Życie Jerzego Ossolińskiego, kanclerza wielkiego koronnego, lubelskiego, lubomskiego, lubaczowskiego, bogusławskiego, brodnickiego, ryckiego, derpskiego, adzielskiego, stanisławowskiego i bydgoskiego starostyNakł. druk. Czasu, 1860 - 351 pages |
Other editions - View all
Popular passages
Page 274 - Apostolicis in contrarium praemissorum quomodolibet concessis, confirmatis et innovatis. Quibus omnibus et singulis illorum tenores praesentibus pro plene et sufficienter expressis...
Page 280 - Imperii Burgoviae ac Superioris et Inferioris Lusatiae, dominus Marchiae Sclavonicae, Portus Naonis et Salinarum...
Page 33 - Szedłem za szczęściem cara Władysława Zygmuntowicza , naprzeciwko wam zdrajcom jego. Ale że na drodze potkałem gońca carskiego, który się wracał ze stolicy z dobrem dziełem od bojarów dumnych do pp.
Page 47 - Dopiero widzę, że to prawda, co wszyscy powiadają, że królewicz jegomość z swojemi kochankami gorzałką sobie podpija; bo i teraz takowe do mnie sługi dawnego ojcowskiego, hetmana dobrze. zasłużonego i przedniego senatora wskazowania, nie mogą być z trzeżwej głowy. Żaden Chodkiewicz garców nieprzystawiał, a głowy mojej nikt się nie tknie, kto swojej nie nadstawi.
Page 329 - Dokładność w opisach , dowodność w sprawdzeniach i przytoczeniach, jasność w związku rzeczy i myśli, poprawność w składzie mowy, dobór przenośni i wyrazów, są szczególnem i właściwem pism jego znamieniem i zaletą.
Page 47 - Szołdrski przyniósł ostatnią odpowiedź królewicza w te słowa: „Nie spodziewałem się po przyjaźni pana hetmanowej, aby on miał grzbiet trzymać głównym moim nieprzyjaciołom, jakowy jest sochaczewski, który mnie do króla opisuje, jako i wojewodzie sandomirski Ossoliński, których autentyk pokazałem panu hetmanowi. Niech się pan hetman strzeże, żeby ten garniec, który przystawił do ognia, nie spukał się na głowie jego.
Page 167 - Alin:; (czego Boże racz zachować), żeby remitteret animum et alacritatem in studiis i tak jeno cum apparentiis, non cum soliditate nauki i języków do nas się wrócił, twarzy łaskawej ojcowskiej spodziewać się nie ma, ale pewnego przeklęctwa i wydziedziczenia, do czego by mię przywiodła mea contempta spes, gdyby mię na niej omylił.
Page 47 - ... głowy. Żaden Chodkiewicz garców nieprzystawiał, a głowy mojej nikt się nie tknie, kto swojej nie nadstawi. Boże się pożal, że nas starych sług ojcowskich królewicz jegomość sobie z żadnej miary nie podległych tak traktuje. Obaczy co w tem wskura z swoimi Kazanowskiemi , i jako będzie praw szczęściu swojemu. Co się...