tuos . Fiat mifericórdia tua Dómine fuper nos. 4. Quemadmodum fperávimus in te. . Dómine falvos fac Reges . Et exaúdi nos in die qua invocavérimus te. . Salvum fac pópulum tuum Dómine, & bénedic hæreditáti tuæ R. Et rege eos, & extólle illos ufque in ætérnum . Fiat pax in virtúte tua 1. Et abundantia in túrribus tuis R. Et ofténde fáciem tuam & falvi érimus v. Dómine exaúdi oratióne:n meam. . Et clamor meus ad te véniat, vel Dóminus vobifcum 4 Orémus Oratio illa qua dicenda contigerit, prout hora cantata poftulaverit. FERIA SECUNDA, ad Matutinas. Invitatorium, Veníte exultémus Dómino. Pfalmus. Jubilémus Deo Supra, pag. 16. ' Nota, quod ab Octava Pentecoft. ufque ad Dominicam proximam Calend. Novemb. diebus ferialibus, in quibus nullum trium vel duodecim Lectionum feftum occurrit, non dicitur Invitatoriura, fed . Réquiem ætérnam dona eis Dó-poft Pfalmum, Dómine quid multiplicáti, mine, & lux perpétua lúceat eis Y y. Animæ famulórum tuórum requiéfcant in pace B. Amen. v. Pro fratribus noftris abféntibus i . Salvos fac fervos tuos Deus meus perantes in te. dicitur fequens Pfalmus 94. Eníte exultemus Domino : jubilémus Deo falutári nostro. Præoccupémus faciem ejus in confeffióne : & in pfalmis jubilénus ci. Quóniam Deus magnus Dóminus : & . Pro ómnibus nobis bona facién-Rex magnus fuper omnes Deos. tibus . Retribúere dignare Dómine ómnibus nobis bona faciéntibus propter nomen fanctum tuum, vitam ætérnam! Quia in manu ejus funt omnes fines terræ: & altitúdines móntium ipsius funt. Quóniam ipsíus eft mare, & ipfe fecit illud: & ficcam manus ejus formavérunt. Veníte adorémus, & procidámus, & plorémus ante Dóminum qui fecit nos: quia ipfe eft Dóminus Deus nofter. Et nos pópulus páscuæ ejus : & oves manus ejus. Hódie fi vocem ejus audiéritis: nolite obduráre corda veftra, 'Sicut in irritatióne : fecúndùm diem tentatiónis in deférto. Ubi tentavérunt me patres veftri : probavérunt me,& vidérunt ópera mea, Quadraginta annis offenfus fui generatióni illi: & dixi, Semper hi errant corde. Et ifti non cognovérunt vias meas : ut jurávi in ira mea, fi introíbunt in réquiem meam. Hymnus. Etérne rerum. pag. 16. IN PRIMO NOCTURNO. Antiph. Rectos decet. Confitemini Dómino in cíthara: in pfaltério decem chord árum pfallite illi. Cantáte ei cánticum novum bene pfallite ei in vociferatióne. Quia rectum eft verbum Dómini : & ómnia ópera ejus in fide. Diligit mifericórdiam & judícium : mifericórdia Dómini plena eft terra. Verbo Dómini cæli firmáti funt : & fpiritu oris ejus omnis virtus eórum. Congregans ficut in utre aquas maris: ponens in thefauris abyffos. Timeat Dóminum omnis terra: ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem. Dóminus diffipat consília géntium: réprobat autem cogitatiónes populórum: & réprobat consilia príncipum. Consilium autem Dómini in ætérnum manet: cogitatiónes cordis ejus in generatióne & generatiónem. Beáta gens cujus eft Dóminus, Deus ejus: pópulus, quem elégit in hæreditátem fibi. De cælo refpéxit Dóminus : vidit omnes filios hóminum, De præparato habitáculo fuo: refpéxit fuper omnes, qui habitant terram. Qui finxit figillatim corda eórum: qui intelligit ómnia ópera eórum. Non falvátur rex per multam virtútem: & gigas non falvábitur in multitúdine virtútis fuæ. Fallax equus ad falútem : in abundantia autem virtútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum : & in eis, qui fperant fuper mifericórdia ejus. Ut éruat à morte ánimas eórum: & alat eos in fame. Anima noftra fuftinet Dóminum: quóniam adjútor & protéctor nofter eft. Quia in eo lætabitur cor noftrum : & in nómine fancto ejus fperávimus. Fiat mifericórdia tua Dómine fuper nos: quemadmodum fperávimus in tc. Pfalmus 33. B Enedícam Dóminum in omni tém pore: femper laus ejus in ore meo. In Dómino