Attóllite portas príncipes veftras : & elevámini portæ æternáles : & introibit rex glória. Quis eft ifte rex glória? Dóminus fortis & potens : Dóminus potens in prælio. Attóllite portas príncipes veftras : & elevamini portæ æternáles : & introibit rex glória. Quis eft ifte rex glória? Dóminus virtutum ipfe eft rex glória. Antiph. Dóminus regit me, & nihil mihi déerit in loco páfcuæ ibi me collocávit. Antiph. Oculi mei. Pfalmus 24. De te Domine plate confido D te Dómine, levávi ánimam non erubefcam. Neque irrídeant me inimíci mei : étenim univérfi, qui fuftinent te, non confundéntur. Confundantur omnes iníqua agéntes: fupervácuè. Vias tuas Dómine demónftra mihi : & fémitas tuas édoce me. Dirige me in veritáte tua, & doce me: quia tu es Deus falvátor meus: & te fuftinui tota die. Reminifcere miferatiónum tuárum Dómine: & mifericordiárum tuárum, quæ à féculo funt. Delictá juventútis meæ, & ignorántias meas ne memíneris. Secúndùm mifericórdiam tuam meménto mei tu: propter bonitátem tuam Dómine. Dulcis & rectus Dóminus: propter hoc legem dabit delinquéntibus in via. Diriget manfuétos in judício: docébit mites vias fuas. Univérfæ viæ Dómini, mifericórdia & véritas : requiréntibus teftaméntum Circuívi, & immolávi in tabernáculo ejus hóftiam vociferatiónis: cantábo, & pfalmum dicam Dómino. Exaúdi Dómine vocem meam, qua clamávi ad te : miserére mei, & exaudi me. Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea:faciem tuam Dómine requíram. Ne avértas fáciem tuam à me: ne declines in ira à fervo tuo. Adjútor meus efto,ne derelínquas me : neque defpícias me Deus falutáris meus. Quóniam pater meus, & mater mea, dereliquérunt me: Dóminus autem afsúmpfit me. Legem pone mihi Dómine in via tua: & dirige me in fémitam rectam propter inimícos meos. Ne tradideris me in ánimas tribulántium me quóniam infurrexérunt in me teftes iniqui: & mentíta eft iniquitas fibi. Credo vidére bona Dómini : in terra vivéntium. Expécta Dóminum, viriliter age: & confortétur cor tuum, & fuftine Dó minum. Pfalmus 27. D te Dómine clamábo, Deus meus Ane sileas aime:nequando táceas à me: & affumilábor defcendéntibus in Si exurgat advérsùn me prælium : in lacum. hoc ego fperabo. Exaúdi Dómine vocem deprecatiónis Unam pétii à Dómino, hanc requí-meæ dum oro ad te: dum extóllo manus ram ut inhábitem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ. Ut videam voluptatem Dómini: & vifitem templum ejus. Quóniam abfcóndit me in tabernáculo fuo in die malórum: protéxit me in abfcóndito tabernáculi fui. In petra exaltávit me: & nunc exaltávit caput meum fuper inimícos meos. meas ad templum fanctum tuum. Ne fimul trahas me cum peccatóribus : & cum operántibus iniquitátem ne perdas me. Qui loquúntur pacem cum próximo fuo: mala autem in córdibus córum. Da illis fecúndùm ópera eórum : & fecúndùm nequítiam adinventiónum ipfórum. Secúndùm ópera mánuum eórum tríbue illis redde retributiónem eórum ipfis. Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, & in ópera mánuum ejus: déftrues illos, & non ædificábis eos. Benedictus Dóminus: quóniam exaudivit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjutor meus, & protéctor meus: in ipfo fperávit cor meum, & adjútus fum. Et reflóruit caro mea : & ex voluntáte mea confitebor ei. Dóminus fortitúdo plebis fuæ: & protector falvatiónum Chrifti fui eft. Salvum fac pópulum tuum Dómine, & bénedic hæreditáti tuæ: & rege eos, & extólle illos ufque in ætérnum. Antiph. Dóminus defénfor vitæ meæ. Antiph. Adoráte Dóminum, Pfalmus 28. AFferte Dómino fílii Dei : afférte Dómino filios aríetum. Afférte Dómino glóriam & honórem: afferte Dómino glóriam nómini ejus : adoráte Dóminum in átrio fancto ejus. Vox Dómini fuper aquas: Deus majeftatis intónuit: Dóminus fuper aquas multas. Vox Dómini in virtúte : vox Dómini in magnificéntia. Vox Dómini confringentis cedros : & confringet Dóminus cedros Líbani. Et commínuet eas tanquam vitulum Líbani: & dilectus quemadmodum fílius unicórnium. Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: vox Dómini concutiéntis defértum : & commovébit Dóminus defértum Cades. Vox Dómini præparántis cervos, & revelábic condénfa: & in templo ejus omnes dicent glóriam. Dóminus diluvium inhabitáre facit : & fedébit Dóminus rex in ætérnum. Dóminus virtútem pópulo fuo dabit: Dóminus benedicet pópulo fuo in Pfalmus 29. pace. Xaltábo te Dómine quóniam fufcepífti me: nec delectafti inimícos meos fuper me. Dómine Deus meus clamávi ad te : & fanáfti me. Dómine eduxifti ab inférno ánimam meam: falváfti me à defcendéntibus in lacum. Pfállite Dómino Sancti ejus : & confitémini memóriæ fanctitátis ejus. Quóniam ira in indignatióne ejus : & vita in voluntáte ejus. Ad véfperum demorábitur