DICTA BIANTIS PRIENENSIS. IN speculo teipsum contem- Quid sit autem ausculta. plare; et si formosus appa- Prius autemintellige; et deinde rebis, age quæ deceant for- ad opus accede. mam: sin deformis, quod in Ne ob divitias laudaris virum facie minus est, [vel deest,] indignum. id morum pensato pulchri- Persuasione cape, non vi. tudine. Audito multa. Loquere pauca, De Numine ne male loquaris. Compara in adolescentiâ qui dem modestiam, in senectute verò prudentianı. DICTA PITTACI MITYLENÆI, QUÆ facturus es, ea ne dixe- Infortunatum ne irriseris. ris; frustratus enim ridebe- Audito libenter. ris. Depositum redde. Desidiosus ne esto. Ne lingua præcurrat mentem. Ne festines loqui. Nosce teipsum, serves ut tuas. Lapis auri index, aurum homi num. Quod oderis, alteri ne feceris. Suspicionem abjicito. DICTA CHILONIS LACEDÆMONII. NOSCE te ipsum. Temperantiam exerce. Turpia fuge. Tempori parce. Justè rem para. Sapientiâ utere. Ne quid suspiceris. DICTA SOLONIS ATHENIENSIS. DEUM cole. Parentes reverere. Amicis succurre. Veritatem sustineto. Ne jurato. Legibus pareto. Cogita quod justum est. Virtutem laudato. Malos odio prosequitor. DICTA THALETIS MILESII. PRINCIPEM honora. Amicos probato. Nemini promittito. Quod adest boni consulito. A vitiis abstineto. Gloriam sectare. Vitæ curam age. Laudatus esto apud omnes. DIONYSII CATONIS DISTICHA DE MORIBUS, AD FILIUM : Recognita de novo ad Metaphrasin Jos. Scaligeri, ejusdemque D. Erasmii, P. Scriverii et M. Zuer. Boxhornii Notas et Castigationes, à T. R. IN USUM SCHOLARUM. Illis quæ cecinit Themis aut Thymbræus Apollo. PRÆFATIO CUM BREVISSIMIS PRÆCEPTIS. QUUM animadverterem quam plurimos homines graviter errare in viâ morum, succurrendum et consulendum eorum opinioni existimavi, maximè ut gloriosè viverent, et honorem contingerent. Nunc te (fili charissime) docebo, quo pacto mores animi tui componas. Igitur præcepta mea ita legito, ut intelligas: Legere enim, et non intelligere, negligere est. SI Deus est animus, nobis ut carmina dicunt, Hic tibi præcipuè sit purâ mente colendus. Somnolentia vitanda. Plus vigila semper, nec somno deditus esto: Cohibenda lingua. Virtutem primam esse puta compescere linguam : Proximus ille Deo, qui scit ratione tacere. Conveniet nulli qui secum dissidet ipse. Si vitam incpisias hominum, si denique mores, Quæ nocitura tenes, quamvis sint chara, relinque : Mores pro tempore mutandi. Nil temere uxori de servis crede querenti: * al Constans aut levis, repugnante metro. Stulti verbis non vincuntur. Contra verbosos noli contendere verbis: Dilige sic alios, ut sis tibi charus amicus: Rumores spargere vetitum. Rumores fuge, ne incipias novus auctor haberi: Nam nulli tacuisse nocet, nocet esse locutum. Fides aliena non promittenda. Rem tibi promissam certò promittere noli: Rara fides ideò est, quia multi multa loquuntur. Judex quisque sit sui. Cùm te aliquis laudat, judex tuus esse memento: Beneficiorum ratio. Suspicionis labes. Ne cures si quis tacito sermone loquatur : In prosperis de adversis cogitandum. Cùm fueris felix, quæ sunt adversa caveto : Cùm dubia et fragilis sit nobis vita tributa, Paupertas toleranda. Infantem nudum cùm te natura creârit, Mors non formidanda. Ne timeas illam, quæ vitæ est ultima finis: Amicorum ingratitudo fugienda. Si tibi pro meritis nemo respondet amicus, |