Incola ego fum in terra;* non abfcóndas à me mandáta tua. Concupívit ánima mea defideráre juftificatiónes tuas* in omni témpore. Increpáfti fuperbos; * mas ledicti qui declinant à mandá tis tuis. Aufer à me oppróbrium & contémptum ; quia teftimónia tua exquisívi. Etenim fedérunt príncipes, & advérsùm me loquebántur ; * fervus autem tuus exercebátur in juftificatiónibus tuis; Nam & teftimonia tua meditátio mea eft, & consilium meum juftificatiónes tuæ. A Dhæfit pavimento ánima mea, * vivífica me fecúndùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi & exaudifti me; * doce me juftificatiónes tuas. Viam juftificatiónum tuá rum ínftrue me, * & exercébor in mirabílibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio,* confirma me in verbis tuis. Viam iniquitátis ámove à me, * & de lege tua miserére meî. Viam veritátis elégi,* judí cia tua non fum oblitus. Adhæft teftimoniis tuis Dómine; * noli me confúndere. Viani mandatórum tuórum cucurri, * cùm dilatásti cor meum. Glória Patri. Symbolum. Dicitur quando fit Officium de Dominica, & in feftis SS. Trinitatis.Omittitur autem in Dominicis intra octavas quafcun que occurentibus. Uicúnque vult falyus ante ómnia effe, opus eft ut téneat catholicam fidem: Quam nifi quifque íntegram inviolatámque ferváverit, abfque dúbio in ætérnum peribit. * Fides autem cathólica hæc eft, * ut unum Deum in Trinitáte, & Trinitátem in unitáte venerémur. Neque confundéntes perfónas,* neque fubftantiam feparántes : * Alia eft enim perfóna Patris, ália Filii, alia Spiritûs-fancti. Sed Patris, & Filii, & Spíritûs-fancti una eft divínitas,* æquális glória, coætérna majéftas. Qualis Pater, talis Filius,* talis Spíritus-fan&us. Incréatus Pater, increátus Filius, * increátus Spíritusfanctus. omnipotens Fílius, * omnípotens Spíritus-fanctus: Et tamen non tres omnipo téntes,* fed unus omnipotens. Ita Deus Pater, Deus Fí lius,* Deus Spíritus-fan&tus. Et tamen non tres Dii;* fed eft Deus. unus Sed necefsárium eft ad ætér- Ad cujus advéntum omnes * nam falutem, ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat. Eft ergo fides recta, ut credámus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus. Chriftus Dei filius, Deus & homo eft. Deus eft ex fubftántia Patris ante fécula génitus; & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus. Perféctus Deus, perféctus homo;* ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens. Equális Patri fecúndùm divinitátem; minor Patre fecúndùm humanitátem. Quilicèt Deus fit & homo;* non duo tamen, Chriftus. fed unus eft hómines refurgere habent cum corpóribus fuis, * & reddituri funt de factis própriis ratiónem; Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam; * qui verò mala, in ignem ætérnum. Hæc eft fides cathólica,* quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit falvus effe non póterit. Glória Patri. Capitulum. 1.Tim.1.17. Regi feculórum,&c. Ut infrà poft Vefperas Sabbati. AD TERTIA M. Ex Pfalmo 118. Unus autem non converfióne divinitátis in carnem ; *quíram eam femper. fed affumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno non confufióne fubftántiæ,* fed unitáte perfóna. Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo, * ita Deus & homo unus eft Chriftus: Qui paffus eft pro falúte noftra, defcendit ad ínferos,* tértiâ die refurréxit à mórtuis; Afcéndit ad cælos, fedet ad dexteram Dei Patris om * Da mihi intellectum & fcrutábor legem tuam,* & cuftódiam illam in toto corde meo. Deduc me in femitam man→ datórum tuórum, * quia ipfam vólui. * Inclina cor meum in teftimónia tua, & non in avaritiani. Avérte óculos meos ne ví→ deant vanitátem ;* in via tua vivífica me. Státue fervo tuo eloquium tuum * in timóre tuo. Amputa opprobrium meum quod fufpicátus fum; * quia nipoténtis, inde ventúrus Ecce concupivi mandáta tua; tua;* in æquitáte tua vivífica me. ET véniat fuper me miferi'córdia tua Dómine,* falutáre tuum fecúndùm elóquium tuum. Et refponděbo exprobrántibus mihi verbum;* quia fperávi in fermónibus tuis. Et ne aúferas de ore meo verbum veritátis ufquequáque; quia in judiciis tuis fuperfperávi. Et cuftodiam legem tuam femper, in féculum & in féculum feculi. Et ambulábam in latitúdine; quia mandáta tua exquisívi. Et loquébar de teftimoniis tuis in confpéctu regum, & non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis * diléxi. quæ Parátus fum, & non fum turbátus; * ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi funt me; * & legem tuam non fum oblitus. Média nocte furgébam ad confitendum tibi* fuper judícia juftificatiónis tuæ. Párticeps ego fum ómnium timéntium te, & cuftodiéntium mandáta tua. Sed necefsárium eft ad ætér- Ad cujus advéntum omnes nam falútem,* ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat. Eft ergo fides recta, ut credámus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus. Chriftus Dei filius, Deus & homo est. Deus eft ex fubftántia Patris ante fécula génitus;* & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus. Perféctus Deus, perféctus homo;* ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens. Equális Patri fecúndùm divinitátem ;* minor Patre fecúndùm humanitátem. Quilicèt Deus fit & homo;* non duo tamen, fed unus eft Chriftus. hómines refurgere habent cum corpóribus fuis, * & reddituri funt de factis própriis ratiónem; Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam; * qui verò mala, in ignem ætérnum. Hæc eft fides cathólica,* quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit falvus effe non póterit. Glória Patri. Capitulum. 1.Tim. 1.17. Regi feculórum,&c. Ut infrà poft Vefperas Sabbati. AD TERTIA M. Hymnus. Nunc fan&te, &c. Ut infrà poft Vefperas Sabbati, &fic aliis diebus. L Ex Pfalmo 118. Egem pone mihi Dómine viam juftificatiónum tuárum, * & ex Unus autem non converfióne divinitátis in carnem ; * quíram eam femper. fed affumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno non confufióne fubftántiæ,* fed unitáte perfóna. Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo, * ita Deus & homo unus eft Chriftus : Qui paffus eft pro falúte noftra, defcéndit ad ínferos,* tértiâ die refurréxit à mórtuis; , & Da mihi intelle&tum fcrutábor legem tuam,* & cuftódiam illam in toto corde meo. Deduc me in femitam mandatórum tuórum, * quia ipfam vólui. Inclina cor meum in teftimónia tua, & non in avaritiani. Avèrte óculos meos ne vídeant vanitátem ;* in via tua vivífica me. Státue fervo tuo eloquium tuum* in timore tuo. Amputa oppróbrium meum Afcéndit ad cælos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis, inde ventúrus quod fufpicátus fum; * quia eft judicáre vivos & mór- judícia tua jucúnda. tuos: * Ecce concupivi mandáta tua; |