ftris, & de manu ómnium qui oderunt nos; Ad faciéndam mifericórdiam cum pátribus noftris,* & memorári teftaménti fui fandi: Jusjurándum quod jurávit adAbraham patrem noftrum,* datúrum fe nobis ; Ut fine timóre de manu inimicórum noftrórum liberáti, * serviámus illi, In fanctitáte & juftitia coram ipfo, * omnibus diébus noftris. Et tu puer, Prophéta Altiffimi vocáberis ;* præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus; Ad dandam fciéntiam falútis plebi ejus,* in remiffiónem peccatórum eórum. Per vifcera mifericordiæ Dei noftri,* in quibus vifitávit nos óriens ex alto, * Illumináre his qui in ténebris & in umbra mortis fedent, ad dirigéndos pedes noftros in viam pacis. Glória Patri. Poft Canticum dicitur Antiphona. Deinde, Dóminus vobifcum; . Et cum fpíritu tuo. Orémus. Tum Oratio propria cum integra conclufione; & poft Orationem, Dóminus vobífcum; R, Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómino. B. Deo grátias. Si qua occurrat commemoratio,hoc loco fit per Antiphonam, Verficulum, & Oratio nem; qua fumuntur vel ex Proprio vel ex Communi, ut fuis locis notatur. Poft ultimam commemorationem repetitur, Dóminus vobifcum; . Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Poft quamlibet Horam, fi aliud Officium non fequatur, dicitur fecretò, Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéfcant in pace. . Amen. Deinde, Pater nofter, fecretò. AD PRIMA M. Hymnus. Jam lucis, &c. Infrà poft Vefperas Sabbati, & fic aliis diebus. In Quadragefima, Tempore Faffionis, Tempore Pafchali, Antiphona habetur in Proprio. C Pfalmus. 117. Onfitemini Dómino quóniam bonus,*quóniam in féculum mife ricórdia ejus. Dicat nunc Ifraël quóniam bonus, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Dicat nunc domus Aáron,* quóniam in feculum mifericórdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in feculum mifericórdia ejus. De tribulatióne invocávi Dóminum, * & exaudívit me in latitúdine Dóminus. Dóminus mihi adjútor; non timébo quid fáciat mihi homo. * Dóminus mihi adjútor; * & ego defpiciam inimícos meos. Bonum eft confidere in Dómino, quàm confidere in hómine. * Confitebor tibi quóniam & factus es me, * exaudísti mihi in falútem. Lápidem quem reprobavérunt ædificántes,*hic factus eft in caput ánguli. A Dómino factum eft iftud, * & eft mirábile in óculis noftris. Hæc eft dies quam fecit Dóminus; * exultémus & lætémur in ea. O Dómine falvum me fac, ô Dómine bene profperáre :* benedictus qui venit in nómine Dómini. nug, Benedíximus vobis de domo Dómini: * Deus Dómi& illúxit nobis. Conftitúite diem folémnem in condénfis,* ufque ad cornu altáris. Deus meus es tu, & confitébor tibi; * Deus meus es tu, & exaltábo te. Confitebor tibi quóniam exaudífti me, * & factus es mihi in falútem. Confitémini Dómino quóniam bonus,* quóniam in séculum mifericórdia ejus. Glória Patri. Pfalmus 118. Caftigans caftigávit me Do- BEáti immaculáti in via, * minus, & morti non trádidit me. Aperíte mihi portas juftítix, ingreffus in eas confitebor Dómino: * hæc porta Dómini, justi intrábunt in eam. mini. qui ámbulant in lege Dó Beáti qui fcrutántur testimónia ejus, * in toto corde exquirunt eum ; Non enim qui operántur iniquitátem * in viis ejus ambulavérunt. Symbolum. Dicitur quando fit Officium de Dominica, in feftis SS. Trinitatis.Omittitur autem in Dominicis intra octavas quafcun que occurentibus. Quicunque vult falvus effe, ante ómnia opus eft utténeat catholicam fidem: Quam nifi quifque íntegram inviolatámque ferváverit, abfque dubio in ætérnum peribit. * * Fides autem cathólica hæc eft, ut unum Deum in Trinitáte, & Trinitátem in unitáte venerémur. Neque confundéntes perfónas,* neque substantiam fepa rántes : omnipotens Fílius, * omní potens Spíritus-fanctus: Et tamen non tres omnipo téntes, fed unus omnipotens. Ita Deus Pater, Deus Fí lius,* Deus Spíritus-fanctus. Et tamen non tres Dii;* fed unus eft Deus. Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, Dóminus Spíri tus-fan&tus : Sed necefsárium eft ad ætér- Ad cujus advéntum omnes nam falútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat. Eft ergo fides recta, ut credámus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo eft. * Deus eft ex fubftántia Patris ante fécula génitus; & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus. Perféctus Deus, perféctus homo;* ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens. Equális Patri fecúndùm divinitátem ;* minor Patre fecúndùm humanitátem. Qui licèt Deus fit & homo;* non duo tamen, fed unus eft Chriftus. Unus autem non converfióne divinitátis in carnem ; * fed affumptióne humanitátis in Deum. Unus omníno non confufióne fubftantiæ,* fed unitáte perfóna. Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo, * ita Deus & homo unus eft Chriftus : Qui paffus eft pro falúte noftra, defcéndit ad inferos,* tértiâ die refurréxit à mórtuis; * hómines refurgere habent cum corpóribus fuis, & reddituri funt de factis própriis ratiónem; Et qui bona egérunt, ibunt in vitam ætérnam; * qui verò mala, in ignem ætérnum. Hæc eft fides cathólica,* quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit, falvus effe non póterit. Glória Patri. Capitulum. 1.Tim.1.17. Regi feculórum,&c. Ut infrà poft Vefperas Sabbati. AD TERTIA M. Ex Pfalmo 118. quíram eam femper. Da mihi intelle&um, & fcrutábor legem tuam,* & cuftódiam illam in toto corde meo. Deduc me in femitam mandatórum tuórum,* quia ipfam vólui. Inclina cor meum in teftimónia tua, & non in avaritiam. Avérte óculos meos ne vídeant vanitátem ;* in via tua vivífica me. Státue fervo tuo eloquium tuum* in timore tuo. Afcendit ad cælos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis, inde ventúrus eft judicáre vivos & mór- judícia tua jucúnda. Amputa opprobrium meum quod fufpicátus fum; * quia tuosi Ecce concupivi mandáta tua; |