Dixi, Ubinam funt ceffare fáciam ex hominibus memóriam eórum.

Sed propter iram inimicórum díftuli: ne fortè fuperbirent hoftes eórum. . Et dicerent, Manus noftra excélfa: & non Dóminus, fecit hæc ómnia.

Gens abfque consilio eft, & fine prudéntia: útinam faperent, & intellígerent: ac noviffima providérent. Quómodo perfequátur unus mille : & duo fugent decem millia ?

Nonne ideo quia Deus fuus véndidit eos: & Dóminus conclúfit illos?

Non enim eft Deus nofter ut dii eórum: & inimíci noftri funt júdices.

De vínea Sodomórum, vínea eórum: & de fuburbanis Gomórrhæ.

Uva córun uva fellis: & botri amaríffimi.

Fel dracónum vinum eóruin; & venénum áfpidum infanábile.

Nonne hæc cóndita funt apud me : & fignáta in thefauris meis ?

Mea eft ultio, & ego retribuam in témpore: ut labátur pes córum.

Juxta eft dies perditiónis : & adéffe feftinant témpora.

Judicábit Dominus pópulum fuum : & in fervis fuis miferébitur.

Vidébit quòd infirmáta fit manus : & claufi quoque defecérunt : refiduíque confumpti funt.

Et dicet, Ubi funt dii eórum: in quibus habébant fidúciam ?

De quorum victimis comedebant ádipes: & bibébant vinum libáminum. Surgant, & opituléntur vobis : & in neceffitáte vos prótegant. Vidéte quòd ego fim folus : & non fir álius Deus præter me. Ego occidam, & ego vivere faciam : percútiam, & ego fanábo : & non est fanábo : & non eft

qui de manu mea poffit erúere. Levábo ad cælum manum mean : & dicam, Vivo ego in ætérnum.

Si acúero ut fulgur gládium meum: & arripúerit judícium manus mea. Reddam ultiónem hóftibus meis: & his qui odérunt me retribuam.

Inebriabo fagittas meas fanguine : & gladius meus devorabit carnes. De cruóre occifórum : & de captivitáte nudáti inimicórum capitis.

Laudáte gentes pópulum ejus : quia fanguinem fervórum fuórum ulcifcétur. Et vindictam retribuet in hoftes córum : & propitius erit terræ pópuli fui. Antiph. Et in fervis fuis Dóminus miferébitur.

Antiph. In cymbalis benefonántibus laudáte Dóminum.

Pfalmus. Laudáte. pag. 27. Capit. Nox præcellit. pag. 40. R. Audítam fac mihi mane mifericórdiam tuam.

B. Audítam fac mihi mane.

V. Quia in te fperavi Dómine.
R. Audítam fac mihi mane.

. Glória Patri, & Filio. R. Audítam fac mihi mane, Hymnus. Splendor Pat, pag. 28. v. Repléti fumus mane mifericórdia tua.

R. Et exultávimus & delectati fumus.
Ad Benedictus.

Antiph. Dirige Dómine pedes noftros in viam pacis. Oratio Dominicalis.

DOMINICA AD PRIMAM.

Hymnus. Jam lucis. pag. 1.
Antiph. Alleluia.

Pfalmus 118.

Báti immaculati in via: qui ámbụ

lant in lege Dómini.

N quo córrigit adolefcentior viam fuam? in cuftodiéndo fermónes tuos. In toto corde meo exquisívi te : ne repéllas me à mandátis tuis. In corde meo abfcóndi elóquia tua : ut non peccem tibi.

Benedictus es Dómine : doce me juftificatiónes tuas.

In lábiis meis: pronuntiávi ómnia judicia oris tui.

In via teftimoniórum tuárum delectatus fum: ficut in ómnibus divitiis.

In mandátis tuis exercébor: & confiderábo vias tuas.

In juftificatiónibus tuis meditábor : non oblivifcar fermónes tuos. Glória Patri.

R Etribue fervo tuo : vivífica me, & cuftodiam fermones tuos. Revéla óculos meos: & confiderábo mirabilia de lege tua.

Incola ego fum in terra: non abfcóndas à me mandáta tua.

Concupívit ánima mea defiderare juftificatiónes tuas: in omni témpore.

Increpafti fupérbos: maledicti qui declinant à mandátis tuis.

A

Dhæfit pavimento ánima mea : vivífica me fecúndùm verbum tuum, Vias meas enuntiávi & exaudifti me: doce me juftificatiónes tuas.

Viam juftificatiónum tuárum ínftrue me : & exercébor in mirabílibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio : confirma me in verbis tuis.

Viam iniquitátis ámove à me :& de lege tua miferére mei.

Viam veritátis elégi : judícia tua non fum oblitus.

Adhæfi teftimoniis tuis Dómine : noli me confundere.

Viam mandatórum tuórum cucúrri: cùm dilatáfti cor meum. Glória Patri.

Antiph. Allelu-ia, iv.

Capit. Regi, vel Dómine mif. pag. 4. . Exurge Dómine ádjuva nos. R. Et libera nos propter nomen tuum. Preces ibidem annotata ufque ad Dómine exaúdi, inclufive. Poftea fequitur Symbolum. Quicúmque vult. pag. 3.

. Benedicat nos. Oratio. Omnipotens fempitérne. pag. 7.

