cœli ne darent rorem: et terra prohíbita est ne daret germen suum. B. Dicit Dóminus: Miserebor. 313. H Lectio iij. Cap. 2. Ec dicit Dóminus exercítuum: Adhuc unum módicum est, et ego commovébo cœlum, et terram, et mare, et áridam. Et movéėbo omnes gentes: et véniet Desiderátus cunctis géntibus; et implébo do vos dicit Dóminus exer- R. Contestátus. 314. Dóminus mum istam gloria: dicit Do- Hexercituunt. Si im viis meis ambuláveris, et cus tódiam meam custodieris; tu quoque judicábis domum meam, et custódies átria mea : et dabo tibi am minus exercítuum. Meum est argentum, et meum est aurum dicit Dóminus exercítuum. Magna erit glória domûs istíus novíssimæ plusquàm primæ : dicit Dó-bulantes de his qui nunc minus exercituum; et in loco isto dabo pacem: dicit Dóminus exercítuum. R. Dies multos sedébunt. 314 ad me ait Dóminus exer hic assistunt. Audi, Jesu sacerdos magne, tu et amíci tui qui hábitant coram te: quia viri portendentes sunt. Ecce enim ego addúcam servum meum Orientem. Quia ecce lapis quem dedi coram Jesu; super lápidem unum septem óculi sunt: ecce ego cælábo sculptúejus; ait Dóminus : áuferam iniquitátem terræ illius in die una. In die illa, dicit Dóminus exercituum: vocábit vir amicum suum subter vitem et subter ficum. B. Quid est. 315. Lectio iij. Cap. 9. Xulta satis, fília Sion: júbila, fília Jerúsalem; E cituum; et convertar ad Ecce rex tuus véniet tibi B. Confortentur. 316. FERIA SEXTA. De Zacharía Prophéta. T Uli virgam meam, quæ justus et salvátor: ipse et vinum germinans vir◄ pauper, et ascendens super gines? ásinam et super pullum fílium ásinæ. Et disperdam quadrígam ex Ephraim, et equum de Jerúsalem : et dissipábitur arcus belli; et loquétur pacem géntibus: et potestas ejus à mari usque ad mare, et à flumínibus usque ad fines terræ. Tu quoque in sánguine testamenti tui emisisti vinctos tuos de lacu in quo non est aqua. Convertímini ad munitióném, vincti spei : hódiè quoque annuntians duplicia reddam tibi. Quó niam extendi mihi Judam quasi arcum. implévi Ephraim; et suscitábo fílios tuos, Sion, super filios tuos, Græcia: et ponam te quasi gládium fórtium. Et Dóminus Deus super eos vidébitur; et exíbit ut fulgur jáculum ejus : et Dóminus Deus in tuba canet, et vadet in túrbine Austri. Dóminus exercítuum proteget eos et devorábunt, et subjicient lapidibus fundæ; et bibentes inebriabuntur quasi à vino et replebuntur ut phíalæ et quasi córnua altáris. Et salvábit eos Dóminus Deus eórum in die illa, ut gregem pópuli sui: quia lápides sancti elevabuntur super terram ejus. Quid enim bonum ejus est, et quid pulchrum ejus; nisi frumentum electórum, vocabátur Decus: et abscídi eam, ut írritum fácerem foedus meum quod percussi cum ómnibus pópulis. Et in irritum deductum est in die illa; et cognovérunt sic pauperes gregis, qui custódiunt mihi: quia verbum Dómini est. Et dixi ad eos; Si bonum est in óculis vestris, afferte mercédem meam : et si non, quiéscite. Et appendérunt mercédem meam triginta argenteos. Et dixit Dóminus ad me: Prójice illud ad statuárium decórum prétium, quo appretiátus sum ab eis. Et tuli triginta argenteos: et projéci illos in domum Dómini ad statuárium. Et præcídi virgam meam secundam, quæ appellabátur Funiculus: ut dissolverem germanitátem inter Judam et Israel. Et dixit Dóminus ad me: adhuc sume tibi vasa pastóris stulti; quia ecce ego suscitábo pastórem in terra, qui derelicta non visitábit: dispersum non quæret ; et con trítum non sanábit : et id quod stat non enútriet; et R. Dómui Juda. 313. IN die illa próteget Dó minus habitatóres Jerúsalem, et erit qui offénderit ex eis in die illa, quasi David et domus David, quasi Dei, sicut Angelus Dómini in conspectu eórum. : adolescentia mea. Et dicétur ei; Quid sunt plage istæ in médio mánuum tuarum? Et dicet: His plagátus sum in domo eórum qui diligé◄ bant me. Frámea, suscitáre super pastórem meum, et super virum cohærentem mihi: dicit Dóminus exer cítuum; pércute pastórem, et dispergentur oves et convertam manum meam ad párvulos. R. Dies multos. 314. SABBAT O. Lectio j. Incipit Malachías Prophéta. Cap. 1. Et erit in die illa: quæram Nus verbi Dómini ad contérere omnes gentes quæ véniunt contra Jerúsalem. Et effundam super domum David et super habitatores Jerúsalem spíritum grátiæ et precum: et aspicient ad me quem confixérunt; et plangent eum planctu quasi super unigé nitum : eum dolébunt super eum ut doléri solet in morte primogéniti. ET R. Dicit Dóminus. 