fletus : & ad matutinum lætitia. Ego autem dixi in abundantia mea : non movébor in ætérnum. Antiph. In tua juftitia. Pfalmus 30. N te Dómine fperavi, non confúndar in ætérnum: in juftitia tua libera me. Inclína ad me aurem tuam; accélera ut éruas me. Efto mihi in Deum protectórem, & domum refúgii: ut falvum me fácias. Quóniam fortitúdo mea, & refúgium meum es tu : & propter nomen tuum dedúces me, & enútries me. Edúces me de laqueo hoc, quem abf sùm me: accipere ánimam meam confiliati funt. Ego autem in te fperávi Dómine: dixi, Deus meus es tu in mánibus tuis fortes meæ. Eripe me de manu inimicórum meórum & à perfequéntibus me. Illúftra faciem tuam fuper fervum tuum: falvum me fac in mifericórdia tua: Dómine non confúndar, quóniam invocávi te. Erubéscant impii, & deducántur in condérunt mihi: quóniam tu es pro-inférnum: muta fiant lábia dolófa. téctor meus. In manus tuas comméndo fpiritum meum: redemifti me Dómine Deus veritátis. Odísti obfervantes vanitátes: fuperváchè. Ego autem in Dómino fperávi: exultábo, & lætábor in mifericórdia tua. Quóniam refpexifti humilitatem meam: falváfti de neceffitatibus ánimam meam. Nec conclusifti me in manibus inimíci: ftatuifti in loco fpatiófo pedes meos. Miferére mei Dómine, quóniam tríbulor: conturbátus eft in ira óculus meus anima mea & venter meus. Quóniam defécit in dolore vita mea: & anni mei in gemítibus. Infirmáta eft in paupertate virtus mea: & offa mea conturbata funt. Quæ loquúntur advérsùs juftum iniquitátem : in fupérbia & in abufióne. Quàm magna multitúdo dulcédinis tuæ Dómine: quam abfcondifti timéntibus te. Perfecifti eis qui fperant in te in confpectu filiórum hóminum. Abfcóndes eos in abfcóndito faciéi tuæ à conturbatióne hóminum. Próteges eos in tabernáculo tuo : à contradictióne linguárum. Benedictus Dóminus: quóniam mirificávit mifericórdiam fuam mihi in civitáte muníta. Ego autem dixi in excéffu mentis meæ: projectus fum à facie oculórum tuórum. Ideo exaudífti vocem oratiónis meæ: dum clamárem ad te. Diligite Dóminum omnes Sancti ejus: quóniam veritátem requiret Dóminus: fum oppróbrium & vicinis meis valde:& retribuet abundanter faciéntibus fu Super omnes inimícos meos factus & timor notis meis. Qui vidébant me, foras fugérunt à me: oblivióni datus fum, tanquam pérbiam. Viriliter agite, & confortétur cor veftrum: omnes qui fperátis in Dómino. Quóniam tácui, invetesavérunt offa mea: dum clamárem tota die. Quóniam die ac nocte graváta eft fuper me manus tua: convérfus fuin in ærumna mea, dum configitur fpina. Delictum meum cógnitum tibi feci : & injuftitiam meam non abfcóndi, Dixi, Confitébor advérsùm me injuftitiam meam Dómino: & tu remisifti impietatem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis Sanctus : in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum: ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne que circumdedit me: exultátio mea érue me à circumdántibus me. Intellectum tibi dabo, & inftruam te in via hac, qua gradiéris: firmábo super te óculos meos. Nolite fieri ficut equus & mulus : quibus non eft intellectus. In camo & fræno maxillas eórum conftringe : qui non appróximant ad te. Multa flagella peccatóris: fperántem autem in Dómino mifericórdia circúmdabit. Lætamini in Dómino & exultáte jufti: & gloriámini omnes recti corde. Ant. In tua juftitia líbera me Dómine. y. Memor fui nocte nóminis tui Dómine. R. Et cuftodívi legem tuam. IN TERTIO NOCTURNO. Antiph. Alleluia. Canticum. DOmine Ifaia 33. Omine miferére noftri, te enim expectávimus: efto bráchium nof trum in mane: & falus noftra in témpore tribulatiónis. A voce Angeli fugérunt pópuli: & Divítiæ falútis fapiéntia & fciéntia : timor Dómini ipfe eft thefaurus ejus. Ecce vidéntes clamábunt foris: Angeli pacis amárè flebunt. Diffipátæ funt viæ: ceffavit tranfiens per fémitam: irritum, factum eft pa&tum: projécit civitátes, non reputávit hómines.. Luxit, & elánguit terra: confúfus eft Líbanus, & obfórduit. Et factus eft Saron ficut defértum : & concúffa eft Bafan, & Carmélus. Nunc confúrgam, dicit Dóminus: nunc exaltábor, nunc fublevábor. Canticum. Ifaia 33. Udíte qui longè eftis,quæ fécerim, dícit Dominus: & cognófcite vicíni fortitúdinem meam. Contérriti funt in Sion peccatóres : poffédit tremor hypócritas. Quis póterit habitáre de vobis cum igne devorante ? quis habitábit ex vobis cum ardóribus fempitérnis ? Qui ámbulat in juftitiis, & lóquitur veritátem : qui prójicit avaritiam ex calúmnia: & éxcutit manus fuas ab omni múnere. Qui obtúrat aures fuas ne áudiat fanguinem: & claudit óculos fuos ne vídeat malum. Ifte in excélfis habitábit: muniménta faxórum fublimitas ejus : panis ei datus eft: aquæ ejus fidéles funt. Regem in decóre fuo vidébunt óculi |