cum tremóre.

Ant. 8. Dicunt.

PSALMUS 3.

Pia jufti in pœnis querimonia. Omine, quid multiplicáti funt, qui tribulant me?* multi insúrgunt advérsúm me. Multi dicunt ánimæ meæ : * non eft falus ipfi in Deo ejus.

Tu autem Dómine, fufcéptor meus es, *glória mea, & exáltans caput

meum.

Voce meâ ad Dóminum clamávi : * & exaudívit me de monte fancto fuo.

*

Ego dormívi, & foporátus fum; * & exurréxi, quia Dóminus fufcépit me. Non timébo millia pópuli circumdántis me: exúrge, Dómine; falvum me fac, Deus meus. Quóniam tu percufsísti omnes adversántes mihi fine caufa: * dentes peccatórum contrivísti,

Dómini eft falus; * & fuper pópulum tuum benedictio tua.

Ant. Dicunt ánimæ meæ: non eft falus ipfi in Deo ejus; tu autem, Dómine, fufceptor meus es.

bavérunt me.

Dolóres inférni circumdederunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis. In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * & ad Deum meum clamávi. Et exaudivit de templo fancto fuo vocem meam;* & clamor meus in conf

péctu ejus introívit in aures ejus.

Commóta eft & contrémuit terra: * fundaménta móntium conturbáta funt, & commóta funt; quóniam irátus eft eis.

Afcéndit fumus in ira ejus, & ignis à fácie ejus exárfit : * carbónes fuccénfi funt ab eo. Inclinávit cœlos, & defcéndit : * & calígo fub pédibus ejus. Et afcendit fuper Chérubim, & volávit : volávit fuper pennas ventórum.

*

*

Et pófuit ténebras latíbulum fuum; in circuitu ejus tabernáculum ejus; tenebrófa aqua in nubibus áëris.

Præ fulgóre in confpéctu ejus nubes tranfiérunt,* grando, & carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, & Altiffimus dedit

carbónes ignis.

*

Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos: fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos.

*

Et apparuérunt fontes aquárum, & reveláta funt fundaménta orbis terrárum.

Ab increpatióne tua Dómine,* ab inspiratióne fpíritûs iræ tuæ.

Ant. Diligam te, Dómine, fortitúdo mea, firmaméntum meum, & refúgium meum.

Ant. 4. Ero immacu

Et ero immaculátus cum eo,* & obfervábo me ab iniquitáte mea..

Et retribuet mihi Dóminus fecúndùm juftitiam meam, & fecúndùm puritátem mánuum meárum in confpéctu oculórum ejus.

Cum fancto fanctus eris,& cum viro innocénte innocens eris.

Et cum elécto eléctus eris, * & cum pervérso pervertéris. Quóniam tu pópulum húmilem falvum fácies, & óculos fuperbórum humiliábis.

*

Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine:* Deus meus, illúmina ténebras meas.

Quóniam in te erípiar à tentatióne ; * & in Deo meo tranfgrédiar murum. Ant. Ego immaculátus cum Deo meo, &obfer vábo me ab iniquitáte

mea. *

Ant. 7. Déxterá tua. Altera Divifio Pfalmi 17: Eus meus, impollúta

mini igne examináta : * protéctor eft ómnium fperántium in fe.

Quóniam quis Deus præter Dóminum, * aut quis Deus præter Deum noftrum ?

Deus qui præcinxit me virtúte, & pófuit immaculátam viam meam.

Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum,* & fuper excélfa ftátuens me. Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuifti ut arcum æreum bráchia

mea;

*

Et dedifti mihi protectiónem falútis tuæ; & déxtera tua fufcépit me.

Et difciplína tua corréxit me in finem, * & difciplina tua ipfa me docébit.

Dilatafti greffus meos fubtus me, * & non funt infirmáta veftigia mea. Pérfequar inimicos meos, & comprehéndam illos, & non convértar donec deficiant.

Confríngam illos, nec póterunt ftare: * cadent fubtus pedes meos. Et præcinxifti me virtu te ad bellum; * & fup

fubtus me. Et inimícos meos dedifti mihi dorfum, * & odiéntes me difperdidifti. Clamavérunt, nec erat qui falvos fáceret; ad Dóminum, nec exaudívit

eos.

*

Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti: ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli: conftitues me in caput géntium.

Pópulus quem non cognóvi, fervívit mihi in auditu auris obedívit mihi.

Fili aliéni mentíti funt mihi : * filii aliéni inveteráti funt, & claudicavérunt à sémitis fuis.

*

Vivit Dóminus, & benedictus Deus meus ; & exaltétur Deus falútis

dicam.