ad Concil. Tridentin. disc. 31 num. 1) de jure Episcopalis jurisdictio, atque Ecclesiae administratio devolvitur ad Capitulum, non quidem ex aliquo privilegio, vel delegatione, sed ex ratione juris non deerescendi ; quia Ecclesia cathedralis efformatur conjunctim ab Episcopo, et Capitulo

§. LXII. Quam potestatem Capitulum exer cet per Vicarium Capitularem, quem intra octo dies post obitum Episcopi eligere debet, ne pluribus commissa negocia segnius, et difficilius expediantur. Elapso hoc tempore, jus eligendi transfertur ad Metropolitam, et si Ecclesia ipsa metropolitana fuerit, vel exempta, tunc antiquior Episcopus ex suffraganeis in metropolitana, et propinquior Episcopus in exempta Vicarium constituit (1).

(1) Concilium Tridentinum Sess. 24 cap. 16 de Reformat.

§. LXIII. Tum ubi ecclesiam suffraganeam carentem capitulo una cum metropolitana vacare contigerit, electio Vicarii suffraganaei non ad antiquiorem suffraganeum, sed ad capitulum me. tropolitanum pertinebit (1). Quod si omnes vicarium eligere neglexerint, eum constituit Romanus Pontifex, aut Sacra Congregatio Episcoporum, et Regularium, ejusque facultates modo angustioribus continentur finibus, modo amplioribus explicantur. Quinimo cum Episcopo datus est ab Apostolica Sede Vicarius, is, etiam illo mortuo, officium retinet, neque tunc ob reverentiam Supremae Sedi debitam locus est Vicarii Capitularis electioni (2).

(1) Consule Benedictum XIV de Synod. dioeces. lib. 2 сар. 9 пит. 2.

(2) Vid. Gaudentium de Visit. et jurisd. Praelat. t. i cap. 5 dub. 13 sect. 2 num. 18, et Card. Petram Constit. Apostol. ad constit. 2, Leonis IX sect. 5 num. 42 tom. 1 pag. 157 edit. Venet. 1741.

S. LXIV. Eligendus est Vicarius Capitularis ex canonicis, si qui inter eos Doctores, Licentiati, Jurisque consulti reperiuntur (1). Recte etiam eligitur postremus defuncti Episcopi Vicarius, vel extraneus, cum nemo est ex canonicis, qui ad hoc munus gerendum aptus, et idoneus habeatur. Rite constitutus ex officio dimoveri non potest, nisi justa, et Sac, Congregationi Episcoporum, ac Regularium probata causa sit (2); totamque accipit jurisdictionem, cujus nullam omnino partem sibi Capitulum reservare potest (3).

(1) Vicarius capitularis, inquit Synodus Tridentina Sess. 24 cap. 16 de Reform., eligi debet, qui saltem in jure canonico sit Doctor, vel Licentiatus, vel alias, quantum fieri poterit, idoneus. Cum autem aliquis inter canonicos aptus et idoneus est ad Vicarii officium exercendum, hunc, non extraneum eligendum esse, respon dit Sac. Congregatio Concilii, uti testatur Gaudentius loc. cit. num. 16.

(2) Confer Benedictum XIV de Synod. Dioeces. lib. 2 сар. 9 пит. 4.

(3) Fuit olim multorum opinio, quod liceret Ca pitulo arctare, et costringere Vicarii jurisdictionem, ejusque partem sibi reservare; sed nunc communis omnium sententia est, quam etiam probat Benedictus XIV de Synod. Dioeces. lib. 4 c. 8 num. 10, et Giraldus Exposit. Jur. Pontific. par. 2 tom. 3 pag. 962, id fieri non posse. Quin etiam multi sentiunt, Vicarium Capitularem propter

affixam suo officio potestatem ea quoque recte expedire, pro quibus Vicarius generalis Episcopi speciali mandato opus habet. Vide Benedictum XIV loc. cit. lib. 2 cap. 9 num. 4.

