rum in justítia, * & pópu- ulcifcens in omnes adinventiónes eórum. los in æquitáte. PSALMUS 98. Chrifti poteftas: ejus veftigia adoranda: exempla patrum. Dominus regnávit, irafcántur pópuli; qui fedet fuper Cherubim, moveátur terra. Dóminus in Sion ma Exaltáte Dim Deum noftrum, & adoráte in monte fancto ejus, * quóniam fanctus Dóminus Deus nofter. Ant. Elégit nobis hæreditátem fuam quam diléxit Dóminus. Capitulum. Rom. 8. Piritus teftimóniu red gnus, * & excélfus fuper S dit fpiritui noftro omnes pópulos. * bátur ad eos. Cuftodiébant teftimónia ejus, & præcéptum quod dedit illis. * Dómine Deus nofter, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propitius fuifti eis, & quod fumus filii Dei: si R. breve. Confiteántur Dómino mifericordiæ ejus. Repetit. Confiteántur. y. Et mirabília ejus filiis hóminum. Repetitur. Confiteántur. Glória Patri. Repetit. Confiteántur. Pfal. 106. . Quómodo miferé tur pater filiórum. R. Misértus eft Dóminus timéntibus fe. Pf. 102. Preces, fi dicendæ fint, habentur infrà poft Completorium Sabbati. Oratio conveniens. AD NO NA M. Pater. Ave. Sancti Spíritûs. Deus, in adjutórium meum inténde, &c. Deus de cœlo profpéxit fuper filios hóminum, ut vídeat fi eft intélligens aut requirens Deum. * * Omnes declinavérunt, fimul inútiles facti funt, non eft qui fáciat bonum, non eft ufque ad unum. Nonne fcient omnes qui operántur iniquitátem, qui dévorant plebem meam ut cibum panis? Deum non invocavérunt: illic trepidavérunt tinóre, ubi non erat timor. Quóniam Deus diffipávit offa éorum qui hominibus placent: *confúfi funt, quóniam Deus fprevit eos. * Quis dabit ex Sion falutare Ifraël? * cùm convérterit Deus captivitátem plebis fuæ, exultábit Jacob, & lætábitur Ifraël Mei autem penè motí penè effúsi : * funt pedes, funt greffus mei; Quia zelávi fuper iníquos,* pacem peccatóru · videns; Quia non eft refpéctus morti eórum, * & firmaméntum in plaga eórum ; In labóre hóminum non funt,* & cum hominibus non flagellabúntur. Ideò ténuit eos fapérbia;* óperti funt iniquitáte & impietáte fuâ. * Pródiit quafi ex ádipe iniquitas eórum; tranfiérunt in afféctum cordis. Cogitavérunt & locúti funt nequítiam, * iniquitátem in excélfo locúti funt. abundantes in fæculo, obtinuérunt divítias. Divifio Pfalmi 72. Et dixi: Ergò fine caufa T Enuifti [ Dómine] juftificávi cor meum,*& lavi inter innocéntes ma manum déxteram meam, & in voluntáte tua deduxifti me, * & cum glória fufcepifti me Quid enim mihi eft in cœlo? * & à te quid vólui fuper terram ? Defécit caro mea, & cor meum : * Deus cordis mei, & pars mea, Deus, in ætérnum. Quia ecce qui elóngant se à te, períbunt; * perdidifti omnes qui fornicantur abs te. Mihi autem adhærére Deo bonum eft, * pónere in Dómino Deo fpem meam: * Ut annúntiem omnes prædicatiónes tuas in portis filiæ Sion. Ant. In voluntáte tua deduxifti me, Dómine, & cum glória fufcepifti. Quomodò facti funt in defolatiónem, fubitò defecérunt? * periérunt propter iniquitátem fuam. Velut fómnium furgén- me. tium, Dómine,* in civi- Capitulum. 2. Theff. 1. tite tua imaginem ipfórum tecum. Deus nofter,. Ignétur vos vocatió De & impleat omnem volun- R. Deo grátias. meam : cere voluntátem tuam, mam . Spíritus tuus bonus Preces, fi dicendæ fint, habentur poft Completorium Sabbati. Oratio conveniens. * * mifericórs Dóminus, & juftus, & Deus nofter miserétur. Cuftodiens párvulos Dóminus ; humiliátus fum, & liberávit me. Convertére, ánima mea, in réquiem tuam ; quia Dóminus benefécit tibi; Quia eripuit ánimam meam de morte, * óculos meos à lacrymis, pedes meos à lapfu. * * Flacébo Dómino in regióne vivórum. Ant. Convértere ánima mea, in réquiem tuam quia Dñs benefécit tibi. Ant. 8. Levávi. PSALMUS I 20. Deus Ecclefiæ cuftos. Evávi óculos meos in L * undè vé montes, niet auxílium mihi. Auxílium meum à Dómino, qui fecit cœlum & nus vocem ora- terram. * Non det in commotió-~ nem pedem tuum;* neque dormítet qui cuftodit te. Ecce non dormitábit neque dórmiet, * qui cuftódit Ifraël. Dóminus cuftódit te Dóminus protéctio tua' fuper manum déxteram tuam. Per diem fol non uret te,* O Dómine, libera áni neque luna per noctem. * Dóminus cuftodit te ab omni malo : cuftódiat ánimam tuam Dóminus. Dóminus cuftódiat intróïtum tuum & éxitum tuum, *ex hoc nunc, & usque in sæculum. Ant. Levávi óculos meos in montes, auxílium meum à Dómino. Ant. I. Adjutórium noftrum. PSALMUS. 123. Ecclefiæ, à periculis erepta gratiarum actio. Nfi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Ifraël: * nifi quia Dómimus erat in nobis. Cùm exurgerent hómines in nos,fortè vivos deglutiffent nos; Cùm irafcerétur furor eórum in nos * fórfitan aqua abforbuiffet nos. Torréntem pertransivit ánima noftra, fórfitan pertransíffet ánima nostra aquam intolerábilem. * * Benedictus Dóminus," qui non dedit nos in captiónem déntibus eó * Adjutórium noftrum in nómine Dómini, qui fecit cœlum & terram. Ant. Adjutórium nof trum in nómine Dómini, qui fecit cœlum & terram. Ant. 5. Magnificávit. PSALMUS 125. Apoftolorum Martyrumque labores & patientia. N converténdo Dó Iminus * captivitátem Sion, facti fumus ficut confoláti. Tunc replétum eft gáu dio os noftrum, * & lin gua noftra exultatióne. * Tunc dicent inter gentes : Magnificávit Dó minus fácere cum eis. Magnificávit Dóminus fácere nobifcum : facti fumus lætántes. Convérte, Dómine, captivitátem noftram, ficut torrens in auftro. Qui féminant in lácrymis, *in exultatióne me tent. Eúntes ibant & flebant,* mitténtes fémina fua. |