313. Lectio iij. Cap. 13. T erit : in die illa confundentur prophétæ, unusquisque ex visióne sua cùm prophetáverit; nec operientur pállio sáccino, ut mentiantur: sed licet. Non sum prophéta; homo agrícola ego sum: quóniam Israel in manu Malachíæ. Dilexi Vos, dicit Dóminus et dixistis; In quo dilexisti nos? Nonne frater erat Esau Jacob dicit Dóminus ? Et dilexi Jacob, Esau autem ódio hábui : et pósui montes ejus in solitúdinem, et hæreditátem ejus in dracónes deserti. Quòd si dixerit Idumæa; Destructi sumus: sed revertentes ædificábimus quæ destructa sunt. Hæc dicit Dóminus exercítuum; Isti ædificábunt, et ego déstruam : et vocabuntur términi impietatis, et pópulus cui irátus est Dóminus usque in æternum. Et óculi vestri vidébunt; et vos dicétis: Ma términum Israel. Fílius honórat Patrem et servus dóminum suum; si ergo Pater ego sum, ubi est honor meus? et si Dóminus ego sum ubi est timor meus; dicit Dóminus exercituum? Ad vos, ô sacerdótes qui despicitis nomen meum, et dixistis; In quo despéximus nomen tuum? Offertis super altáre meum panem pollútum et dícitis; In quo pollúimus te? In eo quod dícitis: Mensa Dómini despecta est. [Si fiat de Sabbato. NR. sumentur è II. Nocturno Dominica XXIII.] Lectio ij. Lectio iij. Cap. 4. Cce dies véniet suc censa quasi camínus; et erunt omnes superbi, et omnes facientes impietátem stípula: et inflammábit eos dies véniens; dicit Dóminus exercítuum : quæ non derelinquet eis radícem et germen. Et oriétur vobis timéntibus nomen meum SI offerátis cæcum ad im- Sol justitiæ ; et sanitas in pennis ejus : et egrediémini, et saliétis sicut vítuli de armento. Et calcábitis impios, cùm fuérint cinis sub planta pedum vestrorum in die quâ ego fácio : dicit Dóminus exercituum. Mementóte legis Móysi servi mei, quam mandavi ei in Horeb ad omnem Israel, præcepta molandum; nonne malum est? et si offerátis claudum et lánguidum ; nonne malum est? Offer illud duci tuo, si placuerit ei: aut si susceperit fáciem tuam; dicit Dóminus exercituum? Et nunc deprecámini vultum Dei, ut misereátur vestrî: (de manu enim vestra factum est hoc;) sit judicia. Ecce ego mittam quomodò suscipiat fácies vobis Elíam prophétam vestras: dicit Dóminus exer- antequàm véniet dies Dócituum. Quis est in vobis mini magnus et horribilis. qui claudat óstia, et in- Et convertet cor patrum ad cendat altáre meum grati- filios; et cor filiórum ad to? Non est mihi voluntas patres eórum: ne fortè vẻin vobis; dicit Dóminus iam, et percútiam terram. exercituum et munus non anathemate. : HEBDOMADE HEBDOMADE POST EPIPHANIAM RESUMENDE, Quandò post Pentecosten plures fuerint Dominica quàm viginti-quatuor. SABBATO Ante Dominic. tertiam quæ superfuit post Epiphan. AD VESPERAS. Ad Magníficat. Ant. 2. D. Scientes quòd non justificátur homo ex operibus legis, nisi per fidem Jesu Christi, et nos in Christo Jesu crédimus. Galat. 2. Oralio, ut infrà ad Laudes. DOMINICA III. Quae superfuit post Epiph. IN I. NOCTURNO. Lectio j. Incipit Epístola beáti Pauli Apóstoli ad Gálatas. Cap. 1. Paulus Apóstolus, non ab hominibus 9 neque per hóminem sed per Jesum Christum, et Deum Patrem qui suscitávit eum à mórtuis; et qui mecum sunt omnes fratres: Ecclésiis Galátiæ. Grátia vobis et pax à Deo Patre, et Dómino nostro Jesu Christo, qui dedit semetipsum pro peccátis nostris; ut eriperet nos de præsenti século nequam: secundùm voluntátem Dei et Patris nostri; cui est glória in sécula seculórum: Amen. R. Apud Dóminum misericórdia, et copiósa apud eum redémptio. * Et ipse rédimet Israel ex ómnibus iniquitátibus ejus. . Salvátor noster Jesus Christus dedit semetipsum pro nobis, ut nos redímeret ab omni iniquitáte. Et ipse. Ps. 129. Tit. 2. M * Lectio ij. Iror quòd sic tam citò transferímini ab eo qui vos vocávit in grátiam Christi, in áliud Evangélium quod non est áliud ; nisi sunt áliquid qui vos conturbant et volunt convértere Evangélium Christi. Sed licèt nos, aut Angelus de cœlo evangelízet vobis præterquam quod evangelizávimus vobis: anathema sit. Sicut prædiximus, et nunc íterùm dico; Si quis vobis evangelizáverit præter id quod accepistis: anáthema sit. Modò enim hominibus suádeo, an Deo? An quæro hominibus placére? Si adhuc homínibus placérem: Christi şervus non essem, |