Quóniam tu, Dómine, suávis et mitis * et multa misericórdiæ ómnibus invocantibus te. Aúribus pércipe, Dómine, oratiónem meam; *et intende voci deprecatiónis meæ. In die tribulatiónis meæ clamávi ad te, * quia exaudísti me. Non est similis tuf in diis, Dómine; ** et non est secundùm ópera tua. Omnes gentes, quascúmque fecisti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine, * et glorificábunt nomen tuum; Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília : es Deus solus. tu Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga potentium quæsiérunt ánimam meam ; * et non proposuérunt te in conspectu suo. Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax. Réspice in me, et miserére meî; * da impérium tuum púero tuo, et salvum fac filium ancillæ tuæ. Fac mecum signum in bo num, ut vídeant qui odérunt me, et confundantur ; quóniam tu, Dómine, adet consolátus es juvísti me, me. Humiliábit eam usquè ad terram: * détrahet eam usquè ad púlverem. Conculcábit eam pes, pedes páuperis, gressus ege nórum. Sémita justi recta est : rectus callis justi ad ambulandum. Et in sémita judiciórum tuórum, Dómine, sustinúimus te : * nomen tuum et memoriále tuum in desidério ánimæ. Anima mea desiderávit te in nocte; * sed et spíritu meo in præcórdiis meis de mane vigilábo ad te. Cùm féceris judícia tua in terra, justítiam discent habitatóres orbis. Misereámur ímpio, et non discet justítiam : * in terra Sanctórum iníqua gessit, et non videbit glóriam Dómini. Dómine, exaltétur manus tua, et non videant; vídeant, et confundantur zelantes pópuli: * et ignis hostes tuos dévoret. Dómine, dabis pacem nobis: * ómnia enim ópera nostra operátus es nobis. Ant. Anima mea deside rávit te in nocte; de mane vigilábo ad te. v. 10. Ant. 8. G. Diligit Dóminus. Psalmus 86. Fundamenta ejus in món tibus sanctis: * diligit Dóminus portas Sion, super ómnia tabernácula Jacob. Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei. * Memor ero Rahab et Babylónis sciéntium me. Eccè alienígenæ, et Tyrus, et pópulus AEthfopum; *hi fuérunt illic. Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea? et ipse fundávit eam Altíssimus. Dóminus narrábitin scriptúris populórum et prínci pum; in ea. es memor ámpliùs ; * et ipsi de manu tua repúlsi sunt. Posuérunt me in lacu inferióri, in tenebrósis, et in umbra mortis. Super me confirmátus est furor tuus, * et omnes fluctus tuos induxisti super me. Longè fecisti notos meos à me: * posuérunt me abominatiónem sibi. et non Tráditus sum egrediébar; * óculi mei languérunt præ inópia. Divisio Psalmi 87.. Lamávi ad te, Dómine, ad te, Phorum qui fuerunt Codie: * expandi að Sicut lætántium* ómnium habitátio est in te. Ant. Diligit Dóminus portas Sion, super ómnia tabernácula Jacob. v. 1. AD PRIMAM. Domine meæ, * in die clamávi et nocte coram te. Intret in conspectu tuo orátio mea: * inclína aurem tuam ad precém meam; Quia repléta est malis ánima mea, et vita mea inferno appropinquávit. * AEstimátus sum cum descendéntibus in lacum ; *factus sum sicut homo sine adjutório, inter mórtuos liber: Sicut vulneráti dormientes in sepulcris, quorum non te manus meas. Numquid mórtuis fácies mirabília,* aut médici suscitábunt, et confitebuntur tibi? Numquid narrábit áliquis in sepulcro misericórdiam tuam, * et veritátem tuam in perditióne? et Numquid cognoscentur in ténebris mirabília tua, * justítia tua in terra obliviónis? Et ego ad te, Dómine, clamávi; * et manè orátio mea prævéniet te. Utquid, Dómine, repellis oratiónem meam ; * avertis fáciem tuam à me? * et terróres tui conturbavérunt me. Circumdedérunt me sicut aqua totâ die, * circumdedérunt me simul. Elongasti à me amícum et próximum, * et notos meos à miséria. Psalmus 91. Et exaltábitur sicut unicornis cornu meum, * et senectus mea in misericórdia úberi. Et despexit óculus meus inimícos meos; * et in insurgéntibus in me malignántibus áudiet auris mea. Justus ut palma florébit Bonum est confiteri Do- *sicut cedrus Libani multi * et psállere nó * et mini tuo, Altíssime ; Ad annuntiandum manè misericórdiam tuam, veritátem tuam per noctem, In decachordo psaltério, cum cántico in cíthara. Quia delectásti me, Dómine, in factúra tua, * et in opéribus mánuum tuárum exultábo. Quàm magnificáta sunt ópera tua, Domine! *nimis profundæ factæ sunt cogitatiónes tuæ. Vir insípiens non cognos* et stultus non intél cet, liget hæc. Cùm exorti fúerint peccatóres sicut foenum, *el apparuerint omnes qui operantur iniquitátem, ut intéreant in séculum séculi. Tu autem Altíssimus * in æternum, Dómine. Quóniam eccè inimíci tui, Dómine, quóniam eccè inimíci tui períbunt, * et dispergentur omnes qui operantur iniquitátem. plicábitur. Plantáti in domo Dómini,* in átriis domus Dei nostri florébunt. Adhuc multiplicabuntur in senecta úberi: * et benè patientes erunt, Ut annuntient quóniam rectus Dóminus Deus noster; et non est iniquitas in eo. * AD TERTIAM. Hymnus, Nune, Sancte. Psalmus 88. Isericórdias Dómini Min eternum cantabo. In generatiónem et generatiónem* annuntiábo veritátem tuam in ore meo; Quóniam dixisti: In æternum misericórdia ædificábitur in cœlis, * præparábitur véritas tua in eis. * Dispósui testamentum electis meis; jurávi David servo meo,usquè in æternum præparábo semen tuum; Et ædificábo in generatiónem et generatiónem * sedem tuam. Confitebuntur cœli mirabília tua, Dómine; *étenim veritátem tuam in ecclésia Sanctórum. Quóniam quis in núbibus æquabitur Dómino, *símilis erit Deo in filiis Dei? Deus, qui glorificátur in concílio Sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu ejus sunt. Dómine Deus virtútum, quis similis tibi? *potens es, Dómine, et véritas tua, in circuitu tuo. Tu domináris potestáti maris, *motum autem flúctuum ejus tu mitigas. Tu humiliasti sicut vulnerátumn superbum: * in bráchio virtútis tuæ dispersisti inimícos tuos. Tui sunt cœli, et tua est terra; orbem terræ, et plenitúdinem ejus tu fundasti: * aquilónem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nómine tuo exultábunt: * tuum bráchium cum potentia. Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua; *justítia et judícium præparatio sedis tuæ. Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam. Divisio Psalmi 88. Eátus pópulus qui scit jubilatiónem : * Dómine, in lúmine vultûs tui ambulábunt, unxi eum. Manus enim mea auxiliábitur ei, * et bráchium meum confortábit eum. Nihil proficiet inimícus in eo, *et filius iniquitátis non appónet nocére ei. Et concídam à fácie ipsíus inimícos ejus, * et odientes eum in fugam convertam. Et véritas mea, et misericórdia mea cum ipso ; * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus. Et ponam in mari manum ejus, * et in fluminibus déxteram ejus. Ipse invocábit me : Pater meus es tu, * Deus meus et susceptor salútis meæ. Et ego primogénitum ponam illum, *excelsum præ régibus terræ. |