ac

Priscillam uxorem ejus cessit ad eos ; et quia ejusdem erat artis, manebat apud eos, et operabatur ( erant autem scenofactoriæ artis.) Actor. 18. 1. et seq.

Ipsi scitis, quoniàm ad ea, quæ mihi opus erant, et his, qui mecum sunt, ministraverunt manus istæ. Omnia ostendi vobis, quoniàm sic laborantes, oportet suscipere infirmos. Ib. 20. 34. 35.

Nos stulti propter Christum, vos autem prudentes in Christo: nos infirmi, vos autem fortes: vos nobiles, nos autem igncbiles. Usquè in hanc horam et esurimus, et sitimus, et nudi sumus, et colaphis cædimur, et instabiles sumus, et laboramus operantes manibus nostris, etc. 1. Cor. 4. 10. et seq. Qui furabatur, jàm non furetur magis autem laboret, operando manibus suis quod bonum est, ut habeat undè tribuat necessitatem patienti. Ephes. 4. 28.

Memores enim estis, fratres, laboris nostri et fatigationis: nocte ac die operantes, ne quem vestrûm gravaremus, prædicavimus in vobis Evangelium Dei. 1. Thess. 2. 9. Vide c. 4. 11. et c. 5. 12.

Ipsi enim scitis, quemadmodùm oporteat imitari nos : quoniàm non inquieti fuimus inter Vos neque gratis panem manducavimus ab aliquo, sed in labore et in fatigatione, nocte TоMUS I.

et die operantes, ne quem vestrùm gravaremus. Non quasi non habuerimus potestatem, sed ut nosmetipsos formam daremus vobis ad imitandum nos. Nam et cùm essemus apud vos, hoc denuntiabamus vobis : quoniàm si quis non vult operari, nec manducet. Audivimus enim inter vos quosdam ambulare inquietè, nihil operantes, sed curiosè agentes. lis autem, qui ejusmodi sunt, denuntiamus, et obsecramus in Domino Jesu Christo, ut cum silentio operantes, suum panem manducent. 2. Thess. 3. 7. et seq.

Labor non ditat sine Dei
benedictione.

Adæ verò dixit (Deus) : Quia audisti vocem uxoris tuæ, et comedisti de ligno, ex quo præceperam tibi, ne comederes ; maledicta terra in opere tuo : in laboribus comedes ex eâ cunctis diebus vitæ tuæ. Gen. 3. 17.

Et ait (Dominus ad Isaac): Ne descendas in Ægyptum : sed quiesce in terrà, quam dixero tibi. Et peregrinare in eâ, eroque tecum, et benedicam tibi: tibi enim et semini tuo dabo universas regiones has, complens juramentum, quod spopondi Abraham patri tuo. Ibid. 26. 2. 3. Sevit autem Isaac in terrâ illâ, et invenit ipso anno centuplum benedixitque ei Dominus. Et locupletatus est ho mo, et ibat proficiens atque suc

35

crescens, donec magnus vehementer effectus est. v. 12. et 13.

Ait illi (Jacob) Laban : Inveniam gratiam in conspectu tuo: experimento didici, quia benedixerit mihi Deus propter te. Ibid. 30. 27.

Sed recorderis Domini Dei tui, quòd ipse vires tibi præbuerit, ut impleret pactum suum, super quo juravit patribus tuis, sicut præsens indicat dies. Deut. 8. 18.

Dominus autem benedixit novissimis Job, magis quàm principio ejus. Et facta sunt ei quatuordecim millia ovium, et sex millia camelorum, et mille juga boum, et mille asinæ. Job 42. 12.

Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio. Prov. 10. 22.

Manè semina semen tuum, et vesperè ne cesset manus tua, quia nescis, quid magis oriatur, hoc aut illud, et si utrumque simul, melius erit. Eccles. 11.6.

Laboranti merces debetur. Non facies calumniam proximo tuo, nec vi opprimes eum. Non morabitur opus mercenarii tui apud te usquè manè. Lev. 19. 13.

occasum, quia pauper est, et ex eo sustentat animam suam; ne clamet contra te ad Dominum, et reputetur tibi in peccatum. Deut. 24. 14. 15.

