Quóniam tu illúminas lucérnam meam Dómine: Deus meus illúmina ténebras meas. Quóniam in te erípiar à tentatióne : & in Deo meo tranfgrédiar murum. Deus meus impollúta via ejus: elóquia Dómini igne examináta: protéctor eft ómnium fperantium in fe. Quóniam quis Deus præter Dóminum? aut quis Deus præter Deum noftrum ? Deus qui præcinxit me virtúte : & pófuit immaculatam viam meam. Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum: & fuper excélfa ftatuens me. Qui docet manus meas ad prælium:& pofuifti ut arcum æreum brachia mea. Et dedifti mihi protectiónem falútis tuæ: & déxtera tua fufcépit me. Et difciplina tua corréxit me in finem: & difciplína tua ipfa me docébit. Dilatafti greffus meos fubtus me : & non funt infirmáta veftigia mea. Pérfequar inimícos meos, & comprehéndam illos: & non convértar donec deficiant. Confríngam illos nee póterunt ftare : cadent fubtus pedes ineos. Et præcinxifti me virtúte ad bellum: & fupplantafti infurgéntes in me fub tùs me. Et inimícos meos dedifti mihi dorfum: & odiéntes me difperdidifti. Clamavérunt,nec erat qui falvos faceret: ad Dóminum: nec exaudivit eos. Et commínuam eos ut púlverem ante faciem venti: ut lutum plateárum delébo eos. Erípies me de contradictiónibus pópuli: conftitues me in caput géntium. Populus, quem non cognovi, fervívit mihi: in audítu auris obedívit mihi. Fílii aliéni mentíti funt mihi : fílii aliéni inveterati funt: & claudicavérunt à fémitis fuis. Vivit Dóminus, & benedictus Deus meus : & exaltétur Deus falútis meæ. Deus qui das vindictas mihi, & fubdis pópulos fub me liberátor meus de inimicis meis iracúndis. Et ab infurgéntibus in me exaltábis me: à viro iniquo erípics me. Proptérea confitebor tibi in natiónibus Dómine : & nómini tuo pfalmum dicam. Magníficans falútes Regis ejus : & faciens mifericórdiam Chrifto fuo David : & fémini ejus ufque in féculum. Pfalmus 18. C Æli enarrant glóriam Dei: & ópera mánuum ejus annuntiat firmaméntum. Dies diéi erúctat verbum : & nox nocti indicat fciéntiam. Non funt loquélæ, neque fermónes quorum non audiántur voces eórum. In omnem terram exívit fonus eórum: & in fines orbis terræ verba eórum. In fole pófuit tabernáculum fuum : & ipfe tanquam fponfus procédens de thalamo fuo. Exultávit ut gigas ad curréndam viam: à fummo cælo egreffio ejus. Et occurfus ejus ufque ad fummum ejus: nec eft qui fe abfcóndat à calóre ejus. Lex Dómini immaculata convértens ánimas teftimónium Dómini fidéle, fapiéntiam præftans párvulis. Juftitiæ Domini rectæ, lætificántes corda præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos. Timor Dómini fanctus pérmanens in féculum féculi: judícia Dómini vera, juftificata in femetipfa. Defiderabilia fuper aurum & lápidem Sion tucatur te. Memor fit omnis facrificii tui : & holocaúftum tuum pingue fiat. Tribuat tibi fecúndùm cor tuum : & omne consilium tuum confirmet. Lætábimur in falutári tuo : & in nómine Dei noftri magnificabimur. Impleat Dóminus omnes petitiónes tuas: nunc cognóvi quóniam falvum fecit Dóminus Chriftum fuum. Exaúdiet illum de cælo fancto fuo: in potentátibus falus déxteræ ejus. Hi in curribus, & hi in equis: nos autem in nómine Dómini Dei noftri invocábinus. Ipfi oblig'ti funt, & cecidérunt : nos autem furréximus, & erécti fumus. Dómine falvum fac regem: & exaúdi nos in die, qua invocavérimus te. Quicumque vult. pag. 3. Antiph, Vivit Dóminus,& benedíctus Deus falútis meæ. Capitulum, v. Preces &c. pag. 4. Nota quod quotidie ante Matutinas dicimus ter Pater nofter, & Ave Maria, inclinati, vel genibus flexis, pro ratione temporis. DOMINICIS DIEBUS, Ad Matutinas. Eus in adjutórium meum inténde. Dómine ad adjuvanduin me festína. Glória Patri,& Fílio,& Spirítui sancto. Sicut erat in princípio. Allelu-ia, vel Laus tibi Dómine rex ætérnæ gloriæ. y. Dómine labia mea apéries, & os meum annuntiábit laudem tuam. Ter dicitur, & fequitur poftea, Pfalmus 3. Domine, quid multiplicáti funt qui tribulant me multi infurgunt advérsùm me. Multi dicunt animæ meæ : non est salus ipfi in Deo ejus. Tu autem Dómine fufceptor meus es: glória mea,& exáltans caput meum. Voce mea ad Dóminum clamávi : & exaudívit me de monte fando fuo. Ego dormívi, & foporátus fum : & exurréxi, quia Dóminus fufcepit me. Non timebo míllia pópuli circumdántis me exúrge Dómine, falvum me fac Deus meus. Quóniam tu percufsífti omnes adverfantes mihi fine caufa: dentes peccatórum contrivifti. Dómini eft falus : & fuper pópulum tuum benedictio tua. Supradicta eodem ritu quotidie ad Matutinas dicuntur, exceptis tribus