμερῶν ἔρχονται οἱ ἀσεβεῖς τοῦ κινῆσαι τοὺς πο(τα- * P f. 24 1. μούς, φησιν ', κατὰ τοῦ ἀρχιστρατήγου. Ἔλεγον ἢ πρὸς ἀλλήλους οἱ ἐχθροὶ τῆς ἀληθείας· Απολύσωμεν τοὺς ποταμοὺς καὶ δραμόντες στῶμεν ἀπέναντι κ(αι) θεασώμεθα τὴν παρά

3

4

ληψιν τοῦ τόπου. Τότε λοιπὸν * συμβουλευσάμενοι ἀπέλυσαν τοὺς ποταμοὺς ὥραν πρώτην * Β p. 302. 5 τῆς νυκτὸς, καὶ εὐθέως ἔφυγον ὅπως μὴ φθασθῶσιν ὑπὸ τοῦ ὕδατος, καὶ καθὼς εἶπον ὅτι δραμόντες στῶμεν ἀπέναντι καὶ θεασώμεθα τὴν παράληψιν τοῦ τόπου. Ἔστησαν ἐξ ἀρι στερῶν καὶ [ἔβλεπον ἐπὶ] μεσημβρίαν ὑποδεικνύοντες ἀλλήλους * τὸ ὕδωρ κατερχόμενον ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν ὀρέων καὶ βρυχόμενον. Τὸ δὲ ὕδωρ κατερχόμενον ἐκ τῶν ὀρέων ἐταράττοντο σφόδρα.

10

9

10

5

7

ΧΙ. — Ὁ δὲ δοῦλος τοῦ Θεοῦ [Αρχιππος, ὁ καὶ προσμονάριος, κείμενος ἐπ ̓ ὄψιν εἰς τὸ εὐ κτήριον καὶ τοῖς δάκρυσιν] ° * βρέχων * τὸ ἔδαφος καὶ ἀκαταπαύστως τὸν θεὸν ἐπικαλούμενος, * Ρ Ι. 17 v. ἄφνω ὑπὸ τοῦ ἁγίου πνεύματος ἀναστὰς "' ἤρξατο ψάλλειν τὸν ψαλμὸν τοῦτον 12. Ἐπῆραν οἱ ποταμοὶ, κύριε, ἐπῆραν οἱ ποταμοὶ φωνὰς αὐτῶν· ἀροῦσιν οἱ ποταμοὶ ἐπιτρίψεις αὐτῶν ἀπὸ φωνῶν ὑδάτων πολλῶν. Θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆς θαλάσσης, θαυμαστὸς ἐν ὑψηλοῖς ὁ 15 Κύριο)ς, τὰ μαρτύριά σου ἐπιστώθησαν 18 σφόδρα. Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν. Τελέσαντος δὲ αὐτοῦ τὸν ψαλμὸν γέγονεν βροντὴ μεγάλη σφόδρα, και κατελθὼν ὁ ἅγιος ἀρχιστράτηγος ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ ἔστη εἰς κεφαλὴν τῆς στερεᾶς πέτρας καὶ λέγει πρὸς τὸν δοῦλον τοῦ Θεοῦ φωνῇ μεγάλη * Εξελθε, προσμονάριε, ἀπὸ τοῦ εὐκτηρίου *P fol.5 ro.

13

1. om. B.

2. B add. oùv. - 3. Καὶ Β. - 4. B add. λοιπόν.
6. βρυχώμενον σφόδρα Β.
8. λίαν Β. 9. Sous
7. Β om. Τὸ δὲ κατ. ἐκ τ. ορ. et add. και.
10. βρέχον Ρ. 11. άφνω διαναστὰς ὑπὸ τὸ ἁγ. πν. Β.
12. Ps. XCII, 2-5. 13. —στόθ— Ρ.

5. ἀλλήλοις Β; P ajoute un mot, peut

X. Completis igitur decem diebus venerunt iniquissimi et crudeles bestia et ab omni pietate exteri ad dimittenda per præparatum flumina alveum contra Domini archangelum, dicebantque ad invicem : Dimittamus flumina et abeuntes cito stemus procul ab eminentiori loco lætantes, ut videamus * sacrilegi illius templi exterminium. '' Et steterunt a sinistro latere respiciebantque contra meridiem, ostendentes alterutrum aquæ impetum cum ingenti fremitu descendentis ab altitudine montium.

