repósitam sibi justitiæ coró- || namque Deum hi qui nobis

nam migrávit è vita; desi-
gnáto priùs in successórem
Ruelino, cujus memória prí-
die Calendas Mártii recóli-
tur. Corpus beáti Tugdualdi, ||
nono século, Lavállium et
Carnútum translátum est; in-
deque per álias plures Galliá-
rum urbes, ejus venerátio
mirificè propagári cœpit. Ali-
qua pars reliquiárum sancti
Præsulis usque ad præsentem
diem, cùm Trecórii, tum
Lavállii religiósè asservátur.
IN IH NOCTURNO.
LECTIO VII.
Léctio sancti Evangélii secun-
dum Lucam.

commissi sunt; et tacémus. in pravis áctibus jacent; et correptiónis manum non téndimus. Quotidie per multas nequitias pereunt; et eos ad infernum téndere negligenter vidémus. Sed quando nos vitam corrigere valeámus aliénam, qui negligimus nos tram? Curis enim seculáribus intenti, tantò insensibilióres intus efficimur, quantò ad ea quæ foris sunt, studiosióres vidémur.

LECTIO VIII.

IMPLOREMUS Jeremiæ lácry

mas: consideret mortem nostram; et deplórans dicat: Quómodo obscurátum est aurum, mutátus est color ópti

Cap. 10. In it illo témpore; Designávit Dóminus et álios septuagintamus; dispersi sunt lapides

duos, et misit illos binos ante fáciem suam. Et réliqua. Homília sancti Gregórii Papæ.

17 in Ev. n. 14.

Esr, fratres caríssimi, quod me de vita pastórum vehementer affligit: sed ne cui hoc injuriósum videátur fortasse || quod ássero, me quoque páriter accúso, quamvis barbárici témporis necessitáte compulsus, valde in his jáceo invítus. Ad exterióra enim negotia delapsi sumus, et áliud ex honóre suscipimus, atque áliud ex officio actiónis exhibémus. Ministérium prædicatiónis relinquimus, et ad pœnam nostram, ut vídeo, Episcopi vocámur, qui honóris nomen, non virtúlem tenémus. Relinquunt

sanctuárii in cápite ómnium plateárum? Auram quippe obscurátum est; quia Sacerdótum vita, quondam per glóriam virtútum clara, nunc

per actiónes infimas osténditur réproba. Color óptimus est mutátus; quia ille sancti tátis hábitus per terréna et abjecta ópera ad ignominiam despectiónis venit. Dispersi sunt lápides sanctuarii in cápite ómnium plateárum; quia hi qui per vitam et oratió nem, intus semper esse debúcrant, per viam réprobam foris vacant. Ecce jam penè nulla est séculi actio, quam non Sacerdotes administrent. Dum ergo in sancto hábita constitúti, exterióra sunt quæ éxhibent, quasi sanctuarii lápides foris jacent.

LECTIO IX. n. 18.

CONSIDEREMUS sine cessatióne quid sumus, pensémus negótium nostrum, pensémus pondus quod suscépimus. Faciámus quotídie nobiscum ratiónes, quas cum nostro júdice habémus. Et sic debémus ágere curam nostri, ut non negligamus curam próximi: ut quisquis ad nos júngitur, ex linguæ nostræ sale condiátur. Cùm vacantem quémpiam et lúbricum vidémus, admonendus est ut conjúgio frenáre stúdeat iniquitátem suam; quátenus per hoc quod licet, discat superáre quod non li

nuntiábat ut pœnitentiam ágerent, et converterentur ad Deum, digna pœniténtiæ ópera facientes. Act. 26.

Ant. 7. d. Similem illum fecit Dóminus in glória sanctórum, et magnificávit eum in timóre inimicórum, et in verbis suis monstra placávit. Eccli. 45.

Canticum de Communi, xxiij. Ant. 8. G. Quasi luna plena in diébus suis lucet, et quasi sol refulgens, sic ille effulsit in templo Dei. Eccli. 50.

Ant. 3. à. Sedit super sólium Dómini, et páruit illi omnis pópulus, et Dóminus

CAPITULUM. Hebr. 13.

cet. Cùm conjugátum vidé-dedit illi oriam. 1 Par. 29. mus, admonendus est ut sic exérceat curam séculi, ne postpónat amorem Dei: sic pláceat voluntáti cónjugis, ut non displiceat Conditóri, Cùm Cléricum vidémus, ad

monendus est quatenus sic

vivat, ut exemplum vitæ seculáribus præbeat; ne si quid in illo justè reprehénditur, ex ejus vitio ipsa religiónis nostræ æstimátio gravétur. Iste itaque jam sanctus est, admoneátur ut crescat: ille verò adbuc iniquus est, admoneátur ut se córrigat: quátenus quisquis se ad Sacerdótem júnxerit, sale sermónis illius conditus recédat.

AD LAUDES. Psalmi de Dominica. Ant. 1. a. Vir amátor civitátis, et bene audiens, pro affectu Pater appellabátur. 2 Mach. 14.

Ant. 2. D. Géntibus an

OBEDITE præpósitis vestris, et subjacéte eis: ipsi enim pervígilant, quasi ratiónem pro animábus vestris redditúri.

HYMNUS.

Hoc Pastóre, tener grex

ovium, trucis Fraudes aut rabiem nil metuas lupi;

Te circum vigili próvidus éxcubat

Pastor sollicitúdine.

Illi cura subest única, méntibus Infúsâ tenebras luce repél lere ; Et queis ipse flagrat, súbdere lánguidis Vivas pectoribus faces.

ILLI deliciæ cum lacrymis

Somnos per gelidam carpit | iniquè ágere, * Allelúia, allelúia. Dixi. . Et delinquéntibus, *nolíte exaltáre cornu. *Allelúia. Glória. Dixi. Ps. 74.

mini; . Et laudavérunt laudem ejus. Ps. 105.

AD II VESPERAS. Psalmi et Ant. de Communi Pontificum.

CAPITULUM. Apoc. 3. Hæc dicit testis fidélis et verus: Qui vícerit, dabo ei scdére mecum in throno meo. HYMNUS. PORTAS ORTAS Ovanti pándite, cœlites:

Qui vestra certans gáudia fé-
cerat,

Miles triumpho destinátus
Ad solium rapitur Tonantis.
Dum mens adepto perfrui-

tur Deo,
Tellus verendas exuvias ha-
bct:

Non totus abscédis, superstes
Ossibus est cinerique virtus.
TE civis ambit, seu calamo

seges

Arente languet, seu madido gésim fecit coram Sacerdóte.

natat;

Et imbris et solis potentem
Supplicibus venerátur ulnis.
Procul malórum jussa fu-
git cohors,
Utcumque votis te populi co-
lunt,

Arcére morbos efficacem
Atque truci dare jura letho.

et exinde in ópera pietatis omni stúdio incúbuit. Nam éliam cùm artem exercébat. subinde in sacros códices óculos intendébat; ita ut mens Deo vacáret, dum ma nus úsibus serviébant humánis. Quidquid arte suâ com|| parábat, id totum fovendis

LAUS Summa Patri, súm-egénis, et captívis, rerum maque Filio: Tibique compar glória, Spí

ritus,

étiam sibi necessariárum dispéndio, redimendis erogábat. Hinc tantus ad eum pauperum concursus, ut quærenti domum Eligii dicerétur: Ubi páuperum cœtum conspexeris, illic et Eligium repéries. Intra domum autem vacábat oratióni cum familiáribus, qui diu noctuque