Page images
PDF
EPUB
[blocks in formation]

Oratio.

Dómini noftri gloriantur: & advérfa mundi, te gubernánte, non féntiant! & quæ temporaliter celebráre desiderant, fine fine percípiant: Per cúmdem,

PRIMA ET SECUNDA DIE

poft Feftum S. Thoma Martytis, fi altera earum non fit Dominica.

Ad Matutinas.

Invitatorium, Chriftus natus eft nobis.
Venite adorémus. Pfalm. Veníte.
Hymnus. Venit Redémptor.
In primo Nocturno, fola Antiphona.
Parávit * Dóminus brachium fanctum

feriales.

. In fole pófuit tabernáculum fuum, . Et ipfe tanquam fponfus procédens de thalamo fuo.

DEus qui per beáta María Virginis fuum in óculis ómnium géntium. Psalpartum fine humána concupifcén-mi tia procreátum, in Fílii tui membra veniéntes patérnis fecifti præjudiciis non tenéri præfta quæfumus: ut hujus creatúre novitáte suscépta vetuftátis antíquæ contágiis exuámur: Per cúmdem Dóminum.

Secunda die ad Laudes, Oratio.

Con

Cut falutare tuum nova calórum Oncéde nobis omnipotens Deus: luce mirábile, quod ad falutem mundi hodiérna feftivitáte procéffit noftris femper innovándis córdibus oriátur Dóminus nofter Jefus Chriftus Filius tuus: Qui tecum vivit.

Tertia die ad Laudes, Oratio.

Mnipotens fempiterne Deus, qui hunc diem per Incarnatiónem Verbi tui,& partum beáta María Vírginis confecrastida pópulis tuis in hac celebritáte confórtium: ut qui tua grátia funt redémpti tua fint adoptióne fecúri: Per eumdem.

PRIMA DIE POST FESTUM
S. Thoma Martyris.
Lectio prima.
Sermo beáti Augustíni Epífcopi.
Serm. 27. de tempore.

Ejus Dómini, per quem facta funt
Audem Dómini loquetur os meum.'

ómnia: & qui factus eft inter ómnia.
Qui eft Patris revelátor: Matris creátor.
Filius Dei de Patre fine Matre: Fílius
hóminis de Matre fine Patre. Magnus
dies Angelórum : parvus in die homi-
num. Verbum Dei ante ómnia témpo-
ra: Verbum caro opportúno témpore.
Cónditor folis: cónditus fub fole.
. In princípio. pag. 164.

C

Lectio fecunda.

Uncta fécula ordinans de finu PaQuarta die ad Laudes, Oratio. tris : hodiérnum diem cónfecrans Argíre quæfumus Dómine famulis de útero Matris. Ibi manens : hinc protuis, fidei, fpei, & charitatis aug-cédens. Effector cæli & terræ: fub cælo méntum ut qui in Nativitáte Fílii tui exórtus in terra. Ineffabiliter fapiens: fa

piénter

[blocks in formation]

ruit nec attingere à fine ufque ad finem fórtiter : & difpónere ómnia fuáviter déftitit quando infirmitáte carnis indútus: virgináli útero recéptus

[blocks in formation]

Lectio tertia.

eft, non inclufus ut nec Angelis fub-fraude decéptum hominem, divíAm quia diabolus gloriabátur fua traherétur fapiéntiæ cibus : & nos guftarémus quàm fuávis eft Dóminus.

. Verbum caro. pag. 164.

SECUNDA

Lectio prima.

DIE.

Sermo beáti Leónis Papæ.
Serm. 2. in Nativit. Domini.
Xultémus in Dómino( dilectífsumi)

quia illúxit nobis dies redemptiónis nova reparatiónis antíquæ felicitátis atérna. Reparátur enim nobis falútis noftræ annua revolutióne facraméntum, ab initio promiffum in fine rédditum: fine fine manfurum. In quo dignum eft nos eréctis furfum córdibus, divínum adoráre mystérium ut quod magno Dei múnere agitur: magnis Eccléfix gaúdiis celebrétur.

