* Արացի եւ հունվարի Ը : Վերստին տօն է Ծննդեան եւ վկայութիւն ԹԷոփիլոսի

* A fol. 154 ro a.

10

որոյ

սարկաւագի

Սա էր ի Լիբիոյ եւ տարան առաջի բդեշխին, ընդ նմին եւ այր մի աշխարհական, անունն գրեալ է յերկինս : Եւ խոստովանեցան յայտնապէս զԲրիստոս Աս5 տուած . եւ կախեցին զնոսա զփայտէ եւ քերեցին երկաթի քերչօք զմարմինս նոցա եւ կապեցին զձեռս եւ զոտս նոցա եւ եդին հուր ի թիկնամէջս նոցա, եւ սուր խեցեաւ ծակոտէին զգլուխս նոցա, եւ այնպէս խիստ չարչարանօք յերկարեալ ի տանջանս, ի Բրիստոսի հաւատոցն ոչ մեկնեցան, այլ բարի խոստովանութեամբ կատարեցան ի Քրիստոս Յունվարի Ը :

[B * Վերստին տօն է Ծննդեան եւ Յայտնութեան Քրիստոսի Աստուծոյ մերոյ. ընդ նմին եւ տօն Մանկանցն Բեթղեհեմի :

Որպէս պատմէ աւետարանիչն ի գալ մոգուցն եւ յերկրպագելն Քրիստոսի, յորժամ դարձան ոչ եկին անդրէն L Հերովդէս ըստ հրամանի Հրեշտակին : Բարկացեալ Հերովդէս առաքեաց ի Բեդղեհեմ եւ յամենայն սահմանս նորա, կոտորեաց զստնդիայ 15 մանկունսն յերկեմենից եւ ի խոնարհ, թերեւս ընդ նոսա սպանցի նորածին թադաւորն

* B

p. 17 b.

* 1 ARATZ, 8 Janvier.

De nouveau, fête de la Nativité et martyre de Théophile, le diacre.

Il était de la Libye. On le mit en présence du gouverneur, et avec lui, un laïc dont le nom est inscrit au ciel. Ils confessèrent manifestement le Christ Dieu. On les suspendit à un arbre et on leur laboura le corps avec des ongles de fer, ensuite on leur lia les mains et les pieds et on leur appliqua du feu sur le dos et on leur troua la tête avec des tessons pointus. Ayant enduré longuement dans les supplices de si atroces souffrances, ils ne se départirent de la foi au Christ; mais moururent, en bonne confession, dans le Christ, le 8 Janvier.

pas

[B* De nouveau, fête de la Nativité et de l'Épiphanie du Christ, notre Dieu. En même temps, fête des enfants de Bethléem.

· Ainsi que le raconte l'évangéliste, à propos de la venue des mages et de leur adoration du Christ, lorsqu'ils s'en retournèrent, ils n'allèrent pas trouver Hérode, selon l'ordre de l'ange. Hérode, étant entré dans une grande colère, envoya à Bethléem et dans tous les environs, et fit tuer les enfants à la mamelle, depuis l'âge de deux ans et au-dessous, dans l'espoir que parmi

* A fol. 154 r° a.

* B

p. 17 b.

A 60361

* B

p. 18 a.

Քրիստոս . զի լուաւ ի մոգուցն եթէ տիրելոց է աշխարհի, ջանայր սեպհականել
ինքեան զթագաւորութիւնն : Եւ ի զուր ջանաց անձին, զի սպանեալ մանկունքն
որք տղայութեան Տեառն մերոյ առաջին ի բնութենէս ընծայեցան նմա պատարագք
ամբիծք որպէս Աբելն նախնի, եւ ծաղիկք մարդկութեանս այգւոյ, կամ նորախայծ
վկայական խաղողոյ, եւ որպէս անդրանիկք ամենայն մարտիրոսաց առաքեցան - 5
որպէս կողովք ողկուզաց յայգւոյ բնութեանս, ի ձեռն յաշխարհ եկեալ Տեառն
* Որդւոյն Հօր իւրոյ յերկինս, եւ ժառանգեցին զյաւիտենական թագաւորութիւնն :

Իսկ ինքն Հերովդէս որդի եւ ժառանդ եղեւ յաւիտենական հրոյն, զի ընկալաւ
աստէն զառհաւատչեայն . զի յանբուժելի եւ յանտանելի անկեալ ցաւ, ինքնին սպան
նախ զկին եւ զորդիս իւր որպես կատաղի, եւ ապա զանձն եւս : Քանզի կարի 10
ողորմելի մահուամբ զմանկունս կոտորեաց ի ծոցս եւ ի ստինս մարցն, եւ խառնեաց
զկաթն ընդ արեան նոցա . ոչ պատկառեալ յօրինացն, որ հրամայէր ոչ եփել զդառն
ի կաթն մօրն :

Եւ այսպէս ինքնին յիւր աշխարհն ձի արկեալ` լնոյր խռովութեամբ եւ աղաղակաւ ողբոց զերկիրն . որոց դեռ եւս Հնչումն ձայնի մարցն աղէխորով ողբոց, եւ տղայոցն : 15 լալականչ ահաբեկութեան գոչումն հնչէ յականջս եւ ի միտս արթուն սրտից .

* B

p. 18 a.

eux périrait le roi nouveau-né, le Christ; car il avait appris des mages que
celui-ci régnerait sur la terre, et (Hérode) cherchait à s'assurer pour lui-
même le royaume. Mais ses efforts furent vains, car les enfants massacrés
furent les premiers sacrifices innocents offerts par la nature à l'enfance de
Notre-Seigneur, comme le fut Abel dans l'antiquité. Fleurs de la vigne de
l'humanité, premières grappes de la treille du martyre, en tant qu'aînés de
tous les martyrs, comme des corbeilles de grappes de la vigne de la nature
(humaine), ils furent envoyés en offrande par l’entremise * du Seigneur Fils,
venu au monde, à son Père dans les cieux, et ils
héritèrent du royaume
éternel.

Quant à Hérode, il devint le fils et l'héritier du feu éternel, dont il reçut dès ici-bas les arrhes; car ayant été frappé d'une infirmité incurable et intenable, il tua lui-même dans sa rage, d'abord sa femme et ses fils, puis aussi se donna la mort. Et ceci, parce que d'une mort trop pitoyable il avait fait tuer les enfants dans les bras et au sein de leurs mères, et qu'il avait mêlé à leur sang le lait de celles-ci, sans égards pour les lois, qui prescrivaient de ne pas cuire l'agneau dans le lait de la mère.

Et lui (Hérode), chevauchant dans son pays, remplit le territoire de troubles et du bruit des sanglots, en sorte que l'écho des voix maternelles aux sanglots déchirants et les clameurs des enfants pleurant de terreur retentissent encore dans les oreilles et dans la pensée des cœurs vigilants. C'est ainsi que leur