XI. Vir autem Domini Archippus "prostratus in oratorio super faciem humi lacrimis rigabat pavimentum sine intermissione omnipotentem Dominum invocans. Et subito divina pulsatus inspiratione surrexit a solo, cœpitque hunc decantare psalmum: Elevaverunt flumina, Domine, elevaverunt flumina vocem suam. * Conteres eos a vocibus aquarum multarum. Mirabiles elationes maris, mirabilis in excelsis Dominus. Testimonia tua, Domine, credibilia facta sunt nimis, domui tuae decent sancta, Domine, in longitudinem dierum. Quo * ex- * fol. 225 pleto, tonitruum magnum factum est valde; archangelus autem Domini Michael descendit de cœlo et stetit in capite prædicti illius lapidis, dixitque ad Dei famulum magna voce: Egredere ab oratorio, antequam te demergat tempestas

γα a.

1

3

* Β p. 303. πρίν σε καταποντίσει * * τὸ ὕδωρ. Ἐξελθόντος δὲ τοῦ μακαρίου καὶ θεασαμένου τὴν ἀπαστρά πτουσαν θέαν τῆς δόξης αὐτοῦ ἔπεσεν εἰς τὸ ἔδαφος ὡσεὶ νεκρὸς, καὶ πάλιν ἐφώνησεν αὐτὸν ἐκ δευτέρου ὁ ἅγιος Μιχαὴλ ὁ ἀρχιστράτηγος λέγων· ̓Ανάστα, δικαία ψυχὴ, καὶ ο ἔρχου πρός με. ̓Αποκριθεὶς ὁ ἅγιος Ἄρχιππος εἶπεν· Κύρι)ε οὐκ εἰμὶ ἄξιος τοῦ ἐλθεῖν πρός σε, φρίττω γάρ σου τὴν θέαν. Καὶ ὁ μέγας Μιχαὴλ ὁ ταξιάρχης Κυρίου λέγει· Μὴ ταραχθῆς 5 μηδὲ δειλιάσης, ἀλλὰ [ἀνάστηθι] καὶ ἐλθὲ πρός με.

ό

7

ó

8

Ἐγερθεὶς δὲ ὁ μακάριος προσέφυγεν πάλιν εἰς τὸ εὐκτήριον καὶ εἰσῆλθεν ὑποκάτω τῆς ἁγίας τραπέζης φρίττων καὶ ἀπολεγόμενος τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. Ὁ δὲ ἅγιος Μιχαὴλ ὁ * Ρ fol.4 ν. ἀρχιστράτηγος λέγει πρὸς αὐτόν· Λαβὲ παρρησίαν τοῦ] * ἐλθεῖν πρός με, ὅτι οἱ ποταμοὶ ἔρχονται βρυχώμενοι 10 κατὰ σοῦ. Ὁ δὲ δοῦλος τοῦ Θεοῦ ̓Αρχιππος λέγει πρὸς αὐτόν· Ἐγώ 10 πιστεύω, κ(ύρι)έ μου, ὅτι μεγάλη ἐστὶν ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ Μιχαὴλ τοῦ ἀρχι στρατήγου, οἵτινες οὐ μὴ ποιήσωσιν " διαφθαρῆναι τὸν ἅγιον τόπον τοῦτον ἕως τῆς συντελείας. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐξῆλθεν 13 ἀπὸ τοῦ εὐκτηρίου. Καὶ λέγει αὐτῷ ὁ ἀρχιστράτηγος· Ἐὰν πιστεύεις 15, ὅσιε, ὅτι δύναται διαφυλάξαι τὴν γῆν ταύτην ὁ Κύριος ' ἀπὸ τοῦ ὕδατος,

3

12

11

14

* Β p. 304. δεῦρο 17 λοιπὸν ̓ ἵνα θεάσῃ * τὴν δύναμιν αὐτοῦ. Τότε ἐξῆλθεν ὁ δοῦλος τοῦ θεοῦ 18 καὶ ἔστη 15 ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ, καὶ τὴν μὲν φωνὴν ἐξ αὐτοῦ ἤκουεν, τὸ δὲ μέγεθος τῆς δόξης

* Pfol.5 v. αὐτοῦ ἔβλεπεν· στύλον πυρὸς * ἑστῶτα 10 ἀπὸ τῆς γῆς ἕως τοῦ οὐρανοῦ. Τότε 20 λέγει πρὸς

5. Β om. Μιχ. ὁ. 10. βρυχόμενοι Ρ.

