Philosophiae consolationis libri quinque accedunt eiusdem atque incertorum Opuscula sacrain aedibus Teubneri, 1871 - 245 pages |
Other editions - View all
Common terms and phrases
aliquid aliud ANICII MANLII SEVERINI Aristoteles Atqui beatitudinem beatos Boetii cons Boetius bona boni bonum caelo Christi conp CONSOLATIONIS corpus cuius cuncta deum deus dicitur diuina effe eius esset facere filius fortunae funt Herc homines hominum homo igitur IIII illa ille illud inpr inquam inquit ipsa ipsum liber libri libro MANLII SEVERINI BOETII Martianum materia minime musica natura necesse neque nihil nunc omne omnibus Orpheus pater paulo Peiper persona Phaed PHILOSOPHIAE Phoebus potest prae prouidentia quamuis quare quicq quis quoniam rerum sine sint spiritus sanctus spondeo substantia tamen tantum tibi trinitas trinitate uelut uera uerba uero uersus uerum uidetur uitae uitam unum utrisque Vallinus Vict
Popular passages
Page 166 - ITEM EIVSDEM AD EVNDEM QVOMODO SVBSTANTIAE IN EO QVOD SINT BONAE SINT CVM NON SINT SVBSTANTIALIA BONA POSTVLAS, ut ex Hebdomadibus nostris eius quaestionis obscuritatem quae continet modum quo substantiae in eo quod sint bonae sint, cum non sint substantialia bona, digeram et paulo euidentius monstrem ; idque Б eo dicis esse faciendum, quod non sit omnibus notum iter huiusmodi scriptionum.
Page 87 - vincimur " arbiter umbrarum miserans ait : ' ' donamus comitem viro emptam carmine coniugem. sed lex dona coerceat, ne, dum Tartara liquerit, fas sit lumina flectere." quis legem dat amantibus ? maior lex amor est sibi. heu noctis prope terminos Orpheus Eurydicen suam vidit perdidit occidit. vos haec fabula respicit quicumque in superum diem mentem ducere quaeritis. nam qui tartareum in specus victus lumina flexerit, quidquid praecipuum trahit perdit, dum videt inferos.
Page 71 - Da, pater, augustam menti conscendere sedem, da fontem lustrare boni, da luce reperta in te conspicuos animi defigere visus. Dissice terrenae nebulas et pondera molis atque tuo splendore mica; tu namque serenum, tu requies tranquilla piis, te cernere finis, principium, vector, dux, semita, terminus idem.
Page 71 - ... tu cuncta superno ducis ab exemplo, pulchrum pulcherrimus ipse mundum mente gerens, similique [in] imagine formans perfectasque iubens perfectum absoluere partes.
Page 9 - Socratis uenenum nee Zenonis tormenta quoniam sunt peregrina nouisti, at Canios, at Senecas, at Soranos quorum nee peruetusta nee incelebris memoria est, scire potuisti. 35 Quos nihil aliud in cladem detraxit nisi quod nostris moribus instituti studiis improborum dissimillimi uidebantur.
Page 110 - Igitur uti est ad intellectum ratiocinatio, ad id quod est id quod gignitur, ad aeternitatem tempus, ad punctum medium circulus, ita est fati series mobilis ad prouidentiae stabilem simplicitatem.
Page 168 - Ea quae sunt bona sunt; tenet enim communis sententia doctorum omne quod est ad bonum tendere, omne autem tendit ad simile. Quae igitur ad bonum tendunt bona ipsa sunt.
Page 50 - cum uerba nostra tacitus attentusque rapiebas, eumque i0 tuae mentis habitum uel exspectaui uel, quod est uerius, ipsa perfeci; talia sunt quippe quae restant ut degustata quidem mordeant, interius autem recepta dulcescant.
Page 97 - Hoc igitur modo quicquid a bono deficit esse desistit. Quo fit ut mali desinant esse quod fuerant. Sed fuisse homines adhuc ipsa humani corporis reliqua species ostentat; quare uersi in malitiam humanam quoque amisere 20 naturam.
Page 139 - Quoniam igitur 60 omne iudicium secundum sui naturam quae sibi subiecta sunt comprehendit, est autem deo semper aeternus ac praesentarius status ; scientia quoque eius omnem temporis supergressa motionem in suae manet simplicitate praesentiae infinitaque praeteriti 65 ac futuri spatia complectens omnia quasi iam gerantur in sua simplici cognitione considerat.