me; turbátus. : * et factus sum con- Dixi Confitébor adver- Ad te, Dómine, clamábo; et ad Deum meum deprecábor. Quæ utilitas in sánguine meo * dum descendo in corruptiónem ? Numquid confitébitur tibi pulvis, aut annuntiábit veritátem tuam ? Audívit Dóminus, et misertus est meî: * Dóminus factus est adjútor meus. Convertísti planctum meum in gaudium mihi : * conscidisti saccum meum, et circumdedísti me lætitiâ. Ut cantet tibiglória mea, et non compungar: * Dómine Deus meus in æternum confitebor tibi.. Báti Psalmus 31. Eáti quorum remissæ sunt iniquitátes, * et quorum tecta sunt peccáta. Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, *nec est in spíritu ejus dolus. Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea, * dùm clamárem totâ die. * Verúmtamen in dilúvio Nolite fieri sicut equus et mulus, * quibus non est intellectus. In camo et fræno maxillas eórum constringe, * qui non appróximant ad te. Multa flagella peccatóris;* sperantem autem in Dómino misericórdia circúmdabit. Lætámini in Dómino, et exultáte, justi; * et gloriámini, omnes recti corde. Ant. Audívit Dóminus, Quóniam die ac nocte et misértus est meî. Ps. 29. graváta est super me manus 2. 13. tua : * convérsus sum in ærúmna mea, dum confígitur spina. Delictum meum cógnitum tibi feci, et injustítiam -meam non abscondi. Ant. 1. a*. Benedictus. INte, * num: in justítia tua líbera me. 1 Inclína ad me aurem Infirmáta est in paupertuam : * accélera ut éruas táte virtus mea * et ossa mea conturbáta sunt. Super omnes inimícos meos factus sum opprobrium, et vicínis meis valdè ; * et timor notis meis. Qui vidébant me, * foràs fugerunt à me : * Oblivióni datus sum tanquam mortuus à corde ; factus sum tanquam vas pérditum ; Quóniam audívi vituperatiónem multórum commorántium in circúitu, in eo dum convenírent simul adversùm me; * accípere ánimam meam consiliáti sunt. Ego autem in te sperávi Dómine; * dixi: Deus meus es tu; in mánibus tuis sortes meæ. Eripe me de manu inimicórum meórum et à " persequéntibus me. Illustra fáciem tuam super salvum me servum tuum : fac in misericórdia tua. Dómine, non confundar, quóniam invocávi te : erubescant impii, et deducantur in infernum. * ne, méntibus te! * quàm abscondisti ti Perfecisti eis qui sperant in te, in conspectu filiórum hóminum. Abscondes eos in abscóndito faciéi tuæ, *à conturbatióne hóminum. collaudátio. Confitémini Dómino in cithara: * in psaltério decem chordárum psállite illi. Cantáte ei cánticum novum: * benè psállite ei in Próteges eos in tabernáculo tuo * à contradictióne vociferatióne; linguárum. Benedictus Dóminus; * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitáte muníta. Ego autem dixi in excessu mentis meæ : * Projéctus sum à fácie oculórum tuó Quia rectum est verbun Dómini, * et ómnia ópera ejus in fide. Diligit misericórdiam et judícium : * misericórdia Dómini plena est terra. Verbo Dómini cœli firmáti sunt; * et spíritu oris ejus omnis virtus eórum. Cóngregans sicut in utre aquas maris, ** ponens in thesauris abyssos. Tímeat Dóminum omnis terra: * ab eo autem com→ moveantur omnes inhabi-, tantes orbem; Quóniam ipse dixit, et facta sunt; * ipse mandávit, et creáta sunt. * De præparáto habitáculo suo respexit super omnes qui hábitant terram. Qui finxit singillatim corda eórum; * qui intélligit ómnia ópera eórum. Non salvátur rex per multam virtútem ; * et gigas non salvábitur in multitudine virtútis suæ. Fallax equus ad salutem;* in abundantia autem virtútis suæ non salvábitur. Eccè óculi Dómini super metuentes eum, * et in eis qui sperant super misericórdia ejus ; Uteruat à morte ánimas eórum, et alat eos in fame. * * quat in semetipso: non est timor Dei ante óculos ejus ; Quóniam dolósè egit in conspectu ejus, *ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. Verba oris ejus iniquitas et dolus: * nóluit intellígere, ut benè ágeret. Iniquitátem meditátus est in cubíli suo : ástitit omni. viæ non bonæ ; malítiam autem non odívit. * Domine, in coelo misericórdia tua, * et véritas tua usquè ad nubes. Justitia tua sicut montes Dei : * judicia tua abyssus multa. Hómines et jumenta salvábis, Dómine; * quemádmodùm multiplicasti misericórdiam tuam, Deus. Filii autem hóminum * in tégmine alárum tuárum sperábunt. * Inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ ; et torrente voluptatis tuae potabis eos. Quóniam apud te est fons et in lúmine tuo * vitæ vidébimus lumen. Prætende misericórdiam tuam sciéntibus te justitiam tuam his qui recto sunt corde. Non véniat mihi pes su pérbiæ, * et manus pecca tóris non móveat me. Ibi ceciderunt qui operantur iniquitátem: expulsi sunt, nec potuerunt stare. * * Et immitte timórem tuum super gentes quæ non exquisiérunt te; ut cognoscant quia non est Deus nisi te, et enarrent magnália tua. Alleva manum tuam super gentes aliénas, *ut vídeant potentiam tuam. Sicut enim in conspectu eórum sanctificátus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificáberis in eis; Ut cognoscant te sicut et nos cognovimus, * quóniam non est Deus præter te, Dómine. Miserére plebi tuæ, super quam invocátum est nomen tuum, * et Israël quem coæquasti primogenito tuo. Misérére civitáti sanctificatiónis tuæ Jerúsalem, civitáti requiéi tuze. Reple Sion inenarrabilibus verbis tuis, * et glóriâ tuâ pópulum tuum. Ant. Miserére plebi tuæ, super quam super quam invocátum est nomen tuum. v. 9J. Ant. 6. F. Landáte. Audáte Dóminum in L Sanctis ejus laudáte eum in firmamento virtútis ejus. Laudáte eum in Virtutibus ejus: * laudáte eum secundùm multitúdinem magnitúdinis ejus. Laudáte eum in sono tu-be: * laudáte eum in psaltério et cithara. Laudáte eum in tympano et choro : * laudáte eum in chordis et órgano. Laudáte eum in cymbalis benesonántibus; laudáte eum in cymbalis jubilatiónis : omnis spíritus laudet Dóminum. Ant. Laudáte Dóminum secundùm multitúdinem magnitúdinis ejus. v. 2. AD PRIMAM. |