C. V. De primæva fide Propositio. Ab Apostolorum temporibus constanter creditum Probatur I. ex baptizandorum vetustissima professione 140 140 140 Propositio. Spiritus Sanctus per se subsistit, a Patre et Filio Propositio. Spiritus Sanctus verus est Deus, ejusdem ac Pater Prop. Sunt in una Dei essentia tres personæ a se invicem Prop. Redemptor homini lapso promissus est, et fidelium expec- Prop. Christus e virgine conceptus est et natus, Spiritus Sancti opera, et salva matris integritate virginali Objectiones diluuntur 206 211 214 218 218 220 225 Prop. Verbum, Dei Patris Filius, humanam assumpsit naturam, Objectiones C. IV. De Duabus in Christo naturis 225 227 229 Prop. In Christo duæ sunt naturæ integræ et perfectæ, divina Prop. Christus Jesus sua morte hominum peccata vere expiavit 236 236 Probatur II. ex constanti omnium sæculorum a Christo tradi- tione 239 240 C. VI. De Piaculari Sacrificio 243 Prop. Christus, seipsum piacularem victimam offerendo, sacer- Prop. Satisfactio Deo vere præstita est a Christo ob hominum Prop. De fide est Christum pro aliorum præter prædestinatos Prop. Uno eodemque supremo latriæ cultu humana Christi na- Vocum explicatio Pelagianæ hæresis brevis relatio C. I. De Gratiæ necessitate Prop. Ad quemlibet actum salutarem, etiam ad fidem, præve- 263 264 266 267 267 Prop. Ad initium fidei, et ad quamcumque salutarem cogitationem, Prop. Dogma fidei est sub gratia effcaci intactam manere liber- Objectiones diluuntur 290 293 Animadversio 297 C. IV. De gratia sufficiente 298 Prop. Interiori gratiæ in statu naturæ lapsæ aliquando resistitur 299 301 Animadversiones 304 C. V. De gratia sanctificante 307 Prop. Justificatio veram peccatorum deletionem indicat, et gra- Prop. Fides, quæ ad justificationem requiritur, non est illa fidu- 308 310 314 316 317 321 321 priæ infirmatis et indispositionis, peccata sibi esse remissa 322 Objectiones 323 §. II. De fiducia electionis 325 Prop. Fides justificans non est certa persuasio se esse in numero Prop. Nemo scire valet certitudine fidei cui non potest subesse C. IX. De justitiæ amissione 337 §. 1. De peccandi possibilitate 337 Prop. Homo justificatus potest peccurs, et gratiam amittere 339 Objectiones 341 §. I. De Fide absque justitia 342 Prop. Fides vera manere potest, et reapse sæpe manet, amissa C. X. De justitiæ perfectione 347 §. I. De præceptorum observatione Prop. Nulla Dei præcepta justis volentibus et conantibus sunt 347 Prop. Homo justificatus non potest in tota vita peccata omnia Prop. Absque speciali Dei auxilio justificatus in accepta justitia perseverare non potest Objectiones diluuntur Animadversiones C. XII. De bonorum operum merito Prop. Bona justorum opera, quæ per gratiam Dei et Jesu Christi meritum fiunt, vere merentur vitam æternam Objectiones Animadversiones 353 354 355 357 357 358 360 361 362 364 366 368 Objectiones C. XIII. De libertate ad merendum necessaria Prop. Ad meritum, sicut et ad demeritum, requiritur etiam in Animadversiones 368 370 372 Prop. Jejunium bonum opus est, cælesti munerandum mercede, |