R. breve. Pofuérunt advérsùm me mala pro bonis. Repet. Pofuérunt. V. . Et ódium pro dilectióne mea, Repet. Pofuérunt. Glória Patri. Repetit. Pofuérunt. Pf. 108. V. Si réddidi retribuéntibus mihi mala, R. Décidam méritò ab inimícis meis inánis. PS. 7 AD VESPERAS. fuit. PSALMUS 119. Chrifli manfuetudo & pa A tientia. D Dóminum, cùm tribulárer clamávi, * & ex audívit me. Dómine, libera ánimam meam à lábiis iniquis, * & à lingua dolófa. * Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi ad linguam dolófam? Sagittæ poténtis acúcum carbónibus de * tæ, folatórüs. Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus eft! habitávi cum habitántibus Cedar; * multùm incola fuit ánima mea. gnábant me gratis. meos. PSALMUS 121 Ecclefia concordia, pietas & juftitia celebrantur. Ldicta une mihi: Etátus fum in his quæ **In domum Dómini íbimus. Stantes erant pedes noftri * in átriis tuis Jerúfalem: * Jerufalem quæ ædificátur ut civitas, cujus participátio ejus in idipfum. Illuc enim afcendérunt tribus, tribus Dómini ; teftimóniuin Ifraël confiténdum nómini Dó mini. * ad Quia illic fedérunt fedes in judício, * fedes fuper domum David. Rogáte quæ ad pacem funt Jerúfalem, * & abundántia diligéntibus te. Fiat pax in virtúte tuâ, & abundantia in túrribus tuis. * Propter fratres meos, & próximos meos, * loquébar pacem de te. Propter domum Dómini Dei noftri, quæsivi bona tibi. Ant. Propter fratres meos, & próximos meos, loquébar pacem de te, Jerúfalem. Ant. 4. Quam bonum. E quam jucundum,*ha- bitáre fratres in unum! Sicut unguéntum in cápite, * quod defcéndit in barbam, barbam Aáron Quod defcéndit in oram veftiménti ejus ; * ficut ros Hermon, qui descéndit in montem Sion. Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem,* & vitam ufque in fæculum. Ant. Quam bonum, & quàm jucúndum, habitáre fratres in unum! Ant. 8. In mifericórdia. PSALMUS 140. Lingua coërcenda: in afflictionibus patientia. Omine, clamávi ad Ꭰ Dte, exaudi me; * in ténde voci meæ, cùm clamávero ad te. Dirigátur orátio mea ficut incénfum in confpéctu tuo: * elevátio mánuum meárum, facrificium vefpertínum. Pone, Dómine, cuftódiamori meo,* & óftium circumftantiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verba malitiæ, * ad excusándas excufatiónes in peccátis. Cum hominibus operántibus iniquitátem ; * & non communicábo cum eléctis eórum. Corripiet me justus in mifericórdia, & increpábit me; * óleum autem peccatóris non impínguet caput meum. Quóniam adhuc & orátio mea in beneplácitis eórum: * absorpti funt juncti petræ júdices eórum. Audient verba mea, quóniam potuérunt; *ficut craffitúdo terræ erúpta est super terram. Diffipata funt offa nof tra fecùs inférnum: * quia ad te, Dómine, Dómine óculi mei; in te fperávi, non auferas ánimam Ant. 6. Me expectant, PSALMUS 141. Humanâ ope deftituta,contrà infectatores auxilium implorat Ecclefia. Oce meâ ad Dóminum clamávi; Voce meâ ad Dóminum deprecátus fum. Effundo in confpéctu ejus oratiónem meam; & tribulatiónem meam ante ipfum pronúntio, In deficiéndo ex me fpiritum meum ; & tu cognovifti sémitas meas. In via hac quâ ambulá* abfcondérunt lá bam, queum mihi. * * Confiderábam ad déxteram, & vidébam, & non erat qui cognófceret me. Périit fuga à me, * & non eft qui requírat ánimam meam. * Clamávi ad te, Dómine. : dixi: Tu es fpes mea, pórtio mea in terra. vivéntium. Inténde ad deprecatiónem meam, * quia humi--' liátus fum nimis. Líbera me à perfequéntibus me, * quia confortá→ ti funt fuper me. Educ de cuftodia ánimam meam, ad confiténdum nómini tuo: me expéctant justi, donec retrábuas mihi. Ant. Me expéctant justi, donec retribuas mihi,Dñe. Capitulum 1. Cor. 12. I quid pátitur unum Cum Spíritu Paráclito, Regnans per omne fæculum. Amen. In Dómino laudá bitur ánima mea: R. Audiant manfuéti, Ad Magnificat Ant. 8. Refpéxit Deus humilitátem ancillæ fuæ, Luc. 1. AD COMPLETOR. Ant. 7. Tu remisísti. PSALMUS 12. Anima fidelis in adverfi tate deprecatio. Squequò, Dómine oblivifcéris me in finem?* úfquequò avértis fáciem U tuam à me? Quándiu ponam consi lia in ánima mea, * dolórem in corde meo per diem?. Ufquequò exaltábitur inimícus meus fuper me?* réfpice & exáudi me Domine Deus meus. Illúmina óculos meos, ne unquain obdórmiam in morte: * nequándo dicat inimícus meus: Præválui advérsùs eum. Qui tribulant me,exultábunt fi motus fúero: * ego autem in mifericórdia tua fperávi. Exultábit cor meum in Salutári tuo: cantábo Dómino qui bona tribuit mihi,& pfallam nómini Dómini altiffimi. deditme: * exultátio mea, PSALMUS 31. * Intellectum tibi dabo, & inftruam te in via hac quâ gradiéris: *firmábo fuper te óculos meos. Nolite fieri ficut equus & mulus, quibus non eft intellectus. * quorum tecta funt peccáta. In camo & fræno maBeátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, nec eft in fpíritu ejus dolus. * * Quóniam tácui, inveteravérunt offa mea, * dum clamárem totâ die.”. Quóniam die ac no&e graváta eft fuper me manus tua: convérfus fum in ærumna mea, dum configitur fpina. Delictum meum cógnitum tibi feci; * & injustitiam meam non abfcóndi. Dixi: Confitebor advěrsùm me injuftitiam meam Dómino: remisíti impietátem peccati mei. * & tu Pro hac orábit ad te omnis fan&tus in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum,* ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúm xillas eórum conftringe,* quinon appróximant ad te. Multa flagélla peccatóris:* fperántem autem in Dómino mifericórdia circúmdabit. * Lætámini in Dómino, & exultáte jufti, & gloriámini omnes recti corde. PSALMUS 78. Urbis vaftitas; pollutio Templi; perfecutiones prædicta. Eus, venérunt gentes in hæreditátem tuam, polluérunt templum fanctum tuum,* pofuérunt Jerúfalem in pomórum custódiam. |