§. LXV. Multa tamen sunt, quae, dum vacua est Ecclesia, Capitulum, ejusque Vicarius non facit, vel quod non habet potestatem, vel quod ei sacri Canones modum constituerunt. Non facit, quae sunt ordinis Episcopalis, quamquam ad ea gerenda recte exteros Episcopos advocet ; nec porro facit, quae ex delegatione, aut beneficio Summi Pontificis uni Episcopo concessa sunt (1). Nihil quoque Capitulum, sede vacante, potest innovare, ac de juribus Episcopalibus diminuere (2) ; quod proprium est omnium qui rem gubernant, quae ad interregnum venit ut nihil innovent, et nihil de juribus detrahant Itaque, sede vacante, capitulum conjungere, aut dividere beneficia, atque aliquid alienare prohi

betur.

(1) Ad cetera, quae Capitulum, ejusque Vicarius, sede vacante, facere non potest, referendae sunt etiam Indulgentiae, quae ab ipsis concedi nequeunt, quamquam earum concedendarum potestas non ad ordinem sed ad jurisdictionem pertineat. Sane Episcopus quadraginta dierum Indulgentias tribuere potest, capitulum vero, ejusve Vicarius non potest. Tres hujus rei causas affert Benedictus XIV de Synod. Dioeces. lib. 2 cap. 9 num. 7; prima, quod facultas concedendi Indulgentias non ita necessaria est pro regimine Dioeceseos, ut aliquid inde oriatur detrimenti, si ea careat qui ad tempus dioecesim administrat; altera, quod haec facultas extraordinariae cujusdam jurisdictionis est, quae tantum pertinet ad Diguitatem Episcopalem; postrema, quod universus IndulgenTom. I.

tiarum thesaurus penes Summum Pontificem est, a quo illius juris pars in solos Episcopos conferri potuit, nolle sunt Ecclesiarum sponsi, autem in illos, qui veri non verique pastores, sed qui tantum ad tempus

administrant.

dioecesim

(2) Vide Titulum Ne Sed. Vacant, aliq. innovel.

§. LXVI. Ad beneficia quod attinet, Capitulum, sede vacante, oblatum a Patrono clericum recte instituit (1), et recte etiam confert beneficia; quae conjunctim cum Episcopo conferre deberet (2), non item beneficia, quorum libera collatio ad solum Episcopum pertinet (3). Denique literas dimissorias primo anno vacantis Ecclesiae Capitulum (4) recte concedit iis, quos beneficium yel acceptum, vel accipiendum ordines suscipere cogit, non item reliquis, post annum vero omnibus indiscriminatim.

(1) Cap. 1 de Instit. in 6.

(2) Cap. unic. Ne sed, vacan. in 6.

(3) Cap. 2 Ne sed, vacan. aliq. innovet.

(4) Haud tamen capitulum per se ipsum concedit literas dimissorias, sed per Vicarium capitularem, ad quem tota, uti diximus, capituli jurisdictio defertur. Vide Giraldum Exposit. Jur. Pontific. par. 2 tom. 3 pag. 962.

SECTIO VIII.

DE DIGNITATIBUS, PERSONATIBUS, OFFICIIS.

LXVII. et LXVIII. Quid Digni-
tas, quid Personatus, quid Of-
ficium sit?

LXIX. Canonicus Theologus.
LXX. Canonicus Poenitentiarius.

Sunt

LXXI. ad LXXIII. Archidiaconi

munus, et potestas. LXXIV. et LXXV. Munus, potestas Archipresbyteri.

S. LXVII.

et

e Canonicis, qui Dignitate, Personatu; Officio a ceteris distinguuntur. Hujusmodi sunt Archidiaconus, Archibresbyter, Primicerius, Decanus, Praepositus, Thesaurarius, aliique, qui non solum habent canonicatum sed etiam quae ceteris Canonicis communia non sunt, aut certum munus, aut honoris praerogativam, aut cum honore jurisdictionem; et Officia, Personatus, Dignitates appellantur. Non idem est in omnibus Ecclesiis Cathedralibus, et Collegiatis eorum numerus, et ratio; ac longum esset de omnibus singillatim dicere.

§. LXVIII. Totum in his rebus conficit usus, et consuetudo Ecclesiarum . Quare videndum est, quid cuique in singulis datum sit muneris quid honoris, quid jurisdictionis, et unusquisque, quae sibi sunt commissae, partes implere debet. In Italia primam Dignitatem plerumque obtinent Archidiaconi, in Hispania, et Lusitania Decani, in Germania Praepositi (1). Nos de duobus nominatim agemus Officiis, quae om