Non ligabis os bovis terentis. in areâ fruges tuas. Ibid. 25.4. Quicunque tibi aliquid operatus fuerit, statim ei mercedem restitue, et merces mercenarii tui apud te omninò non remaneat. Tob. 4. 15.

Non lædas servum in veritate operantem , neque mercenarium dantem animam suam. Eccli. 7. 22.

Panis egentium vita pauperum est: qui defraudat illum, homo sanguinis est. Qui aufert in sudore panem, quasi qui occidit proximum suum. Qui effundit sanguinem, et qui frauIdem facit mercenario, fratres sunt. Eccli. 34. 25. et seq.

Væ qui ædificat domum suam in injustitiâ, et cœnacula sua non in judicio: amicum suum opprimet frustrà, et mercedem ejus non reddet ei. Jer. 22. 13.

Dignus enim est operarins cibo suo. Matth. 10. 10. Item. Luc. 10. 7.

Scriptum est enim in lege Moysi Non alligabis os bovi trituranti. 1. Cor. 9. g. Ità et Dominus ordinavit iis, qui Evangilium annuntiant de Evangelio vivere. v. 14

Non alligabis os bovi trituranti. Et : Dignus est operarius mercede suâ. 1. Tim. 5. 18.

Eccè merces operariorum, qui messucrunt regiones vestras, quæ fraudata est à vobis, clamat et clamor corum in aures Domini Sabaoth introivit. Jac. 5. 4.

videre puerum morientem. Gen. 21. 16.

Venitque Abraham, ut plangeret et fleret eam (scil. Saram uxorem suam defunctam). Ibid. 23. 2.

Ejulatu magno flevit Esaü quòd benedictionem patris habuisset Jacob. Ibid. 27. 54.

Elevatâ voce flevit Jacob, postquàm recognoverat Rachel consobrinam suam. Ibid.

10. 12.

29.

Stringens Esau collum Jacob, et osculans eum, flevit. Ibid. 33. 4.

Scissisque vestibus (Jacob), indutus est cilicio, lugens filium suum multo tempore. Ibid. 37. 34.

Commota fuerant viscera ejus (Joseph) super fratre suo (Benjamin), et erumpebant lacryme: et introiens cubiculum, flevit. Ibid. 45. 50.

Elevavitque vocem (Joseph) cum fletu. Ibid. 45. 2. Item. c. tuo. Et v. 17. super fratribus 50.1.flevit super patre suo moreum rogantibus, ut oblivisceretur peccati in eum commissi.

Vulgus quippè promiscuum, quod ascenderat cum eis (ex Egypto) flagravit desiderio carnium), sedens et flens. Num. 11. 4.

Igitur vociferans omnis turba, flevit nocte illâ, et murmurati sunt contra Moysen et Aaron dicentes: Utinam mortui essemus in Ægypto, etc. Ibid. 14. 1. 2. 3.

Omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron, flevit super eo triginta diebus, etc. Ibid. 20. 30.

Filii Israël Moysen mortuum fleverunt triginta diebus. Deut. 34. 8.

Angelus Domini venit ad locum flentium, et improperavit filiis Israël beneficia, quæ à Deo receperunt, et peccata, quæ commiserunt, et elevaverunt ipsi vocem suam, et fleverunt. Et vocatum est nomen loci illius, Locus flentium, sive lacrymarum. Judic. 2. 1. et seq.

Pugnaturi filii Israël contra filios Benjamin, fleverunt coram Domino. Ibid. 20. 23.

Et postmodùm, obtentâ victoriâ, fleverunt propter destructionem fratrum suorum. Ibid. 21. 2.

Recedente Næmi, ambæ nurus ejus flere cœperunt. Ruth. 1.9.

Oravit (Anna) ad Dominum, flens largiter. 1. Reg. 1. 10. Vide et v. 7.

Auditâ obsidione Jabes Galaad, levavit omnis populus vocem suam, et flevit. Ibid. 11. 4.