· 7. φρίττον Ρ. · 8. ἀπελέγετο Β.
12. Β om. Καὶ τ. εἰ.
17. δευρω Ρ.

1. —τήσει Ρ. 2. ἐκ δευτ. αὐτὸν ὁ ἀρχ. Μιχ. Β. 3. om. Β. 4. Αποκρ. δὲ ὁ δοῦλος τοῦ θεοῦ Αρχ. [μετὰ τρόμου] λέγει Β. 6. Β om. καὶ ἐλθὲ πρός με. 9. Sous la reliure. 11. (1. οἵτ. οὐ μὴ π.) καὶ οὐ μὴ ἐάση Β. 13. ἐξελθὼν δὲ Β. 16. B. om. ¿ K. 15. πιστεύσης Β. ἀπὸ τοῦ εὐκτηρίου.

14. B om. Kal.

- 20. Kai B.

18. B add.

20

aquæ. Egressus itaque vir Dei ab oratorio Archippus ut vidit coruscantem vultum archangeli gloriose, corruit super faciem suam in terram quasi mortuus. Vocavit igitur eum secundo beatus archangelus Michael : Exurge, inquit, dilecta Deo anima, et accede ad me. Respondens autem sanctus vir : Domine, ait, non sum dignus propinquare ad te, contremisco enim a gloria majestatis tuae et accedere non praesumo '. Cui magnus Michahel inquit: Noli turbari neque formidaveris, sed surge * super pedes tuos.

At ille surgens festinus oratorium adiit et ibi subter sanctam tremebundus corruit aram et animam suam Deo commendabat attentius. Archangelus autem Domini ait ad eum : Sume fiduciam veniendi ad me, quum ecce flumina frementes veniunt contra te. Et Domini servus : Ego, ait, domine, credo, quia magna est virtus Domini Dei nostri et magnifici taxiarchis Michahelis, qui non permittit ut locus destruatur iste usque in finem mundi. Egrediente viro Dei ab oratorio, dicit ei archangelus : Si ergo credis, famule Dei, quia potens est Deus custodire locum hunc, et ab impetu aquæ innocuum tutumque servare, propera ergo ut contempleris ejus potentiam atque virtutem. * fol. 225 Tunc accessit fidelis Dei famulus Archippus, et stetit juxta eum a sinistro latere, vocem quidem ejus audiebat, magnitudinem vero gloriæ ejus videbat

γ' b.

*

4

2

αὐτὸν Μιχαὴλ ὁ ἀρχιστράτηγος· Οἶδας, ὅσιε', τίς εἰμι ἐγώ, ὅτι φρίττεις μου τὴν θέαν; Ὁ δὲ λέγει πρὸς αὐτόν· Οὐχὶ, κύρι)έ μου, οὐ γινώσκω. Λέγει οὖν αὐτῷ ὁ μέγας ταξιάρ χης. Εγώ είμι Μιχαὴλ ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς δυνάμεως Κυρίου, ἐγώ εἰμι ὁ παρεστηκώς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ, καὶ τὴν φοβερὰν καὶ ἀνεξιχνίαστον δόξαν τῆς θεότητος αὐτοῦ καὶ τὴν 5 ἀβάστακτον φλόγα τῆς ἀμετρήτου δυνάμεως τὴν ἐξερχομένην ἐκ τῆς θέας αὐτοῦ οὐκ ἰσχύω θεάσασθαι, σὺ δὲ τὴν ἐμὴν θέαν οὐχ ὑποστέγεις, ἀλλὰ φρίττεις τὴν τοῦ δούλου μορφὴν καὶ τὴν δύναμιν. Πῶς οὖν μέλλετε 8 θ(εὸν ὄψεσθαι ὃν ἐγώ μετὰ τρόμου παρίσταμαι;

