Lætábitur juftus cùm víderit vindictam; * manus fuas lavábit in fanguine pecca tóris, Et dicet homo, fi útique eft fructus jufto, * útique eft Deus júdicans eos in terra. AD TERTIAM. Ripe me de inimícis 6 * Inténde ad vifitándas omnes gentes; non mifereáris ómnibus qui operántur iniquitátem. * Converténtur ad vésperam, & famem patiéntur ut canes, & circuíbunt civitátem. Ecce loquéntur in ore fuo & gládius in lábiis eórum; quoniam quis audívit? Et tu Dómine deridébis eos: * ad nihilum dedúces omnes gentes. Divifio Pfalmi 58. FOrtitúdinem meam ad te cuftodiam, quia Deus fufcéptor meus es :* Deus meus, mifericórdia ejus prævénier me. Deus ofténdet mihi fuper inimícos meos, ne occídas eos:* nequándo oblivifcántur pópuli mei. * Difpérge illos in virtúte tua, & depóne eos protéctor meus Dómine. Emeis Deus meus, * & Deliétum oris eorum, fer ab infurgéntibus in me mónem labiórum ipfórum;* & comprehendántur in supérbia fua: Et de execratióne & mendácio annuntiabúntur in confummatióne, * in ira confummatiónis, & non erunt. * Et fcient, quia Deus dominábitur Jacob & finium terræ. Converténtur ad vélperam, & famem patiéntur ut canes, * & circuíbunt civitá tem. Ipfi difpergéntur ad mandu tándum ; * fi verò non fuerint faturáti, & murmurábunt. Ego autem cantábo fortitú& exultábo * dinem tuam manè mifericórdiam tuam; Quia factus es fufceptor meus, & refúgium meum, in die tribulationis meæ. * & mifertus es nobis. Commovísti terram, & conturbáfti eam : * fana contritiónes ejus, quia commóta eft. Oftendifti pópulo tuo dura;* potáfti nos vino compun&tiónis. Dedífti metuéntibus te fignificatiónem; * ut fúgiant à facie arcûs, & Ut liberéntur dilecti tui:* falvum fac dexterâ tuâ, exaúdi me. Deus locútus eft in fancto fuo; * lætábor & partíbor Síchimam, & convállem tabernaculórum metíbor. Meus eft Gálaad, & meus eft Manáffes, * & Ephraïm fortitúdo cápitis mei; Juda rex meus, * Moab olla fpei meæ, In Idumæam exténdam calceaméntum meum; * mihi alienígenæ fubditi funt. Quis dedúcer me in civitá tem munítam ?* quis dedúcer me ufque in Idumæam? Nonne tu Deus qui repulífti nos, * & non egrediéris Deus in virtútibus noftris? Da nobis auxílium de tribulatióne, * quia vana falus hóminis. In Deo faciémus virtútem,* & ipfe ad nihilum dedúcet tribulantes nos. Deduxifti me, quia factus es fpes mea,* turris fortitúdinis à fácie inimíci. Inhabitábo in tabernáculo tuo in fècuia, * prótegar in velamento alárum tuárum. Quóniam tu Deus meus exaudifti oratiónem meam,* dedifti hereditátem timéntibus nomen tuum. Dies fuper dies regis adjí cies, * annos ejus ufque in diem generatiónis & generatiónis. Pérmanet in ætérnum in confpéctu Dei: * mifericórdiam & veritátem ejus quis requiret? * Sic pfalmum dicam nómini tuo in feculum féculi, ut reddam vota mea de die in diem. Pfalmus 61. Onne Deo fubjecta erit ánima mea? ab ipfo enim falutáre meum. Nam & ipfe Deus meus, & falutáris meus, fufceptor meus; non movébor ám pliùs. to, * * Quoúfque irrúitis in hóminem? interficitis univérfi vos, tanquam paríeti incliná& macériæ depúlfæ? Veruntamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in fiti: * ore fuo benedicébant, & corde fuo maledicébant.. Veruntamen Deo fubje&ta efto ánima mea; * quóniam ab ipfo patiéntia mea. Quia ipfe Deus meus, & falvátor meus,* adjútor meus, non emigrábo. * In Deo falutáre meum, & glória mea; Deus auxílii mei, & fpes mea in Deo eft. Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda veftra: Deus adjútor nofter in ætér num. * hæc audívi; quia poteftas Dei eft, & tibi Dómine mifericór dia;* quia tu reddes unicuique juxta ópera fua. Pfalmus 63. E Xaúdi Deus oratiónem meam cùm déprecor: * à timóre inimíci éripe ánimam meam. Protexifti me à convéntu malignántium, * à multitúdine operántium iniquitá AD AD NONA M. T in Jerufalem. Pinguéfcent fpeciofa deférti, & exultatióne colles accingéntur. Indúti funt aríetes óvium, & valles abundábunt fruménto:* clamábunt, étenim hymn Exaúdi oratiónem meam; ; num dicent. ad te omnis caro véniet. Verba iniquórum prævalue runt fuper nos; * & impietátibus noftris tu propitiaberis. Beátus quem elegifti, & affumpsífti; inhabitábit in atriis tuis. Replébimur in bonis domûs tuæ fanétum eft templum tuum, mirábile in æquitáte, Exaúdi nos Deus falutáris nofter, fpes ómnium finium terræ, & in mari longè. Præparans montes in virtúte tua, accinctus potentiâ: * qui contúrbas profúndum maris, fonum fluctuum ejus. Turbabúntur gentes, & timébunt qui hábitant términos à fignis tuis éxitus matutini & véfperè delectabis. : Vifitafti terram, & inebriáfti eam; multiplicáfti locuple * táre eam. * Flumen Dei replétum eft aquis: paráfti cibum illórum, quoniam ita eft præpa rátio ejus. Rivos ejus inébria, multiplica genímina ejus;* in ftillicidiis ejus lætábitur gérmi Pfalmus 65. pfalmum dicite nómini ejus,* date glóriam laudi ejus. Dicite Deo: Quàm terribília funt ópera tua Dómine!* in multitudine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui. Ubiláte Deo omnis terra, Omnis terra adóret te, & pfallat tibi,* pfalmum dicat nómini tuo. Veníte, & vidéte ópera Dei: * terribilis in consiliis fuper filios hóminum. Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipfo. Qui dominátur in virtúte fua in ætérnum; óculi ejus fuper gentes refpiciunt: * qui exáfperant, non exaltèntur in femetipfis. * Benedícite gentes Deum noftrum, & audítam fácite vocem laudis ejus; Qui pófuit ánimam meam ad vitam, * & non dedit in commotiónem pedes meos. Quóniam probásti nos Deus ;*igne nos examinásti, ficut examinátur argéntum. Induxifti nos in láqueum pofuifti tribulatiónes in dorfo noftro,* impofuifti hómines fuper cápita noftra. Transívimus per ignem & aquam, * & eduxifti nos in refrigérium. Introíbo in domum tuam in holocaúftis; * reddam tibi vota mea, quæ diftinxérunt lábia mea: Et locútum eft os meum in tribulatióne mea. * Holocaufta medulláta ófferam tibi cum incénfo arie Confiteántur tibi pópull Deus, confiteántur tibi pópuli omnes:* terra dedit fru&tum fuum. Benedicat nos Deus, Deus nofter, benedícat nos Deus:* & métuant eum omnes fines terræ. |