Si hac fecunda dies, feria fecunda eveBerit: dicuntur tria prima refponforia de Nativitate, fin autem, dicitur . Ecce Agnus. pag. 165. cum duobus fequentibus. Lectio fecunda.

DEus enim omnipotens & clemens,

cujus natúra bonitas cujus vo

nis caruiffe munéribus & immortalitátis dote nudátum, duram mortis fubiíffe fententiam feque in malis fuis quoddam de prævaricatóris confórtio inveniffe folátium: Deum quoque juftè, feveritátis exigénte ratióne, erga hóminem, quem in tanto honóre condíderat antiquam mutaffe fententiam: opus fuit (dilectiffimi) fecréti difpenfatione [( consilii ut incommutabilis Deus, cujus volúntas non poteft fua benignitáte privári: primam pietatis fuæ difpofitiónem facraménto occultióre compléret! & homo diabólica iniquitátis verfútia actus in culpam: contra Dei propófitum non períret.

In fecundo Nocturno, fola Antiphona. Beátus venter qui te portávit Chrifte, & úbera quæ fuxifti. Pfalmi feriales. Capitulum. Parvulus natus. pag. 169. *. Notum fecit Dóminus fal. Oratio. Réfpice. pag. 169.

Ad Landes, fola Antiphona. Natus eft vobis. Pfalm. Dóminus re

gnavit, cum cateris.

Capit. Super fólium. pag. 169.

A a

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small]

Ad Nonam.

Antiph. Et venerunt.

Capitulum. Populus qui. pag 163.
Parvum . Verbum caro. ut fupra.
Hymnus. Venit Redémptor. pag. 163.
*. Benedictus qui.

Ad Magnificat.

Antiph. Verbum caro. pag. 183. Capitulum. Hebr. 1. Oratio. Concéde quæfumus. pag. 169. Multifariam multifque modis olim Et fit commemor. primò de S. Thoma. Deus loquens patribus in prophé- deinde de Dominica per Antiph. Erat Jotis noviffimè diébus iftis locútus eft feph & María mater Jefu mirántes funobis in Filio quem conftituit hærédem per his quæ dicebantur de illo. univerforum: per quem fecit & fécula.. Benedictus qui.

Oratio.

Mnipotens fempiterne Deus, dírige actus noftros in beneplácito tuout in nómine dilecti Filii tui mereámur bonis opéribus abundáre : Per cúmdem Dóminum.

Si fecunda die occurrerit.
Antiph. Tecum princípium. pag. 169.
Capit. . Hymn. &. ut fupra.
Ad Magnificat.

cári: femper exuberat rátio differéndi. Non quia liberum fit diverfa fentire : fed quia dignitáti matériæ nulla poteft lingua fufficere.

. In própria. pag. 164.

Lectio tertia.

Mfugem humani generis ante fécula Agnitúdo ígitur facraménti in faætérna difpofiti, in feculorum fine referáti integritati fuæ nec auférri áliAntiph. Ecce jam venit. pag. 183. quid patitur, nec augéri : & ficut próOratio. Concéde quæfumus. pag. 169. pria non amittit, ita aliéna non récipit, Et fit commemoratio primò de Domini-Sed multi opiniónum fuárum fequaces!

ca per Antiph. & Orat. ut fupra, deinde de S. Sylveftro,ut fupra.

Ad Matutinas.

Invitat. Chriftus natus eft nobis.
Hymnus. Venit Redémptor. pag. 163.
In primo Nocturno.

& quod nondum intellexerant paratió-
res docére, quàm difcere: ficut ait
Apóftolus, circa fidem naufragavérunt.
. Verbum caro. pag. 164.
Lectio quarta.

Uorum pravas compugnantéfque

[ocr errors]

mi Dominicales.

*. In fole pófuit tabernáculum fuum. Lectio prima.

Sermo beáti Leónis Papæ.