Lugebat Samuël Saülem quoniam Dominum pœnitebat, quòd constituisset eum regem super Israël. Ibid. 15.35.

David et Jonathas osculantes se alterutrum, fleverunt pariter. Ibid. 20. 41.

Saül audiens vocem David,

qui pepercerat ei, elatâ voce flevit. Ibid. 24. 17.

Videns David civitatem Siceleg esse succensam, et abductos homines indè captivos,planxerunt ipse et populus, qui erat cum eo, donec deficerent in eis lacrymæ. Ibid. 30. 4.

Planxit David super Saül et Jonathan, et alios interfectos. 2. Reg. 1. 12. 17.

David, et omnis populus fleverunt super Abner, quem occiderat Joab. Ibid. 3. 31. 52.

Noluit David flere pro filio parvulo mortuo, et tamen flevit pro infirmo. Ibid. 12. 21.

Quamvis Absalon exibuerit se pessimum erga patrem, tamen David flevit eum miserabiliter mortuum. Ibid. 18. 33.

| Eliseus videns Hazaëlem coram se, cæpit flere, propter mala, quæ ille erat facturus Israël, cùm ipse esset futurus rex Syriæ. 4. Reg. 8. 11.

Flevit itaque Ezechias fletu magno, orans Dominum pro morte, quam sibi imminere in proximo putabat. Idid. 20. 3.

Cum audisset Josias rex Juda comminationes scriptas in legis Libro, propter peccata, scidit vestimenta sua, et flevit, et multùm Deo placuit. Ibid.

ris lætantium, et vocem fletus populi. 1. Esdr. 3. 13.

Cùm audisset Nehemias miserabilem statum civitatis Jerusalem, flevit diebus multis, et jejunavit, et oravit antè faciem Dei. 2. Esdr. 1. 14.

Tobias manducavit panem cum luctu et tremore, quia corpus cujusdam jugulati Israelitæ in domo habebat, quod nocte tumulaturus erat. Tob, 2. 5.

Posteù, auditis sermonibus uxoris, ingemuit, et cœpit orare cum lacrymis. Ibid. 3.1. Sara filia Raguelis, auditâ ab ancilla gravi contumeliâ, cum lacrymis deprecabatur Deum, ut ab isto improperio liberaret eam. Ibid. v. 11.

Cùm recessisset à parentibus suis Tobias junior, cœpit mater ejus flere, et dicere: Baculum senectutis nostræ tulisti, etc. Ibid. 5. 23.

Raguel, cognoscens Tobiam juniorem, cum lacrymis osculatus est eum, et plorans super collum ejus, etc. Ibid. 7. 6.

Dixitquoque Raguel Angelo, et Tobia: Non dubito, quòd Deus preces et lacrymas meas in conspectu suo admiserit. Ibid. v. 13. Vide et v. 19.

vit et benedixit Deum.1b.9. 8. Moram faciente Tobiâ, flebat igitur mater ejus, irreme

cebat: Heu heu me, fili mi! ut quid te misimus peregrinari? etc. Ibid. 10. 4.

Exsurgens cæcus Tobias, occurrit filiolo suo redeunti, et suscipiens, osculatus est eum cum uxore suâ, et cœperunt ambo flere præ gaudio. Ibid. 11. 11.

Quandò orabas cum lacrymis ego obtuli orationem tuam Domino. Ibid. 12. 12.

Cùm exposuisset Achior omnia, quæ dixerat Holofernes, omnis populus communi lamentatione et fletu, unanimes preces Deo effuderunt. Judith 6. 14.

Factus est fletus et ululatus magnus in Ecclesiâ ab omnibus, et per multas horas unâ voce clamaverunt ad Deum, dicentes: Peccavimus cum patribus nostris, etc. Ibid. 7. 18. Vide et v. 23.

Sed quia patiens Dominus est, in hoc ipso pœniteamus, et indulgentiam ejus fusis lacrymis postulemus. Ibid. 8. 14. Vide et v. 17.

Stetitque Judith antè lectum (Holophernis), orans cum lacrymis, ut Deus quod ipsa cogitabat, perficere dignaretur. Ibid. 13. 6.