6

Καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν πάλιν ὁ ἀρχιστράτηγος· * Βλέπεις, ὅσιε, τὸ ὕδωρ κατερχόμενον * Pfol.4 r. [ἀπὸ] τὰ ὕψη τῶν ὀρέων; Ὁ δὲ λέγει· Οὐχι, κύριέ μου, ἀλλὰ τοῖς ὠσίν 10 μου * ἀκούω τὴν * Β p. 305. 10 ταραχὴν τοῦ ὕδατος πολλήν. Καὶ λέγει αὐτῷ πάλιν ὁ μέγας ταξιάρχης· 12 Μὴ φοβοῦ,

ἀλλὰ [στῆθι]13 ἑδραίως 14.

16

XII. — Καὶ ἔτι αὐτῶν λαλούντων 15 ἰδοὺ τὸ ὕδωρ κατερχόμενον ἀπὸ τὰ ὄψη τῶν ὀρέων ἤγγισεν εἰς πρόσωπον αὐτῶν. Ἐπάρας δὲ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ὁ ἅγιος 10 αρχιστράτηγος λέγει πρὸς τοὺς ποταμούς· Κατὰ τίνος ὑμεῖς ἔρχεσθε ', Κοῦρε καὶ Λυκόκαπρε; τίς ἠπάτησεν 18 15 ὑμᾶς τοῦ καταλιπεῖν τὴν ὁδὸν ὑμῶν καὶ ἐνταῦθα κατελθεῖν '; Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐσφρά

3. Β om. πρὸς αὐτόν.

4. om. Β.

1

19

- 5. -γης Ρ. 6. φρίττης Ρ. 7. om.

11.

om. B.

1. om. B. 2. φρίττης Ρ. Β. 8. μέλλεται Ρ. — 9. πῶς οὖν μέλλουσιν οἱ βροτοὶ θεὸν Β. 10. ὀσίν Ρ. 12. λέγει αὐτῷ ὁ ἀρχιστράτηγος Β. 13. Semble στικε dans P. 14. ἑδρέως Ρ; ἑδραῖος Β. 15. Β om. ἔτι αὐ. λ. 16. om. Β. · 17. ἔρχεσθαι Ρ. - 18. ὑπάτ— Ρ. - 19. ἐλθεῖν Β.

quasi columnam ignis terribilem a terra usque ad cœlum. Dixit archangelus ad eum : Quis ego sum nosti? Et sanctus : Nescio, ait, domine mi, quia undique timore valido concutior. Tunc cœlestium agminum princeps: Ego sum, inquit, Michahel * archangelus. Ego sum qui asto ante conspectum Domini universorum et terribilem investigabilemque gloriam divinitatis et incensibilem lucem majestatis ejus prospicere nequeo, tu autem ad formam servi perterritus splendoremque ejus ferre non sustinens, sed quasi tabefactus emarcuisti. Quomodo ergo majestatem omnipotentis Dei contemplaturi estis, cui ego cum tremore assisto.

Iterum ait ad eum archangelus Domini: Videsne, sancte Dei, aquam ab altitudine montium descendentem? Et ille ait : Non, domine mi, sed auribus meis ingentem audio sonitum, fremitumque aquarum multarum. Noli timere, inquit ad eum archangelus, sed sta imperterritus' nichil hæsitans, et videbis mirabilia Domini Dei nostri '.

XII. Et ecce multitudo aquarum copiosa descendit ab altitudine montium, cum ingenti fremitu sonituque vehementi. At ubi appropinquavit ad eos, elevata voce sua gloriosissimus et magnus Domini princeps Michahel contra eadem flumina : Contra quem festinatis, inquit, Kyse * et Lycocapre? qui vos se- * fol. 226 duxit ut huc proprio relicto alveo veniretis? Hæc cum dixisset signum contra aquæ impetum faciens, imperat deinde potenti virtute verborum. Siste, ait,