Serm. 10. de Nativit.

per

ftringam: ut errórum ténebris à veritátis luce difcrétis & religiósè honoréntur beneficia divina : & fciénter caveántur mundána mendácia. Quidam eniin ex documéntis Nativitatis Domini

Epe (ut noftis dilectiffimi ) de ex-Jefu Chrifti, quæ cum verum hóminis celléntia feftivitátis hodiernæ, offi- filium demonftrabant nihil ipfum ámcium vobis fermónis falutáris impéndi-pliùs quàm hóminis filium crediderunt : mus: nec ambigimus ita córdibus ve- non putántes illi afcribendam effe Deiftris Divinæ pietatis refplenduiffe virtú-tátem quem & primórdia infantiæ, & tem ut quod vobis fide eft infitum : id increménta corpórea, & paffiónum uffit étiam intelligéntia comprehenfum. que ad crucem mortémque condítio : . In principio. pag. 164. non difsimilem cæteris mortálibus approbaffent,

Lectio fecunda.

Ed quia Dómini Salvatorífque noftri Nativitas non folùm fecúndùm Deitátem de Patre, fed étiam fecúndùm carnem de Matre, ita facultatem humáni excédit elóquii: ut méritò ad utrúmque referátur, quod dictum eft. Generatiónem ejus quis enarrábit? In non poteft

B. Ecce Agnus Dei. pag. 165.
In fecundo Nocturno.
Sola Antiphone. Beátus venter. p. 165.
Pfalmi Dominicales.

. Notum fecit Dóminus. pag. 165.
Lectio quinta.

Lii verò virtútum admiratióne

[ocr errors]

& novitátem, &

[blocks in formation]

R. Glória in altíffimis. pag. 166.

Lectio

cujus caro de útero Virginis fumpta, nos fumus. Quæ fi de noftra, id eft, verè humána. non effet: Verbum caro factum non habitáffet in nobis. In nobis aut autem habitávit qui natúram noftri córporis fuam fecit: ædificánte fibi fapiéntia domum non de quacumque matéria : fed de fubftantia propriè noftra cujus affumptio eft manifeftáta, cùm dictum eft: Verbum caro factum eft, & habitávit in nobis.

. Parvulus. pag. 166.

In tertio Nocturno. Antiphona Cantica &. ficut in die Nativitatis. pag. 166.

Lectio nona.

Léctio fancti Evangélii: fecúndùm Lucam.

Luc. 2.

N I Ma Ma tempore i Eran illo tempore: Erat Jofeph & María Mater jefu mirántes : fuper his quæ dicebantur de illo. Et réliqua. Homília Lectiónis ejúfdem: beáti Ambrófi Epifcopi.

Lib. 2. Comment. in Luc. cap. 2.
On folùm ab Angelis, & Prophé

HAs ergo (dileétiffimi) aliáque Netis, & à Paftóribus, & parentibus:

impietates diabólica infpiratione concéptas: & in multórum noxam per vafa perditiónis effufas olim cathólica fides, cui Deus & magifter eft, & auxiliátor, obtrívit : exhortante & inftruénte Spíritu fancto,per legis teftificatiónem per vaticínia prophetárum, & per Evangélicam tubam, Apoftolicámque doctrínam: ut conftanter intelligentérque credámus quia ficut ait beatus Joannes,

fed étiam à fenióribus & juftis, generá-
tio Dómini accépit teftimónium. Omnis
ætas, & utérque fexus, eventorúmque
mirácula, fidem áftruunt. Virgo géne-
rat ftérilis parit mutus lóquitur
Elizabet prophétat Magus adorat

útero claufus exúltat vídua confitétur:
juftus expéctat.

. Speciófus. pag. 167.
Lectio decima.

Verbum caro factum eft ; & habitávit ET bene juftus : qui non fuam, fed

in nobis.

[blocks in formation]

pópuli grátiam requirébat cúpiens ipfe corpóreæ vínculis fragilitatis exolvi: fed expectans vidére promiffum. Sciébat enim: quia beáti óculi qui cum vidérent. Nunc (inquit) dimitte

« PreviousContinue »