diebus ante Pafcha. Singulis annis in prima Dominica. qua poft Octavas Pentecoftes, & Octa Térne rerum cónditor, Nođem diémque qui regis, Et témporum das témpora, Præco dići jam fonat, Hoc excitatus Lúcifer, Hoc nauta víres colligit, Gallo canente fpes redit, Jefu labántes réfpice, Tu autem in fancto hábitas: laus IfraëlIn te fperavérunt patres noftri : fperavérunt, & liberásti cos. Ad te clamavérunt, & falvi facti funt: in te fperavérunt, & non funt confúfi. Ego autem fum vermis,& non homo : bis. Quóniam prævenifti eum in benedictiónibus dulcedinis: pofuifti in cá-oppróbrium hóminum, & abjéctio plepite ejus corónam de lapide pretiófo. Vitam pétiit à te, & tribuífti ei : longitúdinem diérum in féculum, & in féculum féculi. Magna eft glória ejus in falutári tuo: glóriam & magnum decórem impónes fuper cuin. Quóniam dabis eum in benedictiónem in féculum féculi: lætificábis eum in gaúdio cum vultu tuo. Quóniam rex fperat in Dómino : & in mifericórdia Altiffimi non commovébitur. Omnes vidéntes me, deriférunt me : locúti funt lábiis, & movérunt caput. Sperávit in Dómino, erípiat eum : falvum faciat eum, quóniam vult eum. Quóniam tu es, qui extraxifti me de ventre: fpes mea ab ubéribus matris mea: in te projectus fum ex útero. De ventre matris meæ Deus meus es tu: ne difcéfferis à me. Quóniam tribulátio próxima eft: quóniam non eft qui adjuvet. Circumdedérunt me vituli multi: tau Inveniatur manus tua ómnibus inimí-ri pingues obfedérunt me. cis tuis: déxtera tua invéniat omnes qui te odérunt. Pones eos ut clibanum ignis in témpore vultus tui: Dóminus in ira fua conturbábit eos : & devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra perdes : & femen eórum à filiis hóminum. Quóniam declinavérunt in te mala : cogitavérunt consília, quæ non potuérunt ftabilire. Aperuérunt fuper me os fuum: ficut leo rápiens, & rúgiens. Sicut aqua effufus fum : & difpérfa funt ómnia offa mea. Factum eft cor meum tanquam cera liquéfcens : in médio ventris mei. : Aruit tanquam tefta virtus mea:& lingua mea adhæfit faucibus meis ; & in púlverem mortis deduxifti me. Quóniam circumdedérunt me canes Quóniam pones eos dorfum : in relí-multi: concílium malignantium obséquiis tuis præparábis vultum eórum. dit me. C Fodérunt manus meas, & pedes meos : dinumeravérunt ómnia offa mea. Ipfi verò confideravérunt, & infpexérunt me diviférunt fibi veftiménta mea: & fuper veftem meam miférunt fortem. Tu autem Dómine ne elongåveris auxílium tuum à me ad defenfiónem meam cónfpice. Erue à framea Deus ánimam meam : & de manu canis únicam meam. Salva me ex ore leónis : & à cornibus unicórnium humilitatem meam. Narrabo nomen tuum fratribus meis : in médio Eccléfiæ laudábo te. Qui timétis Dóminum laudáte eum : univérfum femen Jacob glorificáte eum. Tímeat eum omne femen Ifraël : quóniam non fprevit, neque defpéxit deprecationem pauperis. Nec avértit faciem fuam à me : & cùm clamárem ad eum exaudivit me. Apud te laus mea in Eccléfia magna: vota mea reddam in confpéctu timén tium eum. Edent paúperes, & faturabúntur: & laudabunt Dóminum qui requirunt eum vivent corda eórum in féculum féculi. Reminifcéntur & converténtur ad Dóminum univérfi fines terræ. Et adorábunt in confpectu ejus: univérfæ familiæ gentium. Quóniam Dómini eft regnum : & ipfe dominabitur géntium. Manducavérunt,& adoravérunt omnes pingues terræ in confpectu ejus cadent omnes qui defcendunt in terram. Et ánima mea illi vivet: & femen meum férviet ipfi. Annuntiábitur Dómino generátio ventúra : & annutiábunt cæli juftitiam ejus Super aquam refectiónis educávit me: animam meam convértit. Deduxit me fuper fémitas juftitiæ: propter nomen fuum. Nam & fi ambulávero in médio umbræ mortis, non timébo mala: quóniam tu mecum es. Virga tua, & baculus tuus: ipfa me confoláta funt. Paráfti in confpectu meo menfam: advérsùs eos, qui tríbulant me. Impinguáfti in óleo caput meum : & calix meus inébrians quàm præclarus eft! Et mifericórdia tua fubfequétur me : ómnibus diébus vitæ meæ. Et ut inhabitem in domo Dómini : in longitúdinem diérum. Pfalmus 23. Omini eft terra, & plenitúdo ejus: orbis terrárum, & univerfi qui hábitant in eo. Quia ipfe fuper mária fundávit eum: & fuper flumina præparávit eum. Quis afcendet in montem Dómini ? aut quis ftabit in loco fancto ejus ? Innocens mánibus, & mundo corde: qui non accépit in vano ánimam suam: nec jurávit in dolo próximo fuo. Hic accipiet benedictiónem à Dómino: & mifericórdiam à Deo falutári fuo. Hæc eft generátio quæréntium eum: quæréntium faciem Dei Jacob. |