laudabitur ánima mea: aúdiant mansuéti, & læténtur. Magnificáte Dóminum mecum : & exaltémus nomen ejus in idipfum. Exquisívi Dóminum, & exaudívit me: & ex ómnibus tribulatiónibus meis eri Quóniam ipfe dixit, & facta funt: ipfe puit me. mandavit, & creáta funt. Accédite ad eum, & illuminámini: & Dívites eguérunt, & efuriérunt : inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono. Veníte filii,audíte me: timórem Dómini docebo vos. Quis eft homo qui vult vitam : díligit dies vidére bonos? Próhibe linguam tuam à malo : & lábia tua ne loquántur dolum. Divérte à malo, & fac bonum: inquire pacem, & perféquere eam. Oculi Dómini fuper juftos : & aures ejus in preces eórum. Vultus autem Dómini fuper faciéntes mala: ut perdat de terra memóriam córum. Clamavérunt jufti, & Dóminus exaudivit eos: & ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos. Juxta eft Dóminus iis, qui tribuláto funt corde: & húmiles fpíritu falvábit. Multæ tribulatiónes justórum : & de ómnibus his liberábit eos Dóminus. Cuftodit Dóminus ómnia offa eórum; unum ex his non conterétur. Mors peccatórum péffima : & qui odérunt juftum delinquent. Rédimet Dóminus ánimas fervórum fuórum : & non delínquent omnes qui fperant in eo. Antiph. Rectos decet collaudatio. Antiph. Expúgna. Pfalmus 34. Udica Dómine nocéntes me : exmee púgna impugnántes me. Apprehénde arma & fcutum : & exúrge in adjutórium mihi. Effúnde frámeam & conclúde advérsùs cos, qui perfequúntur me: dic ánimæ meæ, falus tua ego fum. Confundantur & revereántur : quæréntes ánimam meam. Avertántur retrórfum, & confundántur : cogitántes mihi mala. Fiant tanquam pulvis ante fáciem venti: & Angelus Dómini coarctans cos. Fiat via illorum ténebræ & lúbricum: & Angelus Dómini pérfequens eos. Quóniam gratis abfcondérunt mihi intéritum láquei fui: fupervacuè exprobravérunt ánimam meam. Véniat illi laqueus, quem ignorat: & captio,quam abfcondit, apprehendat cum: & in láqueum cadat in ipfum. Anima autem mea exultábit in Dómino : & delectabitur fuper falutári fuo. Omnia offa mea dicent: Dómine, quis símilis tibi¿? Erípiens ínopem de manu fortiorum ejus : egénum & pauperem à diripiéntibus eum. Surgéntes teftes iníqui: quæ ignorábam, interrogábant me. Retribuébant mihi mala pro bonis : fterilitátem ánimæ meæ. Ego autem, cùm mihi moléfti effent: induébar cilício. Humiliábam in jejunio ánimam meam: & orátio mea in finu meo convertétur. Quafi próximum, & quafi fratrem noftrum, fic complacébam : quasi lugens & contriftátus fic humiliábar. Et advérsùm me lætati funt, & con : venérunt congregáta. funt fuper ine flagélla, & ignorávi. Diffipati funt, nec compuncti : tentavérunt me, fubfannavérunt me fubfannatióne : frenduérunt fuper me déntibus fuis. Dóinine quando refpícies ? reftitue animam meam à malignitáte eórum: à leónibus únicam meam. Confitebor tibi in Eccléfia magna: in pópulo gravi laudabo te. Non fupergaudeant mihi qui adverfantur mihi iniquè : qui odérunt me gratis & ánnuunt óculis. Quóniam mihi quidem pacíficè loquebantur: & in iracundia terræ loquéntes, dolos cogitabant. Et dilatavérunt fuper me os fuum: dixérunt, Euge, euge vidérunt óculi noftri. Vidifti Dómine, ne síleas : Dómine ne difcédas à me. Exurge, & inténde judício meo: Deus meus & Dóminus meus in caufam ineam. Júdica me fecúndùm juftitiam tuam Dómine Deus meus : & non fupergaúdeant mihi. Non dicant in cordibus fuis, Euge, euge ánimæ noftræ : nec dicant devorávimus eum. Erubefcant & revereántur fimul : qui gratulántur malis meis. Induántur confufióne & reverentia : qui magna loquúntur fuper me. Exúltent & læténtur qui volunt juftítiam meam: & dicant femper, magnificétur Dóminus, qui volunt pacem fervi ejus. Et lingua mea meditábitur juftitiam tuam tota die laudem tuam. Antiph. Expúgna impugnantes me. Antiph. Spera