DOMINICA AD TERTIAM.
Hymnus.
Unc fandte nobis Spiritus,
Nunc Patri cum

Dignare promptus ingeri,
Noftro refúfus péctori.

Os, lingua, mens, fenfus, vigor, Confeffionem pérfonent, Flamméfcat igne cháritas; Accéndat ardor próximos. Præfta Pater piiffime, Patríque compar Unice, Cum Spíritu Paracléto,

Regnans per omne féculum. Amen. Antiph. Alleluia.

Pfalmus.

Egem pone mihi Dómine viam

Et loquébar in teftimoniis tuis in confpectu regum : & non confundébar. Et meditábar in mandátis tuis: quæ diléxi.

Et levávi manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi: & exercébar in juftificatiónibus tuis.

Glória Patri.

M

Emor efto verbi tui fervo tuo : in quo mihi fpem dedísti. Hæc me confoláta eft in humilitáte

ram eam femper.

Da mihi intellectum, & fcrutábor legem tuam : & cuftódiam illam in toto corde meo.

Deduc me in fémitam mandatórum tuórum: quia ipfam vólui.

Inclína cor meum in teftimónia tua : & non in avaritiam.

Avérte óculos meos ne videant vanitátem in via tua vivífica me.

Statue fervo tuo elóquium tuum: in timóre tuo.

Amputa opprobrium meum quod fufpicátus fum: quia judícia tua jucúnda. Ecce concupívi mandáta tua: in

æquitáte tua vivífica me. Glória Patri, & Fílio.

ET véniat fuper me mifericórdia tua

Dómine: falutáre tuum fecúndùm clóquium tuum.

Et refpondébo exprobrantibus mihi verbum quia fperavi in fermónibus

tuis.

Et ne auferas de ore meo verbum veritátis ufquequáque : quia in judíciis tuis fuperfperávi.

Et cuftodiam legem tuam femper :

féculum & in féculum féculi,

Et ambulábam in latitúdine : quia mandáta tua exquisívi.

Supérbi iníquè agébant ufquequáque: à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à féculo Dómine: & confolátus fum. Deféctio ténuit me: pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.

Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui Dómine: & cuftodívi legem tuam.

Hæc facta eft mihi : quia juftificatiónes tuas exquisívi.

Antiph. Allelu-ia, iv.

Capitulum.

1. Joan. 4.

DEus charitas eft : & qui manet in charitate 4 in Deo manet : & Deus

Particeps ego fum ómnium timéntium te: & cuftodiéntium mandáta tua. Mifericórdia tua Dómine plena eft terra: juftificatiónes tuas doce me, Glória Patri.

Onitátem fecifti cum fervo tuo Dómine: fecúndùm verbum tuum.

Véniant mihi miferatiónes tuæ, & vivam quia lex tua meditátio mea est.

Confundantur fupérbi, quia injústè iniquitátem fecérunt in me : ego autem

exercébor in mandátis tuis.

Convertántur mihi timéntes te: & qui novérunt testimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis: ut non confúndar. Antiph, Alleluia. vi.

Capitulum. Galat. 6.

tiam doce me : quia mandátis tuis crédidi.

adimplébitis legem Christi. B. Deo gratias.

v. Dóminus regit me, & nihil mihi

. In loco páfcuæ ibi me collo

cávit.

Preces ut fupra. pag. 29.

Oratio.

meo fcrutabòr mandáta tua. Coagulatum eft ficut lac cor eórum: ego verò legem tuam meditátus fum. Bonum mihi quia humiliafti me: ut difcam juftificationes tuas.

túte destítai, intériùs exteriúfque cuftodi ut & ab ómnibus adverfitátibus muniamur in córpore: & à pravis cogitatiónibus mundémur in mente.

Per Dóminum.

In generatiónem & generatiónem véritas tua: fundáfti terram, & pérmaner.

nes tuas : quia in ipfis vivificásti me. Tuus fum ego, falvum me fac: quóniam juftificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut pér

derent me: teftimónia tua intelléxi Omnis confummatiónis vidi finem: latum mandátum tuum nimis. Glória Patri.

Q

Uómodo diléxi legem tuam Dómine: tota die meditátio mea eft. Super inimicos meos prudéntem me fecifti mandáto tuo: quia in ætérnum mihi eft.

Super omnes docéntes me intelléxi:

quia teftimonia tua meditátio mea eft.

Super fenes intelléxi: quia mandáta tua quæsivi.

Ab omni via mala prohíbui pedes meos: ut cuftodiam verba mea.

A judiciis tuis non declinávi: quia tu legem pofuifti mihi.

Quàm dúlcia faucibus meis elóquia tua: fuper mel ori meo!

A mandátis tuis intelléxi: proptérea odívi omnem viam iniquitátis. Glória Patri. Antiph. Allelu-ia. vii. Capitulum.

1. Cor. 6.

Mpti enim eftis pretio magno: glorificáte & portáte Deum in córpore veftro.

R. Deo gratias.

V. Ab occultis meis munda mè Dómine.

. Et ab aliénis parce fervo tuo. Preces ut fup. pag.. 29. Oratio.

tuæ quæfumus Dómine fup

niam ómnia férviunt tibi.

Nifi quòd lex tua meditátio mea eft : tunc fortè periiffem in humilitáte mea. In ætérnum non oblivifcar juftificatió

ut mandáta tua, te operánte, fectantes: confolationem præféntis vitæ percipiant & futúræ. Per Dóminum.