in Dómino. Oli æmulári in malignantibus: neque zelaveris faciéntes iniquiQuóniam tanquam fœnum velóciter aréfcent: & quemadmodum ólera herbárum citò décident. Spera in Dómino, & fac bonitátem : & inhabita terram, & pafcéris in divítiis ejus. Delectare in Dómino : & dabit tibi petitiónes cordis tui. Revéla Dómino viam tuam, & fpera in co: & ipfe fáciet. Et edúcet quafi lumen juftitiam tuam: & judícium tuum tanquam meridiem: fúbditus.efto Dómino, & ora eum. Noli æmulári in co, qui profperátur in via fua: in hómine faciénte injuftitias. Défine ab ira, & derelínque furorem; noli æmulari ut malignéris. Quóniam qui malignantur, exterminabúntur : fuftinéntes autem Dóminum ipfi hæreditábunt terram. Et adhuc pusillum, & non erit peccátor: & quæres locum ejus, & non invénies. Manfuéti autem hæreditábunt terram: & delectabúntur in multitúdine pacis. Obfervábit peccátor juftum : & ftridébit fuper eum déntibus fuis. Dóminus autem irridébit eum : quóniam prófpicit quòd véniet dies ejus. Gladium evaginavérunt peccatóres: intendérunt arcum fuum. Ut dejiciant pauperem & inopem ut trucident rectos corde. Gladius eórum intret in corda ipforum: & arcus eórum confringátur. Mélius eft módicum jufto : fuper divítias peccatórum multas. Quóniam bráchia peccatórum conte réntur: réntur : confirmat autem juftos Dómi nus. Novit Dóminus dies immaculatórum: & hæréditas eórum in ætérnum erit. Non confundéntur in témpore malo: & in diébus famis faturabúntur : quia peccatóres peribunt. Inimici verò Dómini, mox ut honorificáti fúerint & exaltáti : deficiéntes quemadmodum fumus deficient. Mutuábitur peccátor, & non folvet: juftus autem miferétur, & tríbuer. Quia benedicéntes ei hæreditábunt terram: maledicéntes autem ei difperibunt. Apud Dóminum greffus hóminis dirigéntur: & viam ejus volet. Cùm ceciderit, non collidétur : quia Dóminus fuppónit manum fuam. Júnior fui, étenim fénui : & non vidi juftum derelictum: nec femen ejus quærens panem. Tota die miferétur & cómmodat : & femen illíus in benedictióne erit. Divifio. in mánibus ejus : nec damnábit eum, cùm judicábitur illi. Expécta Dóminum, & cuftódi viam ejus : & exaltábit te, ut hæreditáte cápias terram: cùm períerint peccatóres, vidébis. Vidi ímpium fuperexaltátum : & elevátum ficut cedros Líbani. Et transivi, & ecce non erat : & quæsívi eum, & non eft invéntus locus ejus. Custódi innocéntiam, & vide æquitátem quóniam funt relíquia hómini pacífico. Injúfti autem difperíbunt fimul : relíquia impiórum interibunt. Salus autem justórum à Dómino: & protéctor córum in témpore tribulatiónis. Et adjuvábit eos Dóminus, & liberábit eos : & éruet eos à peccatóribus: & falvábit eos, quia fperavérunt in eo. Antiph. Spera in Dómino, & fac bonitátem. Antiph. Ne in ira tua. Pfalmus 37. Omine ne in furore tuo arguas DEclina à malo, & fac bonum : & D mes neque in ira tua corripias me in féculum Quia Dóminus amat judícium, & non derelinquet Sanctos fuos: in ætérnum confervabúntur. Injúfti puniéntur:& femen impiórum peribit. Jufti autem hæreditábunt terram : & inhabitábunt in féculum féculi fuper eam. Quóniam fagittæ tuæ infixæ funt mihi : & confirmáfti fuper me manum tuam. Non eft fanitas in carne mea à f' cie iræ tuæ : non eft pax óffibus meis à fácie peccatórum meórum. Quóniam iniquitátes meæ fupergréffæ funt caput meum : & ficut onus grave : &gravátæ funt fuper me. Os jufti meditábitur fapiéntiam : & lingna ejus loquétur judícium. Lex Dei ejus in corde ipsíus : & non fupplantabúntur greffus ejus. Considerat peccátor juftum : & quærit mortificáre eum. Dóminus autem non derelínquet eum Putruérunt & corruptæ funt cicatrices mex: à fcie infipiéntiæ meæ. Mifer factus fum, & curvátus fum ufque in finem: tota die contriftátus ingrediébar. Quóniam lumbi mei impléti funt illu E |